Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος
Ήταν ένα ωραίο βράδυ του Οκτωβρίου μετά από την βαριά εντός έδρας ήττα από την Zalgiris Kaunas όταν ο τρελός του χωριού, αλλά και του ρόστερ του Ολυμπιακού, υπέγραφε τον επίλογο στην καριέρα του στην ομάδα του Πειραιά με το περιβόητο και θρυλικό πια ξέσπασμα του στο Facebook. Έτσι μια φορά και ένα καιρό, η καλή νεράιδα που λεγόταν Joey, που ήρθε και βοήθησε να μεταμορφωθεί ο Ολυμπιακό προς το καλύτερο με την αμυντική του επιρροή, έπρεπε να φύγει και στην θέση της να ξεκινήσει μια νέα εποχή...
Όχι και πάρα πολλούς μήνες μετά, Φλεβάρη μήνα πια, οι προσευχές των περισσότερων δεν έπιαναν τόπο, ο Josh Powell θα παρέμενε στην ομάδα (..αν και μάλλον ποτέ δεν τέθηκε και πολύ σοβαρά θέμα φυγής) άρα εύκολα η τρέχουσα κατάσταση στους σέντερς του Ολυμπιακού φέρνει στο νου την γνωστή ταινία "Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος" όπου η αντιστοίχηση των ρόλων μεταξύ των Hines, Powell και Shermadini δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση, κάθε άλλο.
Το κύριο ερώτημα δεν είναι στο ποιος τίτλος ταινίας αντιστοιχεί καλύτερα στους σέντερς του Ολυμπιακού, αλλά στο αν είναι επαρκείς εν όψει των Ευρωπαϊκών υποχρεώσεων και των τελικών με τον Παναθηναϊκό κατά πάσα βεβαιότητα. 'Οπως επίσης σε περίπτωση που δεν είναι επαρκείς τι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα...

Η θητεία του στον Ολυμπιακό ξεκίνησε με ένα αναγνωριστικό παιχνίδι στο Μιλάνο με τον Ολυμπιακό σε κάκιστη φόρμα και σε δύσκολη θέση. Tαυτόχρονα ο ίδιος αποτελούσε ένα παίκτη με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον προκάτοχο του Dorsey, ως μη defensive stopper που δεν πρόσφερε την ίδια σιγουριά στα ριμπάουντ, από την άλλη ήταν ποιοτικότερος επιθετικός. Κατάφερε να προσαρμοστεί γρήγορα και να συνεισφέρει στην σαρωτική πορεία του Ολυμπιακού μέχρι το τέλος της πρώτης φάσης της Ευρωλίγκα όμως όσο θετικό ήταν το 2012 για τον Powell άλλο τόσο δύσκολο ήταν το 2013 λες και οι ευχές του Josh την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων για καινούργια γόνατα ήταν ένα κακό προμήνυμα για αυτά που θα ακολουθούσαν. Mε το καλημέρα λοιπόν της νέας χρονιάς υπήρξε ένα διάστημα που έλειψε για να έρθουν έπειτα αρκετά ματς που με την έλλειψη του άμεσου επιθετικού του παιχνιδιού του και την ανεπαρκή άμυνα του σε προσωπικό επίπεδο ή στις γενικότερες αμυντικές βοήθειες ήταν από τους βασικούς φταίχτες της κακής εικόνας του Ολυμπιακού.
Και όπως και να το δει κανείς ο δύο φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ δεν είναι παίκτης που βολεύει με την παρουσία με οποιοδήποτε τρόπο τα αμυντικά πλάνα του Ολυμπιακού γιατί ακόμα και αν τον κρατήσεις μέσα στην ρακέτα για να αποφύγεις τα προβλήματα που προκύπτουν από τα flash and recover του και την άμυνα του στο pick n'roll εμφανίζονται επιπλέον ενστάσεις...
O Powell δεν είναι ούτε αρκετά αλτικός όσο παραδείγματος χάρη άλλοι light σέντερς όπως οι Slaughter και Τyus, ούτε διαθέτει μεγάλο ύψος για να καλύψει την ανεπάρκεια αθλητικών προσόντων όπως στην περίπτωση των Begic και Tomic, και τέλος δεν είναι καν ογκώδης όπως ο ισοϋψείς Εlton Brown για να προκαλέσει προβλήματα στον αντίπαλο του με την ποστ άμυνα του. Όλα αυτά σημαίνουν ότι είναι μέτριος ως παίκτης που επιπλέον παίζει σε λανθασμένη θέση;
Δεν ξέρω αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας τρελάθηκε και θέλει να καταστρέψει την ευκαιρία της ζωής του στον Ολυμπιακό αλλά σίγουρα θα υπάρχει κάποιος άλλος λόγος πέρα από το οικονομικό ή της φοβίας ότι η προσθήκη νέου παίκτη θα φέρει νέα προβλήματα στην τήρηση των αμυντικών περιστροφών για να επιλέχθηκε η παραμονή του Powell.
Σε κάθε περίπτωση ο Josh παραμένει ο ίδιος παίκτης της περιόδου Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου με το συνολικό +7 στην στατιστική +- και ας θεωρείται (και είναι) αυτήν την περίοδο αμυντική τρύπα, άρα υπάρχουν τρόποι για να ξαναγίνει χρήσιμος…
Ένας προφανής λόγος είναι η παρουσία του Perkins που θα ανεβάσει την αμυντική πίεση όπως έκανε ο Μάντζαρης με τους υπόλοιπους στα τέλη του 2012, κάτι που σε συνδυασμό με το αναμενόμενο ανέβασμα στην ταχύτητα των αμυντικών αντιδράσεων των παικτών του Ολυμπιακού (...Γκατζούλης knows...) θα καλύψουν αρκετά τον παράγοντα Powell.
Αν μάλιστα ο Josh συνέλθει με τον καιρό από τον τραυματισμό και προσφέρει την άμεση επίθεση του μέσω pick n'roll και σουτ, τότε θα μπορούμε να τον δούμε με πιο θετικό μάτι…
Έπειτα, καλό θα ήταν όταν επιδίδεται σε πρακτικές flash and recover οι περιστροφές του Ολυμπιακού να είναι πιο προσανατολισμένες και να ξεκινούν από την την άμεση κάλυψη της ρακέτας ώστε να μην κρεμόμαστε από την αβεβαιότητα στο αν προλάβει να γυρίσει η όχι έγκαιρα ο Powell.
Tέλος, σχετικά με την αδυναμία του στα ριμπάουντ όταν ο αντίπαλος δεν είναι σε επίπεδο Kaja, αλλά κάτι πιο δυνατό στη συλλογή σκουπιδιών, είναι πιο ενδεδειγμένο ο παρτενέρ του Powell να είναι ο Pero Andic για καλύτερα αποτελέσματα όχι μόνο στα ριμπάουντ αλλά και στην άμυνα.

Το άλλο ερωτηματικό είναι, αν υποθετικά ο κόουτς Μπαρτζώκας σταματήσει να τον ζευγαρώνει με το Σόφο στους τελικούς τότε θα μπορέσει να είναι η απάντηση στο πρόβλημα Lasme; Από την ματιά του απαισιόδοξου δεν είναι τόσο εκρηκτικός όσο ο Γκαμπονέζος και είναι γεγονός ότι στον τελικό Κυπέλλου οι συνεργασίες των Διαμαντίδη και Lasme λειτούργησαν σε εξαιρετικό βαθμό ακόμα και με τον…μονομάχο Hines στο παρκέ.
On the other hand όπως γράφαμε στις εκθέσεις μας στα Αγγλικά, στο ματς του Κυπέλλου ο Acie Law είχε φορτωθεί εύκολα με φάουλ και έπρεπε μαζί με τους Σπανούλη και Σλούκα (...όχι και των καλύτερων αμυντικών περιφερειακά δηλαδή) ελλείψη άλλων περιφερειακών να βγάλουμε τις άμυνες που χρειαζόταν. Αυτό όμως είναι κάτι που με την παρουσία των τότε απόντων Perkins και ίσως και του Δημήτρη Κατσίβελη, αλλάζει ριζικά. Και οι περιφερειακοί θα μπορούν να είναι πιο ξεκούραστοι, αλλά και οι λύσεις θα είναι περισσότερες αριθμητικά σε καλούς αμυντικούς για να διευκολύνουν και κάπως το έργο του Giorgi αλλά και των υπόλοιπων ψηλών.
Καταλήγοντας πιστεύω ότι ο Shermadini μπορεί να ματσάρει καλά με τον Lasme γιατί δεν υστερεί τόσο σημαντικά σε ταχύτητα και φυσικά όγκο έχοντας παράλληλα σημαντικό πλεονέκτημα σε ύψος. Και όπως στους άλλους ψηλούς πρέπει και αυτός να τροφοδοτηθεί, με την διαφορά σε σύγκριση με τους υπόλοιπους σέντερς της ομάδας, ότι και να μην τελειώσει άμεσα το pick n'roll, μπορεί λόγω ύψους να ολοκληρώσει τη φάση σε δεύτερο χρόνο όπως κάνει με συνέπεια φέτος ο Ande Tomic της Barcelona.
