Η αναμέτρηση των πρωταθλητών Ευρωπης
Η Μπάγερν Mονάχου είναι πια το νέο αγαπημένο παιδί της Ευρωλίγκα από την Γερμανία (στην θέση της Άλμπα Βερολίνου που κατείχε αυτήν την θέση για αρκετά χρόνια), παρόλο που ανέβηκε μόλις το 2011 μετά από 37 ολόκληρα χρόνια στην πρώτη κατηγορία της Γερμανίας, αφού εξασφάλισε μια θέση στην Ευρωλίγκα του 2013-2014 μέσω wild-card με σκοπό να γίνει ο δούρειος ίππος ώστε να μπει η κορυφαία μπασκετική διασυλλογική διοργάνωση στα σπίτια των Γερμανών. Μια ιδέα αρκετά λογική που όμως στην πράξη παρουσιάζει ακόμα μερικές δυσκολίες κυρίως γιατί οι περσινές τηλεθεάσεις της Μπάγερν δεν ήταν ικανοποιητικές. Φέτος δε, την Ευρωπαϊκή πρεμιέρα της Μπάγερν, το πρώτο παιχνίδι της ιστορίας της στην Ευρωλίγκα, φιλοτιμηθήκαν να δουν μόλις 80.000 άνθρωποι σε μια χώρα 80.000.000 εκατομμυρίων.
Το μπασκετικό τμήμα των Βαυαρών ασφαλώς και δεν μπορεί να συγκριθεί σε επιτυχίες με το αντίστοιχο ποδοσφαιρικό με 2 μόλις πρωταθλήματα (το 1954 και 1955) και με το τελευταίο τρόπαιο να είναι το Κύπελλο Γερμανίας το 1968. Αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι αρκετά φιλόδοξοι, ξοδεύοντας πολλά λεφτά από την πρώτη χρονιά της επιστροφής τους στην πρώτη κατηγορία και έχοντας ως σκοπό σύμφωνα με τον πρόεδρο Ούλι Χένες (ναι, τον μεσοεπιθετικό της Μπάγερν και της Εθνικής Γερμανίας την δεκαετία του '70) να πανηγυρίσουν στην κεντρική πλατεία του Μονάχου μαζί με τους ποδοσφαιριστές τους τίτλους που θα κατακτήσουν. Για φέτος πάντως απλά ελπίζουν να πάνε ένα βήμα πιο μπροστά από την περσινή συμμετοχή στο Final Four του Κυπέλλου Γερμανίας και τον δύσκολο αποκλεισμό στα ημιτελικά του πρωταθλήματος από την Μπάμπεργκ.
Για να γίνουν τα παραπάνω κινήθηκαν αρκετά δραστήρια στο μεταγραφικό παζάρι κυρίως με την απόκτηση των Μάλκομ Ντιλέινι και Μπόρις Σάβοβιτς από Μπουντιβέλνικ και Ερυθρό Αστέρα αντίστοιχα αλλά και ακολουθώντας την δοκιμασμένη συνταγή (που συνηθίζει και το ποδοσφαιρικό τμήμα) αποδυναμώνοντας δηλαδή τους εγχώριους αντιπάλους, παίρνοντας το 1/3 της περσινής Άλμπα (Νίχαντ Ντζεντοβιτς, Χάικο Σαφάρτζικ, Γιασίν Ιντμπιχι, Ντιόν Τόμπσον) αλλά και τους Τζον Μπράιαντ, Μπράις Τέιλορ και Λούκα Στάιγκερ από Ουλμ, Αρτλάντ και Λουντβιμπουργκ αντίστοιχα.
Με τις κινήσεις αυτές η Μπάγερν ανέβασε την ποιοτική στάθμη του ρόστερ ακόμα αν και έχασε τον Ταϊρίς Ράις που ήταν ο ηγέτης της πέρσι και επιδιδόταν με επιτυχία αρκετές φορές σε hero ball καταστάσεις. Οι νέοι παίκτες, παρά το γεγονός ότι προέρχονται στην πλειοψηφία τους από Γερμανικές ομάδες, έχουν διεθνείς παραστάσεις με τους Μπράιαντ και Ντιλέινι να είναι στην πρώτη πεντάδα του Γιούροκαπ, τους τέσσερις της Άλμπα με φρέσκη εμπειρία Ευρωλίγκας από πέρσι και τους πρώην και νυν διεθνείς: Γκριν, Στάιγκερ, Χάμαν, Μπένζινγκ να έχουν καλή παρουσία στα Ευρωπαικά γήπεδα. Και όλα αυτά υπό την καθοδήγηση ενός από τους κορυφαίους προπονητές που κυκλοφορούν στην Ευρώπη, του Σβέτισλαβ Πέσιτς.
Φέτος, η παρουσία στην περιφερειακή γραμμή των Σάφαρτζικ και Ντιλέινι που δεν μπορείς να τους αφήσεις το σουτ με ήσυχη τη συνείδηση, του Ντζέντοβιτς που φαίνεται να σταθεροποιεί το τρίποντο του και του Στάιγκερ που μας είχε δώσει μια πρόγευση από το Ευρωμπάσκετ για το δυναμικό ξεκίνημα του στον Βαυαρικό σύλλογο, επιβεβαιώνει την αλλαγή προς το θετικό ως προς την εξωτερική απειλή, μαζί με την παρουσία των Σάβοβιτς και Μπράιαντ που ως ψηλοί συνεισφέρουν και αυτοί σε επικινδυνότητα στον τομέα των σουτ.
Ένα άλλο κομμάτι του παιχνιδιού της Μπάγερν που είναι διαφορετικό σε σχέση με το παρελθόν (όταν για παράδειγμα ο Μπάουερμαν κοουτσάριζε την ομάδα) είναι το fast break παιχνίδι.
Ο Πέσιτς το επιδιώκει τόσο πολύ που νομίζει κανείς ότι η ομάδα του Μονάχου εδρεύει στην Ισπανία, με τους Ντιλέινι, Σαφάρτζικ, Τέιλορ, Ντζέντοβιτς, Σάβοβιτς και Τραουντμαν, να υποστηρίζουν πολύ καλά αυτό το στυλ παιχνιδιού κάτι που με βάση τα αποτελέσματα σε αριθμό αιφνιδιασμών και νικών τους βγαίνει μέχρι τώρα .
Επιπρόσθετα, το γρήγορο τέμπο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους λόγους που φέτος η Μπάγερν χτίζει διαφορές από νωρίς ασχέτως αν μετά τις χάνει ή τις διατηρεί.
Ο Πέσιτς το επιδιώκει τόσο πολύ που νομίζει κανείς ότι η ομάδα του Μονάχου εδρεύει στην Ισπανία, με τους Ντιλέινι, Σαφάρτζικ, Τέιλορ, Ντζέντοβιτς, Σάβοβιτς και Τραουντμαν, να υποστηρίζουν πολύ καλά αυτό το στυλ παιχνιδιού κάτι που με βάση τα αποτελέσματα σε αριθμό αιφνιδιασμών και νικών τους βγαίνει μέχρι τώρα .
Επιπρόσθετα, το γρήγορο τέμπο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους λόγους που φέτος η Μπάγερν χτίζει διαφορές από νωρίς ασχέτως αν μετά τις χάνει ή τις διατηρεί.
Το πρόσωπο της ομάδας είναι χωρίς αμφιβολία ο Big John Bryant, ένας λευκός Αμερικανός σέντερ που εμφανισιακά με τα περιττά κιλά, το μαλί, την γιγαντιαία φιγούρα και το ύψος του είναι cult μορφή που θα θυμίσει τον Τρέισι Πίρσον 20 χρόνια μετά, όμως μπασκετικά πρέπει κανείς να τον πάρει στα πολύ σοβαρά ως έναν πλήρη παίκτη που με την ίδια άνεση που ποστάρει, μπορεί να ολοκληρώσει ένα pick n'roll ή να σουτάρει για τρεις.
Αλλά εκτός από αυτά, συν τις τάπες και τα ριμπάουντ που μαζεύει ,δίνει και έμμεσο όφελος με την παρουσία του, από την μια με τις βοήθειες που τραβάει πάνω του στο ποστ ελευθερώνοντας τους καλούς σουτέρ της Μπάγερν, και από την άλλη όταν ανεβαίνει ψηλά παρέχει με το σουτ του μεγαλύτερη άνεση για το post-up παιχνίδι των Τόμπσον, Τραόυντμαν, Μπενζινγκ, Σάβοβιτς και τα drives των Ντιλέινι, Σαφάρτζικ, Τείλορ , Μπένζινγκ , Ντζέντοβιτς. Ένα post παιχνίδι που ο Ολυμπιακός συνολικά θα πρέπει να το αντιμετωπίσει καλύτερα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα.
Αλλά εκτός από αυτά, συν τις τάπες και τα ριμπάουντ που μαζεύει ,δίνει και έμμεσο όφελος με την παρουσία του, από την μια με τις βοήθειες που τραβάει πάνω του στο ποστ ελευθερώνοντας τους καλούς σουτέρ της Μπάγερν, και από την άλλη όταν ανεβαίνει ψηλά παρέχει με το σουτ του μεγαλύτερη άνεση για το post-up παιχνίδι των Τόμπσον, Τραόυντμαν, Μπενζινγκ, Σάβοβιτς και τα drives των Ντιλέινι, Σαφάρτζικ, Τείλορ , Μπένζινγκ , Ντζέντοβιτς. Ένα post παιχνίδι που ο Ολυμπιακός συνολικά θα πρέπει να το αντιμετωπίσει καλύτερα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα.
Επιστρέφοντας στον Μπράιαντ, δεν θα είναι εύκολο να τον περιορίσει ο Ολυμπιακός και ίσως υπάρξει δίλημμα στο αν πρέπει να ακολουθηθεί ψηλά για να μην του επιτραπεί να σουτάρει αλλά το λογικό θα είναι η ομάδα να επιμείνει στην 2 εναντίον 2 τακτική κόντρα στα pick n' roll (επιστρέφει επιτέλους και ο Μίρζα Μπέγκιτς λογικά) επιλέγοντας να πάρει το ρίσκο των περιφερειακών σουτ του Μπράιαντ όπως περίπου έγινε και κόντρα στους ψηλούς του Παναθηναικού.
Επιθετικά ο Ολυμπιακός θα πρέπει να χτυπήσει τον Μπράιαντ, έτσι και αλλιώς και αυτός αλλά και ο Ιντμπίχι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να προσεγγίσουν την ταχύτητα των αμυντικών αντιδράσεων που έδινε ο Λόρενς Ρόμπερτς την περασμένη σεζόν με αποτέλεσμα αν βγούν λίγο πιο κάθετα στο pick n'roll να αποτελούν ένα σχετικά εύκολο έργο για τους περιφερειακούς στο να τους προσπεράσουν. Kατά συνέπεια ιδέες για hedge out άμυνες ή αλλαγές στα σκριν δεν μοιάζουν μια καλή ιδέα για την Μπάγερν, είναι πιο ασφαλές για αυτούς να περιμένουν στην ρακέτα δίνοντας και σουτ στον αντίπαλο αλλά και χώρους στους γκαρντς να προκαλέσουν ρήγματα.
Επιθετικά ο Ολυμπιακός θα πρέπει να χτυπήσει τον Μπράιαντ, έτσι και αλλιώς και αυτός αλλά και ο Ιντμπίχι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να προσεγγίσουν την ταχύτητα των αμυντικών αντιδράσεων που έδινε ο Λόρενς Ρόμπερτς την περασμένη σεζόν με αποτέλεσμα αν βγούν λίγο πιο κάθετα στο pick n'roll να αποτελούν ένα σχετικά εύκολο έργο για τους περιφερειακούς στο να τους προσπεράσουν. Kατά συνέπεια ιδέες για hedge out άμυνες ή αλλαγές στα σκριν δεν μοιάζουν μια καλή ιδέα για την Μπάγερν, είναι πιο ασφαλές για αυτούς να περιμένουν στην ρακέτα δίνοντας και σουτ στον αντίπαλο αλλά και χώρους στους γκαρντς να προκαλέσουν ρήγματα.
Όμως και στο σετ παιχνίδι, στην άλλη άκρη του γηπέδου, παρά τις αρκετά καλές επιθετικές επιλογές για Γερμανική ομάδα δεν είναι όλα άψογα για την Βαυαρούς που εμφανίζουν μερικά διαστήματα που κολλάνε.
Οι λόγοι είναι πολλοί... Η ομάδα είναι νέα, κάποιοι παίχτες εμπιστεύονται υπερβολικά τις ατομικές ικανότητες τους, ακόμα και το ότι δεν είναι επαρκείς οι Σαφάρτζικ και Ντιλέινι σαν άσοι θα μπορούσε να πει κανείς.
Ως δεδομένο μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι point guards Ντιλέινι και Σαφάρτζικ δεν είναι παραδοσιακοί οργανωτές, όπως και ο προκάτοχος τους Ραις, σκορπώντας μια μικρή ανησυχία για το αν υπάρχει απόλυτα καθαρό μυαλό στο κουμάντο της ομάδας.
Αλλά ο Σαφάρτζικ έκανε ένα πολύ καλό Ευρωμπάσκετ δημιουργικά και ο Ντιλέινι, εκτός από μέλος της περσινής καλύτερης πεντάδας του Γιούροκαπ, είναι ένας γκαρντ που το 2012 στη Σαλόν ήταν πιο πολύ δημιουργός (μαζί με τον Σιλμπ) από τον πραγματικό πλέι-μεικερ της ομάδας, τον Τσικαμπούντ, μοιράζοντας διψήφιο αριθμό ασίστς στον ημιτελικό του κυπέλλου Γαλλίας της ίδιας χρονιάς.
Το 2013, στους επτά περσινούς Ουκρανικούς τελικούς με την Μπουντιβέλνικ είχε συνολικά 35 ασίστς αν και ο Τσιτσάντζε ήταν ο βασικός πλέι-μεικερ.
Φέτος με την Μπάγερν έχει ήδη 5.7 τελικές πάσες μέσο όρο στην Γερμανία και 5.5 στην Ευρωλίγκα άρα τουλάχιστον μιλάμε για έναν παίχτη που μπορεί να δημιουργήσει και να βάλει τους συμπαίχτες του στο παιχνίδι.
Όμως αυτό που επιδέχεται βελτίωσης για τον Αμερικανό είναι, πέρα από την τάση να γίνεται σούτινγκ γκαρντ, το γεγονός ότι δεν τον έχουμε δει σε αρκετές pick n'roll συνεργασίες με τους ψηλούς κάτι στο όποιο ο Σαφάρτζικ τα καταφέρνει προς το παρόν καλύτερα.
Οι λόγοι είναι πολλοί... Η ομάδα είναι νέα, κάποιοι παίχτες εμπιστεύονται υπερβολικά τις ατομικές ικανότητες τους, ακόμα και το ότι δεν είναι επαρκείς οι Σαφάρτζικ και Ντιλέινι σαν άσοι θα μπορούσε να πει κανείς.
Ως δεδομένο μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι point guards Ντιλέινι και Σαφάρτζικ δεν είναι παραδοσιακοί οργανωτές, όπως και ο προκάτοχος τους Ραις, σκορπώντας μια μικρή ανησυχία για το αν υπάρχει απόλυτα καθαρό μυαλό στο κουμάντο της ομάδας.
Αλλά ο Σαφάρτζικ έκανε ένα πολύ καλό Ευρωμπάσκετ δημιουργικά και ο Ντιλέινι, εκτός από μέλος της περσινής καλύτερης πεντάδας του Γιούροκαπ, είναι ένας γκαρντ που το 2012 στη Σαλόν ήταν πιο πολύ δημιουργός (μαζί με τον Σιλμπ) από τον πραγματικό πλέι-μεικερ της ομάδας, τον Τσικαμπούντ, μοιράζοντας διψήφιο αριθμό ασίστς στον ημιτελικό του κυπέλλου Γαλλίας της ίδιας χρονιάς.
Το 2013, στους επτά περσινούς Ουκρανικούς τελικούς με την Μπουντιβέλνικ είχε συνολικά 35 ασίστς αν και ο Τσιτσάντζε ήταν ο βασικός πλέι-μεικερ.
Φέτος με την Μπάγερν έχει ήδη 5.7 τελικές πάσες μέσο όρο στην Γερμανία και 5.5 στην Ευρωλίγκα άρα τουλάχιστον μιλάμε για έναν παίχτη που μπορεί να δημιουργήσει και να βάλει τους συμπαίχτες του στο παιχνίδι.
Όμως αυτό που επιδέχεται βελτίωσης για τον Αμερικανό είναι, πέρα από την τάση να γίνεται σούτινγκ γκαρντ, το γεγονός ότι δεν τον έχουμε δει σε αρκετές pick n'roll συνεργασίες με τους ψηλούς κάτι στο όποιο ο Σαφάρτζικ τα καταφέρνει προς το παρόν καλύτερα.
Πλησιάζοντας προς το τέλος, δύο ακόμη ενδιαφέροντα ερωτήματα που αφορούν παίκτες της Μπάγερν (αλλά όχι μάλλον το ματς με τον Ολυμπιακό), είναι αν ο Σάβοβιτς με τις εμφανίσεις του μείνει περισσότερο από το διάστημα που θα χρειαστεί για την αποθεραπεία του Τόμπσον και αν ο Μπένζινγκ θα μπορέσει να βρει ρόλο ως τεσσάρι για να υπάρξει το επιθετικό όφελος που παρατηρήσαμε στο Ευρωμπάσκετ υπέρ της Εθνικής Γερμανίας.
Το πρώτο δεν αποκλείεται καθόλου αλλά το δεύτερο είναι δύσκολο να το δούμε εκτεταμένα αυτή την σεζόν κυρίως γιατί πρέπει να υπάρχει δίπλα στον Μπένζινγκ ένας φόργουορντ που να μαρκάρει τα αντίπαλα τεσσάρια στην άμυνα και να παίζει ταυτόχρονα στην επίθεση ως σμόλ-φόργουορντ ώστε να μην υπάρχουν τα αμυντικά προβλήματα και η δυσκολία στο box-out που είδαμε στο Ευρωμπάσκετ από τον Ρόμπιν.
Και ενώ στην Εθνική ομάδα της Γερμανίας μπορεί να γίνει αυτό στο μέλλον με την παρουσία του Χάρις, για την Μπάγερν δεν υπάρχει τέτοιος διαθέσιμος παίκτης για να δοκιμαστεί το συγκεκριμένο πείραμα στη θέση του παόυερ φόργουορντ που έτσι και αλλιώς είναι ήδη γεμάτη και αριθμητικά εκτός από ποιοτικά.
Το πρώτο δεν αποκλείεται καθόλου αλλά το δεύτερο είναι δύσκολο να το δούμε εκτεταμένα αυτή την σεζόν κυρίως γιατί πρέπει να υπάρχει δίπλα στον Μπένζινγκ ένας φόργουορντ που να μαρκάρει τα αντίπαλα τεσσάρια στην άμυνα και να παίζει ταυτόχρονα στην επίθεση ως σμόλ-φόργουορντ ώστε να μην υπάρχουν τα αμυντικά προβλήματα και η δυσκολία στο box-out που είδαμε στο Ευρωμπάσκετ από τον Ρόμπιν.
Και ενώ στην Εθνική ομάδα της Γερμανίας μπορεί να γίνει αυτό στο μέλλον με την παρουσία του Χάρις, για την Μπάγερν δεν υπάρχει τέτοιος διαθέσιμος παίκτης για να δοκιμαστεί το συγκεκριμένο πείραμα στη θέση του παόυερ φόργουορντ που έτσι και αλλιώς είναι ήδη γεμάτη και αριθμητικά εκτός από ποιοτικά.
video by redhoops.gr
Είναι η μάχη ανάμεσα στους πρωταθλητές Ευρώπης του μπάσκετ και του… ποδοσφαίρου και με ομάδες που στις επίσημες υποχρεώσεις τους παραμένουν αήττητες ακόμα την φετινή σεζόν.
Αλλά συνοπτικά, αν ο Ολυμπιακός περιορίσει με προσεκτικές επιστροφές τους αιφνιδιασμούς της Μπάγερν που είναι αν όχι το μισό, ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού της, τότε ακόμα και αν οι ψηλοί του φορτωθούν με φάουλ (όπως της προηγούμενη εβδομάδα με την Γαλατασαράι) ο πρώτος λόγος θα ανήκει στον Ολυμπιακό. Ας λείπει ο Μπρεντ Πέτγουει, ας μην είναι ο Μπέγκιτς στην καλύτερη κατάσταση.
Πρέπει να θεωρείται υποχρέωση για μια ομάδα που περιόρισε την περιφέρεια της Γαλατασαράι να μην αντιμετωπίσει προβλήματα με την αντίστοιχη της Μπάγερν. Έτσι θα θέσει τις βάσεις για μια επιβεβλημένη νίκη.
...από τον Weekendman
