Χωρίς επικεφαλίδα
Έχουν χυθεί τόσοι τόνοι ιντερνετικής μελάνης για τον φετινό μπασκετικό Ολυμπιακός που κάπου ένοιωθα ότι έχουν ειπωθεί τα πάντα, έχουν υπεραναλυθεί όλες οι πιθανές εκδοχές άρα κάπου η υπόθεση έχανε την ουσία.
Η ιστορία είναι γνωστή, τα λάθη του καλοκαιριού έχουν διαπιστωθεί και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το κουβάρι ξετυλίγεται με αρχή εκείνο το χρονικό σημείο.
Παρόλα αυτά, ακόμα και έτσι, ο Ολυμπιακός δεν ήταν καθόλου καμμένο χαρτί το καλοκαίρι. Συνέχιζε να έχει το καλύτερο δίδυμο guards στην Ευρώπη, νέα γενιά με ενδιαφέρον και κάποιες καλές προσθήκες. Το δε σερί νικών άφηνε αισιοδοξία ότι στην διάρκεια της σεζόν ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να διορθώσει τις αδυναμίες του και θα βελτιωθεί σαν ομάδα οδεύοντας στα κρίσιμα, σε ένα σημείο που αυτό που μετράει περισσότερο είναι ο χαρακτήρας μιας ομάδας όπως έχει αποδειχθεί εμφατικά τα προηγούμενα χρόνια.
Η εξελιγκτική πορεία που φυσιολογικά έχει μια ομάδα μέσα σε μια σεζόν κόπηκε απότομα και βάναυσα κάπου στον Γενάρη.
Ο τραυματισμός του Έισι Λο άνοιξε τον χορό της ατυχίας, αργότερα προστέθηκε η απουσία του Βασίλη Σπανούλη σε κρίσιμα παιχνίδια του τοπ-16 εναντίον ομάδων με άμεση βαθμολογική κόντρα με τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι το ένα σκέλος...
Ο τραυματισμός του Έισι Λο άνοιξε τον χορό της ατυχίας, αργότερα προστέθηκε η απουσία του Βασίλη Σπανούλη σε κρίσιμα παιχνίδια του τοπ-16 εναντίον ομάδων με άμεση βαθμολογική κόντρα με τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι το ένα σκέλος...
Το άλλο είναι ότι τα συνεχόμενα παιχνίδια με τον Παναθηναικό και η όλη αμφισβήτηση/γκρίνια/αναβρασμός (...και ό,τι άλλη λέξη θέλετε) οδήγησαν σε μια σπασμωδική αντίδραση που μπέρδεψε περισσότερο την ομάδα.
Η διαχείριση της κρίσης του Ιανουαρίου είναι ένα δεύτερο check point της χρονιάς που έχω την αίσθηση ότι κύλησε πιο αρνητικά και ήταν πιο κρίσιμο ακόμα και από το πρώτο, του καλοκαιριού.
Από εκείνο το σημείο και μετά ο Ολυμπιακός μετατράπηκε σε Ground zero, σαν να έσβησε μεμιάς ότι δουλειά είχε κάνει μέχρι εκείνο το σημείο προσπαθώντας να χτίσει μια νέα ομάδα. Πανικός...
Και τα πράγματα γίνονται περισσότερο αδικαιολόγητα όταν όλη τη χρονιά το τεχνικό team διατυμπάνιζε τα οφέλη του μεγάλου ρόστερ που θα ήταν ικανό να αντέξει τις ατυχίες μέσα στη χρονιά χωρίς να χρειαστούν βιαστικές κινήσεις.
Και τα πράγματα γίνονται περισσότερο αδικαιολόγητα όταν όλη τη χρονιά το τεχνικό team διατυμπάνιζε τα οφέλη του μεγάλου ρόστερ που θα ήταν ικανό να αντέξει τις ατυχίες μέσα στη χρονιά χωρίς να χρειαστούν βιαστικές κινήσεις.
Η αρνητική εικόνα της επιμονής σε παίχτες που ούτε κάνουν...ούτε χρειάζονταν ποτέ, της διαφορετικής σύνθεσης από ματς σε ματς, της απώλειας των ρόλων Μάρτη μήνα, ανέδειξε και ένα άλλο γεγονός...
Ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται να κάνει τώρα, με τα κρίσιμα ματς να έρχονται το ένα πίσω από το άλλο, την δουλειά που χρονικά έπρεπε να γίνει τρεις και τέσσερις μήνες πριν.
Γιατί το τωρινό πρόβλημα του Ολυμπιιακού, πέρα από τα γνωστά και χιλιοειπωμένα, είναι ότι σταμάτησε να βελτιώνεται, δεν υπάρχει συνέχεια με την ομάδα του Νοεμβρίου, είναι μια διαφορετική ομάδα.
Ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται να κάνει τώρα, με τα κρίσιμα ματς να έρχονται το ένα πίσω από το άλλο, την δουλειά που χρονικά έπρεπε να γίνει τρεις και τέσσερις μήνες πριν.
Γιατί το τωρινό πρόβλημα του Ολυμπιιακού, πέρα από τα γνωστά και χιλιοειπωμένα, είναι ότι σταμάτησε να βελτιώνεται, δεν υπάρχει συνέχεια με την ομάδα του Νοεμβρίου, είναι μια διαφορετική ομάδα.
Είναι η εποχή που οι ομάδες δουλεύουν στη λεπτομέρεια, έχουν εντοπίσει τις αδυναμίες τους, ξέρουν τι μπορούν να κάνουν και τι όχι και προσπαθούν να τελειοποιήσουν την ομαδική τους λειτουργία. Στο ίδιο νευραλγικό σημείο της σεζόν ο Ολυμπιακός ψάχνει ακόμα ποιος παίζει που και γιατί...
Έλα όμως που οι λεπτομέρειες κρίνουν τα ματς που συμβαίνουν τώρα.
(παρένθεση: ποτέ δεν χώνεψα τον χαλαρό τρόπο που ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τα παιχνίδια του 2ου γύρου της πρώτης φάσης στην Ευρωλίγκα.
Με την ομάδα να έχει εξασφαλίσει την 1η θέση είχε αρκετό χρόνο να επιμείνει σε πράγματα και να δοκιμάσει άλλα σε ένα πολύ υψηλό πεδίο ανταγωνισμού)
(παρένθεση: ποτέ δεν χώνεψα τον χαλαρό τρόπο που ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τα παιχνίδια του 2ου γύρου της πρώτης φάσης στην Ευρωλίγκα.
Με την ομάδα να έχει εξασφαλίσει την 1η θέση είχε αρκετό χρόνο να επιμείνει σε πράγματα και να δοκιμάσει άλλα σε ένα πολύ υψηλό πεδίο ανταγωνισμού)
Δυο απλά παραδείγματα πρόχειρης αντιμετώπισης...
Στο ματς με τη Φενέρ ο Μπο Μακάλεμπ ήταν καταλυτικός σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να αλλάξει την ροή του ομίλου.
Δεν συζητάμε καν ότι συνεχίζουμε να έχουμε προβλήματα στο αμυντικό transition από την αρχή ακόμα (ποιος δεν θυμάται το τι έκανε ο Ντιλέινι στα μεταξύ μας ματς για παράδειγμα), είπαμε...ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να βελτιώσει πολλά πράγματα πια.
Αλλά η σαφήνεια στην τακτική θα μπορούσε να δώσει νίκες σε αυτό το χρονικό σημείο.
Η αντιμετώπιση στα pick n roll πάνω στον Αμερικανοσκοπιανό είναι το θέμα προς διερεύνηση και η τακτική του Ολυμπιακού δεν ήταν καθόλου ακριβής.
Μέτρησα 11 pick n rolls για τον Μακάλεμπ στα οπόια η ομάδα κράτησε σωστά μέσα τον ψηλό αλλά η συμπεριφορά του κοντού παρέμενε μυστήριο.
Στις 4 πέρασε πάνω από το σκριν, σε άλλες 5 από κάτω ενώ 2 φορές ο κοντός χάθηκε μέσα στο σκριν όπως έγινε για παράδειγμα και στην κρίσιμη επίθεση στο τέλος.
Ο Ολυμπιακός δέχθηκε καλάθι και τις δυο φορές που ο προσωπικός αντίπαλος του Μακάλεμπ κόλλησε στο σκριν, άλλους 5 πόντους στις 4 φορές που πέρασε από πάνω και μόνο 2 τις 4 φορές που πέρασε από κάτω.
Τα παραπάνω νούμερα εκτός ότι αποδεικνύουν το προφανές, ότι δεν δίνεις στον Μακάλεμπ διάδρομο να πάει προς το καλάθι, δείχνουν και κάτι ακόμα...
Ότι η στρατηγική του Ολυμπιακού δεν ήταν και πολύ συγκεκριμένη αναδεικνύοντας ταυτόχρονα άλλα ερωτήματα κυρίως για την προετοιμασία του παιχνιδιού ή έστω για το πόσο γίνεται συνείδηση η τακτική επιλογή στους παίχτες.
Στις παρακάτω εικόνες δύο φάσεις από το πρώτο κιόλας δωδεκάλεπτο με τον Σλούκα να περνά από πάνω.
Στη δεύτερη φαίνεται και το τρικ της Φενέρ που ενέπλεξε και 3ο παίχτη στο pick n roll σκρινάροντας τον προσωπικό αντίπαλο του screener, ένα τρικ που επαναλήφθηκε και στο 2ο ημίχρονο χωρίς ο Ολυμπιακός να έχει λύση.
Η αντιμετώπιση στα pick n roll πάνω στον Αμερικανοσκοπιανό είναι το θέμα προς διερεύνηση και η τακτική του Ολυμπιακού δεν ήταν καθόλου ακριβής.
Μέτρησα 11 pick n rolls για τον Μακάλεμπ στα οπόια η ομάδα κράτησε σωστά μέσα τον ψηλό αλλά η συμπεριφορά του κοντού παρέμενε μυστήριο.
Στις 4 πέρασε πάνω από το σκριν, σε άλλες 5 από κάτω ενώ 2 φορές ο κοντός χάθηκε μέσα στο σκριν όπως έγινε για παράδειγμα και στην κρίσιμη επίθεση στο τέλος.
Ο Ολυμπιακός δέχθηκε καλάθι και τις δυο φορές που ο προσωπικός αντίπαλος του Μακάλεμπ κόλλησε στο σκριν, άλλους 5 πόντους στις 4 φορές που πέρασε από πάνω και μόνο 2 τις 4 φορές που πέρασε από κάτω.
Τα παραπάνω νούμερα εκτός ότι αποδεικνύουν το προφανές, ότι δεν δίνεις στον Μακάλεμπ διάδρομο να πάει προς το καλάθι, δείχνουν και κάτι ακόμα...
Ότι η στρατηγική του Ολυμπιακού δεν ήταν και πολύ συγκεκριμένη αναδεικνύοντας ταυτόχρονα άλλα ερωτήματα κυρίως για την προετοιμασία του παιχνιδιού ή έστω για το πόσο γίνεται συνείδηση η τακτική επιλογή στους παίχτες.
Στις παρακάτω εικόνες δύο φάσεις από το πρώτο κιόλας δωδεκάλεπτο με τον Σλούκα να περνά από πάνω.
Στη δεύτερη φαίνεται και το τρικ της Φενέρ που ενέπλεξε και 3ο παίχτη στο pick n roll σκρινάροντας τον προσωπικό αντίπαλο του screener, ένα τρικ που επαναλήφθηκε και στο 2ο ημίχρονο χωρίς ο Ολυμπιακός να έχει λύση.
Στο παιχνίδι με την Αρμάνι η flat άμυνα του πρώτου ημίχρονου ήταν βούτυρο στο ψωμί του Κιθ Λάνγκφορντ που με την είσοδό του άλλαξε όλο το ματς και ακύρωσε το καλό ξεκίνημα του Ολυμπιακού.
Δεν είναι πολύ λογικό να δίνεις τόσους χώρους για mid range shoot και διείσδυση σε έναν τέτοιο παίχτη και το πρώτο παιχνίδι θα έπρεπε να παραδειγματίσει για την αστοχία της τακτικής επιλογής.
Στις εικόνες ο Λάνγκφορντ έχει δύο καθαρές επιλογές, το σουτ από μέση απόσταση και την πάσα μέσα στη ρακέτα όπως και έγινε για ένα εύκολο κάρφωμα.
Δεν είναι πολύ λογικό να δίνεις τόσους χώρους για mid range shoot και διείσδυση σε έναν τέτοιο παίχτη και το πρώτο παιχνίδι θα έπρεπε να παραδειγματίσει για την αστοχία της τακτικής επιλογής.
Στις εικόνες ο Λάνγκφορντ έχει δύο καθαρές επιλογές, το σουτ από μέση απόσταση και την πάσα μέσα στη ρακέτα όπως και έγινε για ένα εύκολο κάρφωμα.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός αποφάσισε να βγάζει στον Λάνγκφορντ δυναμικά και τους σέντερς (τα 4αρια το κάνουν από την αρχή έτσι και αλλιώς) και δυσκόλεψε αρκετά τον Αμερικάνο που σκόραρε με μεγαλύτερη δυσκολία και αποκόπηκε δημιουργικά.
Μπορεί αυτή η επιλογή να κόστισε στα ριμπάουντς, ο Ολυμπιακός περιστράφηκε περισσότερο δίνοντας μισματς που έκαναν το αμυντικό ριμπάουντ δύσκολη υπόθεση αλλά η τακτική επιλογή ήταν επιτυχημένη και πρακτικά (αρκετά καλύτερα από τα τρία εφιαλτικά φετινά ημίχρονα κόντρα στην Αρμάνι) και ουσιαστικά (λιγότερες συνεργασίες, περισσότερα μεγάλα σουτς για τους Μιλανέζους).
Η ομάδα χρειάζεται να είναι πιο ευέλικτη στις επιλογές της από παιχνίδι σε παιχνίδι ειδικά όταν μιλάμε για επιλογές που έχουν πίσω τους συσσωρευμένη εμπειρία από πέρσι.
Θα μπορούσαν να βρεθούν και άλλες περιπτώσεις επιλογών που δεν στηρίχθηκαν στη λεπτομερή εξέτασή των πραγμάτων.
Το δίδυμο στα γκαρντς που ξεκίνησε στη Τουρκία (Μάντζαρης-Κατσίβελης) είναι φυσικό να δημιουργήσει προβλήματα στη δημιουργία.
Σε κρίσιμο σημείο με την Αρμάνι το τρίο των Σλούκα-Λοτζέσκι-Περπέρογλου δεν μπορούσε παρά να έχει εμφανή προβλήματα στην άμυνα.
Οι συνδυασμοί των παιχτών που βρίσκονται μαζί στο παρκέ θα έπρεπε να είναι αντικείμενο που απασχολεί περισσότερο.
Ακόμα και η (μη) ακρίβεια που εκτελούνται plays σε ειδικές καταστάσεις, ιδιαίτερα μετά από time outs, δείχνουν ότι η ομάδα κάνει τα πράγματα με προχειρότητα αυτή την εποχή.
Είναι κατανοητό ότι η ρευστότητα της κατάστασης δεν επιτρέπει στην ομάδα να δει τα πράγματα σε βάθος στις τακτικές αποφάσεις και στην τελική εφαρμογή.
Αλλά ταυτόχρονα, όσο ομαλοποιείται η υπόθεση ρόστερ, είναι ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα πιο αναλυτικά.
Τα παιχνίδια με Φενέρ και Αρμάνι κατέδειξαν μια πραγματικότητα, ότι οι Έλληνες παίχτες είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν step up και να παλέψουν να βγάλουν την ομάδα από το αδιέξοδο. Όμως ταυτόχρονα το τεχνικό team θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων όπως έχει κάνει ξανά στο παρελθόν.
Η αμφισβήτηση των προηγούμενων μηνών συνετέλεσε να εφαρμοστούν ενδιαφέρουσες αλλαγές στην επίθεση, περισσότερο ποστ παιχνίδι και αναζήτηση των μισματς συν κάποια σκρινς μακριά από την μπάλα, που πριν εμφανίζονταν σπάνια στην επίθεση του Ολυμπιακού.
Όμως επιβάλλεται η συνταγή, όσο προχωράμε προς το τέλος της χρονιάς, εκτός από το να εμπλουτίζεται, ταυτόχρονα να λαμβάνει υπόψη και την παραμικρή λεπτομέρεια που μπορεί να φανεί χρήσιμη στην οικονομία του παιχνιδιού.
