Oλυμπιακός 1991-92 : η αναγέννηση

Όταν η σεζόν 1990-91 τελείωσε το μέλλον του Ολυμπιακού δεν έμοιαζε ιδιαίτερα ευοίωνο.  Εκτός Ευρώπης, διοίκηση χωρίς μεγάλες δυνατότητες, γήπεδο απαρχαιωμένο. Μαρασμός...

Όλα αυτά έμελλε να αλλάξουν όμως όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να αναλάβει την ομάδα!  Την ίδια στιγμή... λίγο βορειότερα...ο Γιάννης Ιωαννίδης χαμογελούσε γιατί ήξερε ήδη τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Αμέσως το συμβόλαιο του προπονητή που είχε κλείσει η απερχόμενη διοίκηση για την επόμενη σεζόν λύθηκε και ο Σπύρος Φώσκολος δεν έκατσε ποτέ στον πάγκο της ομάδας (..."ο σκηνοθέτης" , γιος του Νίκου Φώσκολου). 

Ο Ολυμπιακός κάλυπτε σε απόλυτο βαθμό τα προαπαιτούμενα του Ξανθού: ισχυρή διοίκηση, μεγάλο γήπεδο που εξασφαλίστηκε με την μετακόμιση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, κόσμος. Μόνο ένας παράγοντας έλειπε, ο παίκτης-ηγέτης που θα στήριζε το οικοδόμημα αλλά και αυτός δεν άργησε να βρεθεί στο πρόσωπο του Ζάρκο Πάσπαλι. 

Ο Ιωαννίδης δεν έκανε μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ εκτός του Ζάρκο. Κράτησε την φουρνιά των Ελλήνων παιχτών Ελληνιάδης, Αγγέλου, Σιγάλας, Γιαννόπουλος, Καρατζάς, Καμπούρης, Παπαδάκος και έφερε από μικρότερες ομάδες κάποιους ακόμα. Η ομάδα ήταν του Ιωαννίδη πλεόν και μέσα στο παρκέ του Ζάρκο...Έτσι ξεκίνησε η αναγέννηση του Ολυμπιακού!

Σταύρος Ελληνιάδης

Αντώνης Σταμάτης

Zarko Paspalj

Αργύρης Καμπούρης

Τζορτζ Παπαδάκος

Βαγγέλης Αγγέλου

Κώστας Μωραίτης

Γιώργος Σιγάλας

Μπάμπης Παπαδάκης

Παναγιώτης Καρατζάς

Ηλίας Καρκαμπάσης

Αλέξης Γιαννόπουλος

Γιάννης Ιωαννίδης

Όταν ξεκίνησε η χρονιά ένας αντικειμενικός στόχος για την ομάδα θα ήταν η επιστροφή της στο κλαμπ των μεγάλων που θα μπορούσε να πιστοποιηθεί απλά με μια είσοδο στην τετράδα και την επιστροφή  στις Ευρωπαικές διοργανώσεις...

Ακόμα και μετά την νίκη επί του ( ...χωρίς Γκάλη ) Άρη στην πρεμιέρα δεν θα φανταζόταν κανείς τι θα ακολουθήσει...

Και όμως ο Ολυμπιακός έδειξε αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Έκανε πορεία πρωταθλητισμού στην κανονική περίοδο και έδειξε χαρακτήρα μεγάλης ομάδας περνώντας από έδρες σαν το Γεώργιος Μόσχας (...έχασε ο Άρης εκεί), Λεωφόρο, Περιστέρι και Ιβανώφειο

Ο Πάσπαλι έκανε ότι ήθελε στην επίθεση σκοράροντας το 40% των πόντων της ομάδας, πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 33.7 πόντους μέσο όρο. Η δε άμυνα ήταν ομαδική υπόθεση, ο Ιωαννίδης είχε φροντίσει να γεμίσει την ομάδα με ένα κάρο ορκισμένους ρολίστες για αυτή τη δουλειά.

Το 18-4 και η 2η θέση ήταν ένα σημαντικό αποτέλεσμα για την κανονική περίοδο (...ειδικά σε σχέση με το 9-13 της προηγούμενης σεζόν) αλλά οι πιο πολλοί πίστευαν ότι ο Ολυμπιακός δύσκολα θα κατάφερνε να την κρατήσει και στα play off. Το σύστημα διεξαγωγής προέβλεπε τις τέσσερις πρώτες ομάδες να παίζουν ένα μικρό πρωτάθλημα έχοντας μεταφέρει τα μεταξύ τους ματς της κανονικής περιόδου, οι δύο που θα τερμάτιζαν πρώτοι θα έπαιζαν όσους τελικούς χρειάζονταν με πρωταθλητή αυτόν που θα συμπλήρωνε τέσσερις νίκες από την αρχή της σεζόν. Ο ΠΑΟΚ μπήκε με 5-1, ο Ολυμπιακός με 3-3, ο Άρης με 3-3 και η  ΑΕΚ με 1-5, το ευτύχημα για τον Ολυμπιακό ήταν η είσόδος της ΑΕΚ στην τετράδα και όχι του Πανιωνίου από τον οποίο θα μετέφερε και την ήττα της κανονικής περιόδου.

ΠΑΟΚ, Άρης και Ολυμπιακός κέρδισαν άλλες δυο φορές την ΑΕΚ με συνέπεια τα πάντα να κριθούν στα μεταξύ τους ματς. Ολυμπιακός και Άρης μοιράστηκαν τις νίκες μεταξύ τους όμως η διαφορά των 21 πόντων με την οποία επικράτησαν οι κίτρινοι στο Αλεξάνδρειο τους έδινε το πλεονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας με τον Ολυμπιακό.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δυο φορές τον Άρη με συνέπεια το καθοριστικό ματς για τον Ολυμπιακό να είναι εκείνο του ΣΕΦ με τον ΠΑΟΚ. Η νίκη του Ολυμπιακού με 78-75 έστειλε την ομάδα στην 2η θέση και παράλληλα της έδωσε την πρόκριση για τα προκριματικά του επόμενου Ευρωπαικού πρωταθλήματος. Ο κραταιός Άρης δεν έχασε μόνο το πρωτάθλημα αλλά περιόριστηκε στο Κυπελλούχων και έμεινε να φωνάζει για το τελευταίο ματς...

Η  αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν είχε κανένα κίνητρο στο συγκεκριμένο ματς του ΣΕΦ...Νίκη του θα έστελνε τον Ολυμπιακό 3ο και τελικούς ΠΑΟΚ-Άρης με αφετηρία από το 3-1. Η ήττα του έστειλε τον συμπολίτη 3ο και τελικούς με τον Ολυμπιακό πάλι από το 3-1. Ήταν φυσιολογικό η ομάδα που είχε την έδρα και καιγόταν για το ματς να επικρατήσει εκείνη την ημέρα, άλλωστε στην τελική σούμα η ήττα που κόστισε στον Άρη ήταν αυτή από την ΑΕΚ στην κανονική περίοδο...

Ακολούθησε ο πρώτος τελικός στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός ήταν άδειος από σωματικές και ψυχικές δυνάμεις και υπέκυψε με 97-82 στον ΠΑΟΚ που με το συνολικό 4-1 κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα μετά από 33 χρόνια και δεύτερο της ιστορίας του συνολικά.

Γενικότερα

• Ο Ιωαννίδης έπιασε την τάση που θα επικρατούσε στο Ευρωπαικό μπάσκετ την δεκαετία του '90, αυτή που είχε σαν βάση την άμυνα. Ο Ολυμπιακός δεν είχε το πολύ μεγάλο επιθετικό ταλέντο αλλά έγινε σκληρή ομάδα, με αρχές και αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο έφθασε στην υπέρβαση. Δεν ήταν μόνο ο Άρης αλλά και άλλες ομάδες που είχαν ταλέντο αντίστοιχο του Ολυμπιακού. Ο Παναθηναικός είχε για ξένο τον μελλοντικό ΝΒΑερ Αντόνιο Ντέιβις και σπουδαίο υλικό από Έλληνες, τόσο νεόυς όσο και έμπειρους, συν έναν πρωταθλητή Ευρώπης στον πάγκο, τον Ζέλικο Παβλίσεβιτς. Η ΑΕΚ με το σπουδαίο δίδυμο των Παταβούκα-Γαλακτερό και ο Πανιώνιος που ήταν ομάδα ετών με ένα σούπερ παίκτη σαν τον Φάνη Χριστοδούλου μέσα. Ο Ολυμπιακός συνολικά δεν είχε καλύτερο υλικό από όλους αυτούς, ιδιαίτερα ελληνικό, είχε όμως έναν σούπερ σταρ που καθάριζε στην επίθεση και έναν προπονητή που φρόντιζε να έχει την ομάδα προσηλωμένη και άρτια προετοιμασμένη αμυντικά.

• Το στοίχημα του Ειρήνης και Φιλίας νικήθηκε από την άρχη. Ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθεια και ο αρχικός ενθουσιασμός δεν έσβησε αντίθετα γιγαντώθηκε προς το τέλος, στα μεγάλα ματς το στάδιο ήταν κατάμεστο και στα μικρά πάντα ένα μίνιμουμ τεσσάρων χιλιάδων θα ήταν εκεί.

Το πιο λογικό θα ήταν να διαλέγαμε ένα ματς των play off. Είτε αυτό με τον Άρη ή το 78-75 με τον ΠΑΟΚ που κερδήθηκε η θέση για το Ευρωπαικό Πρωτάθλημα. Όχι όμως. Εκείνο το απόγευμα ήταν κάτι διαφορετικό...Ήταν η μέρα που ο μπασκετικός Ολυμπιακός αναγεννήθηκε...

1η αγωνιστική Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας Ολυμπιακός-Άρης.

Η αλλαγή στο διοικητικό καθεστώς, ο ερχομός των Ιωαννίδη και Πάσπαλι, η νίκη σε ένα φιλικό επί του ΠΑΟΚ λίγες μέρες πριν, το όνομα του αντιπάλου (...τι πρόκληση για τον Ξανθό αλήθεια, στο πρώτο του ματς με τον Ολυμπιακό να βρίσκει απέναντι την παλιά του ομάδα), όλα αυτά μαζί συντέλεσαν να περιμένουμε αυτό το ματς πως και πως. Πάρα πολλοί Ολυμπιακοί που είχαν ξεχάσει το μπάσκετ τα προηγούμενα χρόνια επίσης...Το γήπεδο είχε περίπου 12.000 κόσμο, εντυπωσιακός αριθμός αν σκεφτεί κανείς ότι το μεγαλύτερο γήπεδο της Α1 ήταν το Αλεξάνδρειο μέχρι την προηγούμενη χρονιά. Αυτός ο αριθμός συνιστούσε κάτι φανταστικό για παιχνίδι της Α1 τότε.

Ο Ιωαννίδης παρατάσει τους Ελληνιάδη, Μωραίτη, Πάσπαλι, Καρατζά, Παπαδάκο για τον Ολυμπιακό και ο Τζορτζ Φίσερ τους Γιαννάκη, Ιωάννου, Λυπηρίδη, Μπέρι και Μισούνωφ για τον Άρη.

Το ματς ξεκινάει και από τις πρώτες φάσεις φαίνεται η απόλυτη ελευθερία που απολαμβάνει ο Ζάρκο στην επίθεση του Ολυμπιακού. Ο Άρης, που δεν είχε τον Νίκο Γκάλη εκείνη την ημέρα, αντιμετωπίζει προβλήματα στην επίθεση, Γιαννάκης και Ιωάννου δεν μπορούν να δημιουργήσουν με συνέπεια.

Ο Ελληνιάδης πιέζει πολύ τον Γιαννάκη επιτυχήμενα αλλά τα γρήγορα 3 φάουλς κάνουν τον Ιωαννίδη να περάσει στο ματς τον Βαγγέλη Αγγέλου. Ο Καρατζάς παίζει καλά τον Μπέρι στην άμυνα παρά το τρικ του Φίσερ να βγάζει τον Μισούνωφ ψηλά στην επίθεση για να βρει χώρο στο ποστ ο Αμερικάνος.

Η ελλιπής δημιουργικότητα του Άρη κάνει τον Φίσερ να παίξει γρήγορα την ζαριά του νεαρού γκαρντ Μπαλτάτζη, ο μικρός δεν τον δικαιώνει και με τον Γιαννάκη μπλοκαρίσμενο ο Ολυμπιακός κλέβει μπάλες και τρέχει το γήπεδο.

Ταυτόχρονα το ψηλό σχήμα του Άρη με Αγγελίδη-Μπέρι-Πετσάρσκι δυσκολεύει και άλλο την κυκλοφορία ενώ ο Ολυμπιακός αποκτά ηρεμία με την είσοδο του Αγγέλου και ταυτόχρονα την πρώτη διαφορά στο σκορ, 18-12.

Κάποιες καλές άμυνες του Αγγελίδη όμως στον Πάσπαλι μαζί με το επιθετικό ανέβασμα του Μπέρι αλλά και του Πετσάρσκι στην επίθεση δίνουν την ευκαιρία στον Άρη όχι μόνο να μαζέψει γρήγορα την διαφορά αλλά να περάσει και μπροστά με 23-27.

Ο Ιωαννίδης εμπίστευεται τον Σιγάλα πάνω στον Γιαννάκη που παραμένει κακός (...τρίτος παίκτης στο μαρκάρισμα του) ενώ ο Ζάρκο κρατάει μόνος του τον Ολυμπιακό στην επίθεση, 27-29 με 17 πόντους του Ζάρκο.

Στα τέλη του ημιχρόνου ο Φίσερ δοκίμαζει πρώτη φορά 2-1-2 ζώνη με τον Ντίνο Αγγελίδη στην μέση (...από τα χρόνια της Ορτέζ είχε θεωρηθεί εξπέρ στην άμυνα ο Αμερικάνος τεχνικός αν και στην Ελλάδα δεν πήγαν τα πράγματα καλά για αυτόν, έφυγε γρήγορα και την ελευθερία μαζί με το επιθετικό μοτίβο των 80ς ανέλαβε να επαναφέρει ο Λάζαρο Λέσιτς) και το ημίχρονο τελειώνει με 30-34 για τον Άρη που έχει 8 παραπάνω ριμπάουντς από τον Ολυμπιακό.

Το δεύτερο ημίχρονο αρχίζει όπως και το πρώτο.

Ο Ολυμπιακός με ηγέτη τον Πάσπαλι ξαναπαίρνει το προβάδισμα και ο Άρης αντιμετωπίζει τα επιθετικά προβλήματα του πρώτου ημιχρόνου.

Ο Φίσερ ξαναχρησιμοποιεί την ζώνη (...με κεντρικό τον Λυπηρίδη) και για αρκετό μεγάλο διάστημα προβληματίζει τον Ολυμπιακό.

Από την άλλη πλευρά ο Γιαννάκης κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο.

Ένα τρίποντο και φάουλ του Πάσπαλι γράφει το 53-46 με τον Μαυροβούνιο να έχει φτάσει τους 34, 6 λεπτά πριν το τέλος του ματς.

Ο Φίσερ  γυρνά σε man to man πιέζοντας αρκετά αλλά συνεχίζει να μην παίρνει τίποτα επιθετικά από Γιαννάκη και Σούμποντιτς ενώ το 5ο φάουλ του Μπέρι δυσχεραίνει την κατάσταση (..15 πόντοι, 11 ριμπάουντς ο Truth).

Στα λεπτά που απομένουν ο Ολυμπιακός παίζει με τον χρόνο και κερδίζει φάουλς που του δίνουν βολές ενώ το come back του Άρη (...60-56 στο 1'40'' για το τέλος) δεν έχει αντίκρυσμα.

Ο Ιωαννίδης στρέφεται προς τον κόσμο στα τελευταία δευτερόλεπτα και ακούει το όνομα του από την εξέδρα (...συνηθισμένη εικόνα τα επόμενα χρόνια).

Τελικό αποτέλεσμα, Ολυμπιακός-Άρης 67-59.

Κλειδιά:

• η over play άμυνα του Αγγέλου κυρίως στον Γιαννάκη. Οι 5 πόντοι και τα 5 λάθη για τον Γιαννάκη σε ένα ματς που έλειπε και ο Γκάλης δεν ήταν εύκολο να ξεπεραστούν από την ομάδα του. Πολύ φτωχός απολογισμός.

• η δημιουργική και επιθετική ανικανότητα των περιφερειακών του Άρη. Σούμποντιτς άποντος, Ιωάννου καλός μόνο σε αμυντικούς ρόλους.

• τα 20 λάθη του Άρη που δεν επέτρεψαν να μεταφραστεί σε έξτρα επιθέσεις η υπεροχή των κιτρίνων στα ριμπάουντς.

• οι 38 (..από τους 67 του Ολυμπιακού) πόντοι του Ζάρκο Πάσπαλι.

Ο Ολυμπιακός είχε στοχεύσει αυτό το ματς μέρες πριν. Απόλυτα προετοιμασμένος για τον τρόπο που θα παίξει και θα κερδίσει...Ο Ιωαννίδης επικεντρώθηκε στην εξουδετέρωση του Γιαννάκη, την πέτυχε και μαζί ξεχαρβάλωσε όλο τον Άρη.

Ο Άρης στην αρχή μιας καταστροφικής σεζόν ήρθε στο ΣΕΦ μπερδεμένος. Ο Φίσερ έκανε πειραματισμούς και προσπάθησε αλλά δεν ήταν έτοιμος για αυτό το ματς. Τότε πιστέψαμε ότι η επιστροφή του Γκάλη θα έλυνε όλα τα προβλήματα αλλά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τόσο εύκολο.

Kύπελλο

Προημιτελικός: Άρης-Ολυμπιακός 121-95

βίντεος