Ολυμπιακός 1994-95: αλλαγή σελίδας, ίδιο αποτέλεσμα

Το πρωτάθλημα της περιόδου 1993-1994 ήταν η επιβεβαίωση της μπασκετικής κυριαρχίας του Ολυμπιακού στον Ελληνικό χώρο μα τα πράγματα φυσικά δεν θα ήταν εύκολα για την σεζόν που ακολουθούσε τόσο για την υπεράσπιση του στέμματος του πρωταθλητή όσο και στον αγώνα…ψύχωσης στο ποια Ελληνική ομάδα θα πάρει πρώτη το Ευρωπαικό, μετα από ήδη αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες του Αρη, του ΠΑΟΚ, του Παναθηναικού αλλά και του Ολυμπιακού σε φάιναλ φορ…

Και δεν ήταν μόνο οι τίτλοι που κατακτήθηκαν σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και η συμμετοχή των ερυθρόλευκων Ελλήνων διεθνών που ήταν σημαντική στο να φτάσει η Εθνική μας ομάδα για πρώτη φορά στην τετράδα ενός Μουντομπάσκετ, στο Τορόντο το καλοκαίρι του 1994, με τον Μπακατσιά να παίρνει χρόνο συμμετοχής, τον Φασούλα να είναι ο ηγέτης της Εθνικής στο τουρνουά και τον Σιγάλα να παίζει την κρίσιμη άμυνα στον αγώνα που έδινε ουσιαστικά την πρόκριση στην τετράδα πάνω στον "πολύ" Ρικ Φόξ με παρόμοιο τρόπο όπως έκανε και στον πέμπτο τελικό του 1994 με τον Πρέλεβιτς. Έτσι ήταν λογικό που ο βασικός κορμός κρατήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος με τρεις μόνο αποχωρήσεις, βέβαια πέρα από την αποχώρηση του Παναγιώτη Καρατζά που δεν είχε την μεγίστη σημασία για τους οπαδούς του Ολυμπιακού, οι άλλες δύο ήταν αρκετά εώς πολύ σημαντικές.

Η σπουδαιότερη ήταν αυτή του ανθρώπου που μαζί με την παρουσία του Γιάννη Ιωαννίδη και του Σωκράτη Κόκκαλη άλλαξε την μέχρι τότε…μίζερη μοίρα του Ολυμπιακού φτάνοντας τον να υπολογίζεται μεταξύ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπηςκαι αυτός ήταν ο Ζάρκο Πάσπαλι πηγαίνοντας μάλιστα στον αιώνιο εχθρό, τον Παναθηναικό κάτι που φυσικά προκάλεσε μεγάλη ανάστατωση. Ο σεσημασμένος Λουτσιάνο Καπικιόνι έκανε παιχνίδι σε εκείνη την διαπραγμάτευση, ο Ολυμπιακός δεν έδειξε να καίγεται και ο ελεύθερος Ζάρκο πέρασε στην απέναντι πλευρά. Μπορούσε να πάει και αλλού...

Μπροστά σ'αυτή την είδηση ήταν περίπου φυσιολογικό που η αποχώρηση του Ρόι Τάρπλει πέρασε σε δεύτερη μοίρα, παρόλο που μπορεί να ήταν ένας παίκτης που ακόμα και τώρα θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο τοπ-5 της ιστορίας των ξένων του Ολυμπιακού,  ήταν πιθανότατα ο καλύτερος ψηλός που έπαιζε στην Ευρώπη και σίγουρα ένας παίκτης με δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει στο ΝΒΑ ή να είναι στην χειρότερη μια καλή αναπληρωματική λύση.

Το γεγονός ότι ήθελε πολύ να επιστρέψει στο ΝΒΑ σε συνδυασμό με την προβληματική συμπεριφόρα που είχε λίγο πριν τον τελικό του κυπελλου πρωταθλητριών αλλά και την αδιαφορία που επέδειξε στον τελικό του Κυπέλλου του 1994, έκαναν τον Ολυμπιακό να δέχτει λίγο πιο εύκολα την αποχώρηση του. Μια κουβεντούλα έγινε και με τον Ρόι πάντως, ο ίδιος έχοντας την καβάντζα του ΝΒΑ ζήτησε τρελά λεφτά και με συνοπτικές διαδικασίες ο Ολυμπιακός τον αποχαιρέτησε...

Όμως φυσικά ο Ολυμπιακός δεν θα έμενε αμέτοχος στο παζάρι των μεταγραφών και θα έκανε ρελάνς στην μάχη της ουσίας και των εντυπώσεων, ουσίας γιατί απέκτησε δύο γνωστά ονόματα τους Τζόνσον και Βολκόφ, εντυπώσεων γιατί όπως πήρε ο Παναθηναικός τον ηγετη του Ολυμπιακού, έτσι και ο Ολυμπιακός πήρε έναν βασικό γρανάζι του Παναθηναικού της περασμένης χρονιάς.

Ασφαλώς ο Πάσπαλι μπορεί να μην είχε τα εντυπωσιακά νούμερα των περιόδων 1991-1992 και 1992-1993, αλλά και πάλι ήταν αυτός ο άνθρωπος που κουβάλουσε την ομάδα και θα έπαιρνε την πρωτοβουλία για κρίσιμα καλάθια στο τέλος, όπως αυτό που έκανε το 68-65 στον τελευταίο τελικό της Α1 της περασμένης χρονιάς και ήταν ασφαλώς μια μεγάλη επιτυχία του Παναθηναικού που τον πήρε, όμως με την αποχώρηση του έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να κάνει μια κίνηση που θα τον διευκόλυνε να αντιμετωπίσει ένα χρόνιο πρόβλημα του Ολυμπιακού του Ιωαννίδη, το όποιο ήταν το σουτ από έξω και η όλο και αυξανόμενη αστάθεια του Πάσπαλι σε αυτό δεν έκανε καλύτερα τα πράγματα, με αποτέλεσμα η απόκτηση του Έντι Τζόνσον να ήταν ακριβώς η πιο κατάλληλη κίνηση, ένας βετεράνος από το ΝΒΑ πασίγνωστος ακριβώς για αυτό που προβληματιζε τον Ολυμπιακό.

Κάποιοι ίσως προβληματιζόνταν για την ηλικία των 35 χρονών που ήρθε στον Ολυμπιακό, αλλά κακά τα ψέμματα για να ερχόταν κάποιος ομολογουμένως Αμερικάνος παικταράς με θητεία από το ΝΒΑ και ταλέντο ταυτόχρονα, ή θα πρέπει να ήταν μεγάλος σε ηλικία ή με λίγη ή και περισσότερη τρέλα στο κεφάλι του, όπως οι περιπτώσεις των Μπέρι και Τάρπλει που είχαν πρόσφατα φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα.

Φυσικά όμως η σύγκριση με τον Ζάρκο ήταν κάτι που σήμαινε ότι ο Έντι έπρεπε να αποδείξει γρήγορα την αξία του αλλιώς οι μουρμούρες θα έκαναν την εμφάνιση τους γρήγορα.

Όσο για τον Αλεξάντερ Βολκόβ ένα ήταν σχεδόν βέβαιο, δύσκολα θα έπιανε τα νούμερα του Τάρπλει στην επίθεση και τις υψηλές επιδόσεις στα ριμπάουντς αλλά υπήρχαν λόγοι που δεν θα τους πείραζε και τόσο πολύ τους υπεύθυνους του Ολυμπιακού, καθώς ήταν καλύτερος αμυντικός και πιο… ισσοροπημένος άνθρωπος από τον Τάρπλει, από τους πρώτους Σοβιετικούς που έπαιξαν ΝΒΑ,  παίκτης με μπόλικη εμπειρία σε υψηλό συλλογικό και Εθνικό επίπεδο, αποτέλεσε τόνωση του μεταγραφικού ηθικού έναντι του Παναθηναικού, είχε την δυνατότητα να παίξει και τριάρι σε ψηλά σχήματα ενώ τελευταία έκανε μια εκπληκτική εμφάνιση απέναντι στον Ολυμπιακό στο φαιναλ φορ του Τελ-Αβίβ την όποια ασφαλώς θυμόταν πολύ καλά στον Πειραιά. Aυτό που έχει μείνει μέχρι σήμερα στην μεταγραφή του Σάσα όμως είναι ο τρόπος που ήρθε στον Ολυμπιακό. Στο τέλος του πρώτου χρόνου, Παναθηναικός και Βολκόφ έκατσαν στο τραπέζι με στόχο την λύση του συμβολαίου που προέβλεπε την συνέχιση της συνεγασίας και τον επόμενο χρόνο, ο Σάσα προέταξε την επιστροφή στο ΝΒΑ και ο Παναθηναικός που δεν καιγόταν να τον κρατήσει (...είχε πολύ μεγάλο συμβόλαιο και ήταν και ο Πάσπαλι στη μέση) του έδωσε ένα σεβαστό ποσό σαν αποζημίωση για την επόμενη χρονιά με την προυπόθεση ότι θα πάει στο ΝΒΑ. Με τις ευλογίες του Ολυμπιακού λένε, ο Βολκόφ υπέγραψε ένα μηνιαίο συμβόλαιο με τους Νιου Τζέρσευ Νετς όμως όταν έληξε ήρθε συστημένος στην αγκαλιά του Ολυμπιακού. Το φοβερό είναι ότι ενώ έχει μείνει στην ιστορία ότι ο παίχτης μεταπήδησε κατ'ευθείαν από Παναθηαικό σε Ολυμπιακό, τυπικά δεν ήταν έτσι, μεσολάβησαν οι Νετς. Ο Ολυμπιακός είχε στην διάθεση του έναν παίχτη καλά πληρωμένο από τον Παναθηναικό αλλά πέρα από το επικοινωνιακό κομμάτι που είχε προβληθεί μονοπωλιακά η ουσία ήταν ότι ο Σάσα έμοιαζε πολύ ταιριαστό fit για την ομάδα του Ιωαννίδη, με έναν σμπάρο δυο τριγώνια δηλαδή...

Βέβαια δεν πρέπει να παραληφθεί ότι στην ουσία οι μεταγραφές δεν ήταν μόνο δύο, καθώς ο Τάρλατς ετοιμαζόταν να επιστρέψει σε καλή κατάσταση, κάνωντας πραγματικότητα με ένα χρόνο καθυστέρηση το όραμα του Ιωαννίδη για μια τριάδα πολύ καλών ψηλών με τους Βολκοβ, Τάρλατς, Φασούλα αυτή τη φορά.

Από την άλλη και ο Παναθηναικός δεν έμεινε μόνο στον Πάσπαλι, αλλά δίπλα στον Παταβούκα και τον Γκάλη πρόσθεσε και τον Γιαννάκη ώστε να είναι υπερπλήρης στις θέσεις 1-2 ακόμα και στην Ευρώπη, χωρίς τους Σοκ και Κούουσμα που δεν είχαν δικαιώμα συμμετοχής, άσχετα αν δεν ήξερε κανείς ότι ο Γκάλης θα αποχωρούσε λίγο πιο προώρα ή θα εφαρμόζονταν ψηλά σχήματα με τον Αλβέρτη στο 2άρι. Ακόμα και έτσι το σμίξιμο του μαγικού διδύμου του Άρη ήταν σημαντικό γεγονός.

Ενώ επιπλέον για να μην κρέμονται από τον Βράνκοβιτς και το αν χρεωθεί με φάουλ αποκτήθηκε και ο Πετσάρσκι, οπότε όλα έδειχναν για μια μάχη μέχρι τελικής πτώσεως κάτι που θα επιβεβαιωνόταν κατά την διάρκεια της σεζόν.

Επιστρέφοντας στον Ολυμπιακό, τα φιλικά του καλοκαιριού έδειξαν αυτό ακριβώς που περιμενάμε. Αν και ο Τζόνσον δεν πρόλαβε να παίξει ούτε ένα ματς και ο Βολκόφ μπήκε από την μέση και μετά η πολυφωνία της ομάδας ήταν αξιοθαύμαστη. Ο Σιγάλας και ο Μπακατσιάς στην μ.Τ (...μετά Τορόντο) εποχή ήταν καλύτεροι, ο Τάρλατς είχε επιστρέψει για τα καλά και ο Νάκιτς ήταν πλέον πολύ υπολογίσιμη μονάδα. Highlight η παρέλαση μέσα στο Γιαντ Ελιάου επί της Μακάμπι, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στον τόπο του περσινού εγκλήματος λίγους μήνες μετά και έδειξε διαφορετικός προς το καλύτερο.

 

Ευθύμης Μπακατσιάς
1.96-26

Γιώργος Σιγάλας
2.00-23

Eddie Johnson
2.03-35

Alexander Volkov
2.05-30

Παναγιώτης Φασούλας
2.13-31

Μίλαν Τόμιτς
1.92-21

Αντώνης Σταμάτης
1.94-29

Φράνκο Νάκιτς
2.00-22

Αργύρης Καμπούρης
2.07-32

Ντράγκαν Τάρλατς
2.10-21

Γιώργος Λημνιάτης
1.92-23

Μπάμπης Παπαδάκης
2.01-27

Γιώργος Παπαδάκος
2.14-29

*οι ηλικίες παρουσιάζονται με σημείο αναφοράς το ξεκίνημα της σεζόν, το καλοκαίρι του 1994 δηλαδή.

Γιάννης Ιωαννίδης

Με ντέρμπι ξεκίνησε η χρονιά για τον Ολυμπιακό! Η κλήρωση του κυπέλλου έφερε νωρίς-νωρίς το πολυαναμενόμενο ματς των αιωνίων στις οθόνες μας, ο Ολυμπιακός ήταν γηπεδούχος όμως η τιμωρία που κουβαλούσε από την προηγούμενη χρονιά και τον τελικό με τον ΠΑΟΚ έστειλε τα πλούσια ρόστερς των ομάδων να χτυπηθούν στους ουδέτερους τσίγκους του Σπόρτινγκ, το ξαναείδαμε το ίδιο έργο αρκετές φορές με το κύπελλο τα επόμενα χρόνια. 

Το ματς ήταν κάκιστο, το χειρότερο που θυμάμαι μεταξύ των ομάδων, ο Έντι Τζόνσον χωρίς να έχει παίξει ούτε φιλικό μπήκε κατ'ευθείαν στα βαθιά και το θέαμα προέκυψε αποκρουστικό. Οι ομάδες συμβάδιζαν στο σκορ μέχρι που ο μεγάλος Νίκος Γκάλης (...στο τελευταίο ντέρμπι της καριέρας του) έβγαλε στο ξέφωτο του σκορ τον Παναθηναικό και του έδωσε την νίκη με 42-40. Πολύ άσχημο ξεκίνημα για τον Ολυμπιακό, το κύπελλο ήταν ένας στόχος όπως και να δεις το πράγμα. Η ανετοιμότητα των ομάδων ήταν εμφανής και αυτό δεν αφορά μόνο τον Ολυμπιακό, η ευφορία στον νικητή Παναθηναικό κράτησε λίγες μόνο μέρες αφού ηττήθηκε μέσα στην Γλυφάδα από το Περιστέρι του mailman2 Ράντι Γουάιτ και βγήκε και αυτός εκτός διοργάνωσης. Χωρίς του δυο αιωνίους το πεδίο άνοιξε για πολλές ομάδες με τον ΠΑΟΚ να κατακτά το τρόπαιο αργότερα όντας αρκετά πειστικός στο φάιναλ φορ της Λαμίας (...πρώτο φάιναλ φορ κυπέλλου ever) εναντίον Άρη και Πανιωνίου.

Ο Ολυμπιακός έπρεπε να προχωρήσει μπροστά όμως...Το πρώτο ματς του πρωταθλήματος στο Αλεξάνδρειο με τον Άρη προκαλούσε κάποια ανησυχία, Άρης είναι αυτός και το Αλεξάνδρειο έδρα που δεν πέρναγε πολύ εύκολα ο Ολυμπιακός εκείνα τα χρόνια. Ο Τζόνσον μετά το Σπόρτινγκ παίρνει άλλη μια γέυση από το τι εστί βερίκοκο, το κέρμα που τον βρήκε λίγο κάτω από το μάτι του προκαλεί μεγάλο σκίσιμο, αλλά μέσα στο παρκέ ο Ολυμπιακός επανέρχεται στον σωστό δρόμο και ο Έντι δείχνει ότι είναι ο σωστός παίκτης στην σωστή ομάδα.

Η συνέχεια είναι καταιγιστική για τον Ολυμπιακό! Ο Ολυμπιακός παίζει καταπληκτικό μπάσκετ, τρομοκρατεί για ένα δίμηνο όλη την Ευρώπη, +35 μέσα στην Εφές, νίκη εκτός έδρας επί του Παναθηναικού, δύσκολη έστω ρεβάνς για το Τελ-Αβίβ από την Μπανταλόνα εκτός έδρας, πέρασμα από το Αλεξάνδρειο και τον ΠΑΟΚ. Η σούμα για το δίμηνο Οκτώβρη-Δεκέμβρη  λέει 4-0 στην Ευρώπη με δύο εκτός έδρας νίκες ήδη και 8-0 στο πρωτάθλημα, με διπλά σε Παναθηναικό, Άρη, ΠΑΟΚ. 

Η πρώτη ήττα ήρθε ως συνήθως στο Μπομπλάν με τον Μάλκοβιτς να βρίσκει τρόπο να σταματήσει τον Έντι και ακολουθεί άλλη μία στην Μπολόνια. Τον περίπατο με την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ ακολουθεί η σοκαριστική ήττα μέσα στο ΣΕΦ από την Εφές, -23 μέσα στο ΣΕΦ; Απίστευτο... Ο Ολυμπιακός έχει χάσει ήδη τον Σιγάλα με τραυματισμό και οι 23 πόντοι του Σαρίτσα σε αυτό το ματς το θυμίζουν καλά.

Ο Ολυμπιακός πάει στο Ζάγκρεμπ να παίξει με την Τσιμπόνα σε ένα ματς που όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα είναι ο μισός όμιλος...Το αγχωτικό 60-69 κρατάει τον Ολυμπιακό σε θέση ισχύος και φέρνει την ηρεμία, 27 πόντους ο Ντράγκαν Τάρλατς σε αυτό το παιχνίδι.

 Και πάλι μια ήττα από την Λιμόζ μέσα στο ΣΕΦ αυτή τη φορά, περιπλέκει τα πράγματα. Ο Ολυμπιακός που έχει χάσει και τον Ευθύμη Μπακατσιά στο ενδιάμεσο ήταν υποχρέωμενος να κερδίσει την Μπολόνια στο ΣΕΦ πλέον, ο Λημνιάτης με τον Κμαπούρη δείχνουν τα...αβγά τους κατά τον Ιωαννίδη και η ομάδα κερδίζει άνετα το ματς. Ο Ολυμπιακός τερματίζει 2ος στον όμιλο και θα αντιμετώπιζε με πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Στο Ελληνικό πρωτάθλημα μετά την συνηθισμένη ήττα στο Ιβανώφειο από τον Ηρακλή του Μπέρι και του Ζντοβτς, το ματς με τον Παναθηναικό στο ΣΕΦ είναι όλα τα λεφτά. Ο Ολυμπιακός χωρίς Μπακατσιά και Σιγάλα απέναντι στους πράσινους που μετά την θύελλα στην αρχή της χρονιάς (...φυγή Γκάλη-Πολίτη) έχουν ρολάρει πολύ καλά. Μεγάλο παιχνίδι από τον Παναγιώτη Γιαννάκη, το καλύτερο με την φανέλα του Παναθηναικού, καλάθι και φάουλ από τον Πάσπαλι που όμως χάνει την βόλη και τελευταία επίθεση ανακατωσούρα από τον Γιώργο Λημνιάτη. Ο Παναθηναικός περνάει με 72-74 από το ΣΕΦ, ρεφάρει την ήττα του πρώτου γύρου αλλά η άστοχη βολή του Ζάρκο μπορεί να έκρινε το πρωτάθλημα. Οι 2 πόντοι της διαφοράς ισοφάρισαν την διαφορά για τον Ολυμπιακό στο ματς του πρώτου γύρου αλλά στο συνολικό goal average ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος. Ο Παναθηναικός είχε την υπόθεση στα χέρια του αλλά αν έχανε ένα μόνο ματς μέχρι το τέλος οι ομάδες θα επέστρεφαν στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό από πάνω όμως...Τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος ο Ηρακλής νικά και τον Παναθηναικό στο Ιβανώφειο κάτι που σήμαινε πρωτιά για τον Ολυμπιακό. Όμως πριν ερχόταν η ΤΣΣΚΑ...

Ένα πολύ κακό δεύτερο ημίχρονο στην Μόσχα κοστίζει στον Ολυμπιακό την βαριά ήττα με 95-65 από τους Ρώσσους στο πρώτο ματς, ο Ολυμπιακός με την πλάτη στον τοίχο αλλά και δύο ματς στο ΣΕΦ. Η ομάδα, που είχε ξανά τον Σιγάλα στην σύνθεση της (...όχι όμως και τον Μπακατσιά), παίρνει αγχωτικά το δεύτερο ματς που ήταν όλα τα λεφτά στην συγκεκριμένη σειρά. Για το τρίτο ματς δεν έχουμε να πούμε πολλά για το αγωνιστικό, είναι το γνωστό παιχνίδι με τους δηλητηριασμένους Ρώσσους.

Απλά παραθέτω δύο αποσπάσματα από σχετικά άρθρα που υπάρχουν στο διαδίκτυο...

Η εύκολη κατηγορία προφανώς βαρύνει τον Ολυμπιακό. Όμως, είναι έτσι; Ολυμπιακός και… ΤΣΣΚΑ αρνούνται ότι ο επίσημος Ολυμπιακός ευθύνεται για ό,τι έγινε. Ο γιατρός της ΤΣΣΚΑ, Βιτάλι Αβραμένκο, λέει: «θα ήταν πολύ πιο εύκολο να είχαν αγοράσει τους διαιτητές. Ήταν μια από τις πλουσιότερες ομάδες της Ευρώπης. Γιατί να διακινδυνεύσουν έτσι; Εγώ πιστεύω ότι το έκαναν φανατικοί οπαδοί». Κάποιοι αναφέρουν ότι η δηλητηρίαση έγινε από εστιάτορα… Ο Λαζάροφ, κομισάριος, αναφέρει ότι άκουσε από πηγές πως οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ δηλητηριάστηκαν μόνοι τους «για πολλά χρήματα» σε σχέση βεβαίως με τη ρωσική μαφία. Ο Ερέμιν θεωρεί ότι πίσω από τη δηλητηρίαση βρίσκονταν κυκλώματα τηλεοπτικά, διαφημιστικά και ανάλογα συμφέροντα, καθώς «υπήρχαν κάποιοι που θα έχαναν πάρα πολλά χρήματα αν ο Ολυμπιακός αποκλειόταν». Όποιος υποστηρίξει ότι ξέρει τι έγινε θα πει ψέματα, αλλά ό,τι και να έγινε είναι ένα «μαύρο» γεγονός στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Οι θεωρίες συνωμοσίας με πανίσχυρα εξωμπασκετικά ελληνικά ή ρωσικά συμφέροντα είναι πιθανότατα οι επικρατέστερες. Γι’ αυτό άλλωστε η υπόθεση δεν προχώρησε, γι’ αυτό δεν τιμωρήθηκε ο Ολυμπιακός, γι αυτό η ΤΣΣΚΑ το άφησε να ξεθωριάσει, γι’ αυτό η FIBA ακόμη και πριν τον αγώνα δεν θέλησε να «αγγίξει» το θέμα. Όμως, μιλάμε για μια πολύ άσχημη στιγμή για το μπάσκετ μας.
ageofbasketball.blogspot.gr

Επίσης ο διευθυντής της ΤΣΣΚΑ κ. Γιουρκόφ αναφέρει ότι την επίμαχη ημέρα τούς πλησίασαν άνθρωποι του Παναθηναϊκού οι οποίοι προσφέρθηκαν να τους βοηθήσουν ώστε να γίνουν στην Ελλάδα οι αναλύσεις του νερού από το οποίο υποστηρίζουν οι Ρώσοι ότι δηλητηριάστηκαν
tovima.gr

Mαζί με την συρραφή κάποιων πράγματων από το περιοδικό ΤΡΙΠΟΝΤΟ...

έχουμε τα εξής:

• την ΤΣΣΚΑ σε καμία περίπτωση να μην επιρρίπτει ευθύνες στον επίσημο Ολυμπιακό αλλά να διαρρέει μια σειρά από συγκεχυμένες εκδοχές, μία τα κυκλώματα, μια ελληνορωσσικά συμφέροντα, μια οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού. Καλά το σενάριο με τους οπαδούς είναι λίγο αστείο...
• οι Ρώσσοι δεν ζήτησαν αναβολή του ματς. Πόσο λογικό είναι αυτό άραγε;
• η FIBA να παρουσιάζεται διστακτική και να θέλει και αυτή να γίνει το ματς.
• ο Ολυμπιακός να μην αρνείται την αναβολή.
• οι παίχτες και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής της ΤΣΣΚΑ να πίνουν του καλού καιρού από νερά που έχουν διαρροή και κάνουν μπαμ στο άνοιγμα τους!
• τον Παναθηναικό (...αν πιστέψουμε ότι πραγματικά το ισχυρίστηκε ο Γιουρκόφ) να θέλει να μπλεχτεί για κάποιον ανεξήγητο λόγο στην υπόθεση.

Τελικά μάλλον ήταν κάτι παραπάνω από το "ο Ιωαννίδης δηλητηρίασε τους Ρώσσους" που θέλουν κάποιοι να λένε και μάλλον το κλείσιμο του κειμένου από το πρώτο άρθρο είναι η επικρατέστερη εκδοχή...

Όποιος υποστηρίξει ότι ξέρει τι έγινε θα πει ψέματα, αλλά ό,τι και να έγινε είναι ένα «μαύρο» γεγονός στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Οι θεωρίες συνωμοσίας με πανίσχυρα εξωμπασκετικά ελληνικά ή ρωσικά συμφέροντα είναι πιθανότατα οι επικρατέστερες. Γι’ αυτό άλλωστε η υπόθεση δεν προχώρησε, γι’ αυτό δεν τιμωρήθηκε ο Ολυμπιακός, γι αυτό η ΤΣΣΚΑ το άφησε να ξεθωριάσει, γι’ αυτό η FIBA ακόμη και πριν τον αγώνα δεν θέλησε να «αγγίξει» το θέμα. Όμως, μιλάμε για μια πολύ άσχημη στιγμή για το μπάσκετ μας.

Πάμε παρακάτω...

Στην Σαραγόσα ο Ιωαννίδης άλλαξε τακτική, η ομάδα δεν ήταν απομονωμένη, κλεισμένη στο καβούκι της όπως ένα χρόνο πριν στο Τελ-Αβιβ. Είδε και αποείδε ο Ξανθός ότι τόσα χρόνια με αυτή την τακτική δεν πήγε πουθενά και άλλαξε ρότα, το ξενοδοχείο ήταν προσβάσιμο σε όλους και ο ίδιος ο Ιωαννίδης έλεγε και ξαναέλεγε ότι δεν έχουμε κανένα άγχος. Νομίζω ότι στην αλλαγή αυτή έπαιξε ρόλο μεγάλο το στραπάτσο του Τελ-Αβίβ, ο τρόπος κύριως που ήρθε, ο ίδιος ο Ιωαννίδης κατάλαβε ότι  το μπούκωμα που προκαλεί στην ομάδα η εσωστρέφεια δεν ήταν πολύ θετικό στοιχείο. Από την άλλη ορθολογικά αν το έβλεπες ο Ολυμπιακός δεν ήταν φαβορί στον ημιτελικό, ο Παναθηναικός είχε καλύτερη φόρμα και είχε να λέει και για την πρόσφατη νίκη του μέσα στο ΣΕΦ.

Στο ματς αποδείχτηκαν όλα αυτά, ο Παναθηναικός ήταν καλύτερος αλλά δεν είχε υπολογίσει τον αέρα του νικητή που είχε αποκτήσει ο Ολυμπιακός όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και τις προσωπικότητες που διέθεταν οι ερυθρόλευκοι. Ο Έντι Τζόνσον σε μια από τις μεγαλύτερες παραστάσεις παίκτη του Ολυμπιακού που θυμάμαι, έκανε τα πάντα, σκόραρε με συνέπεια-μάζεψε ριμπάουντς-έπαιξε άμυνα σβήνοντας τον Πάσπαλι στο δεύτερο ημίχρονο σε ένα μοναδικό face to face και ήταν εκεί κάθε φορά που ο Παναθηναικός έδειχνε να έχει το momentum του ματς. Ο Τόμιτς έκρινε το ματς με το τρίποντο στο τέλος ανεβάζωντας και άλλο την φήμη του σαν παίκτης των κρίσιμων στιγμών ιδιαίτερα εναντίον του Παναθηναικού! Το είχε πει άλλωστε ο Μίλαν πριν το ματς, "θα χάσουν σίγουρα, αυτό είναι από εμένα"...

Η νίκη στον ημιτελικό πανηγυρίστηκε πιο πολύ από την προηγούμενη χρονιά, ήταν ο τρόπος που ήρθε συν το γεγονός ότι στο τελικό ήταν δεδομένο ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα. Και έτσι ήταν!

Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε ποτέ στο ματς, ο Αρλάουκας και ο Σαμπόνις έκαναν μια χαψιά τους ψηλούς του Ολυμπιακού και ο Έντι δεν μπόρεσε να επαναλάβει το κρεσέντο του ημιτελικού. Έμειναν ο Νάκιτς και ο ηρωικός Βολκόφ να παλεύουν, αν και τον είχαν πιάσει ήδη οι πόνοι στη μέση τον Σάσα. Η Ρέαλ κέρδισε δίκαια το ματς, ο Σαμπόνις δεν ήθελε να φύγει για το ΝΒΑ χωρίς το τεκμήριο του καλυτερου παίκτη της Ευρώπης στα χέρια του, όχι ότι δεν ήταν έτσι και αλλιώς.

Ο Ολυμπιακός έμεινε και πάλι με την χαρά του ημιτελικού αλλά και την πίκρα ενός δεύτερου χαμενού τελικού. Η αναζήτηση της κορυφής θα είχε συνέχεια όμως και η ήττα στην Σαραγόσα δεν μπορούσε να συγκριθεί με την στεναχώρια του Τελ-Αβίβ σε καμία περίπτωση...

Στα πλέιοφς της Α1 μετά από εύκολες προκρίσεις επί της ΑΕΚ και του Ηρακλή (...δεν αποφύγαμε την ήττα στο Ιβανώφειο και πάλι) το γνωστό ζευγάρι Ολυμπιακού και Παναθηναικού θα ήταν πάλι το ζευγάρι που θα απασχολούσε την μπασκετική Ελλάδα. Το σκηνικό δεν άλλαξε από τς προηγούμενες χρονιές, εύκολες νίκες των γηπεδούχων και πολύ ένταση στα τέσσερα πρώτα ματς. Μεγάλο highlight τα μπουνίδια Σιγάλα και Αλβέρτη στην Γλυφάδα εν τω μεταξύ...Η ιστορία με τα εισητήρια του 5ου τελικού πυροδότησε και άλλο το κλίμα μέχρι που φτάσαμε στο παιχνίδι που θα έκρινε το πρωτάθλημα,τον 5ο τελικό...

Γενικότερα:

• Ο Ολυμπιακός ήταν μια πληρέστατη ομάδα εκείνη την χρονιά, είχε σχεδιαστεί ορθολογικά και κατά την γνώμη μου είχε φοβερό potential. Στο πρώτο δίμηνο έπαιξε σπουδαίο μπάσκετ, έμοιαζε σαν μια μπασκετική μηχανή που δεν είχε αδυναμίες. Ο Τζόνσον με το σουτ του έλυσε προβλήματα προηγούμενων ετών ενώ είχε και το leadership που χρειαζόταν. Ο Βολκόφ άνθρωπος-ορχήστρα, ο παίκτης που συνέδεε όλη την ομάδα, οι ψηλοί Τάρλατς και Φασούλας κυριαρχούσαν ενώ στους περιφερειακούς το ανέβασμα των Νάκιτς και Μπακατσιά έδωσε στον Ολυμπιακό το απαραίτητο βάθος. Και πάλι όμως οι ερυθρόλευκοι πληγώθηκαν από τους τραυματισμούς. Ο Σιγάλας και ο Μπακατσιάς ήταν τα 2/5 της πεντάδας και εκείνα τα χρόνια τέτοιες απώλειες ήταν δύσκολο να αναπληρωθούν. Σήμερα μπορεί μια ομάδα να σκεπάσει τέτοιους τραυματισμούς, υπολογίζει σε πιο πολλούς παίκτες, τα rotation είναι πιο ανοιχτά. Σε rotation 8 παικτών, όπως έκανε συνήθως ο Ολυμπιακός μέσα σε εκείνη την χρονιά, είναι δύσκολο να φέρεις από πίσω δυο ισάξιους. Οποιαδήποτε απώλεια μέτραγε πιο πολύ. Και δεν ήταν μόνο ότι έριξαν την ομάδα σε ποιότητα αλλά η απώλεια του ρυθμού, της φόρμας είναι κάτι που θέλει χρόνο για να ανακτηθεί. Μέσα στα προβλήματά του ο Ολυμπιακός τα κατάφερε όμως. Πήρε πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας και έφτασε στον τελικό. Πήρε πρωτιά στην κανονική περίοδο και ήταν φαβορί για το πρωτάθλημα. Όμως έπαιξε τους τελικούς με έναν ξένο. Η μέση του Σάσα Βολκόφ δεν άντεξε και ο Ολυμπιακός ήταν ξανά άτυχος. Τα κατάφερε και εκεί όμως. Από πλευράς στόχων ήταν μια επιτυχημένη χρονιά αλλά πιστεύω ότι αν ήταν λίγο πιο καλότυχος ο Ολυμπιακός εκείνης της περιόδου θα μπορούσε να μας είχε χορτάσει μπάσκετ για πολλά χρόνια ακόμα. Στο τέλος, θα μπορούσε να πει κανείς ότι παρά το γεγονός ότι η ομάδα άλλαξε την συνταγή (φυγή του επί 3 χρόνια ηγέτη Πάσπαλι, ξένος σουτέρ, team player Βολκόφ στη θέση του σταρ Τάρπλει, πιο ομαδικό στιλ) βρέθηκε ακριβώς στο ίδιο σημείο με έναν χρόνο πριν, πρωταθλητής στην Ελλάδα και φιναλίστ στην Ευρώπη.

Tips:

• Συνηθίζουμε σε αυτό το κομμάτι να μιλάμε για την παρουσία του κόσμου αλλά σε αυτή τη περίπτωση οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους... Μεγάλος μέσος όρος και θυμάμαι πριν από σχεδόν κάθε Ευρωπαικό ματς το Φως να έχει πάντα ένα μεγάλο κομμάτι στο εξώφυλλο: "Πανζουρλισμός στο Φάληρο, χαμός για ένα μαγικό χαρτάκι" ή κάτι αντίστοιχο... Ήταν όμως και η χρονιά των μεγάλων συνθημάτων, το "δεν θα πάρεις κύπελλο ποτέ, Πασπαλιέ" που υπήρξε μεγάλο σουξέ και έκανε την εμφάνιση του λίγους μήνες μετά, ακόμα και στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, το "και ξανά, ξανά στον μικρό τελικό ξανά" αλλά και η μεγάλη δημιουργία που έλεγε σε κάποιο σημείο " φέραμε απ'την Αμερική τον Έντι το πιστόλι", ξέρετε ποιο λέω...

Ψάχνοντας για το ποιο ματς θα ήταν το παιχνίδι της χρονιάς θα μπορούσα να συμπεριλάβω τα συγκλονιστικά δύο της κανονικής περίοδου ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναικό, όπως και τον ημιτελικό του φάιναλ φορ αλλά τελικά κατέληξα στον πέμπτο τελικό  μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναικού για το Ελληνικό πρωτάθλημα κυρίως γιατί μια ενδεχομένη νίκη του Παναθηναικού στην έδρα του Ολυμπιακού θα έφερνε εκτός από το χαμένο πρωτάθλημα, κλυδωνισμούς στο εσωτερικό του Ολυμπιακού και πιθανές αλλαγές στο ρόστερ που μπορεί να χάλαγαν τον σταθερό κόρμο της ομάδας. Κάπως έτσι μια ακόμη περιπετειώδης σειρά, γεμάτη διαμαρτυρίες και ευτράπελα όπως η αναβολή του πέμπτου τελικού για τα ποσοστά των εισητηρίων έφτανε σιγα-σιγα στο τέλος και το συγκεκριμένο ματς ήταν η απεικόνιση του τεράστιου άγχους που διακατείχε και τις δύο ομάδες.

Ο τελικός αυτός ξεκίναγε με μια σημαντική απουσία για τον Ολυμπιακό, καθώς μπορεί ο Βολκόφ να ολοκλήρωσε μέτρια την χρονιά και μερικά χρόνια αργότερα να εξέφρασε κάποια πικρία για τον Ιωαννίδη, αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μείνουν στην φροντ-λαιν μόνο οι Τάρλατς, Φασούλας και Καμπούρης, από τους οποίους υπολογίζοταν μόνο οι δύο πρώτοι όπως αποδείχθηκε και εμπράκτως στην διάρκεια του ματς, με τους Τάρλατς, Φασούλα να μην κάθονται ούτε δευτερόλεπτο στον πάγκο. Και το πρόβλημα δεν ηταν τόσο η κούραση γιατί και ο Παναθηναικός στην ουσία με μόνο τρείς ψηλούς θα έβγαζε το ματς στις θέσεις 4-5, με Οικονόμου, Πετσάρσκι, Βράνκοβιτς με τον τελευταίο να παίζει σε ολόκληρο το ματς, άλλωστε ήταν ένα ματς μόνο εντός έδρας που έπρεπε να βγάλουν οι ψηλοί του Ολυμπιακού.

Το βασικό πρόβλημα λοιπόν, ήταν ποιος θα κυνηγούσε τον Οικονόμου έξω από την ρακέτα για να περιορίσει το καλό σουτ όπως είχε ήδη δείξει με τα 5/5 τρίποντα στον τέταρτο τελικό της σειράς αφού οι δύο ψηλοί του Ολυμπιακού ήταν σέντερ φορ περισσότερο ενώ ο Οικονόμου ένα ελαφρύ τεσσάρι. Η μόνη αλλαγή του Κιουμουρτζόγλου από την άλλη δεν ήταν ότι ξεκίνησε αυτή τη φορά με Οικονόμου αντί για Πετσάρσκι αλλά ότι έβγαλε από την φαρέτρα του την άμυνα ζώνης που δεν είχε πολύχρησιμοποιήσει στις υπόλοιπες αναμετρήσεις Ολυμπιακού και Παναθηναικού, η ζώνη ήταν κάτι απολύτως ενδεδειγμένο για αντιμετώπιση ομάδων του Ιωαννίδη…

Ξεκινώντας με την μέθοδο ότι μετά από επιτυχημένη επίθεση ο Παναθηναικός θα παίζει στην άμυνα με ζώνη ενώ όταν δεν έβαζε καλάθι θα γυρνούσε σε man to man και καθώς αυτό παρουσίαζε όλο και μεγαλύτερη επιτυχία στο ματς, βλέπαμε με την πάροδο του χρόνου ακόμα και μετά από αποτυχημένες επιθέσεις του Παναθηναικού να εφαρμόζεται άμυνα ζώνης με δύο στην περιφέρεια και τρείς στην ρακέτα ή αλλιώς 2-1-2…

Με την άμυνα ζώνης ο Παναθηναικός είχε σκοπό:

(i) να εκμεταλλευτεί την αδυναμία στο σουτ του Ολυμπιακού ελπίζοντας ότι ο Τζόνσον θα βρισκόταν σε άσχημη μέρα.

(ii) με τον Βράνκοβιτς στην μέση της ρακέτας είχε στόχο, να μην επιτρέπει στους ψηλούς του Ολυμπιακού να δράσουν και να εκμεταλλευτεί  ο Τάρλατς για παράδειγμα το πλεονέκτημα δύναμης όσο τον μάρκαρε ο Οικονόμου και ταυτόχρονα να δυσκολέψει τους κοντούς να διεισδύουν για να σκοράρουν ή να πασάρουν στους ψηλούς.

Οι δύο ομάδες είχαν την φιλοδοξία να τρέξουν για να αποφύγουν τους αντίπαλους…μπαμπούλες στις θέσεις των ψηλών αλλά οι καλές επιστροφές και των δύο ανάγκασαν τις ομάδες να εγκαταλείψουν το σχέδιο αυτό γρήγορα και να πάνε σε χαμηλό ρυθμό και λίγες επιθέσεις.

Ξεκίνημα αγώνα με Τόμιτς, Σιγάλα, Τζόνσον, Τάρλατς, Φασούλα ο Ολυμπιακός και Σοκ, Αλβέρτη, Πάσπαλι, Οικονόμου, Βράνκοβιτς ο Παναθηναικός.

Ο Ολυμπιακός ξεκινάει πιο δυναμικά και προηγείται με 11-4 δίνοντας την εντύπωση ότι και ο πέμπτος τελικός θα εξελιχθεί όπως και οι άλλοι τέσσερις με τους γηπεδούχους να επιβάλουν περισσότερο ή λιγότερο άνετα τον νόμο τους. Και αυτό ο Ολυμπιακός το κατάφερε με δύο σουτ των Τζόνσον και Φασούλα από έξω για τον φόβο του Βράνκοβιτς, όπως και από το γεγονός ότι ο Άλβερτης δεν εκμεταλλευόταν το πλεονέκτημα ύψους με τον Σιγάλα, ο Ολυμπιακός έπαιζε καθαρό μαν του μαν αφού ο Ιωαννίδης ήταν γνωστός αλλεργικός της ζώνης ,ενώ ο Φράνκι δεν μπορούσε και αμυντικά να περιορίσει τον Σιγάλα αφού ο Ράμπο του Ολυμπιακού  σε αυτό το διάστημα τον πέρασε με δειύσδηση και σουτ, έδωσε δύο πάσες σε ένα κόψιμο και μια επαναφορά για τον Τζόνσον  με  τον Αλβέρτη την ίδια ώρα να έχει μείνει στους 2 πόντους.

Για να είμαστε δίκαιοι όμως ο Ολυμπιακος είχε προσανατολισμό στην τακτική του να κλείσει στην ρακέτα και έτσι όταν ο Αλβέρτης και κυρίως ο Πάσπαλι επιχειρούσαν να κάνουν drive και ξέφευγαν από τους προσωπικούς αντιπάλους τους, ερχόταν για βοήθεια οι Τάρλατς και Φασούλας κάτι που είχε καλό αποτέλεσμα όπως έδειξαν οι πολλές τάπες στην αρχή του αγώνα. Και από την στιγμή που ο Οικονόμου δεν εκμεταλλευόταν ούτε το πλεονέκτημα ευελιξίας έναντι του Φασούλα που τον μάρκαρε, ούτε το γεγονός ότι ο Ολυμπιακος τον άφηνε ελεύθερο για σουτ, όλα πήγαιναν πρίμα για τον Ολυμπιακό…

Ο Παναθηναικος όμως εμφανίζει σημάδια ζωής και με ένα τρίποντο του Σοκ από την γωνία και μια πάσα στον Βράνκοβιτς που καρφώνει πριν φτάσει ο Φασούλας το σκορ μειώνεται στο -2 με 11-9 υπέρ του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο 5 εναντίον 5 δεν χαμπαριάζει και βρίσκει απλές λύσεις .

Ο Αλβέρτης δεν μαρκάρει φανατικά τον Σιγάλα και ο παίκτης του Ολυμπιακού δεν αφήνει χαμένη ευκαιρία για ένα τρίποντο ευστοχώντας,  στην συνέχεια αναλαμβάνει ο Τόμιτς, είτε βρίσκοντας τον Βράνκοβιτς σε μια από τις ελάχιστες στιγμές αδράνειας πασάρωντας στον Τάρλατς για έτοιμο καλάθι, είτε εκμεταλλευόμενος ένα ακόμα σπάνιο γεγονός μιας αργής επιστροφής του Παναθηναικού ολοκληρώνοντας αιφνιδιασμό, είτε  διασπώντας από μέσα την ζώνη  με το χαρακτηριστικό του σουτ εκτός ισορροπίας, ο Ολυμπιακός ξεφεύγει με 20-11.

Ο ΠΑΟ προσπαθεί πάλι να πλησιάσει ,καλάθι και φάουλ από τον Βράνκοβιτς αλλά δύο λάθη σε πάσες από  Σοκ σε Πάσπαλι και Γιαννάκη σε Βράνκοβιτς (...πίσω από την πλάτη η δεύτερη!) στερούν την δυνατότητα να πλησιάσει πιο πολύ τον Ολυμπιακό και ας μην είχαν σκοράρει σε εκείνο το διάστημα οι ερυθρόλευκοι…

Όμως ο Ολυμπιακος συνέχισε να είναι επιθετικά βραχυκυκλώμενος στον αργό ρυθμό και 4/4  βολές από τους δύο Εσθονούς, Κόουσμα και Σοκ, μαζί με το πρώτο  καλάθι από τον Πάσπαλι έκαναν το 23-20, εκεί όμως ο Έντι Τζόνσον που είχε σιγήσει μετα το καλό ξεκίνηνα του, με σουτ έσπασε επιτέλους  την ζώνη  ξαναγκρεμίζοντας την προσπάθεια του ΠΑΟ να ισοφαρίσει, πριν η πιο σταθερή επιθετική λύση του ΠΑΟ εως τότε στο παιχνίδι Βράνκοβιτς κερδίσει στο ποστ των Τάρλατς και βάλει το τελευταίο καλάθι του ημίχρόνου κάνωντας το 26-22.





Στο δεύτερο ημίχρονο το σκηνικό δεν άλλαζε, ο ΠΑΟ πλησιάζει 27-26 και ο Ολυμπιακός ξαναξφεύγει 36-28 με τους Τζόνσον (...ένα τρίποντο και μια ασσίστ) και Σιγάλα (δύο πάσες) να είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το ξέσπασμα του Ολυμπιακού…

Το επαναλάμβανόμενο σκηνικό οδηγούσε σε αδιέξοδο και ο Κιουμορτζόγλου πόνταρε ξανά στο χαρτί του Οικονόμου μήπως αυτή τη φορά εκμεταλλευτεί τα επιθετικά του πλεονεκτήματα, το 34-28 με το όποιο έβαλε το πρώτο καλάθι του ο Οικονόμου ύστερα από έξυπνη προσποίηση στον Φασούλα έδινε μια μικρή αχτίδα αισιοδοξίας, μα προέκυψαν ακόμα δύο παράγοντες που θα έβαζαν τον Παναθηναικό πιο γερά στην μάχη του τίτλου και αυτοί ήταν οι Πάσπαλι και  Παταβούκας.

Ο Πάσπαλι ήταν πραγματικά σε πολύ άσχημη επιθετική μέρα και δεν τολμούσε καν να σουτάρει από κάποια πιο μακρινή απόσταση μήπως κατάφερνε λίγο να ξεπεράσει το εμπόδιο των παικτών του Ολυμπιακού που κοντά στην ρακέτα δεν του έδιναν κανένα περιθώριο σχεδόν αλλά ο Ζάρκο παρέμενε ένας μεγάλος και έξυπνος παίκτης και αφού οι ψηλοί του Παναθηναικού Οικονόμου, Πετσάρσκι, Βράνκοβιτς δεν κατάφερναν να βγάλουν τα επιθυμητά σκριν για να εκμεταλλευτούν  τους σουτέρ του Παναθηναικού είπε να το κάνει το τριάρι της ομάδας…

Έτσι με δυο σκριν του Πάσπαλι στον Παταβούκα έχουμε δύο τρίποντα από τον Παναθηναικό και το σκορ ξαναμειώνεται στο 36-34 με την…αγία ζώνη να κρατάει από την πλευρά του Παναθηναικού και τον Βράνκοβιτς να παραμένει κέρβερος και χωρίς πρόβλημα φάουλ χάρη  στην συχνή εφαρμογή της ζώνης.

Μπορεί να μαντέψει κανείς ποια θα ήταν η επόμενη κίνηση της ομάδας του Ολυμπιακού, δυο πάσες στο χάι-ποστ στον Φασούλα από Σιγάλα και Μπακατσιά και αφού ο Βράνκοβιτς έμενε λόγω συστήματος μέσα στην ρακέτα ο ψηλός του Ολυμπιακού έβαλε και τα δύο σουτ κάνοντας το 40-34…

Εκεί όμως άρχισε να αναλαμβάνει δράση ο Οικονόμου, ο Φασούλας του άφηνε χώρο για σουτ σε όλο το παιχνίδι, αλλά η διαφορά ήταν ότι τώρα άρχιζε να τα βάζει και το σκορ διαμορφώθηκε στο 42-42, ο Ολυμπιακος πάλι μπλοκαρίστηκε και το καλάθι του Σιγάλα μπροστά ή για την ακρίβεια κάτω από την σκιά του Βράνκοβιτς ήταν περισσότερο κάτι μεταξύ απελπισίας και ηρωισμού παρά σοβαρή και οργανωμένη επιθετική προσπάθεια.

Η αγωνία κορυφωνόταν και ο Ολυμπιακος προηγήθηκε ξανά με την ασφαλέστερη λύση αφού οι πόντοι στην ρακέτα έμπαιναν με αίμα, τρίποντο του Τζόνσον, από την άλλη πλευρά ξαναβλέπουμε το σκηνικό με τον Πάσπαλι να σκρινάρει και τον Παταβούκα να το αξιοποιεί σκοράρωντας ,η μόνη διαφορά ότι το σουτ ήταν λίγο μέσα από το τρίποντο άρα το σκορ 45-44 υπερ του Ολυμπιακού  με κάτι λιγότερο από 4 λεπτά για το τέλος…

Ο Ολυμπιακος μετα το τρίποντο του Οικονόμου που είxε κανει το 42-42 κάνει μια αλλαγή στην αμυντική τακτική του βλέπωντας τον Οικονόμου να είναι ενεργός στο δεύτερο ημίχρονο έβαλε τον Τζόνσον πάνω του για να τον ακολουθεί πιο έξω και τον Φασούλα πάνω στον Πάσπαλι αφού ο Πάσπαλι έδειχνε να μην τολμάει το μακρινό σουτ…

Οι βολές είναι ελάχιστες (...στο τέλος του ματς ο Ολυμπιακος και ο Παναθηναικός είχαν εκτελέσει από  5 βολές η καθε ομάδα), οι ομάδες δεν φτάνουν στο όριο των 8 ομαδικών φάουλ στο δεύτερο μέρος, λάθη, αστοχία και κατα συνέπεια…γκολ δεν έμπαινε μέχρι το τελευταίο λεπτο.

Ο Οικονόμου βοήθησε, ο Βράνκοβιτς ήταν σε καλή επιθετική ημέρα απέναντι στους ψηλούς του Ολυμπιακού πράγμα όχι πάντα αυτονόητο για τον σέντερ του ΠΑΟ αλλά αδιαμφισβήτητα ο πιο πετυχημένος επιθετικός συνδυασμός του Παναθηναικού  ήταν το σκριν Πάσπαλι-εκτέλεση Παταβούκας και αυτό ακριβώς ξαναεφαρμόστηκε  και πέτυχε ,αφού βρέθηκε ο Παταβούκας αντιμέτωπος με τον Φασούλα να μαρκάρει στην περιφέρεια. Ο Ολυμπιακός στάθηκε τυχερός σε αυτό το σημείο και γιατί αστόχησε ο Πάταβούκας και γιατί ενώ αρχικά φαινόταν ο Πάσπαλι να παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ δεν κατάφερε  να συγκρατήσει την μπάλα.

Όμως ο Παναθηναικός θα είχε δυο ακόμα ευκαιρίες, κερδίζοντας επιθετικό ο Σοκ από τον Τόμιτς θα έχει αρχικά την τελευταία επίθεση, εκεί ο Πάσπαλι ρίσκαρε να ξαναπάει κοντά στο καλάθι και ας είχε αποτύχει παταγωδώς σε όλο το παιχνίδι, ο Τζόνσον όμως δίνει βοήθεια και ο Πάσπαλι βρίσκει την ευκαιρία να πασάρει στον  αμαρκάριστο  Οικονόμου από την κορυφή, από εκεί και πέρα  την κατάληξη την ξέρουμε όλοι όπως και την σωτήρια άμυνα του Σιγάλα στον Σοκ μετά το επιθετικό που μάζεψε ο ΠΑΟ.

Η ιστορία έγραψε εκτός από το ισχνό 45-44 ότι ο Ολυμπιακός πήρε δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα  με άμυνα στην κρίσιμη τελευταία επίθεση του Γιώργου Σιγάλα…

βαθμολογία κανονικής περιόδου

αποτελέσματα κανονικής περιόδου Α1

ταμπλό πλέιοφ Α1

27.10.1994 Efes Pilsen-Olympiakos BC 42 - 77 Ayhan Sahenk

02.11.1994 Olympiakos BC-KK Cibona VIP 101 - 69 Peace and Friendship Stadium

24.11.1994 Pinturas Bruguer -Olympiakos BC 75 - 76 Pavelo Municipal d'Esporta

01.12.1994 Olympiakos BC-TSV Bayer 04 82 - 70 Peace and Friendship Stadium

08.12.1994 Limoges CSP-Olympiakos BC 66 - 59 Palais des Sport de Beaublanc

15.12.1994 Kinder Pall. Bologna-Olympiakos BC 72 - 68 Futurshow Station

04.01.1995 Olympiakos BC-FC Barcelona 99 - 78 Peace and Friendship Stadium

12.01.1995 Olympiakos BC-Efes Pilsen 56 - 79 Peace and Friendship Stadium

19.01.1995 KK Cibona VIP-Olympiakos BC 60 - 69 KC Drazen Petrovic

26.01.1995 Olympiakos BC-Pinturas Bruguer 84 - 53 Peace and Friendship Stadium

02.02.1995 TSV Bayer 04-Olympiakos BC 75 - 89 Wilhelm-Dopatka-Halle

09.02.1995 Olympiakos BC-Limoges CSP 73 - 76 Peace and Friendship Stadium

16.02.1995 Olympiakos BC-Kinder Pall. Bologna 89 - 64 Peace and Friendship Stadium

23.02.1995 FC Barcelona-Olympiakos BC 79 - 64 Arena of F.C. Barcelona

09.03.1995 CSKA-Olympiakos BC 95 - 65 CSKA Sport Hall

14.03.1995 Olympiakos BC-CSKA 86 - 77 Peace and Friendship Stadium

16.03.1995 Olympiakos BC-CSKA 79 - 54 Peace and Friendship Stadium

11.04.1995 Panathinaikos BSA-Olympiakos BC 52 - 58 Saragosse, ESP

13.04.1995 Real Madrid Teka-Olympiakos BC 73 - 61 Saragosse, ESP

βαθμολογία ομίλου Ευρωπαικό πρωτάθλημα

24/9/1994, Β’ Φάση Κυπέλλου Ελλλάδας, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 40-42 

συνολικά στατιστικά Ευρώπης

περιοδικό GIGANTES DEL BASKET-ΤΕΥΧΟΣ 459-22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1994 
 η είδηση της μετακίνησης του Ζάρκο Πάσπαλιε από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναικό

Η μετάφραση του κειμένου στα Ελληνικά: 

" Ο Παναθηναικός στερεί τον Πάσπαλιε από τον Ολυμπιακό. Ο Ζάρκο Πάσπαλιε είναι ο πρωταγωνιστής στο μεταγραφικό παζάρι στην ελληνική, ίσως  και ευρωπαική, αγορά της σεζόν, με την υπογραφή του στον Παναθηναικό, μεγάλο αντίπαλο της προηγούμενης του ομάδας, του Ολυμπιακού. Ο Μαυροβούνιος παίκτης που αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο των Ελλήνων πρωταθλητών για τρεις σεζόν, θα φορέσει τη φανέλα της ομάδας του Παναθηναικού κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου, ​​με την επιλογή, όπως ορίζεται στη σύμβαση του, να επεκταθεί αυτή η συνεργασία για ένα ακόμη έτος, εφόσον και τα δύο μέρη συμφωνήσουν. Ο Πάσπαλιε θα λάβει 1,5 εκατομμύριο δολάρια. Ο νέος παίκτης του Παναθηναϊκού, δήλωσε μετά την υπογραφή της σύμβασης ότι «Περίμενα δύο μήνες για τον Ολυμπιακό να έρθει σε επαφή μαζί μου και έχω κουραστεί. Είμαι επαγγελματίας παίκτης που αξίζει σεβασμό που μόνο ο Παναθηναϊκός προσφέρει. Απλά ελπίζω οπαδοί του Ολυμπιακού να με χειροκροτήσουν όταν παίξω στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. "
Η επιθετική πολιτική μεταγραφών για τον Παναθηναϊκό δεν έχει σταματήσει με την ενσωμάτωση του Ζάρκο Πάσπαλιε. Ο Arijan Komazec αποτελεί επίσης μέρος της περιουσίας του ελληνικού συλλόγου μετά τον δανεισμό του στην Cagiva Βαρέζε την περασμένη σεζόν. Ο στόχος είναι να παραχωρήσει ο Παναθηναϊκός εκ νέου τον παίχτη στην Cagiva ώστε να απαγορέψει στον Ολυμπιακό να ασχοληθεί με τον Κροάτη.

περιοδικό ΘΥΡΑ 7-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1994-ΤΕΥΧΟΣ 30

εξώφυλλο

συνέντευξη Έντι Τζόνσον (Μ.Κουτούγκος)

συνέντευξη Σάσα Βολκόφ (Μ.Κουτούγκος)

παρουσίαση της ομάδας για την σεζόν 1994-95 (Ν.Μορτάκης)

Ολυμπιακός-Παναθηναικός για το κύπελλο Ελλάδας (Ν.Μορτάκης)

περιοδικό ΤΡΙΠΟΝΤΟ-1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1994-ΤΕΥΧΟΣ 312

εξώφυλλο

παρουσίαση επόμενου ματς, Παναθηναικός-Ολυμπιακός (Π.Παναγιωτόπουλος)

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 4η αγωνιστική Α1 από τον Πάνο Παναγιωτόπουλο
Η ιστορική νίκη επί της Εφές εκτός έδρας με 42-77 από τον Γιάννη Φιλέρη

περιοδικό ΤΡΙΠΟΝΤΟ-6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1994-ΤΕΥΧΟΣ 317

8η αγωνιστική της Α1 για το 1994-1995,Ολυμπιακός-Λάρισα από τον Γιάννη Ψαράκη

Ολυμπιακός-Λεβερκούζεν για το Ευρωπαικό πρωτάθλημα (Π.Παναγιωτόπουλος)

περιοδικό ΤΡΙΠΟΝΤΟ-21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1995-ΤΕΥΧΟΣ 328

εξώφυλλο

Ολυμπιακός-Παναθηναικός για την Α1 (Γ.Βαλαβάνης)

συνέντευξη του....τραυματία Ευθύμη Μπακατσιά (Γ.Ντεντόπουλος)

Ολυμπιακός-Μπολόνια για το Ευρωπαικό πρωτάθλημα (Π.Παναγιωτόπουλος)

περιοδικό ΤΡΙΠΟΝΤΟ-28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1995-ΤΕΥΧΟΣ 329

προαναγγελία επόμενου ματς ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός (Π.Παναγιωτόπουλος)

Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός για το Ευρωπαικό πρωτάθλημα και Αμπελόκηποι-Ολυμπιακός για την Α1 (Π.Παναγιωτόπουλος)

περιοδικό ΤΡΙΠΟΝΤΟ-28 ΜΑΡΤΙΟΥ 1995-ΤΕΥΧΟΣ 333

Ολυμπιακός-Περιστέρι 23η αγωνιστική Α1 από τον Πάνο Παναγιωτόπουλο
Ολυμπιακός-Δάφνη για την Α1

περιοδικό ΘΥΡΑ 7-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1995-ΤΕΥΧΟΣ 36

εξώφυλλο

συνέντευξη Γιώργος Λημνιάτης (Α.Κουλούρης)

η πορεία του Ολυμπιακού στα Ευρωπαικά πρωταθλήματα (Ν.Μορτάκης, Τζ.Στεφανέλης, Ν.Μαυρομμάτης)

τα παιχνίδια με Λάρισα, Δάφνη, Περιστέρι για την Α1 (Δ.Μαχαίρας)

η σειρά με την ΤΣΣΚΑ για τους προημιτελικούς του Ευρωπαικού πρωταθλήματος

η παρουσίαση της ομάδας στην Ευρώπη για το 1994-1995

περιοδικό ΘΥΡΑ 7-ΙΟΥΝΙΟΣ 1995-ΤΕΥΧΟΣ 38

εξώφυλλο

συνέντευξη Παναγιώτης Φασούλας (Α.Κουλούρης)

"το χρονικό της μεγάλης ντροπής" (Φ.Ρουμελιώτης)

η σειρά των τελικών του 1995 με τον Παναθηναικό (Τζ.Στεφανέλης)

αναδρομή στους 7 (...μέχρι τότε) τίτλους του Ολυμπιακού

Thank you mr.Johnson (Τζ.Στεφανέλης)

η μεταγραφή του Νάσου Γαλακτερού ( Φ.Ρουμελιώτης)