Μάθε παιδί μου...άμυνα
Γεγονός νο.1: Η αμυντική επίδοση του Ολυμπιακού στα μέχρι τώρα φιλικά παιχνίδια ( εξαιρούνται τα δύο με τον Απόλλωνα Πάτρας) δεν είναι πολύ καλή.
Τα αγνά μαθηματικά (χωρίς να αναλύσουμε ποιοτικά δεδομένα, το πώς και το γιατί) δείχνουν ότι μετρήσαμε 87 παθητικό από την Σάσαρι σε 37 λεπτά, σε παιχνίδι υψηλού ρυθμού πάντως, ο Ολυμπιακός έβαλε 106 στο ίδιο διάστημα.
Στα παιχνίδια με ΤΣΣΚΑ και Σιένα η ομάδα δέχτηκε 76 και 67 αντίστοιχα, με το ματς με τους πρωταθλητές Ιταλίας να είναι λίγο πιο κλειστό και αργό.
Στην Γερμανία είχαμε επανάληψη του "Σάσαρι φαινομένου", 81 η Μπάμπεργκ (..96 όμως ο Ολυμπιακός), 86 η Κίμκι σε πανομοιότυπο ματς και 92 η Μακάμπι με την κατάρρευση του Ολυμπιακού στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Οι 82 πόντοι από την Λοκομότιβ χθες, κλείνουν την καρτέλα των αμυντικών επιδόσεων του Ολυμπιακού στα μέχρι τώρα φιλικά.
Γεγονός νο.2: Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ξεκίνησε την κουβέντα περί άμυνας, πρώτα μετά το ματς με την Μακάμπι:
"Η ήττα από τη Μακάμπι πρέπει να μας γίνει μάθημα. Και θέλω να πω κάτι όχι μόνο για να το ακούσουν οι παίκτες, αλλά και όσοι βρίσκονται γύρω από την ομάδα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να παλεύει για κάθε κατοχή μπάλας. Αυτό είναι και θέμα του δίδυμου ψηλών που υπάρχει εκείνη τη στιγμή στο παρκέ, για παράδειγμα ένα δίδυμο Πρίντεζη, Χάινς και με 3άρι όχι τον Παπανικολάου, αντιμετωπίζει πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ."Και ξανά, πιο έντονα αυτή τη φορά, μετά το χθεσινό παιχνίδι:
"Το σημείο αναφοράς του Ολυμπιακού είναι η άμυνα κι απ’ εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε. Σήμερα δεν το κάναμε. Βρεθήκαμε 12 πόντους μπροστά αλλά η πίεση της Λοκομοτίβ μας οδήγησε σε πολλά λάθη. Στο τέλος μπορούσαμε να κερδίσουμε το παιχνίδι, αλλά προσθέσαμε ένα ακόμα λάθος στη στατιστική μας"
Αυτό ήταν το ζήτημα του καλοκαιριού όμως για τον Ολυμπιακό. Η ομάδα έδειχνε καλά οχυρωμένη στην άμυνα, διαθέτει άλλωστε το ίδιο υλικό με τις ίδιες πάνω-κάτω κατευθύνσεις. Άρα φυσιολογικά το επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν η παραγωγική βελτίωση της ομάδας. Ο ποστ ψηλός, ο σκόρερ από τα φτερά, το σίγουρο σουτ...αυτά ήταν τα κύρια σημεία που άπαντες εντόπιζαν την ανάγκη ενίσχυσης.
Όχι άδικα, πέρσι ο Ολυμπιακός μπορεί να ήταν σούπερ όταν έτρεχε και έβρισκε ανοικτό γηπέδο μπροστά του αλλά έμοιαζε μαγκωμένος στο σετ παχνίδι, χωρίς πολλές επιλογές. O Γιώργος Μπαρτζώκας από τα πρώτα φιλικά έδειξε να ρίχνει αρκετό βάρος σε αυτά τα σημεία και ήδη, χωρίς μάλιστα να υπάρχει ουσιαστική ενίσχυση σε επίπεδο ρόστερ, δείχνει ότι τα στοιχεία που προσθέτει έχουν βελτιώσει την επιθετική συμπεριφορά της ομάδας.
Το παιχνίδι στο ποστ το ενσαρκώνουν κυρίως ο Πρίντεζης με τον Περπέρογλου, ο Παπανικολάου όλο και βελτιώνεται, ο Δημήτρης Μαυροειδής είναι καλύτερος εκεί από Ντόρσευ και Χάινς ενώ το δίδυμο των Αμερικάνων προσπαθεί κάθε μέρα στις προπονήσεις να βελτιωθεί σε αυτόν τον τομέα. Ο Ολυμπιακός πλέον μπορεί να ακουμπήσει την μπάλα στο ποστ και αυτό εκτός από τις περιπτώσεις που θα οδηγήσει σε απ'ευθείας σκορ, θα προσδώσει στην φαρέτρα του Ολυμπιακού την πολυτέλεια, με βάση τα περσινά δεδομένα, να δημιουργεί από εκεί, μεταφέρωντας την μπάλα από μέσα προς τα έξω και παίζοντας το παιχνίδι της έξτρα πάσας όπως κατά κόρον έκανε με την Λοκομοτίβ.
Πέρα από το post game, η προσπάθεια για περισσότερη κίνηση συν την πρόθεση εμπλοκής πιο πολλών παιχτών στην επίθεση ανοίγει τους χώρους ενώ ακόμα και η εκδήλωση των αιφνιδιασμών δείχνει πιο αρμονική ακόμα και από πέρσι που ο Ολυμπιακός έκανε θραύση.
Αυτό είναι το ένα σκέλος όμως, το επιθετικό...
Στο αμυντικό κομμάτι ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει απωλέσει κάπως τα κεκτημένα. Το αμυντικό ριμπάουντ είναι πρόβλημα σε αρκετά ματς και ο κόουτς μίλησε για τα σχήματα που πρέπει να δώσουν έξτρα προσπάθεια για να το εξασφαλίσουν. Χτες η απώλεια του Πέρο Άντιτς οδήγησε στην επιλογή του Παπανικολάου για αρκετή ώρα στο 4 πράγμα που δημιούργησε φυσιολογικά μια ακόμα δυσκολία. Ως γνωστόν το αμυντικό ριμπάουντ ολοκληρώνει μια καλή άμυνα, χωρίς αυτό η προσπάθεια μένει ημιτελής...
Οι αλλαγές στα περισσότερα σκρινς -σήμα κατατεθέν της ομάδας πέρσι- δεν είναι πολύ ξεκάθαρες ακόμα ενώ οι βοήθειες δεν είναι τόσο δυναμικές και συγκεκριμένες. Ο Ολυμπιακός μοιάζει ασύνδετος, αναποφάσιστος στην ομαδική άμυνα μέχρι τώρα, δεν είναι τόσο ζήτημα ατομικής αμυντικής επίδοσης.
Συνέπεια των παραπάνω είναι η ομάδα να βγάζει επίθεση από την επίθεση και όχι επίθεση από την άμυνα, αυτό οδηγεί σε καλή σχετικά παραγωγικότητα και ωραίο θέαμα κάποιες φορές αλλά και σε μεγάλο παθητικό ταυτόχρονα.
-Τα πόδια που είναι βαριά με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να χάνει μέρος της ενέργειας που τον χαρακτηρίζει.
-Η ίδια η φύση των φιλικών ματς που συνήθως δεν προσφέρονται για φοβερές αμυντικές επιδόσεις.
-Το υψηλό τέμπο που ταιριάζει στην ομάδα (..υπό προυποθέσεις) και οδήγησε σε κάποια run 'n gun παιχνίδια που επόμενο ήταν να ανεβάσουν το παθητικό.
-Το τακτικό βάρος στην επίθεση που έριξε πιο πίσω σε προτεραιότητα ένα ζήτημα που εξαρχής θεωρήθηκε ότι η ομάδα ήταν πιο έτοιμη.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι οι αιτίες της εικόνας όπως παρουσιάζεται σήμερα...
Από εκεί και μετά χθες ο Γιώργος Μπαρτζώκας έδωσε ήδη το σύνθημα για την "επιστροφή στη φύση" του Ολυμπιακού: "το σημείο αναφοράς του Ολυμπιακού είναι η άμυνα κι απ’ εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε".
Έχω την αίσθηση ότι μπορεί και επίτηδες να γύρισε τον αμυντικό διακόπτη στο on τώρα, στο τελευταίο φιλικό πριν το ξεκίνημα, ξέροντας ότι δεν θα είναι πολύ δύσκολο και χρονοβόρο να επανέλθει ο Ολυμπιακός στα γνωστά του στάνταρντς... οπότε να μια καλή ευκαιρία στο σημερινό φιλικό με την Ζαλγκίρις.
Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι στο σωστό timing ο Ολυμπιακός να συνδυάσει αρμονικά όλες τις αρετές του, τεχνικές ( επιθετική παραγωγικότητα - αμυντική δεινότητα) και μη (κίνητρο, δίψα, ψυχολόγια). Μέχρι τότε η διαρκής εξέλιξη θα είναι το ζητούμενο μέσα στη χρονιά. Έτσι δεν έγινε και πέρσι;