The Memory Remains Pt.7: Arijan Komazec

ΗΡΘΕ 16 Ιουλίου 1998 όταν ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του για 1+1 χρόνο (με option για την ομάδα) με αποδοχές που υπολογίζονταν περίπου στα 800.00 δολάρια την σεζόν. Ο Dusan Ivkovic αποφάσισε να του δώσει άλλη μια ευκαιρία προτιμώντας τον από τα υπόλοιπα ονόματα που είχαν ακουστεί για την θέση του πρώτου ξένου και βασικού small forward του Ολυμπιακού, George McLoud, Dale Ellis, Mario Ellie και ο πρώην παίχτης της ΑΕΚ Bill Edwards. Ο ίδιος ο Komazec προτίμησε την προοπτική του Ολυμπιακού αγνοώντας τα χαλί που του έστρωνε η νεόπλουτη Τούρκικη Tofas Bursa που είχε ήδη αποκτήσει και τον David Rivers. Όχι στα καλύτερα του, όπως στα χρόνια της Ζadar, του Παναθηναικού ή της Varese (σεζόν 1993-94, Σάββατο μεσημεράκι όποιος έβλεπε τα όργια του Arijan στην Ιταλική Α2 από το RAI UNO είναι ο άνθρωπος μου) αλλά έχοντας αφήσει πίσω του την κακή διετία στην Κinder Bologna με μια ολική επαναφορά με την ομάδα που έπαιξε το καλύτερο του μπάσκετ εκτός Κροατίας ,την Cagiva Varese την προηγούμενη χρονιά. Στατιστικά πάντως πάντα ήταν καλά, ακόμα και στην Kinder, αλλού ήταν τα προβλήματα... Ο Ολυμπιακός έπαιρνε έναν παίχτη που ήταν περίπου διακαής πόθος για αρκετά χρόνια, το 1994-95 ήταν από τους πρώτους υποψήφιους πριν πάρει τη δουλειά ο Eddie Johnson και το 1996-1997 εξετάστηκε η περίπτωση του όταν ο Willie Anderson έφυγε από την ομάδα. Ο Ivkovic ένοιωθε ότι έπαιρνε έναν παίχτη με κίνητρο να αποδείξει πράγματα, σε καλή ηλικία και με δυνατότητες να αντικαταστήσει επάξια τον Arturas Karnisovas και όλα αυτά στη μισή τιμή από τον Arturas. Η δυνατότητα του να παίζει και στο 2 (παρέα με τον Δημήτρη Παπανικολάου που ήταν σε θέση να έχει βασικό ρόλο πλέον) είχε διαφημιστεί αρκετά και έπαιξε ρόλο στην τελική απόφαση.

ΕΠΑΙΞΕ εμφανίζοντας δύο πρόσωπα μέσα στη σεζόν.

Ξεκίνησε πάρα πολύ καλά, στον πρώτο κιόλας ματς της σεζόν παίρνει ρεβάνς από την παλιά του ομάδα, "σκοτώνοντας" την Kinder μέσα στη Bologna με 25 πόντους. Μέχρι να τραυματιστεί στην Euroleague έχει σε 8 παιχνίδια, 19 πόντους μέσο όρο, 4 ριμπάουντς, 2,5 ασίστς, με 55% εντός παιδειάς. Το άλλο του μεγάλο ματς το έκανε κόντρα σε μια ακόμα πρώην, 29 πόντοι με 10/12 σουτ στο 71-55 του Ολυμπιακού επί της Ζadar στο ΣΕΦ. Ταυτόχρονα μπορεί ο Ολυμπιακός στο Ελληνικό πρωτάθλημα να είχε τα προβληματάκια του με κάποιες εκτός προγράμματος ήττες αλλά ο Κomazec αποτελούσε σταθερά στο σκοράρισμα. Σε Πάτρα και Ιβανώφειο παίρνει τον Ολυμπιακό από το χέρι και βοηθάει την ομάδα να καθαρίσει από δύσκολες έδρες με 23 και 28 πόντους αντίστοιχα.

Τέλη Νοεμβρίου του 1998 σε ένα παιχνίδι προκριματικών για το Eurobasket του καλοκαιριού (ναι, υπήρχαν και τέτοια τότε μέσα στη σεζόν) εναντίον της Βοσνίας τραυματίζεται και η μαγνητική δείχνει ζημιά στους συνδέσμους. Χρόνος αποθεράπειας: 6-8 εβδομάδες.

Επιστρέφει 16 Ιανουαρίου κόντρα στο Μαρούσι στο ΣΕΦ για την Α1, πάνω από 1,5 μήνα μετά, αλλά δεν είναι ο ίδιος παίχτης. Ο Ivkovic αργεί αρκετά να τον επαναφέρει στα λεπτά που έπαιζε προ τραυματισμού και ο Komazec δεν έχει ρυθμό, αλλά ακόμα και όταν η παρουσία του στο παρκέ αυξάνεται δυσκολεύεται πολύ να βρει τον εαυτό του. Έχει κάποιες αναλαμπές, για παράδειγμα στο ματς πρόκριση του Ολυμπιακού στο final 4 του Μονάχου κόντρα στην ASVEL σκοράρει 23, αλλά με την Zalgiris στον ημιτελικό είναι άφαντος όπως και όλος ο Ολυμπιακός. Στους τελικούς της Α1 εναντίον του Παναθηναικού δεν σκοράρει πάνω από 16 σε κανένα από τα 5 ματς μένοντας στους 9 στον κρίσιμο και οδυνηρό πέμπτο τελικό. Για μια ακόμα φορά έχει χάσει κατά κράτος την μονομαχία από τον Dejan Bodiroga...όπως και δύο χρόνια πριν στους ημιτελικούς της Kinder με την Stefanel.

Από στατιστικής άποψης δεν έκανε κακή χρονιά αλλά τα στατιστικά ήταν πάντα φιλικά μαζί του σε όλη του την καριέρα. Τελείωσε την Euroleague με 15,6 πόντους, 3,1 ριμπάουντς, σουτάροντας με τα συνηθισμένα καλά του ποσοστά, 83% βολές, 43% τρίποντα, 60% εντός παιδειάς.

ΕΦΥΓΕ  όταν στο τέλος της χρονιάς ήταν περίπου αυτονόητο ότι o Oλυμπιακός δεν θα του ανανέωνε το συμβόλαιο για μια ακόμα σεζόν. Και μπορεί ο Γιάννης Ιωαννίδης που αντικατέστησε τον Duda το καλοκαίρι του '99 να ήταν από τους θαυμαστές του Arijan τα προηγούμενα χρόνια αλλά οι εποχές αυτές είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Ο Komazec επέστρεψε στην ομάδα που ξεκίνησε, την Ζadar (παρέα με τον Dino Radja), σε μια χρονιά που κατέκτησαν μαζί το κύπελλο Κροατίας και έφτασαν μέχρι τους ημιτελικούς του Σαπόρτα από το οποίο αποκλείστηκαν από την ΑΕΚ. Tην επόμενη χρονιά (2000) προσπάθησε να πραγματοποιήσει το ανεκπλήρωτο (από τα χρόνια που όλοι οι scouters του ΝΒΑ τον είχαν καλά σημειωμένο στα μπλοκάκια τους σαν ένα από τα μεγαλύτερα prospects του Ευρωπαικού μπάσκετ) όνειρο του ΝΒΑ. Οι Vancouver Grizzlies του έδωσαν συμβόλαιο για την pre season όμως στην ουσία ελάχιστα ασχολήθηκαν μαζί του. Η παρουσία του Komazec στην pre season  με τους Grizzlies ήταν 2 μόνο ματς με συνολικό χρόνο 7 λεπτά, 1 πόντο (1/2 βολές), 1 ριμπάουντ, 1 λάθος και 4 fouls! Κόπηκε δύο εβδομάδες πριν αρχίσει η regular season στο ΝΒΑ και έμεινε έξω όλη την χρονιά μέχρι που ο  Dragan Sakota αποφάσισε να τον φέρει και πάλι στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ το επόμενο καλοκαίρι. Μετά τον Ivkovic όμως ο Arijan δεν θα δικαίωνε ούτε αυτόν... Έκλεισε την καριέρα του στην αγαπημένη του Ιταλία με την Air Avelino την σεζόν 2003-2004.

ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ότι κατά κάποιο τρόπο αποτελεί την προσωποποίηση της σεζόν που έκανε ο Ολυμπιακός. Η ομάδα είχε δυνατότητες και το έδειξε μέσα στην χρονιά όμως στα κρίσιμα ματς τα έκανε σαλάτα. Πήγε σαν φαβορί στο Μόναχο και έγινε σάκκος του μποξ για την υπερηχητική Zalgriis Kaunas και έχασε το πρωτάθλημα από το Παναθηναικό έχοντας το πλεονέκτημα έδρας. Το δε κύπελλο ήταν μια ιστορία που είχε χαθεί πολύ νωρίς μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ. Ο Komazec δεν κατάφερε σε καμιά από αυτές τις στιγμές να βγει μπροστά, αποδείχθηκε και αυτός κατώτερος των περιστάσεων και επιβεβαίωσε τους φόβους που τον συνόδευαν σε όλη του την καριέρα, ότι στα κρίσιμα δεν... Ο Ολυμπιακός έδειχνε να ξεμακραίνει από την ομάδα που ήταν στις αρχές και τα μέσα της δεκαέτιας του '90, η βάση των Ελλήνων παιχτών έμενε πίσω και όλη τη χρονιά η ομάδα έδειχνε αποξενωμένη και ασύνδετη τόσο μέσα στο παρκέ όσο και έξω από αυτό, το δέσιμο μεταξύ των παιχτών σήμα κατατεθέν τα προηγούμενα χρόνια είχε χαθεί. Ο μοναχικός Arijan δεν ήταν    κατάλληλος ηγέτης για την περίσταση.

TIP :

 -O Komazec έγινε ο πρώτος παίχτης στην ιστορία που έπαιξε σε Ολυμπιακό, Παναθηναικό, ΑΕΚ. Τον ακολούθησε ο Δημήτρης Παπανικολάου αργότερα.

-Ο πρώτος Κροάτης που φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού, ακολούθησαν οι Radja, Mrsic, Bagaric, Zizic, Mulaomerovic, Vujicic 

-Μπορεί να είναι γνωστές οι ψυχολογικές αστάθειες (sic) που είχε στο παρελθόν ιδιαίτερα στο πέρασμα του από τον Παναθηναικό αλλά στον Ολυμπιακό δεν έδειξε τέτοια δείγματα. Δεν ήταν βέβαια ο πιο ανοιχτός άνθρωπος του κόσμου αλλά στα 28 του ήταν πιο ώριμος.

-MVP του All Star Game της Α1 εκείνη χρονιά με 20 πόντους και 6 τρίποντα στο 124-114 των Ευρωπαίων επί την Αμερικάνων για τους οποίους ο άλλος ξένος του Ολυμπιακού, ο Antony Goldwire σκόραρε 26 με 7 τρίποντα. Γιατί να μην παίζουν έτσι όλη την χρονιά;

-Το 2009 εξέφρασε την θέληση του να επιστρέψει στο παρκέ για την Ζαντάρ (στα 39 του) αλλά στο τέλος απλά συμβιβάστηκε με τον ρόλο του scouter.

 ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΡΙΠΟΝΤΟ-4 ΜΑΙΟΥ 1999-ΤΕΥΧΟΣ 547

Η λεγεώνα των ξένων: Arijan Komazec (Δ.Καρύδας)

υγ1: όλα τα Memory Remains με Christian Welp, Rod Higgins, Arturas Karnisovas, Blue Edwards, Chris Morris, Walter Berry, Willie Anderson, Fabricio Oberto, Nenad Markovic ΕΔΩ.

υγ2: περιμένω προτάσεις ή επιθυμίες για αντίστοιχα αφιερώματα και βίντεο.