Matt Lojeski σε ακτίνες Χ


Ένα από τα πιο επεισοδιακά και πολυτάραχα καλοκαίρια για τον μπασκετικό Ολυμπιακό δείχνει να φθάνει στο αποκορύφωμά του με την ανακοίνωση της απόκτησης του Ματ Λοτζέσκι. 
Κάτι το πάγωμα που προκαλεί το άκουσμα ενός αγνώστου ονόματος και άλλο λίγο το μικρό πρωτάθλημα που προέρχεται ο 28χρονος Αμερικανός (ή Αμερικανοβέλγος πλέον) και δεν θέλει και πολύ ειδικά όταν οι αναμνήσεις από την εποχή που η ΑΕΚ τράβαγε το λαχείο T.Ρ Χόλντεν απ'ευθείας από την την ίδια ομάδα από την οποία μας ήρθε και ο Λοτζέσκι δείχνουν να έχουν χαθεί στη λήθη του χρόνου.


Ο Λοτζέσκι έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία παρόλα αυτά.
Το 2007 ετοιμαζόταν για τα drafts και σαν παιδί που πριν πεινάσει μαγειρεύει είχε ήδη υπογράψει στο Βέλγιο και την Aalstar με τον όρο ότι θα μείνει ελεύθερος αν προκύψει συμφωνία με ομάδα του ΝΒΑ. Το draftexpress τον είχε αρκετά ψηλά στις στατιστικές λίστες αξιολόγησης των σούτινγκ γκαρντς από τα κολέγια εκείνης της χρονιάς.
Σε ποιες κατηγορίες ξεχώριζε ο Λοτζέσκι;
Σε αυτές της οικονομίας στο σκοράρισμα. ( Τρίτος σε πόντους ανά κατοχή με 0.85.
Δεύτερος σε effective filed goal percentage με 60%, όπως και σε true shooting percentage με 64%)
Και έπειτα σε εκείνες που αναδείκνυαν την πάσα και την δημιουργία. (Πρώτος σε ασίστς ανά 40 λεπτά με 4.8. Δεύτερος στην σχέση ασίστ/λάθος με 1.8.)
Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Ματ βρισκόταν πολύ ψηλά στις συνολικές στατιστικές που ευνοούν all around παίχτες με καλά ποσοστά και πλήρες παιχνίδι.
Όλα αυτά έκαναν το hoopsanalyst να του δώσει την έβδομη θέση μεταξύ όλων των σούτινγκ γκαρντς του draft, συμπεριλαμβανομένων και των Ευρωπαίων αυτή την φορά, πάνω από παίχτες όπως ο Μάρκο Μπελινέλι, ο Άαρον Αφλάλο, ο Σάμι Μεχία ή ο Μπλέικ Σιλμπ.
Όμως δεν επιλέχθηκε ποτέ σε εκείνο το draft. 
To ίδιο άρθρο έχει προβλέψει και την βασική αιτία: οι αριθμοί του στο σκοράρισμα δεν ήταν αρκετοί για αυτό που συνήθως φαντάζεται μια ομάδα του ΝΒΑ ότι θα κάνει ο σούτινγκ γκαρντ της. Και έπειτα, το κολέγιο που έπαιζε (Hawaii Rainbow Warriors) ήταν αρκετά αδύναμο για να πάρει κανείς στα πολύ σοβαρά όλα αυτά τα κατορθώματα.
Ο λόγος που αναφέρω τόσα πράγματα από εκείνη την ιστορία είναι ότι ο Ματ Λοτζέσκι ήταν περίπου στο ίδιο σημείο μέχρι σήμερα.
Ήρθε στο Βέλγιο και κυριάρχησε, έγινε πρωταθλητής και MVP.
Σαν στατιστική αλλά και αγωνιστική εικόνα παραμένει πολύ πλήρης παίχτης με σημαντική παρουσία σε όλους τους τομείς του επιθετικού παιχνιδιού αλλά...
Αλλά είναι πολύ ομαδικός για να κάνει μια ομάδα να τον προσέξει, να τον βγάλει από τα αλώνια του Βέλγικου πρωταθλήματος και να τον στείλει στα σαλόνια της Ευρωλίγκα ή των καλών Ευρωπαικών πρωταθλημάτων.
Αν δεν σκόραρε 17 αλλά 27 πόντους ανά ματς που μάλλον θα μπορούσε, θα είχε φύγει πιο γρήγορα.
Kαι μια ακόμα πραγματικότητα ήταν ότι όπως το μικρό Χαβάη φόβισε τις ομάδες του ΝΒΑ το 2007, έτσι και το Βέλγικο πρωτάθλημα απωθούσε τις μεγάλες Ευρωπαικές ομάδες έκτοτε.
Φέτος έστω και αργά ήταν η ώρα, πρώτα η Βαλένθια τον έβαλε στο στόχαστρό της σε περίπτωση που έφευγε ο Φερνάντο Σαν Εμέτεριο και τώρα ο Ολυμπιακός του δίνει την ευκαιρία που δείχνει να περίμενε από τότε...



  • ΕΠΙΘΕΣΗ

Το κυρίαρχο στοιχείο στο παιχνίδι του Λοτζέσκι, παραπάνω μάλιστα από τις ικανότητες του στο σκοράρισμα, είναι η ευχέρεια που έχει στην τρίπλα και κατ'επέκταση στη δημιουργία.



Τριπλάρει εξίσου καλά και με τα δύο χέρια γεγονός που του επιτρέπει να κινείται τόσο από αριστερά όσο και από τα δεξιά. Με λίγα λόγια είναι απρόβλεπτος, δεν ξέρεις από ποια πλευρά θα πάει.
Θα μπορούσε να είχε περισσότερες ασίστς αν έψαχνε εξεζητημένες πάσες κάτι που δεν κάνει. Έχει σωστές επιλογές, πολλές φορές προτιμά να τραβάει τα double team και να πασάρει απλά στο φτερό ξεκινώντας την κυκλοφορία στην επίθεση με τις καλύτερες προυποθέσεις.
Του αρέσει μετά από δικό του αμυντικό ριμπάουντ να τρέχει με τη μπάλα και να αναζητά τις δυνατότητες για fast break.
Δεν φοβάται να πάει βαθιά προς τη ρακέτα τριπλάροντας, με τον τρόπο αυτό καταφέρνει να κάνει την αντίπαλη άμυνα να κλείσει προς τα πάνω του και να βρει πάσες. Γενικά δεν σταματάει την τρίπλα ποτέ πριν αποφασίσει τι θα κάνει.
Όταν τριπλάρει από τα δεξιά του αρέσει να πασάρει με το ένα χέρι προς την αδύνατη πλευρά.
Γενικά πολύ ώριμος δημιουργός, αρκετή αυτοπεποίθηση με την μπάλα στα χέρια, μεταδίδει σιγουριά.

Σκοράρει οικονομικά, έχει καλό shot selection και δίνει την αίσθηση ότι οι μέσοι όροι του θα μπορούσαν να είναι αρκετά ψηλότεροι αν το επεδίωκε. 



Απειλεί το αντίπαλο καλάθι με αρκετούς τρόπους, για να μην πω με όλους τους τρόπους.
Φυσικά άλλους τους χρησιμοποιεί πιο συχνά και άλλους λιγότερο.
Η αγαπημένη του κίνηση στο σκοράρισμα είναι το σουτ μετά από τρίπλα. Έχει πολύ καλά ποσοστά ιδιαίτερα σαν midrange shooter, μπορεί να σουτάρει και από το τρίποντο. Δημιουργεί μόνος του το δικό του σουτ και μπορεί να σουτάρει όταν κινείται και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Σε καταστάσεις catch&shoot είναι αρκετά καλός επίσης. Έχει πολύ γλυκό σουτ και είναι αρκετά επικίνδυνος από την αδύνατη πλευρά ακόμα και όταν πρέπει να εκτελέσει άμεσα. 
Επιχειρεί συχνά να πάει σε drive, τα τελειώματα του δεν είναι πολύ δυναμικά αλλά βασίζονται περισσότερο στην τεχνική και καμιά φορά γίνεται ευάλωτος κόντρα σε καλούς shootblockers. Τελειώνει και με τα δύο χέρια πάντως. Όταν δεν βρίσκει τον διάδρομο να πάει μέχρι το καλάθι του αρέσει να δοκιμάζει το floater από τα δύο-τρία μέτρα κυρίως κεντρικά.
Το γεγονός ότι είναι αρκετά ψηλός για σούτινγκ γκαρντ του δίνει την ευκαιρία να πάει στο ποστ πιο κοντούς αντιπάλους. Ωραία τεχνική και εδώ, αρκετά καλό fade away από την εξωτερική σαν πρώτη επιλογή.
Κάτι που κάνει λιγότερο είναι να σκοράρει μετά από κοψίματα προς το καλάθι. Aκόμα και όταν δεν παίζει με την μπάλα στα χέρια αλλά περιμένει στην αδύνατη πλευρά του αρέσει να στέκεται στο τρίποντο. Κάποιες φορές πάνω στη φάση θα κόψει για να πάρει την μπάλα και να τελειώσει από κοντά αλλά αυτό στην Οστάνδη γινόταν σπάνια μόνο όταν ο Λοτζέσκι έβλεπε κάποιο μεγάλο κενό στην διάταξη της άμυνας. Τα τελειώματα του δεν είναι ιδανικά σε αυτές τις φάσεις, δεν έχει τα αθλητικά προσόντα για να λειτουργεί σαν finisher κοντά στο καλάθι, θα σκοράρει μόνο σε πολύ εύκολες φάσεις.


  • ΑΜΥΝΑ

Ένα από τα σημαντικότερα ερωτηματικά στην εξίσωση Ολυμπιακός/Λοτζέσκι είναι οι αμυντικές του επιδόσεις.



Κοντός για την θέση του small forward και σχετικά αδύναμος στο πάνω μέρος του κορμιού του. Αυτό οδηγεί συχνά σε προβλήματα στο ποστ κόντρα σε πιο δυνατούς και ψηλούς αντιπάλους.
Μέτριος αμυντικός στο pick n roll, δεν σπάει εύκολα το σκριν, ούτε έχει καλές αντιδράσεις στην δική του επαναφορά στον ballhandler, κάνει δύσκολη την δική του δουλειά αλλά και συνολικά όλης της άμυνας.
Παρατηρώντας την Οστάνδη όμως και συγκρίνοντας την με ομάδες του κορυφαίου επιπέδου στην Ευρώπη νομίζω ότι απέχει αρκετά σε τακτικό επίπεδο. Αρκεί να δει κανείς το δεύτερο ημίχρονο του παιχνιδιού με τον Πανιώνιο στην Αθήνα και την συνολική αντιμετώπιση του pick n roll από τους Βέλγους. 
Γρήγορα πόδια, δύσκολα θα τον περάσει κάποιος με τρίπλα δημιουργώντας ανισορροπία στην άμυνα του Ολυμπιακού. 
Αρκετά έξυπνος κλέφτης, μπορεί να κατεβάσει τα χέρια του σωστά ιδιαίτερα όταν έρχεται σε βοήθεια.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα που υπάρχει στην αμυντική εικόνα του Λοτζέσκι είναι μακριά από την μπάλα. Δεν έχει την έκρηξη ή το μέγεθος για να καλύψει επαρκώς τις passing lanes, ούτε είναι ο παίχτης που θα κουμπώσει τις περιστροφές και τα πράγματα στην Οστάνδη γίνονταν χειρότερα από την γενική τακτική χαλαρότητα. 
Κολλάει στα σκρινς μακριά από την μπάλα όταν πρέπει να ακολουθήσει τον προσωπικό του αντίπαλο στην κίνηση για να ξεμαρκαριστεί.
Δεν είναι Γκετσεβίτσιους αλλά πρέπει να είναι πιο προσηλωμένος. Το ότι τακτικά θα έχει πιο σαφείς προσανατολισμούς το θεωρώ δεδομένο.


Overall o Ματ Λοτζέσκι είναι καλός παίχτης, δεν χωράει συζήτηση για αυτό. Πλήρης στο επιθετικό κομμάτι, fundamental παίχτης, ομαδικός και μπορεί να προσφέρει με αρκετούς τρόπους στο παιχνίδι.
Μέχρι αποδείξεως του εναντίου όμως καλείται να αποδείξει ότι μπορεί στο ανώτατο επίπεδο και αυτό είναι μια δύσκολη αποστολή όταν δεν είσαι στη πρώτη σου νιότη. Ο Λοτζέσκι της Οστάνδης θα είναι ο ίδιος με τον Λοτζέσκι του Ολυμπιακού;
Εδώ υπάρχουν θεμάτα...
Στην Οστάνδη το παιχνίδι του ήταν περισσότερο με την μπάλα στα χέρια και λιγότερο χωρίς αυτήν.
Στον Ολυμπιακό θα αναγκαστεί πιθανότατα να αντιστρέψει τα ποσοστά αυτά, παίζω με την μπάλα-παίζω χωρίς την μπάλα, και αυτό είναι ένα δεύτερο μεγάλο ερώτημα πέρα από το γενικό, αν μπορεί σε ανώτερο επίπεδο. Επιθετικά μπορεί να το κάνει, αμυντικά υπάρχουν πολλά που πρέπει να διορθώσει έτσι ή αλλιώς.
Είναι το κατάλληλο fit για τον Ολυμπιακό;
Αν μιλάμε για αντικαταστάτη του Κώστα Παπανικολάου προσωπικά θα προτιμούσα έναν παίχτη στο ίδιο στυλ.
Η ίδια η ομάδα, οι γκαρντς, ο Σπανούλης, έχουν μάθει να παίζουν έχοντας δίπλα τους έναν forward που βγάζει πολύ ενέργεια και παίζει στην αδύνατη πλευρά στην επίθεση. Η δουλειά που έκανε ο Παπ στις περιστροφές ήταν τεράστια, η ίδια η άμυνα του Ολυμπιακού μέχρι πέρσι είχε ανάγκη έναν small forward με δυνατότητα να μαρκάρει κάθε λογής κορμί κλείνοντας από την αδύνατη πλευρά στο ρολάρισμα του ψηλού στο pick n roll. Ο ίδιος ο Στράτος Περπέρογλου συμπλήρωνε τον Παπανικολάου έχοντας διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Όλα αυτές τις προυποθέσεις ο Λοτζέσκι τις πληρεί ελάχιστα ή καθόλου.
Αν και είναι νωρίς να μιλήσουμε με σιγουριά πριν δούμε το τελικό ρόστερ ο Γιώργος Μπαρτζώκας καλείται πλέον να μας δείξει πώς σκέφτεται να καλύψει αυτά τα ερωτηματικά.
Αν απλά θα αρκεστεί να πάρει τα καλά του Λοτζέσκι (αναβάθμιση στο μισό γήπεδο επιθετικά-πιο πολλές επιλογές για τάισμα στους ετερόφωτους σαν σκόρερς Πέτγουει, Ντάνστον, Σίμονς) παραδίδοντας αμαχητί στοιχεία που χαρακτήρισαν τον Ολυμπιακό τα προηγούμενα χρόνια.
Ή αν θα ψάξει κάτι διαφορετικό, είτε τακτικά είτε με τη μορφή κάποιας λύσης εκ των έσω.
Aν υποθέσουμε ότι δεν θα υπάρχει άλλη προσθήκη να πω και κάτι που ξέρω ότι είναι τελείως αιρετικό και συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες αλλά ίσως και να βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού του Mπαρτζώκα.
Πώς θα ήταν άραγε ο Μπρεντ Πέτγουει σε μια δοκιμή σαν small forward;