Όταν ο Γολιάθ υποδέχεται τον Δαβίδ


Η Ζιελόνα Γκόρα είναι μια ακόμα νεοφώτιστη ομάδα στην Ευρωλίγκα που θα βρεθεί στον φετινό ευρωπαϊκό δρόμο του Ολυμπιακού (μετά την Μπάγερν) αφού κατέκτησε την προηγούμενη σεζόν το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της. 
Ένα τρόπαιο που είναι και ταυτόχρονα το μοναδικό της πρασινοφορεμένης Πολωνικής ομάδας αφού μέχρι πέρσι δεν είχε πάρει ούτε καν ένα Κύπελλο Πολωνίας. Για την ακρίβεια, με εξαίρεση τα δύο τελευταία χρόνια, η μοναδική φορά που ήταν στην τετράδα του πρωταθλήματος ήταν το μακρινό 1992-93, έχοντας ανεβεί ξανά στην πρώτη κατηγορία από το 2010-2011 και μετά υστέρα από διάλειμμα 11 ολόκληρων χρόνων…

Το ότι όμως δεν είναι παραδοσιακή μπασκετική δύναμη δεν μας εμπόδισε να έχουμε μια πρόσφατη ανάμνηση λόγω της περσινής συνάντησης της με τον Πανιώνιο όπου οι Πολωνοί κατάφεραν μάλιστα να τον αφήσουν εκτός της φάσης των 16 στο Eurocup, τερματίζοντας δεύτεροι στον όμιλο πίσω από την Ούνικς και αφήνοντας πίσω εκτός από την ομάδα της Νέας Σμύρνης και την Οστάνδη του Ματ Λοζέτσκι.  
Από την ομάδα της Γκόρα έχουν περάσει κάποια γνωστά ονόματα στο παρελθόν, για παράδειγμα ο Γκάνι Λαβάλ το 2011-1 και οι Γουόλτερ Χότζ και Κουίντον Χόσλει το 2012-13 με τους δύο τελευταίους να παίρνουν προαγωγή φέτος για καλύτερες ομάδες (Λαμποράλ Κούτσα και Ρόμα αντίστοιχα), ακολουθώντας σχεδόν όλη την ομάδα που έφυγε για νέες πολιτείες….


Συγκριτικά όμως με την επίσης νεοφερμένη σε επίπεδο Ευρωλίγκας Μπάγερν, η Ζιελόνα Γκόρα υστερεί σε πρώτη φάση τόσο στην θέση του προπονητή, αν και δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς γιατί δεν έχουν έναν Πέσιτς, όσο και στο έμψυχο υλικό των παικτών που απαρτίζουν το ρόστερ με την ποιότητα των ξένων και των γηγενών να μην είναι στο ίδιο καλό επίπεδο με αυτών της Βαυαρικής ομάδας. Το δε βάθος του ρόστερ φτάνει σε συγκεκριμένα όρια με ουσιαστικά μόλις οκτώ καλαθοσφαιριστές να παίζουν ενεργό ρόλο,  τους Κόζαρεκ, Ζαμολσκι, Γουοκερ, Εγιένκα, Μπρακινς, Ντραγκίσεβιτς, Μπάρλοου, Χριτσάνιουκ, και τους Σελ, Σρόκα ,Κούτσαρεκ και Χάνας  να είναι καθαρά συμπληρωματικοί των οκτώ προαναφερθέντων, αλλά και τον γνώριμο μας από τον Παναθηναϊκό Γκουίν να μην έχει παίξει σε επίσημο ματς ακόμα….

Έτσι δεν ήταν περίεργο που η εισαγωγή της στην Ευρωλίγκα δεν ήταν η καλύτερή δυνατή με  την άνετη ήττα στο σπίτι της από την Μπάγερν και μια εις βάρος της κατοστάρα στην Ανδαλουσία από την Μάλαγα. 
Όμως στην συνέχεια πέρα από τον περιορισμό των πολλών fast break που εισέπραξε στα δύο πρώτα ματς, βελτιώθηκε και η γενικότερη αγωνιστική εικόνα της. Αρχικά χωρίς να πιάσει καμιά εξωπραγματική απόδοση εγκλώβισε την Σιένα με την 2-3 άμυνα ζώνης, η οποία σε συνδυασμό με τα μαζεμένα τρίποντα στο τέλος έδωσε την πρώτη ιστορική νίκη στην Ευρωλίγκα και στη συνέχεια στο ματς με την Γαλατασαράι που περνώντας μπροστά λίγο πριν το τέλος, δεν ήθελε πολύ για να κλέψει τη νίκη που έδειχναν να έχουν στα χέρια τους οι Τούρκοι…

Ο βασικός παράγοντας της μοναδικής ευρωπαϊκής νίκης στο ανώτατο επίπεδο, η ζώνη, δεν ήταν η μοναδική μορφή άμυνας που χρησιμοποίησε ο Ουβαλίν που ανάλογα με τον αντίπαλο προσαρμόζει τα πλάνα του. 
Επέλεξε με την Σιένα την ζώνη για να μπερδέψει τους σουτέρ της Μοντεπάσκι και να ανακόψει τα drives του Χάκετ όμως με την Γαλατασαράι αρκετά switches ήρθα να προστεθούν στη σταθερή hedge out πρακτική που ακολουθείται στο σύνολο των παιχνιδιών από τους ψηλούς της Γκόρα. Όλα αυτά δείχνουν ότι τουλάχιστον υπάρχει ευελιξία στις τακτικές πράγμα απαραίτητο για να αντεπεξέλθει στα παιχνίδια το λογικά χειρότερο ρόστερ του ομίλου.

Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι υπάρχει λόγος για υπερβολικό προβληματισμό εκ μέρους  του Ολυμπιακού...
Διότι ούτε τα 5ρια είναι γρήγορα, ούτε οι power forwards Μπράκινς και Μπάρλοου είναι στην κατηγορία των τεσσαριών που σκεπάζουν με τα αθλητικά τους προσόντα το καλάθι ή αποτελούν γενικότερα αμυντικοί πάνω από το μέσο όρο στην καλύτερη περίπτωση. 
Το αποτέλεσμα είναι να προκύπτουν πολλές συνεργασίες κοντών-ψηλών εις βάρος των Πολωνών που θα δώσουν την ευκαιρία σε Ντάνστον, Μπέγκιτς και σία να πάρουν ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση μετά από το συγκρατημένο τους ξεκίνημα. 
Και μπορεί ο Γιώργος Πρίντεζης  να μην έχει το αξιόπιστο σουτ μέσης απόστασης του Ντάντλει το όποιο πλήγωσε στο μέγιστο την Γκόρα την αγωνιστική που μας πέρασε, αλλά όταν ο Ερτσέγκ παίρνοντας τον διάδρομο κατάφερε να μοιράσει τρείς ασίστς τότε ο Πρίντεζης εκτός από το low post παιχνίδι ασφαλώς και μπορεί με την ευελιξία του να συνεισφέρει και δημιουργικά.

Στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού των Πολωνών μέχρι στιγμής δεν εκμεταλλεύονται τους αιφνιδιασμούς όπως η Μπάγερν και η Μάλαγα, αλλά ως θετικό καταλογίζεται ότι παρατηρείται τουλάχιστον προσπάθεια στο σετ παιχνίδι. 
Πρώτα με ατομικά σουτ (Γουόκερ, Κόζαρεκ, Ζαμόσκι) και διεισδύσεις (Γουοκερ, Ζαμόσκι, Εγιένκα), λίγα κοψίματα στην ρακέτα, μερικά plays στο ποστ με το τριάρι Εγιένκα και δευτερευόντως με τους ψηλούς Ντραγκίσεβιτς, Χριτσάνιουκ και κυρίως μέσω συνεργασιών με τον Κόζαρεκ σε πρωτεύοντα ρόλο .  
Ο οποίος Κόζαρεκ είναι ο με διαφορά καλύτερος δημιουργός της ομάδας και  αποτελεί έναν αξιόπιστο άξονα πλέι-μεικερ-ψηλού μαζί με τον Ντραγκίσεβιτς που αποφέρει pick n' roll και pick n' pop συνεργασίες, screens για να σουτάρει ο Πολωνός γκαρντ αλλά και τρίποντα για τους πλαϊνούς Μπάρλου, Ζαμόλσκι, Μπράκινς μετά τα drives του Κόζαρεκ. 
Γενικότερα όμως ακόμα και οι Ζαμόλσκι, Γουόκερ που αναλαμβάνουν έναν πιο εκτελεστικό ρόλο, μπορούν να αποβούν δημιουργικά επικίνδυνοι όχι μόνο όταν είναι ο Ντραγκίσεβιτς στο παρκέ, αλλά και με τον Μπράκινς ώστε ο τελευταίος να κεφαλαιοποιήσει το τρίποντο και το mid range σουτ που έχει στο επιθετικό οπλοστάσιο του. 
Πράγματα που από την άλλη δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στον ίδιο βαθμό από τους Κόζαρεκ, Ζαμόσκι και Γουόκερ  όταν παίζει ο Χριτσιάνουκ ως πεντάρι με τον Πολωνό ψηλό να προσφέρει βρώμικη δουλειά μέσω των screens και αραιά κανένα ποστάρισμα αλλά η παρουσία του ελαχιστοποιεί την δυνατότητα επιθετικών συνεργασιών με τους δημιουργούς.


Σε κάθε περίπτωση όταν και αν εφαρμόσει ο Ολυμπιακός δυναμικές άμυνες από τους σέντερ θα πρέπει να είναι προσεκτικός αφού τα παραπάνω δείχνουν ότι η Πολωνική ομάδα διαφέρει από την Σιένα επειδή ακριβώς  επιτυγχάνει περισσότερο παιχνίδι κοντά στο καλάθι και  διαθέτει γκαρντς που επιζητούν περισσότερο το drive. Παρόλα αυτά, εκτός από τις εμφανείς διαφορές, από στατιστικής πλευράς, η Πολωνική ομάδα εμφανίζει και κάποιες ομοιότητες με την Σιένα επιχειρώντας  αρκετά τρίποντα με μέτρια ποσοστά (όπως δείχνει το ότι είναι  8η σε προσπάθειες και 19η στην ευστοχία),  δεν παρουσιάζει ούτε και αυτή ιδιαίτερη έφεση στα κλεψίματα (με μόνο 2,3 σε μέσο όρο)  και αν και στα επιθετικά ριμπάουντ (με προεξάρχοντα τον Ντραγκίσεβιτς) είναι πάνω από το μέσο όρο, στα αμυντικά ριμπάουντ είναι 5η από το τέλος. 
Ίσως όμως το πιο ενδιαφέρον  στατιστικό για τον Ολυμπιακό, αν και άσχετο με την παραπάνω σύγκριση με την πρωταθλήτρια Ιταλίας, είναι το γεγονός ότι η Γκόρα είναι η 5η ομάδα στα λάθη με τον Κόζαρεκ τρίτο σε μέσο όρο και τον Γούοκερ τρίτο σε ανά 40 λεπτά στατιστική, ένα στοιχείο που οι περιφερειακοί του Ολυμπιακού θα πρέπει να εκμεταλλευτούν.

Συμπερασματικά η Ζιελόνα Γκόρα, αν και μαχητική, έχει πολύ δύσκολο έργο για να περάσει στον επόμενο γύρο έχοντας στην πλάτη  ήττες με διψήφια διαφορά από Μπάγερν και Μάλαγα αλλά και τέσσερα ταξίδια σε Πειραια, Μόναχο, Κωνσταντινούπολη και Φλωρεντία για τα υπόλοιπα έξι ματς του ομίλου. 
Οπότε με όλη την εκτίμηση προς τον αντίπαλο αυτό πρέπει να είναι το πιο εύκολο ματς του ομίλου αρκεί μέσω της άμυνας (που πήρε καλό βαθμό και στην Ιταλία) ο Ολυμπιακός περιορίσει τις συνεργασίες μεταξύ γκαρντς και Ντραγκίσεβιτς, Μπράκινς, αλλά και προσέχοντας τις ατομικές προσπάθειες για σουτ από την περιφέρεια για να μην έχουμε την επανάληψη φαινομένων Ντι Τζεί Κούπερ από το ματς με τον ΠΑΟΚ. 
Γιατί κατά τα άλλα, όσον αφορά τα drives οι Μπέγκιτς και Ντάνστον έχουν αποτρέψει την πρόσβαση στην ρακέτα σε παίκτες μεγαλύτερης  κλάσης από αυτούς της Γκόρα και το ποστάρισμα του Εγιένκα χρησιμοποιείται κυρίως για δημιουργία αλλά είναι και για ορισμένο και όχι απεριόριστο αριθμό επιθέσεων. 
Επειδή όμως πάντα υπάρχουν και παραδείγματα όπως της Τσεντεβίτα  πέρσι ελπίζουμε σε έναν περισσότερο συγκεντρωμένο Ολυμπιακό από ότι στα τελευταία δύο ματς για την αποφυγή άσκοπης και αδικαιολόγητης αγωνίας μαζί με την συνέχιση του αήττητου σε όλες τις διοργανώσεις για το 2013-2014.


...από τον Weekendman