Ποιο αουτσάιντερ;

Ήμουν περίεργος για αυτό το μεσοβδόμαδο ματς με την Καβάλα...Κάτι η μέθη από την πρόκριση με την Σιένα, κάτι τα προβλήματα τραυματισμών, κάτι ο θόρυβος από τις πολλαπλές συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών που δεν είχε καταλαγιάσει.

Σε παρόμοιες περιπτώσεις και σε ανάλογα ματς το όλο κλίμα ήταν το τέλειο background για την δημιουργία θρίλερ, μικρού ή μεγάλου μήκους. Όχι τώρα όμως!

Ο Ολυμπιακός μπήκε σοβαρά (25-7 πρώτη περίοδος), με το πόδι στο γκάζι και επιβεβαίωσε σε ένα ακόμα παιχνίδι την βελτίωση του σε σχέση με την αρχή της χρονιάς.

Καμιά φορά η πραγματική βελτίωση δεν φαίνεται από κάποια καλή εμφάνιση σε ένα μεγάλο ματς, με διαφημισμένο αντίπαλο αλλά στον τρόπο αντιμετώπισης των "μικρών" παιχνιδιών...

Ο τρόπος που ξεκινάς ένα τέτοιο παιχνίδι συχνά είναι δείγμα σωστής ή προβληματικής νοοτροπίας. Λεπτομέρεια; Ναι. Πολλές φορές όμως και κριτήριο για να ξεχωρίσεις  μια καλή ομάδα από μια μεγάλη.

Την Μεγάλη Τετάρτη το μενού έχει εκτός έδρας ματς με τον Ηλυσιακό, το τελευταίο σκαλοπάτι για το πολυπόθητο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Μαρτυρήσαμε εκεί πέρσι για μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού, άρα και αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σωστά από προπονητικό τιμ και παίχτες.

Το ματς είναι τόσο εύκολο όσο και το να συγκεντρωθείς στην δουλειά στο γραφείο κάποια συνηθισμένη Παρασκευή ενώ έχεις ήδη κανονίσει τριήμερο διακοπών μετά, καθόλου εύκολο δηλαδή.

Πρόχειρα θυμάμαι τον Ολυμπιακό του triple crown να χάνει στο αμέσως προηγούμενο ματς πριν ταξιδέψει για Ρώμη από τον 8ο Απόλλωνα Πάτρας σε πλέι οφ ματς. Στην επιστροφή δε, στο ματς φιέστα του ΣΕΦ, οι Πατρινοί έβγαλαν το λάδι στους αντιπάλους τους μέχρι να υποκύψουν στους φρέσκους Πρωταθλητές Ευρώπης.

Αφού τα έγραψα παραπάνω "αμαρτία ουκ έχω", οπότε πέφτω στο ολίσθημα και εγώ να ασχοληθώ λίγο πρόωρα με το φάιναλ φορ...

Το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε εν όψει Κωνσταντινούπολης είναι να δούμε το τουρνουά σαν διασκέδαση, σαν ευκαιρία απόκτησης εμπειριών και άλλα τέτοια δημοσιογραφικά...

Η απαλλαγή των ευθυνών σε overachieving ομάδες είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Και ναι, είμαστε τέτοια ομάδα...

Ευχαριστημένοι που φτάσαμε μέχρι εδώ; Ναι αλλά θέλουμε και άλλο.

Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα; Όχι έχουμε να χάσουμε ολόκληρη Ευρωπαική κούπα που είναι μόνο δυο ματς μακριά μας.

Δεν βλέπω τον λόγο να επενδύσουμε ψυχολογικά σε τέτοια αγχολυτικά όταν δεδομένα,

-δεν έχουμε άγχος.

-δεν είμαστε φαβορί.

-έχουμε πετύχει ήδη στην διοργάνωση.

Αυτά τα τεχνάσματα είναι για ομάδες που πρέπει να κερδίσουν ντε και καλά όπως η ΤΣΣΚΑ για παράδειγμα, μήπως και βγάλουν τα βαρίδια από το στομάχι και ξαλαφρώσουν λίγο τα πόδια.

Θέλω λοιπόν τον Ολυμπιακό όταν πατήσει το παρκέ του Σινάν Ερντέν και άγχος να έχει, και φαβορί να νοιώθει, και να έχει την αίσθηση ότι δεν έχει πετύχει τίποτα ακόμα. Η διασκέδαση θα έρθει μέσα από αυτά όχι από την απλή συμμετοχή.

 "Ποιος είναι το αουτσάιντερ; Το μειονέκτημα της έδρας δεν έχει σημασία. Έτσι είναι το σύστημα, αλλά εμείς πρέπει να προετοιμάσουμε μια σειρά πλέι οφ με δυνατά παιχνίδια. Το αουτσάιντερ είναι μία βαριά λέξη. Μην βάζετε τέτοιες λέξεις στο στόμα μου "
Ντούσαν Ίβκοβιτς αμέσως μετά την πρόκριση στην 8αδα 

Αουτσάιντερ εμείς;

Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε!