Απαντήσεις
Το πρώτο ημίχρονο του χθεσινού παιχνιδιού απέδειξε ότι Ολυμπιακός μπορεί να βάλει πολλά πράγματα μαζί στο παρκέ κόντρα στη Ρεάλ. Πολύ πληθωρικός στο παιχνίδι του, με περιορισμένα λάθη, έλεγχο στα ριμπάουντς, λύσεις στην επίθεση, νικητής στο παιχνίδι των αιφνιδιασμών, σωστή χρησιμοποίηση των φάουλς, καλά ποσοστά στις βολές. Εκεί μπήκε το νερό στο αυλάκι για τη νίκη.
Το δεύτερο ημίχρονο έδωσε ξανά ένταση στις αμφιβολίες μας για το αν μπορεί να κάνει τέτοιο παιχνίδι για ολόκληρο το ματς. Την Τετάρτη ίσως και να χρειαστεί για παραπάνω λεπτά, η Ρεάλ έδειξε ότι δεν μπορείς να την ξεγράψεις ούτε και στη κακή της μέρα.
Η αίσθηση μου είναι ότι ο Ολυμπιακός στέκεται καλύτερα στη σειρά αυτή τη στιγμή, έχει βρει τακτικές απαντήσεις στα προβλήματα των πρώτων παιχνιδιών και είναι ένα βήμα πιο μπροστά. Είναι η σειρά των Μαδριλένων να δώσουν τις δικές τους...
Στο σχολείο έλεγαν ότι ο έξυπνος μαθητής μαθαίνει το μάθημα από τη παράδοση και δεν χρειάζεται να διαβάσει στο σπίτι και αυτή την αίσθηση μου έδωσε η ομάδα του Λάσο.
Ο διαβασμένος ήταν ο Ολυμπιακός αυτή τη φορά και ο έξυπνος (=ταλαντούχος) θα πρέπει να στρωθεί στο διάβασμα. Αν επιμένει να μην το κάνει θα έχει πρόβλημα...
Ο Ολυμπιακός έχει εξέλιξη στη σειρά...
Οι ήττες τον έκαναν να δει διαφορετικά κάποια πράγματα, να αναπροσαρμόσει στρατηγικές πράγμα που εν τέλει λειτούργησε.
Ο Ολυμπιακός έχει δουλέψει αρκετές άμυνες τα τελευταία χρόνια. Τον τελευταίο μήνα βλέπουμε τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας.
Στη Μάλαγα hedge out, με τον Παναθηναικό flat για να προκαλέσεις τον Διαμαντίδη να πάει προς το καλάθι πράγμα που αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι, ο Μπαρτζώκας δείχνει να βρίσκει εδώ και 1.5 παιχνίδι την κατάλληλη άμυνα και για την Ρεάλ με τις αλλαγές σε όλα τα σκριν.
Η ευελιξία στις τακτικές επιλογές ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αντιπάλου είναι ένα ζητούμενο από τακτικής άποψης έτσι και αλλιώς. Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι πόσο άρτια μπορείς να εκτελέσεις διαφορετικές άμυνες από παιχνίδι σε παιχνίδι;
Η switch άμυνα του Ολυμπιακού χθες δεν ήταν τέλεια. Οι ψηλοί αρκετές φορές δεν έκαναν κάθετα και επιθετικά την αλλαγή όπως ζητούσε ο Μπαρτζώκας από το 2ο παιχνίδι, ο Ντάνστον καμιά φορά ξέχναγε και πήγαινε να κάνει recover στον παίχτη του, η επικοινωνία για αλλαγές με φιλικότερα ματσαρίσματα μακριά από την μπάλα δεν ήταν πάντα άριστη, η απουσία 2ου σέντερ με γρήγορα πόδια κούρασε τον Ντάνστον και έδωσε καλύτερα drives στον Ροντρίγκεζ, παρόλα αυτά η τακτική εξυπηρέτησε το σκοπό της.
Περίμενα τη Ρεάλ καλύτερα προσαρμοσμένη σε αυτή την άμυνα μετά το 2ο ημίχρονο της Παρασκευής αλλά δεν ήταν. Το μεγαλύτερο λάθος ήταν ότι απέτυχε να τροφοδοτήσει τους ψηλούς της σε μισματς, οι τρεις σέντερς έμειναν στο 0, ο Μίροτιτς για την κλάση του ήταν ελάχιστος, μόνο ο Ρέγες μπόρεσε να μπει στο ματς και αυτό γιατί εκείνος δεν έχει ανάγκη να τροφοδοτηθεί καθώς βγάζει ο ψωμί του με άλλους τρόπους, επιθετικά ριμπάουντς και λοιπές καραμπόλες.
Ο Λάσο έπαιξε μονοπωλιακά το μισματς κοντού της Ρεάλ κόντρα σε ψηλό του Ολυμπιακού, μια κατάσταση που μόνο ο Σέρχιο έδειξε να έχει, περιέργως ο Ρούντι δεν μπόρεσε να νικήσει πολλές φορές τους ψηλούς μας σε αυτές τις καταστάσεις.
Η Ρεάλ έχασε σε μεγάλο βαθμό τις συνεργασίες του πρώτου παιχνιδιού, θυμίζω πλήγωσε πολύ με pick n roll στο βύθισμα του ψηλού της τον Ολυμπιακό ιδιαίτερα όταν ο Ρούντυ σαν ballhandler πήγαινε από τα δεξιά, ταυτόχρονα είχε καλές πάσες στη weakside που χτυπούσαν τις περιστροφές του Ολυμπιακού.
Στο ΣΕΦ αναλώθηκε σε ατομικό παιχνίδι αλλά το κυριότερο ήταν ακίνδυνη σε πρώτο χρόνο, δεν μπόρεσε να βγάλει άμεσα plays που θα χτυπήσουν την άμυνα στα πρώτα δευτερόλεπτα και όλα αυτά μαζί ρίχνουν την αποτελεσματικότητά της στο μισό γήπεδο.
Η Ρεάλ έχασε σε μεγάλο βαθμό τις συνεργασίες του πρώτου παιχνιδιού, θυμίζω πλήγωσε πολύ με pick n roll στο βύθισμα του ψηλού της τον Ολυμπιακό ιδιαίτερα όταν ο Ρούντυ σαν ballhandler πήγαινε από τα δεξιά, ταυτόχρονα είχε καλές πάσες στη weakside που χτυπούσαν τις περιστροφές του Ολυμπιακού.
Στο ΣΕΦ αναλώθηκε σε ατομικό παιχνίδι αλλά το κυριότερο ήταν ακίνδυνη σε πρώτο χρόνο, δεν μπόρεσε να βγάλει άμεσα plays που θα χτυπήσουν την άμυνα στα πρώτα δευτερόλεπτα και όλα αυτά μαζί ρίχνουν την αποτελεσματικότητά της στο μισό γήπεδο.
Για το 3ο παιχνίδι η λογική λέει ότι η Ρεάλ θα θέλει να χτυπήσει και τα μέσα μισματς και η πρόκληση για τον Ολυμπιακό είναι να χρησιμοποιήσει τα φάουλ σωστά, μαζί θα πρέπει οι βοήθειες που θα χρειαστεί να δωθούν να μην αφήσουν ελεύθερα σουτς από έξω.
Κάτι τελευταίο για την άμυνα...
Μεγάλη δουλειά το 24-9 στα ριμπάουντς κάτω από το καλάθι του Ολυμπιακού.
Χρειάζεται διπλή δουλειά στα block outs όταν κάνεις αλλαγές και ο ψηλός σου τρέχει να μαρκάρει τον Σέρτζιο και τον Ρούντι στα 8 μέτρα, το 73% σε DRB% είναι ένα αποτέλεσμα πολύ καλό για τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Το γράφημα δείχνει και πάλι τον Ολυμπιακό να εξελίσσεται σε σχέση με το πρώτο ματς και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Χρειάζεται διπλή δουλειά στα block outs όταν κάνεις αλλαγές και ο ψηλός σου τρέχει να μαρκάρει τον Σέρτζιο και τον Ρούντι στα 8 μέτρα, το 73% σε DRB% είναι ένα αποτέλεσμα πολύ καλό για τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Το γράφημα δείχνει και πάλι τον Ολυμπιακό να εξελίσσεται σε σχέση με το πρώτο ματς και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Στην επίθεση ο Ολυμπιακός βρήκε λύσεις γιατί αρχικά η pick n roll άμυνα της Ρεάλ ήταν χειρότερη από ποτέ.
Ήταν το παιχνίδι που ο Ολυμπιακός χτύπησε εκεί που περιμέναμε από την αρχή, κεντρικά είτε με τον Σπανούλη να έχει στα πόδια τον Μπουρούση, είτε με πάσα στο dive του Ντάνστον που εκμεταλλεύεται την ίδια συγκυρία. Η Ρεάλ αρκετές φορές ξεχνούσε να φέρει παίχτη από το φτερό ένα βήμα πιο μέσα για να κλείσει διαδρόμους όπως φαίνεται και στην εικόνα, γενικότερα αντιμετώπιζε αυτές τις άμυνες κάπως μπερδεμένα.
Ο Λάσο αναγκάστηκε να βάλει τον Σλότερ περισσότερο από ότι συνηθίζει για να συμμαζέψει τα πράγματα αλλά αυτό έχει κόστος στην άλλη πλευρά με τον Αμερικάνο φέτος να κάνει απλά τον τροχονόμο για τις ποικιλίες των γκαρντς.
Ταυτόχρονα ο Σπανούλης έδειξε να πατάει γερά στα drives, τόσο καλά όσο δεν τον έχουμε ξαναδεί μετά τον τραυματισμό του.
Ήταν το παιχνίδι που ο Ολυμπιακός χτύπησε εκεί που περιμέναμε από την αρχή, κεντρικά είτε με τον Σπανούλη να έχει στα πόδια τον Μπουρούση, είτε με πάσα στο dive του Ντάνστον που εκμεταλλεύεται την ίδια συγκυρία. Η Ρεάλ αρκετές φορές ξεχνούσε να φέρει παίχτη από το φτερό ένα βήμα πιο μέσα για να κλείσει διαδρόμους όπως φαίνεται και στην εικόνα, γενικότερα αντιμετώπιζε αυτές τις άμυνες κάπως μπερδεμένα.
Ο Λάσο αναγκάστηκε να βάλει τον Σλότερ περισσότερο από ότι συνηθίζει για να συμμαζέψει τα πράγματα αλλά αυτό έχει κόστος στην άλλη πλευρά με τον Αμερικάνο φέτος να κάνει απλά τον τροχονόμο για τις ποικιλίες των γκαρντς.
Ταυτόχρονα ο Σπανούλης έδειξε να πατάει γερά στα drives, τόσο καλά όσο δεν τον έχουμε ξαναδεί μετά τον τραυματισμό του.
Για ένα ακόμα ματς ο Ολυμπιακός βρήκε σουτ από έξω μετά το κεντρικό pick n roll επίσης.
Στην παρακάτω εικόνα η λογική λέει ότι ο Σέρτζιο πρέπει να πάρει το βύθισμα του Ντάνστον γιατί η πάσα στη γωνία είναι δυσκολότερη για τον Σπανούλη αλλά περισσότερο γιατί ο Κόλινς είναι πολύ πιο ακίνδυνος σουτέρ από τον Λοτζέσκι.
Ακόμα και έτσι η φάση θα μπορούσε να σωθεί για την Ρεάλ αν οι Μαδριλένοι ήταν ικανοί να βγάλουν δεύτερη περιστροφή πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για να τελειώσει τη φάση ο Ματ Λοτζέσκι με τρίποντο.
Στην παρακάτω εικόνα η λογική λέει ότι ο Σέρτζιο πρέπει να πάρει το βύθισμα του Ντάνστον γιατί η πάσα στη γωνία είναι δυσκολότερη για τον Σπανούλη αλλά περισσότερο γιατί ο Κόλινς είναι πολύ πιο ακίνδυνος σουτέρ από τον Λοτζέσκι.
Ακόμα και έτσι η φάση θα μπορούσε να σωθεί για την Ρεάλ αν οι Μαδριλένοι ήταν ικανοί να βγάλουν δεύτερη περιστροφή πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για να τελειώσει τη φάση ο Ματ Λοτζέσκι με τρίποντο.
Ο Ολυμπιακός χτύπησε περισσότερο από ποτέ την άμυνα της Ρεάλ στο pick n roll που δύσκολα θα εμφανιστεί το ίδιο άσχημη μεν, αλλά δεν μπορεί να βελτιωθεί και δραματικά από την άλλη.
Λίγες ακόμα παρατηρήσεις...
Η έννοια της εξέλιξης φαίνεται και από τον τρόπο που ο Ολυμπιακός ψάχνει το ποστ παιχνίδι πλέον.
Εξέλιξη όχι στη συγκεκριμένη σειρά αλλά στη χρονιά γενικότερα. Στην πραγματικότητα τα παιχνίδια με τον Παναθηναικό και η προσπάθεια για εκμετάλλευση των μισματς οδήγησε προς τη θετική κατεύθυνση, ο Ολυμπιακός έμαθε να εμπστεύεται περισσότερο τις ικανότητες του Ντάνστον κατά πρώτο λόγο.
Περί ρυθμού...
Επιμένω να πιστεύω ότι δεν είναι αυτοσκοπός στη σειρά να κατεβάσεις γενικά τις κατοχές των παιχνιδιών. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό και ένας λόγος παραπάνω είναι ότι η δημιουργία στο 5/5, όταν δεν είναι ο Σπανούλης στο παρκέ , έχει προβλήματα. Ο βασικότερος λόγος όμως είναι ότι η transition άμυνα της Ρεάλ συνεχίζει να έχει θέματα που είναι κρίμα να μην αξιοποιούνται. Η ομάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που τις παρουσιάζονται μέσα στο παιχνίδι.
Από την άλλη πλευρά το ζητούμενο είναι να ελέγξεις την ταχύτητα της Ρεάλ, ταχύτητα όχι μόνο στον αιφνιδιασμό αλλά γενικότερα στην εκτέλεση και στον τρόπο που τρέχει τα plays.
Τα λάθη του Ολυμπιακού δεν είναι λίγα αλλά τουλάχιστον είναι τέτοια που δεν επιτρέπουν στη Ρεάλ να τρέξει, δεν καταλήγουν τόσο συχνά σε κλέψιμο όσο στο πρώτο ματς οπότε ειδικά χθες ο Ολυμπιακός δεν πληγώθηκε αρκετά σε πρώτο χρόνο.
Εν όψει της Τετάρτης τα πράγματα είναι δεδομένα...
Ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει και πάλι όλα τα πράγματα σωστά αλλά για χρόνο μεγαλύτερο του ενός ημιχρόνου.
Η Ρεάλ μπορεί να μην σκίζει σε ομαδικές συνεργασίες και τακτικές αλλά έχει τόσο ταλέντο που μπορεί να διεκδικεί παιχνίδι μέσα στο ΣΕΦ με έναν από τους καλύτερους Ολυμπιακούς της σεζόν μέχρι το τέλος, και ας έχει χάσει σε κάθε κομμάτι της τακτικής.
Ο Ολυμπιακός έχει βρει απαντήσεις σε αρκετά θέματα που τον απασχόλησαν στην αρχή της σειράς, ταυτόχρονα δείχνει να ματσάρει ακόμα και την ενέργεια των Μαδριλένων. Το ερώτημα είναι το ίδιο με την προηγούμενη φορά, μπορεί ο Ολυμπιακός στην τωρινή του κατάσταση να βάλει όλα τα στοιχεία μαζί στο παρκέ για μεγάλο χρονικό διάστημα; Τίποτα λιγότερο από αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό...
