Ο έλεγχος των πρωταθλητών: 6.Pero Antic
"Λατρεύω το κόκκινο με το άσπρο χρώμα. Όταν άκουσα ότι είχα πρόταση από τον Ολυμπιακό όπου προπονητής είναι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αμέσως έβγαλα από το μυαλό μου τις άλλες προτάσεις που είχα από Τουρκία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, γιατί ήθελα πάρα πολύ να αγωνιστώ με αυτόν τον προπονητή. Με αυτόν τον προπονητή το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βελτιώνεσαι και να μαθαίνεις πολλά μέσα στο γήπεδο.Είμαι διατεθειμένος να κάνω ότι μου ζητήσει ο προπονητής μου, τα πάντα αν χρειαστεί, όχι μόνο να σκοράρω. Ξέρω ότι η ομάδα είναι νέα, ξέρω ότι έχουμε ένα σπουδαίο παίκτη στην ομάδα μας τον Βασίλη Σπανούλη, τον οποίο τον θυμάμαι από τις μικρές εθνικές ομάδες το 2001. Μοιάζει πολύ με τον Μπο Μακάλεμπ, με τον οποίο συνεργαζόμουν απίστευτα το καλοκαίρι. Είναι εξαιρετικοί σουτέρ, μπορούν να διεισδύσουν το ίδιο καλά και είναι ηγέτες στις ομάδες τους".
Σεπτέμβρης του 2011 και ο Ολυμπιακός είχε βγει σεργιάνι στην αγορά για το τελευταίο κομμάτι του παζλ στο ρόστερ για την νέα σεζόν...Στόχος: ένα ψηλό και δυνατό τεσσάρι που θα μπορούσε να ταιριάξει τόσο με το ταίρι του στην θέση Γιώργο Πρίντεζη όσο και με τον undersized Κάιλ Χάινς.
Όμως στο παράλληλο σύμπαν με τίτλο Ευρωμπάσκετ 2011 που διεξαγόταν εκείνες τις ημέρες στα γήπεδα της Λιθουανίας πήραμε μάτι από πρώτο χέρι την new version ενός παλιού γνώριμου του Ελληνικού μπάσκετ, του Πέρο Άντιτς!
Ευνοική συγκυρία! To deal έκλεισε πολύ γρήγορα, ο Πέρο δεν "έπαιξε" με τις προτάσεις που σίγουρα θα είχε μετά το Ευρωμπάσκετ, από την πρώτη στιγμή δήλωνε δεξιά και αριστερά ότι θέλει Ολυμπιακό και έβαλε γρήγορα την υπογραφή του.
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι...
Αγωνιστικά ο Άντιτς ξεκίνησε την σεζόν κάπως.....σφιγμένος.
Δεν ήταν κακός αλλά δεν ήταν και ο Άντιτς του Ευρωμπάσκετ. Μπορεί να μάζευε τα ριμπάουντς σαν στραγάλια αλλά σουτ δεν σταύρωνε και δοκίμαζε και πολλά ο άτιμος, μόνιμα ακροβολισμένος στο τρίποντο ήταν. Όμως το τελευταίο ματς της κανονικής περιόδου με την Νανσί για την Ευρωλίγκα ήταν η αρχή της ανάκαμψης όχι μόνο του Ολυμπιακού αλλά και του Πέρο.
Η έλευση του Ντόρσευ και το ζευγάρωμα με αυτόν (...και τον Χάινς βέβαια) αντί του Λάζαρου Παπαδόπουλου έφερε τον Άντιτς πιο βαθιά στην ρακέτα και τον έκανε να μας δείξει και το ποστ παιχνίδι του. Τα σουτ άρχισαν να μπαίνουν πιο συχνά και η συνολική άνοδός του ήρθε να προστεθεί στην εκτόξευση του Ολυμπιακού από αυτό το σημείο και μετά.
Ποιοτικός, καλό ζευγάρι με όλους τους υπόλοιπους ψηλούς της ομάδας αγωνιστικά, εγγύηση στα ριμπάουντς, με σουτ, με ποστ, με ότι θες.Αμυντικά ήταν καλός τόσο χαμηλά, όσο και στις αλλαγές με κοντύτερους αντιπάλους βοηθώντας έτσι την ομάδα στην εφαρμογή της συγκεκριμένης τακτικής.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά...Προσωπικότητα που έχω την αίσθηση ότι προέρχεται και λίγο από τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει στην Εθνική της χώρας του, εμπειρία μπόλικη, δύναμη και ξύλο να δανείσει...Προσφάτως μας προέκυψε και η αιτία για το καλό κλίμα στην ομάδα όπως είπαν οι συμπαίκτες του...Τα πάντα όλα ο τύπος, ο ορισμός της πετυχημένης μεταγραφής, αυτής που την κάνεις για κάποιους λόγους και σου παίζει αυτά ακριβώς και κάποια παραπάνω...
Δηλώνω φαν του αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις έρχεται και δένει το ερώτημα: χαλάς την χημεία μιας σούπερ επιτυχημένης ομάδας στην προοπτική να αποκτήσεις κάτι καλύτερο ατομικά; Στην περίπτωση του Άντιτς η απάντηση είναι όχι, σε άλλες βλέπουμε μελλοντικά...
Παίχτες καλύτερους του Πέρο μπορείς να βρεις κάποιους (...λίγους) αλλά μπορούν να σου κάνουν όλα αυτά που έκανε εκείνος; Δεν νομίζω..Μπορούν να φιτάρουν τόσο καλά στην ομάδα όσο αυτός; Δύσκολο.Ο Ολυμπιακός διατηρεί option ανανέωσης και όλα δείχνουν ότι θα την χρησιμοποιήσει...Το καλό που τους θέλω δηλαδή...
Τα στατιστικά του Pero Antic σε Ελλάδα και Ευρώπη
