H αντίστροφη μέτρηση




"Και η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει..." έλεγε το προ εικοσαετίας σουξέ...Ήδη μετά το τρίτο παιχνίδι με τον Πανιώνιο που οριστικοποιήθηκε η πρόκριση του Ολυμπιακού στον τελικό της Α1 όλα κινούνται ρε ρυθμούς....Πόλης.

Φυσικά σαν μπλογκ δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε να προσθέσουμε το ανάλογο count out μέχρι την μεγάλη στιγμή!
Αντίστροφη μέτρηση λοιπόν...Σύμφωνα με το λεξικό του Μπαμπινιώτη, η ίδια η έννοια της λέξης προδικάζει κάτι έντονο, μια αυξημένη δραστηριότητα πριν από κάτι μεγάλο που θα συμβεί. Και έτσι είναι...
Το παιχνίδι, η ατμόσφαιρα, η ομάδα να μπαίνει στο παρκέ..όλα αυτά τριγυρνάνε στην σκέψη μας αυτές τις ημέρες. Σαν κλασσικός ρετρομάνιακ θυμάμαι τα φάιναλ φορ της δεκαέτιας του '90. Η προσμονή για εκείνες τις διοργανώσεις ήταν ανεπανάληπτη. Βλέπαμε το παιχνίδι εβδομάδες πριν στο μυαλό μας, το σχεδιάζαμε και δεν  ησυχάζαμε ούτε καν στα όνειρα μας!
Τυπικές Ολυμπιακές ιστορίες δηλαδή...
Δεν ξέρω αν εν έτει 2012 φτάνουμε σε αυτά τα επίπεδα αλλά ήδη μια εβδομάδα πριν αρχίζω και ονειρεύομαι τον Ολυμπιακό να πατάει παρκέ με την ερυθρόλευκη...
Ερυθρόλευκη είπα....



Και τσουπ...λίγες μέρες πριν βγαίνει η είδηση ότι ο Ολυμπιακός θα φορέσει στον ημιτελικό την ερυθρόλευκη φανέλα. Kαλή είδηση ομολογούμενως...Πέρα από την καλαισθησία της φανέλας και το γεγονός ότι σαν οπαδοί, θέλουμε πάντα ο Ολυμπιακός  να φοράει την ερυθρόλευκη, την ριγωτή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μια φανέλα αήττητη σε final four στο μοναδικό έστω ματς που έχει φορεθεί.

Σε 6 final four άρα σε 12 ματς ως τώρα τα στατιστικά των εμφανίσεων είναι:
  • κόκκινη  3-4 (2 ημιτελικοί με Παναθηναικό Τελ Αβίβ-Σαραγόσα, τελικός με Ρεάλ, δύο παιχνίδια στο Μόναχο, δύο παιχνίδια στο Βερολίνο)
  • λευκή  2-2 (τελικός με Μπανταλόνα, Ρώμη και στα δύο ματς, τελικός με Μπαρτσελόνα)
  • ερυθρόλευκη 1-0 (ημιτελικός με Παρτιζάν)
Μακάρι μετά την γούρικη μπλε του ποδοσφαίρου να βρεθεί κάτι αντίστοιχο και στο μπάσκετ, πόσο μάλλον όταν αυτή θα είναι ερυθρόλευκη. Μικρό το δείγμα αυτό το μοναδικό ματς αλλά γιατί να μην  μεγαλώσουμε την ιστορία αρχής γενομένης από τον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα;



Μπαρτσελόνα λοιπόν...Διάβαζα μια συνέντευξη του Νίκου Ζήση χτες σε αθλητική εφημερίδα, κάτι ξέρει παραπάνω, έχει αντιμετωπίσει τόσο εμάς όσο και τους Καταλανούς με την Σιένα φέτος. Τόνιζε το γεγονός ότι μπορεί όλα στην Μπαρτσελόνα να περιστρέφονται γύρω από τον Ναβάρο αλλά το ίδιο σημαντικό (...αν όχι περισσότερο) είναι να ελεγχθούν και οι υπόλοιποι παίχτες της. Κάτι μου θυμίζει αυτό...Πέρα από την προφανή ομοιότητα, λοιπόν, των δύο ομάδων, να έχουν δηλαδή έναν ξεκάθαρο leader: για αυτούς τον Ναβάρο- για εμάς τον Σπανούλη, θα πρέπει και ο Άντιτς να τα βγάλει πέρα με τον Λόρμπεκ στο ποστ, ο Παπανικολάου να σταθεί κόντρα στον Μάικλ, ο Λο απέναντι στον Χουέρτας κ.ο.κ. Και ακόμα και αυτό δεν θα έχει αποτέλεσμα αν δεν γίνει μέσα από μια σειρά άλλων ομαδικών στοιχείων που πρέπει να τα φέρουμε προς το μέρος μας, πχ.τα ριμπάουντς ή το τέμπο.
Σε κάθε περίπτωση θέλω να μην ξεχνάμε από πού ξεκινήσαμε φέτος τόσο από πλευρά δυναμικότητας όσο και από άποψη στιλ (Πιστεύω εις ένα Σπανούλη, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης...) άρα να συνυπολογίσουμε τις δυσκολίες του ματς.
Καθαρά και ξάστερα είμαστε η σταχτοπούτα του final four και τα 90s έχουν περάσει για να θεωρηθεί ότι οι σταχτοπούτες έχουν ίδιες πιθανότητες με τα φαβορί. Ο ενθουσιασμός ή η απογοήτευση μετά από μια κατάσταση έχει καταστρέψει ομάδες στο παρελθόν και εμείς δεν θα αρχίσουμε, ούτε και θα τελειώσουμε στην Κωνσταντινούπολη.


Αυτή που δεν ξεχνάει από πού ξεκίνησε ο Ολυμπιακός είναι σίγουρα η Ευρωλίγκα. Αξίζει να δούμε για το τέλος τα βίντεος που έκαναν για την ομάδα μας εν όψει final four, ένα για την συνολική πορεία μας ως εδώ και ένα για τις τοπ5 φάσεις.