Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Με τον παραπάνω τίτλο δεν αναφερόμαστε στο τραγούδι της δεκαετίας του '90 από τον Σάκη Ρουβά αλλά στην έναρξη της επίπονης διαδικασίας του top-16 που περιλαμβάνει 14 αγωνιστικές. Ένας μαραθώνιος που ξεκινά με άσχημη ψυχολογία για την ομάδα του Πειραιά μετά τις πρώτες και συνεχόμενες ήττες αυτής της σεζόν σε ΟΑΚΑ και Δράμα και σε ένα δύσκολο όμιλο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τον Παναθηναϊκό που αποτελεί σε κάθε περίπτωση ψυχολογικό αντιπερισπασμό από τον πραγματικό στόχο της πρόκρισης στα προημιτελικά με πλεονέκτημα έδρας.
Ταυτόχρονα ακόμα και η Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς μπορεί να παίξει περίεργα παιχνίδια στον όμιλο αν κρίνουμε από τα καλά του Ζοτς στην προηγούμενη φάση των ομίλων. Αλλά αυτά μάλλον δεν είναι της παρούσης...
Ταυτόχρονα ακόμα και η Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς μπορεί να παίξει περίεργα παιχνίδια στον όμιλο αν κρίνουμε από τα καλά του Ζοτς στην προηγούμενη φάση των ομίλων. Αλλά αυτά μάλλον δεν είναι της παρούσης...
Σίγουρα ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού δεν είναι τόσο τέλειος, ούτε χάνει μόνο όποτε θέλει, όπως ισχυρίζονται μερικοί φίλοι των τριφυλοφόρων άσπονδων φίλων μας.
Όχι μόνο γιατί κατά το παρελθόν σε Ισπανία και Ιταλία δεν κατάφερε να κατακτήσει ούτε ένα πρωτάθλημα, αλλά και γιατί στο τρέχον Τουρκικό πρωτάθλημα βρίσκεται μέχρι στιγμής στην 5η θέση πίσω από Μπάνβιτ, Εφές Αναντολού, Γαλατασάραι και Καρσιγιάκα με 4 ήττες ήδη στην πλάτη του.
Παρόλα αυτά η Φενέρμπαχτσε παραμένει κατά πολλούς το φαβορί του πρωταθλήματος και όσον αφορά την Ευρωλίγκα δεν υπάρχει καταλληλότερος άνθρωπος από τον Ομπράντοβιτς ώστε να οδηγήσει μια ομάδα στην γη της επαγγελίας που ονομάζεται διασυλλογικός πρωταθλητής Ευρώπης. Στην πραγματικότητα αν δεν καταφέρει ούτε αυτός να πάει στο Φαινάλ Φορ την Φενέρ τότε αλήθεια δεν ξέρουμε ποιος μπορεί να το καταφέρει!
Όχι μόνο γιατί κατά το παρελθόν σε Ισπανία και Ιταλία δεν κατάφερε να κατακτήσει ούτε ένα πρωτάθλημα, αλλά και γιατί στο τρέχον Τουρκικό πρωτάθλημα βρίσκεται μέχρι στιγμής στην 5η θέση πίσω από Μπάνβιτ, Εφές Αναντολού, Γαλατασάραι και Καρσιγιάκα με 4 ήττες ήδη στην πλάτη του.
Παρόλα αυτά η Φενέρμπαχτσε παραμένει κατά πολλούς το φαβορί του πρωταθλήματος και όσον αφορά την Ευρωλίγκα δεν υπάρχει καταλληλότερος άνθρωπος από τον Ομπράντοβιτς ώστε να οδηγήσει μια ομάδα στην γη της επαγγελίας που ονομάζεται διασυλλογικός πρωταθλητής Ευρώπης. Στην πραγματικότητα αν δεν καταφέρει ούτε αυτός να πάει στο Φαινάλ Φορ την Φενέρ τότε αλήθεια δεν ξέρουμε ποιος μπορεί να το καταφέρει!
Οι Τούρκοι είναι μια ομάδα που τρέχουν πολύ με πρωτεργάτες τους Μποντγκάνοβιτς και Μακάλεμπ πρωτίστως εκμεταλλευόμενοι τις επιδόσεις στα κλεψίματα (8οι σε 24 ομάδες) αλλά και το γεγονός ότι στις θέσεις των ψηλών παίζουν ένα 4άρι με πολύ καλό χειρισμό μπάλας, ο Νεμάνια Μπιέλιτσα, και στην θέση του σέντερ ο light Λούκα Ζόριτς. Παρόλα αυτά είναι μια ομάδα ισχυρή και στο σετ παιχνίδι με πολυδιάστατο τρόπο.
Η δυνατότητα που δίνεται στον Ομπράντοβιτς να παρατάξει στην πεντάδα δύο παίκτες, με Πρέλντζιτς και Μπιέλιτσα, με ικανότητες πλέι-μεικερ, που μπορούν να παίξουν περισσότερές από μια θέσεις και να ανακατέψουν έτσι τον αντίπαλο ως νεότερές εκδόσεις των Κούκοτς (Μπιέλιτσα) και Μποντιρόγκα (Πρέλντζιτς) βοηθάει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό που δίνει πλεονεκτήματα στην Φενέρ καθώς υπάρχει επίσης και το post-up παιχνίδι το όποιο είναι υπόθεση του "καρέ του ποσταρίσματος", που αποτελείται από τους Ζόριτς, Κλέιζα, Μπογκτάνοβιτς και Πρέλντζιτς οι όποιοι αναλαμβάνουν την συντριπτική πλειοψηφία τέτοιων επιθέσεων, με τους δυο ψηλούς Ζόριτς και Κλείζα να είναι οι πρώτοι σε πετυχημένες προσπάθειες ποσταρίσματος και τους Μπογκτάνοβιτς και Πρέλντζιτς από την άλλη, να είναι οι δύο που προκαλούν την περισσότερη δημιουργία μέσω παιχνιδιού με πλάτη στο ρόστερ της Φενέρμπαχτσε ,προκαλώντας όμως και σημαντική ζημιά εκτελεστικά.
Ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς για παράδειγμα είχε 3 πετυχημένες προσπάθειες στο τελευταίο ευρωπαϊκό ματς με την Ναντέρ, συνολικά είναι οριακά πίσω από τον δεύτερο Κλείζα στο σύνολο των 10 και κάτι ματς που παρακολουθήσαμε την Φενέρμπαχτσε.
Σε μια ομάδα που για να κατανοήσουμε την δύναμη της σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, στο ματς της Γαλλίας είχε ήδη από το ημίχρονο πληγώσει εκτελεστικά 10 φορές την Ναντέρ με post-up παιχνίδι.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό που δίνει πλεονεκτήματα στην Φενέρ καθώς υπάρχει επίσης και το post-up παιχνίδι το όποιο είναι υπόθεση του "καρέ του ποσταρίσματος", που αποτελείται από τους Ζόριτς, Κλέιζα, Μπογκτάνοβιτς και Πρέλντζιτς οι όποιοι αναλαμβάνουν την συντριπτική πλειοψηφία τέτοιων επιθέσεων, με τους δυο ψηλούς Ζόριτς και Κλείζα να είναι οι πρώτοι σε πετυχημένες προσπάθειες ποσταρίσματος και τους Μπογκτάνοβιτς και Πρέλντζιτς από την άλλη, να είναι οι δύο που προκαλούν την περισσότερη δημιουργία μέσω παιχνιδιού με πλάτη στο ρόστερ της Φενέρμπαχτσε ,προκαλώντας όμως και σημαντική ζημιά εκτελεστικά.
Ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς για παράδειγμα είχε 3 πετυχημένες προσπάθειες στο τελευταίο ευρωπαϊκό ματς με την Ναντέρ, συνολικά είναι οριακά πίσω από τον δεύτερο Κλείζα στο σύνολο των 10 και κάτι ματς που παρακολουθήσαμε την Φενέρμπαχτσε.
Σε μια ομάδα που για να κατανοήσουμε την δύναμη της σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, στο ματς της Γαλλίας είχε ήδη από το ημίχρονο πληγώσει εκτελεστικά 10 φορές την Ναντέρ με post-up παιχνίδι.
Τα παραπάνω όμως δεν την εμποδίζουν να ασκήσει και την δύναμη της στο παιχνίδι με πρόσωπο.
Και με τις διεισδύσεις προς το καλάθι με τους Μπογκτάνοβιτς, Πρέλντζιτς, Κλέιζα να διακρίνονται και εδώ, τον Μακάλεμπ να εκμεταλλεύεται την απίστευτη ταχύτητα του και τον Μπιέλιτσα να αποκομίζει όφελος από τις ικανότητές του στην τρίπλα, το ύψος και το ταλέντο του.
Αλλά και στα ατομικά σουτ με τους Μπογκτάνοβιτς, Κλέιζα, Μπιέλιτσα και Πρέλντζιτς να μπορούν να σουτάρουν μετά από isolation, ακόμα και χωρίς τα σκρινς των Ζόριτς και Βίντμαρ που ανοίγουν κατά κύριο λόγο τον δρόμο για drive και σουτ με καλές προϋποθέσεις στους συμπαίκτες τους.
Και με τις διεισδύσεις προς το καλάθι με τους Μπογκτάνοβιτς, Πρέλντζιτς, Κλέιζα να διακρίνονται και εδώ, τον Μακάλεμπ να εκμεταλλεύεται την απίστευτη ταχύτητα του και τον Μπιέλιτσα να αποκομίζει όφελος από τις ικανότητές του στην τρίπλα, το ύψος και το ταλέντο του.
Αλλά και στα ατομικά σουτ με τους Μπογκτάνοβιτς, Κλέιζα, Μπιέλιτσα και Πρέλντζιτς να μπορούν να σουτάρουν μετά από isolation, ακόμα και χωρίς τα σκρινς των Ζόριτς και Βίντμαρ που ανοίγουν κατά κύριο λόγο τον δρόμο για drive και σουτ με καλές προϋποθέσεις στους συμπαίκτες τους.
Πέρα όμως του ατομικού ταλέντου ένα επιπλέον όπλο για τους Τούρκους είναι το σουτ τριών πόντων, το δεύτερο αποτελεσματικότερο όπλο πίσω από το transition game και μπροστά από το παιχνίδι στο low post.
Με τον Ζόριτς να είναι ο ψηλός για τα σκρινς πάνω στην μπάλα που φέρνουν τρίποντα για τους Πρέλντζιτς, Μπογκτάνοβιτς και τους νεαρούς τούρκους γκαρντ Σιπάχι και Μαχμούτογλου.
Και με τους Βίντμαρ, Μπιέλιτσα να συνεισφέρουν στην προσπάθεια του Ζόριτς ώστε να απελευθερωθεί ο Μπογκτάνοβιτς σε πρώτο πλάνο και ο Πρέλντζιτς με off the ball screens.
Ακόμα, Μπογκτάνοβιτς και Πρέλντζιτς όπως τροφοδοτούν τους σέντερ της ομάδας Βίντμαρ και Ζόριτς με ποστ παιχνίδι, με τον ίδιο τρόπο δημιουργούν, μαζί με τον Κλείζα, τις προϋποθέσεις και για τρίποντα ενώ παράλληλα εναλλάσσονται και στον ρόλο του αποδέκτη των πασών από το ποστ.
Με την ομάδα της Φενέρμπαχτσε να είναι ακόμα πιο επικίνδυνη στην δημιουργία από διείσδυση και kick out πάσα όπου ο Μπογκτάνοβιτς δεν παίζει τον ίδιο μεγάλο δημιουργικό ρόλο αλλά αφήνει την πρωτοβουλία στον Πρέλντζιτς, που είναι με διαφορά ο πιο συχνός δημιουργός τέτοιων καταστάσεων και στον Μακάλεμπ σε δεύτερο ρόλο.
Με τον Ζόριτς να είναι ο ψηλός για τα σκρινς πάνω στην μπάλα που φέρνουν τρίποντα για τους Πρέλντζιτς, Μπογκτάνοβιτς και τους νεαρούς τούρκους γκαρντ Σιπάχι και Μαχμούτογλου.
Και με τους Βίντμαρ, Μπιέλιτσα να συνεισφέρουν στην προσπάθεια του Ζόριτς ώστε να απελευθερωθεί ο Μπογκτάνοβιτς σε πρώτο πλάνο και ο Πρέλντζιτς με off the ball screens.
Ακόμα, Μπογκτάνοβιτς και Πρέλντζιτς όπως τροφοδοτούν τους σέντερ της ομάδας Βίντμαρ και Ζόριτς με ποστ παιχνίδι, με τον ίδιο τρόπο δημιουργούν, μαζί με τον Κλείζα, τις προϋποθέσεις και για τρίποντα ενώ παράλληλα εναλλάσσονται και στον ρόλο του αποδέκτη των πασών από το ποστ.
Με την ομάδα της Φενέρμπαχτσε να είναι ακόμα πιο επικίνδυνη στην δημιουργία από διείσδυση και kick out πάσα όπου ο Μπογκτάνοβιτς δεν παίζει τον ίδιο μεγάλο δημιουργικό ρόλο αλλά αφήνει την πρωτοβουλία στον Πρέλντζιτς, που είναι με διαφορά ο πιο συχνός δημιουργός τέτοιων καταστάσεων και στον Μακάλεμπ σε δεύτερο ρόλο.
Υπάρχουν όμως και θέματα που υπάρχει περιθώριο για βελτίωση αφού σε σύγκριση με εποχές πλήρους ακμής των γκαρντς του Παναθηναϊκού όταν οι συνεργασίες με τους Πέκοβιτς και Μπατίστ, το κλασσικό pick n roll παιχνίδι με το screen και το ρολάρισμα του ψηλού, δεν είναι ακόμη σε τόσο υψηλό επίπεδο παρά την απόλυτη καταλληλότητα του Ζόριτς για pnr παιχνίδι και των Μπιέλιτσα και Ζόριτς για αντίστοιχή pick n pop εκτέλεση.
Έτσι, με κύριους εκφραστές τους Πρέλντζιτς και τον Σιπάχι και αποδέκτες τους Βίντμαρ και Ζόριτς κατά κύριο λόγο κυλούν οι pnr συνεργασίες, ενώ ο άτεχνος κατά ομολογία Βίντμαρ κάνει την έκπληξη και τελειώνει οριακά αρκετές φάσεις. Φυσικά ο Λούκα Ζόριτς γίνεται ο αποδέκτης των περισσότερων δημιουργιών γενικότερα συμπεριλαμβανομένου του ποσταρίσματος.
Έτσι, με κύριους εκφραστές τους Πρέλντζιτς και τον Σιπάχι και αποδέκτες τους Βίντμαρ και Ζόριτς κατά κύριο λόγο κυλούν οι pnr συνεργασίες, ενώ ο άτεχνος κατά ομολογία Βίντμαρ κάνει την έκπληξη και τελειώνει οριακά αρκετές φάσεις. Φυσικά ο Λούκα Ζόριτς γίνεται ο αποδέκτης των περισσότερων δημιουργιών γενικότερα συμπεριλαμβανομένου του ποσταρίσματος.
Η γραμμή ψηλών της Φενέρμπαχτσε πάντως παρουσιάζει ένα κοινό με την αντίστοιχη του Ολυμπιακού και αυτό είναι ο προβληματισμός για τον Σλοβένο σέντερ της ομάδας. Γιατί αν και ο Μπέγκιτς είναι πιο αργός με καλύτερο ποστ παιχνίδι και ο Βίντμαρ πιο γρήγορος και καταλληλότερος για συνεργασίες με τους κοντούς, όμως και οι δύο δεν πείθουν τον κόσμο της ομάδας τους ότι είναι επαρκείς.
Και ακόμα και όταν επιστρέψουν οι Καραμαν και Σαβάς για να δώσουν περισσότερο βάθος στην frontline, είναι γεγονός ότι η γραμμή ψηλών της Φενέρμπαχτσε υστερεί σε αθλητικότητα σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των ΤΣΣΚΑ, ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, χωρίς να έχει και την ποιότητα αυτών της Μπαρτσελόνα, κάτι που δίνει την δυνατότητα στους αντιπάλους της να την χτυπήσουν από μέσα. Χαρακτηριστικό το πάρτι του Μπονσού στο ντέρμπι με την Γαλατασαράι, η δημιουργία της Μπαρτσελόνα από το ποστ και τα pnr της στη Βαρκελώνη, τα drives του Πέρκινς στο ματς με την Μπεσίκτας και ο συνδυασμός παιχνιδιού με πλάτη και high-low συνεργασιών μεταξύ των παικτών της Παρτιζάν στο ματς του Βελιγραδίου.
Και ακόμα και όταν επιστρέψουν οι Καραμαν και Σαβάς για να δώσουν περισσότερο βάθος στην frontline, είναι γεγονός ότι η γραμμή ψηλών της Φενέρμπαχτσε υστερεί σε αθλητικότητα σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των ΤΣΣΚΑ, ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, χωρίς να έχει και την ποιότητα αυτών της Μπαρτσελόνα, κάτι που δίνει την δυνατότητα στους αντιπάλους της να την χτυπήσουν από μέσα. Χαρακτηριστικό το πάρτι του Μπονσού στο ντέρμπι με την Γαλατασαράι, η δημιουργία της Μπαρτσελόνα από το ποστ και τα pnr της στη Βαρκελώνη, τα drives του Πέρκινς στο ματς με την Μπεσίκτας και ο συνδυασμός παιχνιδιού με πλάτη και high-low συνεργασιών μεταξύ των παικτών της Παρτιζάν στο ματς του Βελιγραδίου.
Βέβαια εκτός από την απουσία του Λο και την αμφίβολη κατάσταση του Μπρεντ Πέτγουει, η περσινή πρεμιέρα της Ευρωλίγκα με αντίπαλο τον Μπιέλιτσα δείχνει πως μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ αυτή η κατάσταση για τον Ολυμπιακό που οφείλει επιπλέον να προσέξει τα κοψίματα των Μακάλεμπ, Κλέιζα και Μπογκτάνοβιτς προς το καλάθι χωρίς την μπάλα, όπως και να εμποδίσει τον Κροάτη στο να μην ολοκληρώσει αμέσως μετά από επαναφορά…
Στα ριμπάουντς που προβληματίζουν τον Ολυμπιακό η Ελληνική ομάδα είναι καλύτερη στα αμυντικά αλλά χειρότερη στα επιθετικά.
Το καλό νέο είναι ότι η Φενέρ δεν αξιοποιεί ιδιαίτερα τα επιθετικά ριμπάουντς που παίρνει, το κακό είναι ότι με τις διεισδύσεις που είναι ένα πολύ δυνατό σημείο της, είναι πιθανόν να ξαναδούμε το γνωστό έργο. Δηλαδή να παίρνει τον διάδρομο ο ballhandler, να πηδάει ο ψηλός του Ολυμπιακού και ακόμα και αν βγαίνει η άμυνα να χάνεται το αμυντικό ριμπάουντ. Aλλά αυτό είναι αποτέλεσμα μιας τακτικής επιλογής τουλάχιστον, της flat άμυνας του Ολυμπιακού στα pnr. Το χειρότερο είναι να χάνονται αμυντικά ριμπάουντς με τους παίκτες στις θέσεις τους.
Αν ο Μπρεντ Πέτγουει είναι απών από το ματς, το πρόβλημα ίσως καλυφτεί στο 4 με Περπέρογλου, δεδομένου και των σχημάτων χωρίς κλασσικό σέντερ που δοκιμάζει ο Ομπράντοβιτς ή ότι ο Μπιέλιτσα προτιμάει να παίζει περισσότερο με πρόσωπο.
Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση θα εντείνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα, στο ποιόν θα πρωτοκαλύψει στο ποστάρισμα ο Ολυμπιακός απέναντι σε μια ομάδα που μπορεί θεωρητικά να έχει ακόμα και μια πεντάδα που όλοι είναι ικανοί να παίξουν με πλάτη…
Το καλό νέο είναι ότι η Φενέρ δεν αξιοποιεί ιδιαίτερα τα επιθετικά ριμπάουντς που παίρνει, το κακό είναι ότι με τις διεισδύσεις που είναι ένα πολύ δυνατό σημείο της, είναι πιθανόν να ξαναδούμε το γνωστό έργο. Δηλαδή να παίρνει τον διάδρομο ο ballhandler, να πηδάει ο ψηλός του Ολυμπιακού και ακόμα και αν βγαίνει η άμυνα να χάνεται το αμυντικό ριμπάουντ. Aλλά αυτό είναι αποτέλεσμα μιας τακτικής επιλογής τουλάχιστον, της flat άμυνας του Ολυμπιακού στα pnr. Το χειρότερο είναι να χάνονται αμυντικά ριμπάουντς με τους παίκτες στις θέσεις τους.
Αν ο Μπρεντ Πέτγουει είναι απών από το ματς, το πρόβλημα ίσως καλυφτεί στο 4 με Περπέρογλου, δεδομένου και των σχημάτων χωρίς κλασσικό σέντερ που δοκιμάζει ο Ομπράντοβιτς ή ότι ο Μπιέλιτσα προτιμάει να παίζει περισσότερο με πρόσωπο.
Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση θα εντείνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα, στο ποιόν θα πρωτοκαλύψει στο ποστάρισμα ο Ολυμπιακός απέναντι σε μια ομάδα που μπορεί θεωρητικά να έχει ακόμα και μια πεντάδα που όλοι είναι ικανοί να παίξουν με πλάτη…
Τουλάχιστον όσον αφορά την εγχώρια βάση με εξαίρεση τον Πρέλντζιτς, ο Ολυμπιακός μπορεί να νιώσει ότι έχει σίγουρα το πάνω χέρι.
Και εξαιτίας των απουσιών των Καραμάν και Σαβάς, αλλά και επειδή γενικότερα οι καλοί Τούρκοι παίκτες είναι μάλλον λιγότεροι από τους Ελληνες.
Όμως ακόμα και έτσι υπάρχουν θετικά νέα για το μέλλον του Τουρκικού μπάσκετ με δύο ψηλά γκαρντς, τους Σιπάχι και Μαχμούτογλου, με τον μεν Σιπάχι να διακρίνεται στην ξεδίπλωση και ολοκλήρωση αιφνιδιασμών, δημιουργικά στις συνεργασίες με τους ψηλούς μαζί με τον Πρέντζλιτς και στα σουτς μετά από σκριν στην μπάλα, και τον Μαχμούτογλου να υστερεί συγκριτικά με τον Σιπάχι στην δημιουργία φάσεων για τους άλλους αλλά να είναι το ίδιο καλός σε Fast break καταστάσεις και σίγουρα καλύτερος στις διεισδύσεις.
Από τους υπόλοιπους ο Ερμίς δεν πείθει για Tούρκος…Παπαλουκάς, ενώ η σωματοδομή του Μπίρσεν δίνει πολλές υποσχέσεις με τους κανονισμούς του Τουρκικού πρωταθλήματος να του παρέχουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής από ότι στην Ευρωλίγκα.
Και εξαιτίας των απουσιών των Καραμάν και Σαβάς, αλλά και επειδή γενικότερα οι καλοί Τούρκοι παίκτες είναι μάλλον λιγότεροι από τους Ελληνες.
Όμως ακόμα και έτσι υπάρχουν θετικά νέα για το μέλλον του Τουρκικού μπάσκετ με δύο ψηλά γκαρντς, τους Σιπάχι και Μαχμούτογλου, με τον μεν Σιπάχι να διακρίνεται στην ξεδίπλωση και ολοκλήρωση αιφνιδιασμών, δημιουργικά στις συνεργασίες με τους ψηλούς μαζί με τον Πρέντζλιτς και στα σουτς μετά από σκριν στην μπάλα, και τον Μαχμούτογλου να υστερεί συγκριτικά με τον Σιπάχι στην δημιουργία φάσεων για τους άλλους αλλά να είναι το ίδιο καλός σε Fast break καταστάσεις και σίγουρα καλύτερος στις διεισδύσεις.
Από τους υπόλοιπους ο Ερμίς δεν πείθει για Tούρκος…Παπαλουκάς, ενώ η σωματοδομή του Μπίρσεν δίνει πολλές υποσχέσεις με τους κανονισμούς του Τουρκικού πρωταθλήματος να του παρέχουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής από ότι στην Ευρωλίγκα.
Ίσως όμως το πιο ενδιαφέρον ζήτημα στην Φενέρμπαξε είναι το πώς και αν ταιριάζει ο Μακάλεμπ με τον Ομπράντοβιτς που θέλει άλλου τύπου παίκτες στην θέση του άσσου όπως και τι κάνει ο Αμερικανοσκοπιανός χωρίς την μπάλα.
Ο Ομπράντοβιτς εμπιστεύεται τον Πρέλντζιτς για αυτήν την δουλειά σε ένα πείραμα που πριν την έναρξη της σεζόν μάλλον θα είμασταν επιφυλακτικοί με δεδομένο και την παταγώδη αποτυχία της περασμένης σαιζόν. Αλλά μέχρι τώρα τα πράγματα κυλάνε χωρίς μεγάλα προβλήματα στην Ευρώπη τουλάχιστον...
Με τον Μακάλεμπ να ανταποκρίνεται και άνευ μπάλας στα χέρια του, όχι μόνο με κοψίματα στην ρακέτα, αλλά αποτελώντας τον παίκτη με τα περισσότερα τρίποντα μετά από πάσες προς τα έξω που γίνονται μέσω drive έχοντας ένα ποσοστό ευστοχίας 52,2% από την γραμμή τριών πόντων, ποσοστό διπλάσιο από αυτό στο Τουρκικό πρωτάθλημα, μετατρέποντας κατά συνέπεια ένα μείον σε συν για την Φενέρ.
Ο Ομπράντοβιτς εμπιστεύεται τον Πρέλντζιτς για αυτήν την δουλειά σε ένα πείραμα που πριν την έναρξη της σεζόν μάλλον θα είμασταν επιφυλακτικοί με δεδομένο και την παταγώδη αποτυχία της περασμένης σαιζόν. Αλλά μέχρι τώρα τα πράγματα κυλάνε χωρίς μεγάλα προβλήματα στην Ευρώπη τουλάχιστον...
Με τον Μακάλεμπ να ανταποκρίνεται και άνευ μπάλας στα χέρια του, όχι μόνο με κοψίματα στην ρακέτα, αλλά αποτελώντας τον παίκτη με τα περισσότερα τρίποντα μετά από πάσες προς τα έξω που γίνονται μέσω drive έχοντας ένα ποσοστό ευστοχίας 52,2% από την γραμμή τριών πόντων, ποσοστό διπλάσιο από αυτό στο Τουρκικό πρωτάθλημα, μετατρέποντας κατά συνέπεια ένα μείον σε συν για την Φενέρ.
Αμυντικά θα δούμε την Φενέρ να hedgάρει ακόμα και με τα 5αρια της ένα σημείο που θα πρέπει να χτυπηθεί από τον Ολυμπιακό. Πιο αραιά και σε περιπτώσεις που δεν προκύπτουν μεγάλα μισματς ακολουθούνται και αμυντικά switches από τον Ομπράντοβιτς μόνο που είναι μάλλον η εξαίρεση στον κανόνα.
Προφανώς η πρεμιέρα του top-16 είναι δύσκολη και το αγαπημένο ελληνικό σπορ της ανθρωποφαγίας έχει ξεκινήσει με θύματα παίκτες, προπονητές και προέδρους, με παράλληλο ξεκίνημα αναπόλησης των περασμένων και των πρώην παικτών.
Επειδή όμως και στο περσινό top-16 μας απασχολούσαν τα ίδια προβλήματα με φέτος όπως η αγωνιστική αστάθεια, τα θέματα υγείας, το πρόβλημα στα ριμπάουντ, η μετριότητα του Εισι Λο και αν οι σέντερς πίσω από τον βασικό είναι επαρκείς, δεν είναι απαραίτητο να μας πιάσει απελπισία.
Άσχετα όμως από την κατάσταση του Ολυμπιακού αυτή την εποχή το συγκεκριμένο παιχνίδι οφείλει να κερδηθεί αλλιώς ο Ολυμπιακός θα βρεθεί σε δύσκολη θέση νωρίς νωρίς στην προσπάθεια για το πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα.
Η ομάδα του Μπαρτζώκα θα πρέπει τουλάχιστον να προσέξει την δημιουργία του Πρέλντζιτς, τα ποσταρίσματα της Φενέρ και τον γρήγορο ρυθμό. 'Ετσι θα έκανε το πρώτο βήμα στο ματς.
Κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί με βοήθειες όταν η Φενέρ αποφασίζει να παίζει με πλάτη, με το γνωστό 2 εναντίον 2 στα pnr ώστε να κόψει την δημιουργία του Πρέλντζιτς που οδηγεί σε τρίποντα και ρισκάροντας τα drives από τα όποια είναι αναμενόμενο να δεχτεί κάποιους πόντους. Ταυτόχρονα η ομάδα πρέπει να ελέγξει καλύτερα αυτή τη φορά τα αμυντικά ριμπάουντς και να εκμεταλλευτεί περισσότερο την αλλοίωση του σουτ από τους ψηλούς της ομάδας.
Στην περίπτωση που θέλει ο Ολυμπιακός να εφαρμόσει δυναμικές εξόδους από τα 4αρια αυτό θα ήταν μια εφικτή εναλλακτική ιδέα αρκεί να γίνεται με τον Μακάλεμπ στην weak side και ας τα πάει καλά από την γραμμή των 6 και 75 ο Μπο.
Ας ευχηθούμε το 2014 να είναι μια καλή χρονιά και για τον μπασκετικό Ολυμπιακό με την υγεία να είναι πάνω από όλα...
Προφανώς η πρεμιέρα του top-16 είναι δύσκολη και το αγαπημένο ελληνικό σπορ της ανθρωποφαγίας έχει ξεκινήσει με θύματα παίκτες, προπονητές και προέδρους, με παράλληλο ξεκίνημα αναπόλησης των περασμένων και των πρώην παικτών.
Επειδή όμως και στο περσινό top-16 μας απασχολούσαν τα ίδια προβλήματα με φέτος όπως η αγωνιστική αστάθεια, τα θέματα υγείας, το πρόβλημα στα ριμπάουντ, η μετριότητα του Εισι Λο και αν οι σέντερς πίσω από τον βασικό είναι επαρκείς, δεν είναι απαραίτητο να μας πιάσει απελπισία.
Άσχετα όμως από την κατάσταση του Ολυμπιακού αυτή την εποχή το συγκεκριμένο παιχνίδι οφείλει να κερδηθεί αλλιώς ο Ολυμπιακός θα βρεθεί σε δύσκολη θέση νωρίς νωρίς στην προσπάθεια για το πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα.
Η ομάδα του Μπαρτζώκα θα πρέπει τουλάχιστον να προσέξει την δημιουργία του Πρέλντζιτς, τα ποσταρίσματα της Φενέρ και τον γρήγορο ρυθμό. 'Ετσι θα έκανε το πρώτο βήμα στο ματς.
Κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί με βοήθειες όταν η Φενέρ αποφασίζει να παίζει με πλάτη, με το γνωστό 2 εναντίον 2 στα pnr ώστε να κόψει την δημιουργία του Πρέλντζιτς που οδηγεί σε τρίποντα και ρισκάροντας τα drives από τα όποια είναι αναμενόμενο να δεχτεί κάποιους πόντους. Ταυτόχρονα η ομάδα πρέπει να ελέγξει καλύτερα αυτή τη φορά τα αμυντικά ριμπάουντς και να εκμεταλλευτεί περισσότερο την αλλοίωση του σουτ από τους ψηλούς της ομάδας.
Στην περίπτωση που θέλει ο Ολυμπιακός να εφαρμόσει δυναμικές εξόδους από τα 4αρια αυτό θα ήταν μια εφικτή εναλλακτική ιδέα αρκεί να γίνεται με τον Μακάλεμπ στην weak side και ας τα πάει καλά από την γραμμή των 6 και 75 ο Μπο.
Ας ευχηθούμε το 2014 να είναι μια καλή χρονιά και για τον μπασκετικό Ολυμπιακό με την υγεία να είναι πάνω από όλα...
...από τον Weekendman
