Tα καρφώματα των Ντόρσευ και Παπανικολάου εναντίον της Ζαλγκίρις (video)
Tο πρωί λέγαμε για τον διακόπτη που γύρισε στο on και την πιθανότητα να επιδιώξει ένα καλό αμυντικό παιχνίδι σήμερα ο Ολυμπιακός. Και στο 86-75 εναντίον της Ζαλγκίρις, ιδιαίτερα στις πρώτες τρεις περιόδους, αυτό έγινε πράξη. Πολύ καλό και πλήρες παιχνίδι για τον Ολυμπιακό σε αυτό το διάστημα που είχε καλύτερη επικοινωνία και συγκέντρωση στο αμυντικό κομμάτι, προσήλωση στο αμυντικό ριμπάουντ ενώ ταυτόχρονα ήταν πολύ ουσιαστικός και συνάμα θεματικός στην επίθεση τόσο σε fast break όσο και σε καταστάσεις μισού γηπέδου.
Την παράσταση κλέβουν συνήθως τα εντυπωσιακά καρφώματα όμως οπότε ...βίντεο:
Γεγονός νο.1: Η αμυντική επίδοση του Ολυμπιακού στα μέχρι τώρα φιλικά παιχνίδια ( εξαιρούνται τα δύο με τον Απόλλωνα Πάτρας) δεν είναι πολύ καλή.
Τα αγνά μαθηματικά (χωρίς να αναλύσουμε ποιοτικά δεδομένα, το πώς και το γιατί) δείχνουν ότι μετρήσαμε 87 παθητικό από την Σάσαρι σε 37 λεπτά, σε παιχνίδι υψηλού ρυθμού πάντως, ο Ολυμπιακός έβαλε 106 στο ίδιο διάστημα.
Στα παιχνίδια με ΤΣΣΚΑ και Σιένα η ομάδα δέχτηκε 76 και 67 αντίστοιχα, με το ματς με τους πρωταθλητές Ιταλίας να είναι λίγο πιο κλειστό και αργό.
Στην Γερμανία είχαμε επανάληψη του "Σάσαρι φαινομένου", 81 η Μπάμπεργκ (..96 όμως ο Ολυμπιακός), 86 η Κίμκι σε πανομοιότυπο ματς και 92 η Μακάμπι με την κατάρρευση του Ολυμπιακού στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Οι 82 πόντοι από την Λοκομότιβ χθες, κλείνουν την καρτέλα των αμυντικών επιδόσεων του Ολυμπιακού στα μέχρι τώρα φιλικά.
Κοινωνιολογικά, κάποιοι από τους πιο σημαντικούς παράγοντες διαμόρφωσης εθνικής συνείδησης/ταυτότητας είναι : η θρησκεία, η γλώσσα, τα κοινά βιώματα...
Στην δική μας περίπτωση η θρησκεία είναι κοινή και λέγεται Ολυμπιακός. Η γλώσσα μας είναι η ίδια, καταλαβαινόμαστε μια χαρά όταν μιλάμε για Ολυμπιακό.
Εδώ και κάποιες μέρες όμως, μας απασχολεί η αναζήτηση των κοινών μας βιωμάτων. Από όλα τα συγκλονιστικά που γράφτηκαν με αφορμή το προηγούμενο "Ολυμπιακός σημαίνει..." τότε μάλλον συμπεραίνουμε ότι η μπασκετικολυμπιακή μας συνείδηση -a.k.a κουσούρι- είναι εκεί, πιο δυνατή από ποτέ, όχι πως αμφέβαλλα ποτέ για αυτό.
Το σημερινό ποστ είναι δικό σας, ολόδικο σας.
Και όχι, δεν το αφιερώνω σαν άλλος ραδιοπειρατής Στάθης Ψάλτης σε σας. Εννοώ ότι είναι γραμμένο από εσάς. Είναι όλα αυτά που είδα γραμμένα δεξιά και αριστερά στο Ίντερνετ από προχτές (...μαζί με κάποιες δικές μου πινελιές) τα οποία μαζεύτηκαν στην προσπάθεια συγκέντρωσης όλων εκείνων των αναμνήσεων που μας ενώνουν και μας έκαναν σε τελική ανάλυση να επιβιώσουμε σαν φίλοι του τμήματος μπάσκετ του Ολυμπιακού όλα τα προηγούμενα δύσκολα χρόνια...
Και για άλλη μια φορά...αν βρίσκεις να έχεις κάνει αρκετά από τα παρακάτω...τότε φίλε, το έχεις το κουσούρι...τελειωμένη υπόθεση.
Καλοκαίρι του 1995 ένα ακόμα καυτό αλλά και ενδιαφέρον καλοκαίρι, είτε με το Ευρωμπάσκετ που τελείωσε σε ένα κλίμα που δεν το έλεγες και…παιχνίδι της αγάπης , είτε με το Μουντομπάσκετ εφήβων του 1995 που αν κάποιος ήθελε να απεικονίσει τον τότε παροξυσμό των Ελλήνων για το μπάσκετ θα τον έβρισκε στις βραδιές που οι Έλληνες έκαναν sold out στο ΟΑΚΑ με 20.000 άτομα για να παρακολουθήσουν αγώνες Έφηβων, μα πάνω όλα το μεγαλύτερο γεγονός και αυτό που ενδιέφερε πιο πολύ τον Ολυμπιακό ήταν ο ερχομός στον Παναθηναϊκό του μεγαλύτερου ίσως ονόματος που θα έπαιζε μπάσκετ στην Ευρωπαϊκή ήπειρο: του Ντομινίκ Γουίλκινς, που έβαζε πολύ ψηλά τον πήχη για τον Ολυμπιακό και έδειχνε ότι ο Παναθηναικός όσο έχανε τους τίτλους τόσο πιο πολλές μεταγραφές και λεφτά θα έριχνε για να αποκτήσει αυτά που ποθούσε…
Αφού δεν προέκυψε νέο υλικό από τα ματς με ΤΣΣΚΑ και Σιένα, συνέχεια με βίντεο από το παιχνίδι με την Ντινάμο Σάσαρι. Όμως η επιλογή δεν ήταν τυχαία αφού ο Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους μετά τους 18 πόντους σε αυτό το παιχνίδι συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς στα επόμενα δύο, με την Σιένα αναδείχθηκε μάλιστα και πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με 11.
Ξέρουμε ότι μπορεί να σκοράρει, καμία αμφιβολία, ακόμα και στα πιο δύσκολα ματς. Δεν είναι παίχτης που θα χαθεί επιθετικά και αυτό είναι το μεγαλύτερο του προσόν. Αλλά δεν είναι μυστικό ότι αυτό που χρειάζεται είναι καλύτερες αντιδράσεις στο αμυντικό κομμάτι. Με γυμνό μάτι φαίνεται να είναι καλύτερα γυμνασμένος από πέρσι πάντως άρα περιμένουμε τουλάχιστον κάποια βελτίωση. Σουτέρ σαν αυτόν σε κάθε περίπτωση δεν έχουν περάσει πολλοί...
Έχεις ένα πολύ γευστικό φαί, ας πούμε ένα παστίτσιο. Ο μάγειρας έχει κουραστεί να το φτιάξει, να μαζέψει τα υλικά, να τα τοποθετήσει στις σωστές ποσότητες, να μαγειρέψει καλά το φαγητό και στο τέλος το αποτέλεσμα είναι έξοχο. Και έρχεται ένας άλλος μάγειρας που με μια πολύ απλή κίνηση, αφαιρώντας για παράδειγμα το μακαρόνι του παστίτσιου και προσθέτοντας τις μελιτζάνες ετοιμάζει κάτι ακόμα πιο γευστικό. Ο πρώτος μάγειρας έχει κάνει όλη τη δουλειά, ο δεύτερος έρχεται να βελτιώσει την συνταγή και να την μετατρέψει σε κάτι ακόμα καλύτερο. Αυτό μου θυμίζει ο φετινός Ολυμπιακός! Ο νέος μάγειρας δεν χρειάζεται να κάνει και πάρα πολλά, δεν δημιουργεί από το μηδέν αλλά απλά πατάει στην παλιά συνταγή και τροποποιεί λίγο το φαγητό. Βέβαια αυτό μπορεί να έχει κινδύνους γιατί η παραμικρή διαφοροποίηση μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες αλλά όταν γίνεται με προσοχή και στοχευμένα τότε ο μάγειρας έχει κάθε δικαίωμα να αισιοδοξεί για την επιχτυχία του εγχειρήματος.
Cleveland Cavaliers vs. Ολυμπιακός: ο βασιλιάς και η μονομαχία βαρέων βαρών
Tην ζωή των ομάδων του ΝΒΑ έζησε για μια φορά ο Ολυμπιακός αλλά δεν του κακόπεσε κιόλας. Το δέλεαρ ενός παιχνιδιού με τον Λεμπρόν και την παρέα του έκανε τα σχεδόν 2025 χιλιόμετρα που χρειάζεται να διανύσεις από το Σαν Αντόνιο του Τέξας μέχρι το Κλίβελαντ του Οχάιο να μοιάζουν....ένα τσιγάρο δρόμος.
Οι Καβαλίερς ενσάρκωναν ένα μεγάλο κομμάτι του γκλάμουρ του ΝΒΑ εκείνη την χρονιά. Δίπλα στον Λεμπρόν και την μόνιμη μέχρι τότε αναζήτηση του για το ΄Αγιο Δισκοπότηρο είχε προστεθεί και ο μεγάλος Σακίλ Ο'Νιλ σε μια συνεργασία πολυδιαφημισμένη εκείνη την εποχή. Και δεν ήταν θέμα μόνο αίγλης και ονομάτων, οι Κάβς ήταν από τα βασικά φαβορί για το πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός είχε να παίξει και πάλι εκτός έδρας κόντρα σε μια από τις καλύτερες ομάδες του ΝΒΑ, όχι απλά κάποια τυχαία ομάδα. Καλύτερα λέω εγώ που ήταν έτσι...
Ο Ολυμπιακός προπονήθηκε στο βοηθητικό των Καβς όμως πριν το ματς το μυαλό των περισσότερων πήγαινε στην κόντρα του Σακ με τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη. Και όσο και αν ο ίδιος το αρνήθηκε, "θα δούμε. Δεν σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, όπως πολλοί νομίζουν. Δεν ήρθαμε, άλλωστε, εδώ για να συγκρουστώ εγώ με τον Ο΄Νιλ", εκ του αποτελέσματος ο λογισμός του όλο και πήγαινε στον μεγάλο. Αντίθετα ο Τζος Τσίλντρες φαινόταν πιο σίγουρος για την μάχη του με τον Λεμπρόν, "ξέρουμε όλοι πως είναι σπουδαίος παίκτης, αλλά στο παρκέ όλοι είμαστε μαχητές. Θα παίξουμε όσο πιο σκληρά γίνεται. Ακόμα και τον Μάικλ Τζόρνταν να είχαμε αντίπαλο το ίδιο θα ήταν. Θα πηγαίναμε για να νικήσουμε", και έτσι ήταν...
Αυτό το παιχνίδι το ευχαριστηθήκαμε πάντως...Πάλι χωρίς Ελληνική μετάδοση (..μπράβο καναλάρες μας) αλλά με ένα ωραιότατο λινκ από το ίντερνετ με την μετάδοση του τοπικού καναλιού, ξεκίνημα στις 2 η ώρα τα ξημερώματα, μια χαρά ώρα για τους συνηθισμένους από αυτά ΝΒΑόπληκτους. Καμία σχέση με την ξενέρα του Σαν Αντόνιο.
Απουσίες για τον Ολυμπιακό ο Βον Γουέιφερ που ένοιωσε ενοχλήσεις και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ενώ για τους Καβς οι σημαντικότερες ήταν του Μο Γουίλιαμς και του Ντελόντε Γουέστ.
Ξεκίνημα με πεντάδες για τον Ολυμπιακό τους Τεόντοσιτς, Τσίλντρες, Παπανικολάου, Κλέιζα και Σχορτσανίτη ενώ για τους Καβς οι Γκίμπσον, Πάρκερ, Τζέιμς, Βαρεζάο και Ο'Νιλ.
Με την πρώτη άμυνα η πρώτη έκπληξη! Το μαρκάρισμα του Λεμπρόν το έχει αναλάβει ο Κώστας Παπανικολάου, τι εμπειρία άραγε αυτή για τον μικρό; Ο Ολυμπιακός φαίνεται από την αρχή ότι δεν θα φοβηθεί να ακολουθήσει σε γρήγορο ρυθμό, το τριπλό φόλοου του Λίνας Κλέιζα απαντά στο καλάθι του Βαρεζάο νωρίτερα, 2-2. Ο Σακίλ στέλνει για χόρτα τον Σοφοκλή στο πρώτο face to face και μετά βγάζει πανεύκολα άμυνα στην προσπάθεια για ποστάρισμα του Σόφο. Ο Παπ δεν αφήνει τον Λεμπρόν να σουτάρει αλλά εκείνος δημιουργεί καλά για Γκίμπσον και Βαρεζάο, στην άλλη πλευρά ο Κλέιζα ξεκινά τις προσπάθειες από έξω και εκμεταλέυεται την διαφορά ταχύτητας που έχει με τον Βραζιλιάνο, 8-6 8:25 για το τέλος της περιόδου.
Ο Ολυμπιακός έχει μπει πολύ καλύτερα από ότι δύο μέρες πριν, πολύ πιο "μέσα" στο ματς.
Τάπα του Σακίλ στον Σόφο και αμέσως συνεργασία με τον Λεμπρόν, 12-6. Αμυντικά 3 δευτερόλεπτα για τον Σχορτσανίτη, με τους Σπερς ο Ολυμπιακός δεν είχε χρεωθεί τέτοιο σφύριγμα ούτε μια φορά.
Πρώτο καλάθι και για τον Λεμπρόν, 17-8 στα μισά της πρώτης περιόδου. Νέα τάπα του Σακίλ στον Σόφο, χωρίς καν να πηδήξει αυτή τη φορά.
Πολύ ωραίο καλάθι του Τσίλντρες και τρίποντο για τον Μίλος, 19-13 στο τετράλεπτο για το τέλος. Παρά την καλή άμυνα του Παπανικολάου ο Λεμπρόν αρχίζει να έχει σοβαρό impact στο ματς, επιθετικά και δημιουργικά, ο Τσίλντρες για τον Ολυμπιακό συνεχίζει να σκοράρει πόντους από drive, 23-15 στα 2:30 για το τέλος της πρώτης περιόδου. Δεύτερη φορά παράβαση στην άμυνα από τον Κλέιζα αυτή τη φορά. Τσίλντρες on fire με δύο σερί τρίποντα, 29-21. Ο Μπέβερλι πιέζει πολύ στην άμυνα και σκοράρει ένα καλάθι μπροστά, τέλος 1ης περιόδου, 31-25.
Στις αρχές του 2ου δωδεκαλέπτου οι μονομαχίες του Ιλγκάουσκας με τους Βούισιτς-Μπουρούση βρίσκουν νικητή τον Λιθουανό ενώ κάποιες κακές περιστροφές στην άμυνα του Ολυμπιακού δίνουν μερικά εύκολα περιφερειακά σουτ για τους Καβς, 43-29. Πρώτο καλάθι με κάρφωμα από τον Σοφοκλή αλλά ο Σακίλ είναι έξω, 43-31. Και ενώ επιστρέφουν σιγά-σιγά οι πρώτες πεντάδες ένας παγκίτης ο Πατ Μπέβερλι κλέβει την μπάλα και σκοράρει με τρίποντο, 49-38 τρία λεπτά για το ημίχρονο. Ο Σχορτσανίτης πετάει τον Σακίλ στις πρώτες θέσεις των θεατών αλλά ο Ολυμπιακός παρουσιάζει το ίδιο σύμπτωμα με το ματς με το Σαν Αντόνιο, χάνει την επαφή στο τέλος του ημιχρόνου, 60-44 στην ανάπαυλα για τους Καβς, η μεγαλύτερη διαφορά μέχρι τότε στο ματς.
Με μια αλλαγή ξεκινά το δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός, ο πολύ θετικός Μπέβερλι στην θέση του Κώστα Παπανικολάου, το μαρκάρισμα του Λεμπρόν θα αναλάμβανε ο Τζος Τσίλντρες. Στην αρχή της 3ης περιόδου η διαφορά σταθεροποιείται μεταξύ 15-20 πόντων αρχικά στο πρώτο τρίλεπτο μέχρι ένα ξέσπασμα των Καβς να την εκτινάξει, 72-48. Ο Ολυμπιακός κάνει βεβιασμένες επιθέσεις και έχει χάσει την αμυντική ισορροπία του, ο Βαρεζάο βρίσκει την τέλεια ευκαιρία για flopping στο πρόσωπο του Σοφοκλή και ο Κλέιζα απαντά με ένα σκληρό φάουλ στον Βραζιλιάνο. Οι Καβς φτάνουν μέχρι το +28, 76-48 και 78-50 στο πεντάλεπτο για την περίοδο. Με τον Χίκσον να παίρνει την σκυτάλη από την μία και τον Βούισιτς από την άλλη το τρίτο δωδεκάλεπτο τελειώνει με 90-65 για τους Καβς.
Δύο σερί καλάθια από τον Κώστα Παπανικολάου και ένα τρίποντο του Βασιλόπουλου ρίχνουν την διαφορά στους 20, 92-72, ο Ολυμπιακός είναι φανερό ότι έχει μπει με μεγαλύτερο κίνητρο στην τελευταία περίοδο. Οι δυο ομάδες έχουν αποσύρει τους βασικούς και αυτό το σημείο του παιχνιδιού είναι μια καλή ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να ρίξει την διαφορά, ο Χαλπερίν βοηθά πάρα πολύ σε αυτό το διάστημα και η πεντάδα των Παπαλουκά-Χαλπερίν-Παπανικολάου-Βασιλόπουλου-Βούισιτς έχει καλή αποτελεσματικότητα για την ομάδα. Τρίποντο του Παπανικολάου από την γωνία, 105-90 στο δίλεπτο για το τέλος. Ο μοναδικός παίχτης του Ολυμπιακού που δεν είχε παίξει ως τότε, ο Κώστας Σλούκας πατάει παρκέ και ο Μπέβερλι με μία βολή γράφει το τελικό σκορ, Κλίβελαντ Καβαλίερς-Ολυμπιακός 111-94.
ολόκληρο το παιχνίδι
boxscore
Δηλώσεις Παναγιώτη Γιαννάκη μετά το ματς: "Όταν παίζεις με ομάδες με ταχύτητα και δύναμη όπως οι Σαν Αντόνιο Σπερς και οι Κλίβελαντ Καβαλίερς έχεις μόνο να κερδίσεις. Θεωρώ πως κερδίσαμε πολλά από αυτό μας το ταξίδι. Μια ομάδα βελτιώνεται από όλες τις καταστάσεις. Είτε εύκολες, είτε δύσκολες. Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε τα θετικά. Υπάρχει κούραση και σωματική αλλά και πνευματική, αλλά πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως μόνο έτσι μπορείς να γίνεις καλύτερος. Όταν μπορείς να ανταποκριθείς σε συνθήκες πίεσης".
Γενικότερα:
-Ο Ολυμπιακός είχε καλή εικόνα. Δεν έπαθε το μπλακ άουτ του πρωτάρη όπως στα πρώτα λεπτά με τους Σπερς, κόντραρε τους Καβς στην αθλητικότητα και έβγαλε σε πολλές στιγμές την δεδομένη ποιότητα που είχε. Οι Τσίλντρες και Κλέιζα έκαναν αυτά που περίμενε κάποιος να κάνουν σε ένα ματς που τους ταίριαζε για ευνόητους λόγους και οι υπόλοιποι στάθηκαν γενικά καλά. Οι Καβς όποτε ήθελαν πάταγαν το γκάζι και χανόντουσαν βέβαια αλλά η σούμα έβγαλε για τον Ολυμπιακό καλή εμφάνιση, θαραλλέα μπασκετικά και σαν έπαθλο του έδωσε την μικρότερη διαφορά ever στις έξι αναμετρήσεις Ελληνικών ομάδων με ομάδες του ΝΒΑ(τρεις και τρεις Ολυμπιακός και Παναθηναικός), αυτό το -17.
-Η πολυαναμενόμενη μάχη των heavyweights πήγε από την αρχή μονόπαντα. Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης στα καλύτερα δεν κέρδισε ούτε μια μάχη από τον 38χρονο τότε Σακ και το χειρότερο ήταν ότι φάνηκε ότι και 68 να ήταν ο Σακίλ πάλι δεν θα κέρδιζε καμία μάχη ο Σόφο. Ο Σχορτσανίτης μετά την πρώτη φάση που πήγε για βρούβες στο ποστάρισμα του Ο'Νιλ είχε ήδη αποδεχτεί την ήττα του και κοίταζε τον Σακ με ένα βλέμμα θαυμασμού και τρόμου μαζί. Αυτό που κέρδισε ο Σόφο ήταν την εκτίμηση του Σακίλ που δήλωσε μετά ότι του αρέσει πολύ ο Σχορτσανίτης και ο τρόπος που παίζει. Πώς να μην του αρέσει; Ο ίδιος είναι απλά δέκα σκάλες κάτω...Σε κάθε περίπτωση καμία έκπληξη εδώ οπότε...still the heavyweight champion of the world Shaquille O'Neal όπως θα φώναζε και ο Bruce Buffer...
-Έκπληξη ήταν ο Πατ Μπέβερλι όμως. Είχαμε ακούσει καλά λόγια για τον μικρούλη πόιντ που είχε αποκτήσει η ομάδα από την Β' Ουκρανίας αλλά τέτοιο τσακάλι; Ήταν παντού, σε κάθε σουτ, σε κάθε βοήθεια, πίεζε σε κάθε κατέβασμα από τον αντίπαλο του, δαίμονας κανονικός. Όχι σπουδαίος δημιουργός και σκόρερ αν και τα έβαλε τα ποντάκια του εκείνη την ημέρα, αλλά τρομερή ενέργεια και ένα στοιχείο κλασσικό για Αμερικανό: να κατεβάζει σωστά τα χέρια του στην άμυνα πάνω στην μπάλα. Το είχε και ο Γιαννάκης αυτό το Αρσενλουπενίστικο χαρακτηριστικό. Η συνέχεια ήταν καλή για αυτόν αλλά έχει να δώσει και άλλα ακόμα.
-Μας αρέσουν τα ωραία ζευγάρια...Και ένα ωραίο ήταν και το Ιλγκάουσκας-Βούισιτς σε εκείνο το ματς. Γεροντάρες και οι δυο, πιο πολύ της Καλών Τεχνών ο δικός μας, πέσανε πολλές φορές ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στο παιχνίδι σαν μέλη της second unit για τις ομάδες. Στο πρώτο μέρος ο Λιθουανός ισοπέδωσε τον Κροάτη, στο δεύτερο μέρος που είχαν πέσει οι ρυθμοί γενικά στο ματς ο Βούσιτς ήταν το γνωστό σέντερ κομπιούτερ που γνωρίζουμε. Τους βλέπαμε και τους χαιρόμασταν πάντως, στο τέλος μπορεί να αντάλλαξαν και φανέλες και να καληνύχτησαν γλυκά ο ένας τον άλλον.
-Γνωρίζετε την αδυναμία που του τρέφω. Γουόλτερ Μπέρι! Tα έχουμε ξαναπει για αυτή την επίσκεψη του στο Memory Remains του, "τον Οκτώβρη του 2009 η αποστολή του Ολυμπιακού που ήταν στο Κλίβελαντ για το φιλικό με τους Cavs δέχτηκε στο ξενοδοχείο την επίσκεψη του Walter Berry. Aγκάλιασε και χαμογελούσε στους πάντες, έδειχνε την φανέλα που του έκαναν δώρο σαν μικρό παιδί και είπε και το γνωστό σύνθημα όταν τον ρώτησαν. Θυμήθηκε τα πάντα για την εμπειρία του στην Ελλάδα και φυσικά δεν ξέχασε τον κόσμο του Ολυμπιακού: Hταν καταπληκτικοί, μας υποστήριζαν πάντα, με αγάπησαν και κάθε φορά που μιλάω για την Ελλάδα τους θυμάμαι. Αυτό που δεν ξέραμε ήρθε πάνω-κάτω τις ίδιες μέρες δια στόματος Shaquille O’Neal που έπαιζε στους Cavs εκείνη τη χρονιά : Είχα την ευκαιρία να δω ένα από τα είδωλα μου, τον Γουόλτερ Μπέρι που πάντοτε με πρόσεχε όταν ήμουν μικρός. Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο του Σαν Αντόνιο ερχόταν και με έπαιρνε από το σχολείο. Κάναμε μαζί προπόνηση κι έχω μάθει πολλά από αυτόν. Είχα 15 χρόνια να δω αυτό τον τύπο και ήταν σπουδαίο που ήρθε στο Κλίβελαντ για το ματς με τον Ολυμπιακό και συνάντησα ξανά".
Αυτό που δεν έχει τηρήσει από τότε ο Τruth είναι την υπόσχεση ότι θα έρθει στο ΣΕΦ με την πρώτη ευκαιρία...
