The Memory Remains Pt.8: Arsene Ade-Mensah
.jpg)
ΗΡΘΕ το καλοκαίρι του 1998 (6 Ιουνίου) όταν ο Ολυμπιακός βρήκε στο πρόσωπο του 27χρονου τότε Αρσέν (γεννημένος 6 Ιουνίου του 1971), τον αντικαταστάτη του Ευθύμη Μπακατσιά που ύστερα από 5 χρόνια στην ομάδα έμενε ελεύθερος με τελική κατάληξη το Περιστέρι.
Ένα γαϊτανάκι ημερολογιακών συμπτώσεων εκείνη την ημέρα, η ανακοίνωση της απόκτησης του Αρσέν ήρθε την ημέρα των γενεθλίων του, την ίδια ακριβώς ημέρα το Περιστέρι ανακοίνωνε τον Ευθύμη.
Προερχόμενος από τα τμήματα υποδομής της Αντίμπ, έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα και πανηγύρισε μαζί της δύο πρωταθλήματα Γαλλίας, το 1991 και το 1995. Στο δεύτερο πρωτάθλημα ο Αντέ Μενσά είχε μεγαλύτερη συμμετοχή (7.8 πόντοι, 1.5 ασίστ) σε έναν ρόλο παρόμοιο με αυτόν που θα έπαιζε και στον Ολυμπιακό, του αναπληρωματικού πόιντ πίσω από τον σταρ βασικό.
Ποιος ήταν ο πόιντ γκαρντ της Αντίμπ στο πρωτάθλημα του 1995; Ο Ντέιβιντ Ρίβερς!
Ακολούθησε η μετακόμιση για δύο σεζόνς (1996-1998) στη πλούσια Ρασίνγκ Παρί στην οποία ο Μενσά βρήκε τον Μπόζα Μάλκοβιτς την δεύτερη χρονιά (πάντα ο Μπόζα λάτρευε τους εργάτες) και από εκεί τον έφερε ο Ολυμπιακός.
Όταν ο Ολυμπιακός αποκτούσε τον Αρσέν Αντέ Μενσά έψαχνε ακόμα τον βασικό του πόιντ γκαρντ: ο Μάικλ Χόκινς ήταν δεδομένο πως θα αποχαιρετούσε την ομάδα και μετά την περιπέτεια με τον Μπάιρον Ντίνκινς στο τέλος η μπίλια κάθισε στον Άντονι Γκόλντγουαιρ.
Όμως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήξερε καλά τι στοιχεία ζητούσε από τον πάγκο. Έναν παίχτη ομάδας που θα έπαιζε σκυλίσια άμυνα και θα άλλαζε τον ρυθμό του παιχνιδιού όταν χρειαζόταν και αυτά τα στοιχεία ήταν ακριβώς εκείνα που διέθετε και ο Μενσά.
Ο Ολυμπιακός σαφώς και ήξερε τι έπαιρνε παρόλα αυτά το 1+1 συμβόλαιο με option του Ολυμπιακού το επόμενο καλοκαίρι έναντι περίπου 600.000 δολαρίων εξασφάλιζε πολύ καλά την ομάδα.
Το επόμενο καλοκαίρι (1999) η ανανέωση του συμβολαίου του Αρσέν ήταν στον αέρα όπως όλα τα μεταγραφικά θέματα με τον Γιάννη Ιωαννίδη να έχει μόλις αναλάβει το τιμόνι της ομάδας. Μια απρόσμενη εξέλιξη όμως επίσπευσε της διαδικασίες...
Ο Γκόλντγουαιρ έκανε opt-out το δικό του συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό με συνέπεια η ομάδα να τρέξει να ανανεώσει άμεσα εκείνο του αναπληρωματικού του.
Καλύτερα να ψάχνω έναν point, τον βασικό, παρά βασικό και αναπληρωματικό μαζί θα σκέφτηκαν στον Ολυμπιακό. Έτσι ο Αρσέν ήταν ένα από τα σίγουρα πρόσωπα στο ρόστερ της ομάδας και για την σεζόν 1999-2000 από πολύ νωρίς, όταν αρκετές θέσεις έμεναν ακόμα ανοιχτές.
Ένα γαϊτανάκι ημερολογιακών συμπτώσεων εκείνη την ημέρα, η ανακοίνωση της απόκτησης του Αρσέν ήρθε την ημέρα των γενεθλίων του, την ίδια ακριβώς ημέρα το Περιστέρι ανακοίνωνε τον Ευθύμη.
Προερχόμενος από τα τμήματα υποδομής της Αντίμπ, έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα και πανηγύρισε μαζί της δύο πρωταθλήματα Γαλλίας, το 1991 και το 1995. Στο δεύτερο πρωτάθλημα ο Αντέ Μενσά είχε μεγαλύτερη συμμετοχή (7.8 πόντοι, 1.5 ασίστ) σε έναν ρόλο παρόμοιο με αυτόν που θα έπαιζε και στον Ολυμπιακό, του αναπληρωματικού πόιντ πίσω από τον σταρ βασικό.
Ποιος ήταν ο πόιντ γκαρντ της Αντίμπ στο πρωτάθλημα του 1995; Ο Ντέιβιντ Ρίβερς!
(από album της Panini σαν παίχτης της Αντίμπ)
Ακολούθησε η μετακόμιση για δύο σεζόνς (1996-1998) στη πλούσια Ρασίνγκ Παρί στην οποία ο Μενσά βρήκε τον Μπόζα Μάλκοβιτς την δεύτερη χρονιά (πάντα ο Μπόζα λάτρευε τους εργάτες) και από εκεί τον έφερε ο Ολυμπιακός.
Όταν ο Ολυμπιακός αποκτούσε τον Αρσέν Αντέ Μενσά έψαχνε ακόμα τον βασικό του πόιντ γκαρντ: ο Μάικλ Χόκινς ήταν δεδομένο πως θα αποχαιρετούσε την ομάδα και μετά την περιπέτεια με τον Μπάιρον Ντίνκινς στο τέλος η μπίλια κάθισε στον Άντονι Γκόλντγουαιρ.
Όμως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήξερε καλά τι στοιχεία ζητούσε από τον πάγκο. Έναν παίχτη ομάδας που θα έπαιζε σκυλίσια άμυνα και θα άλλαζε τον ρυθμό του παιχνιδιού όταν χρειαζόταν και αυτά τα στοιχεία ήταν ακριβώς εκείνα που διέθετε και ο Μενσά.
Ο Ολυμπιακός σαφώς και ήξερε τι έπαιρνε παρόλα αυτά το 1+1 συμβόλαιο με option του Ολυμπιακού το επόμενο καλοκαίρι έναντι περίπου 600.000 δολαρίων εξασφάλιζε πολύ καλά την ομάδα.
Το επόμενο καλοκαίρι (1999) η ανανέωση του συμβολαίου του Αρσέν ήταν στον αέρα όπως όλα τα μεταγραφικά θέματα με τον Γιάννη Ιωαννίδη να έχει μόλις αναλάβει το τιμόνι της ομάδας. Μια απρόσμενη εξέλιξη όμως επίσπευσε της διαδικασίες...
Ο Γκόλντγουαιρ έκανε opt-out το δικό του συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό με συνέπεια η ομάδα να τρέξει να ανανεώσει άμεσα εκείνο του αναπληρωματικού του.
Καλύτερα να ψάχνω έναν point, τον βασικό, παρά βασικό και αναπληρωματικό μαζί θα σκέφτηκαν στον Ολυμπιακό. Έτσι ο Αρσέν ήταν ένα από τα σίγουρα πρόσωπα στο ρόστερ της ομάδας και για την σεζόν 1999-2000 από πολύ νωρίς, όταν αρκετές θέσεις έμεναν ακόμα ανοιχτές.
ΕΠΑΙΞΕ φιλότιμα και επιβεβαίωσε τα περισσότερα από τα στοιχεία που έκαναν τον Ολυμπιακό να τον έχει στην ομάδα αυτά τα δύο χρόνια.
Έδινε πάντα το 100% της προσπάθειας του, ήταν καλός χαρακτήρας και συμπαθής στην κερκίδα.
Πίεζε αρκετά πάνω στη μπάλα, πολλές φορές όμως χρεωνόταν μπόλικα φάουλς αλλά έτσι και αλλιώς ήταν αναλώσιμος στο rotation. Πολύ καλός αμυντικός στο σύνολο, γρήγορα πόδια και αρκετά κλεψίματα.
Μέτριος οργανωτής και ακόμα πιο μέτριος σκόρερ. Ασταθής από το τρίποντο, ήταν πάντα αυτός που σημάδευε η αντίπαλη άμυνα ως ο παίχτης που θα ευχόταν να πάρει τα σουτ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παιχνίδι πρωταθλήματος με το Περιστέρι στο ΣΕΦ για τη σεζόν 1999-2000, ο Αργύρης Πεδουλάκης (προπονητής του Περιστερίου τότε) έστελνε τον προσωπικό αντίπαλο του Αρσέν σε όλες τις βοήθειες προκαλώντας τον να σουτάρει και ο Αντέ Μενσά έκανε μάλλον το καλύτερο του παιχνίδι στην Α1 αυτή τη διετία. Αυτό δεν ήταν ο κανόνας όμως.
Καλό mid-range σουτ από την άλλη όπως και συμπαθητικά τελειώματα στα drives.
Αρκετά ικανός στην αλλαγή στο τέμπο τόσο με την άμυνα του όσο και με την ικανότητά του να τρέχει το γήπεδο με ή χωρίς την μπάλα.
Ο Αντέ Μενσά έπαιξε περισσότερο την πρώτη χρονιά πίσω από τον Άντονι Γκόλντγουαιρ και τότε είχε και τα καλύτερα του παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, την δεύτερη χρονιά ήταν φανερό ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν τον υπολόγιζε πάρα πολύ.
Άλλωστε αν ο αρχικόςσχεδιασμός είχε εκτελεστεί στην εντέλεια μάλλον ο Αρσέν θα έμενε με πολιτικά στον πάγκο κάτι που άλλαξε με την αποτυχία έκδοσης κοινοτικού διαβατηρίου στον Σον Ρίσπερτ πράγμα που είχε αποτέλεσμα την φυγή του Αμερικάνου.
Όμως και η παρουσία του Τζέιμς Ρόμπινσον ήταν αρκετά πλουραλιστική για να βρεθεί χώρος για τον Γάλλο.
Η αίσθηση μου είναι ότι θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο τον Ολυμπιακό εκείνης της χρονιάς, το δίδυμο Ρόμπινσον-Τόμιτς που έπαιρνε τη μερίδα του λέοντος στον χρόνο συμμετοχής στο backourt είχε αμυντικές αδυναμίες ενώ στην επίθεση η παρουσία του Μενσά ίσως και να βοηθούσε τον Χόλιγουντ να έχει ολοκληρωτικά το μυαλό του στο σκοράρισμα. Ο Ρόμπινσον ανέλαβε καθήκοντα δημιουργού και ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει περιστασιακά, οργανωτής δεν ήταν σε καμιά περίπτωση. Ο Μενσά θα μπορούσε να ήταν ο καθαρός playmaker που θα έβαζε σε τάξη το παιχνίδι του Ολυμπιακού αλλά ελάχιστον τον είδαμε τον δεύτερο χρόνο.
Ο Αρσέν Αντέ Μενσά τελείωσε την Ευρωλίγκα της σεζόν 1998-99 με 3.7 πόντους, 1.1 ριμπάουντ και 1 ασίστ με 12 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής σε 20 παιχνίδια ενώ την επόμενη (1999-2000) είχε 3.1 πόντους, 0.4 ριμπάουντ και 0.6 ασίστ με 9 λεπτά μέσο όρο σε 18 ματς.
Έδινε πάντα το 100% της προσπάθειας του, ήταν καλός χαρακτήρας και συμπαθής στην κερκίδα.
Πίεζε αρκετά πάνω στη μπάλα, πολλές φορές όμως χρεωνόταν μπόλικα φάουλς αλλά έτσι και αλλιώς ήταν αναλώσιμος στο rotation. Πολύ καλός αμυντικός στο σύνολο, γρήγορα πόδια και αρκετά κλεψίματα.
Μέτριος οργανωτής και ακόμα πιο μέτριος σκόρερ. Ασταθής από το τρίποντο, ήταν πάντα αυτός που σημάδευε η αντίπαλη άμυνα ως ο παίχτης που θα ευχόταν να πάρει τα σουτ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παιχνίδι πρωταθλήματος με το Περιστέρι στο ΣΕΦ για τη σεζόν 1999-2000, ο Αργύρης Πεδουλάκης (προπονητής του Περιστερίου τότε) έστελνε τον προσωπικό αντίπαλο του Αρσέν σε όλες τις βοήθειες προκαλώντας τον να σουτάρει και ο Αντέ Μενσά έκανε μάλλον το καλύτερο του παιχνίδι στην Α1 αυτή τη διετία. Αυτό δεν ήταν ο κανόνας όμως.
Καλό mid-range σουτ από την άλλη όπως και συμπαθητικά τελειώματα στα drives.
Αρκετά ικανός στην αλλαγή στο τέμπο τόσο με την άμυνα του όσο και με την ικανότητά του να τρέχει το γήπεδο με ή χωρίς την μπάλα.
Ο Αντέ Μενσά έπαιξε περισσότερο την πρώτη χρονιά πίσω από τον Άντονι Γκόλντγουαιρ και τότε είχε και τα καλύτερα του παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, την δεύτερη χρονιά ήταν φανερό ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν τον υπολόγιζε πάρα πολύ.
Άλλωστε αν ο αρχικόςσχεδιασμός είχε εκτελεστεί στην εντέλεια μάλλον ο Αρσέν θα έμενε με πολιτικά στον πάγκο κάτι που άλλαξε με την αποτυχία έκδοσης κοινοτικού διαβατηρίου στον Σον Ρίσπερτ πράγμα που είχε αποτέλεσμα την φυγή του Αμερικάνου.
Όμως και η παρουσία του Τζέιμς Ρόμπινσον ήταν αρκετά πλουραλιστική για να βρεθεί χώρος για τον Γάλλο.
Η αίσθηση μου είναι ότι θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο τον Ολυμπιακό εκείνης της χρονιάς, το δίδυμο Ρόμπινσον-Τόμιτς που έπαιρνε τη μερίδα του λέοντος στον χρόνο συμμετοχής στο backourt είχε αμυντικές αδυναμίες ενώ στην επίθεση η παρουσία του Μενσά ίσως και να βοηθούσε τον Χόλιγουντ να έχει ολοκληρωτικά το μυαλό του στο σκοράρισμα. Ο Ρόμπινσον ανέλαβε καθήκοντα δημιουργού και ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει περιστασιακά, οργανωτής δεν ήταν σε καμιά περίπτωση. Ο Μενσά θα μπορούσε να ήταν ο καθαρός playmaker που θα έβαζε σε τάξη το παιχνίδι του Ολυμπιακού αλλά ελάχιστον τον είδαμε τον δεύτερο χρόνο.
Ο Αρσέν Αντέ Μενσά τελείωσε την Ευρωλίγκα της σεζόν 1998-99 με 3.7 πόντους, 1.1 ριμπάουντ και 1 ασίστ με 12 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής σε 20 παιχνίδια ενώ την επόμενη (1999-2000) είχε 3.1 πόντους, 0.4 ριμπάουντ και 0.6 ασίστ με 9 λεπτά μέσο όρο σε 18 ματς.
ΕΦΥΓΕ όταν το καλοκαίρι του 2000 ο Ολυμπιακός έκανε μια νέα αρχή με τον Ηλία Ζούρο σαν πείραμα στον πάγκο αλλά και με γερές μεταγραφές στο ρόστερ του (Ράτζα, Ρίβερς, Οικονόμου, Ρισασέ). Την θέση του αναπληρωματικού πόιντ πήρε ο Νίκος Μπουντούρης που είχε μείνει ελεύθερος από τον Παναθηναικό: Έλληνας και ψημμένος σε μεγάλα ματς πράγματι έμοιαζε και ήταν καλύτερη επιλογή από τον Αρσέν.Ο Αντέ Μενσά συνέχισε την επόμενη χρονιά στην Α1 με την Νήαρ Ηστ μόνο που η παρουσία του ήταν πολύ σύντομη, μόλις 4 παιχνίδια με μέσους όρους παραπλήσιους με εκείνους στον Ολυμπιακό.
Το 2001-2002 είχε την τελευταία χρονιά στην καριέρα του επιστρέφοντας στην Γαλλία με την φανέλα της Βιλερμπάν.
ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
-Το τρίποντο από το κέντρο στο εκτός έδρας ματς με την Μακάμπι Τελ Αβίβι την σεζόν 1999-2000.
-Το ότι ήταν ο καθοριστικός παίχτης, το "γαλλικό κλειδί" στον πρώτο προημιτελικό με την Βιλερμπάν στο ΣΕΦ στο δρόμο για το φάιναλ φορ του Μονάχου.
-Το ότι στον χαμένο ημιτελικό με την Ζαλγκίρις Κάουνας στο Μόναχο ήταν ο παίχτης που πήγε να αλλάξει το ματς και ίσως ο μοναδικός παίχτης του Ολυμπιακού που στάθηκε στο ύψος της περίστασης εκείνη την ημέρα.
(σαν άλλος Πατ Μπέβερλι στον τελικό με την Μπαρτσελόνα στο Παρίσι 21 χρόνια μετά)
-Την αποθέωση και το φλουρί που του έτυχε στην κοπή της πίτας τον Γενάρη του 1999.
TIP : -Το τρίποντο από το κέντρο στο εκτός έδρας ματς με την Μακάμπι Τελ Αβίβι την σεζόν 1999-2000.
-Το ότι ήταν ο καθοριστικός παίχτης, το "γαλλικό κλειδί" στον πρώτο προημιτελικό με την Βιλερμπάν στο ΣΕΦ στο δρόμο για το φάιναλ φορ του Μονάχου.
-Το ότι στον χαμένο ημιτελικό με την Ζαλγκίρις Κάουνας στο Μόναχο ήταν ο παίχτης που πήγε να αλλάξει το ματς και ίσως ο μοναδικός παίχτης του Ολυμπιακού που στάθηκε στο ύψος της περίστασης εκείνη την ημέρα.
(σαν άλλος Πατ Μπέβερλι στον τελικό με την Μπαρτσελόνα στο Παρίσι 21 χρόνια μετά)
-Την αποθέωση και το φλουρί που του έτυχε στην κοπή της πίτας τον Γενάρη του 1999.
-Le petit python (ο μικρός πύθωνας) τον έλεγαν στα πρώτα του μπασκετικά βήματα στη Γαλλία, στα μέρη μας παίξαμε λίγο με το μικρό του όνομα και τον κάναμε Αρσέν Λουπέν με αφορμή την ικανότητά του στα κλεψίματα.
-Το όνειρο του πάντα ήταν να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα σαν ποδοσφαιριστής.
Με είδωλα τον Ρομπέρτο Μπάτζιο και τον Ζορζ Γουεά πήγε ο αθεόφοβος και δοκιμάστηκε το 1995 ( στα 24 του, με 5 χρόνια παρουσίας στην Αντίμπ ήδη) στις Νις και Τουλούζ (εκεί βρήκε και τον παλιό παίχτη του ΠΑΟΚ, Τζόε Νάγκμπε) με στόχο μια θέση στο ποδοσφαιρικό ρόστερ των ομάδων. Κόπηκε μετά πολλών επαίνων, το πόρισμα έλεγε ότι έχει ταχύτητα σπρίντερ, καλή τρίπλα και τεχνική αλλά όχι σε τόσο καλό επίπεδο που θα του επέτρεπε όνειρα για καλή καριέρα. Όχι αντίστοιχη με αυτή που προμηνυόταν ότι θα είχε στο μπάσκετ τουλάχιστον...
-Μετά το τέλος της καριέρας του υπήρξε αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας μπάσκετ της Ακτής Ελεφαντοστού (χώρα καταγωγής του Αρσέν που έχει γεννηθεί στη Γενεύη), θέση από την οποία αποχώρησε τον Μάρτη που μας πέρασε.
Αποσπάσματα από συνέντευξη του Αρσέν στα χρόνια της Αντίμπ
Δεν αντέχω να βλέπω κανέναν να τριπλάρει μπροστά μου. Είναι θέμα timing, μετά από 3-4 τρίπλες πιάνω τον ρυθμό του και ορμάω.
Το μπάσκετ με ελκύει αλλά δεν έχω νοιώσει ότι είναι η δουλειά μου. Ίσως παίξω έναν χρόνο μόνο. Έχω ακόμα στιγμές που σκέφτομαι ποδοασφαιρικά, υπάρχουν κινήσεις ή προσποιήσεις που πιάνουν και στο μπάσκετ.
Άμα βλέπεις μπροστά σου παίχτες σαν τον Ντέιβιντ Ρίβερς ή τον Ρόμπερτ Σμιθ τότε γίνεσαι καλύτερος. Μαθαίνω από αυτούς όταν τους παρατηρώ. Πολλές φορές με τραβάνε στην άκρη και μου εξηγούν πράγματα για το παιχνίδι.
.jpg)
