Επιστροφές καταστροφές
Στο σημερινό Ολυμπιακός-Αρμάνι η επιστροφή του Γιάννη Μπουρούση στο ΣΕΦ είναι απλά μια ακόμα επιστροφή από τις πολλές πρώην παικτών του Ολυμπιακού που προσέφεραν αρκετά στο παρελθόν και φόρεσαν για χρόνια την φανέλα της ομάδας.
Ο Ζάρκο Πάσπαλι έκανε την αρχή σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν. Ένα δικό του καλάθι και φάουλ έγραψε το τελικό 65-67 του Παναθηναικού μέσα στο ΣΕΦ το 1995 σε μια νίκη που πανηγυρίστηκε δεόντως από τους πράσινους (...δεν κέρδιζαν και συχνά μέσα στο ΣΕΦ) και πήρε χαρακτήρα απάντησης του Ζάρκο στην παλιά του ομάδα. Αυτό που παραμέλησε ο Ζάρκο εκείνη την ημέρα ήταν να βάλει και τη βολή του φάουλ που θα έδινε διαφορά +3 στον Παναθηναικό και πλεονέκτημα έδρας στα πλέιοφ. Ο τωρινός σχολιαστής Γιώργος Λημνιάτης σπατάλησε την τελευταία επίθεση του Ολυμπιακόυ έτσι και αλλιώς αλλά ο Ολυμπιακός πήρε την πρωτιά στο συνολικό goal average εναντίον όλων των ομάδων της Α1 καθώς στο ματς του πρώτου γύρου είχε κερδίσει με 2 πόντους μέσα στην Γλυφάδα. Ο Πάσπαλι που άκουσε πολλά εκείνη την ημέρα στο ΣΕΦ απέτυχε να εκθρονίσει τον Ολυμπιακό στο τέλος της σεζόν μένοντας άφαντος στο δεύτερο ημίχρονο του ημιτελικού της Σαραγόσα και κάνοντας πολύ κακούς τελικούς για το πρωτάθλημα.
.jpg)
Έκτοτε ο Ζάρκο επέστρεψε στο ΣΕΦ σαν αντίπαλος αρκετές φορές. Με την φανέλα του Πανιώνιου ή του Άρη οι αντιδράσεις ήταν πιο χλιαρές μέχρι που την σεζόν 1997-98 δέχτηκε και τα πρώτα χειροκρότηματα από τους παλιούς πιστούς του. Στο ίδιο γήπεδο που πέρασε τα πάνδεινα τρία χρόνια πριν το κλίμα είχε αλλάξει. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από ρεπορτάζ της εφημερίδας "Ολυμπιακός Λαός" εκείνη την εποχή...
Ο Γιώργος Σιγάλας επέστρεψε σαν παίχτης του Άρη πρώτη φορά στο ΣΕΦ την περίοδο 1998-99 (5 Δεκεμβρίου 1998). Ο Ολυμπιακός κέρδισε πανεύκολα με 96-61 με τον Μίλαν Τόμιτς να σκοράρει 18 και τον Σιγάλα να είναι από τους λίγους Αρειανούς που αντιστάθηκαν με 10 και 7 ασίστς. Τίποτα σπουδαίο σαν αντίδραση και εδώ την πρώτη φορά. Και αυτός επανήλθε πολλές φορές, υπήρχαν στιγμές που ακούστηκαν μέχρι και υβριστικά συνθήματα εναντίον του πάνω στην ένταση των ματς αλλά νομίζω ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού πάντα έτρεφε θετικά συναισθήματα για τον παλιό του αρχηγό.
Από τις πιο επεισοδιακές επιστροφές αποδείχθηκε η πρώτη του Θοδωρή Παπαλουκά την σεζόν 2002-2003 ( 9 Ιανουαρίου 2003). Αρκετά νωρίς, την αμέσως προηγούμενη χρονιά ήταν στον Ολυμπιακό, και σε επεισοδιακό κλίμα που περιελάμβανε συνθήματα και χαρτονομίσματα η ΤΣΣΚΑ πέρασε με 79-77. Ο Παπαλουκάς είχε 8 πόντους αλλά ξόδεψε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού μέχρι να συνηθίσει και να βρει τον εαυτό του. Η ΤΣΣΚΑ είχε πρώτο σκόρερ τον Νίκο Χατζηβρέττα με 19, για τον Ολυμπιακό το σεσημασμένο δίδυμο των Μο Έβανς και Ντεμάρκο Τζόνσον είχε 21 και 17 αντίστοιχα. Προπονητής της ΤΣΣΚΑ εκείνη τη μέρα, σε μια άλλη επιστροφή, ο Ντούντα Ίβκοβιτς, όταν ρώτησαν τον Ντούντα αν η ομάδα του επηρεάστηκε από την ατμόσφαιρα ήταν ειλικρινής :
“Maybe the fans’ behavior affected only Papaloukas. They were on him most of all, and for that reason he was nervous in the beginning. But in the end he played a great game.”
Μετά από αρκετά χρόνια σαν άλλος Πάσπαλι και ο Παπαλουκάς χειροκροτήθηκε θερμά από τον κόσμο του Ολυμπιακού όταν επισκέφθηκε το ΣΕΦ αυτή τη φορά (γιατί το ματς του 2003 ήταν στον Κορυδαλλό) για να παίξει ξανά σαν παίχτης της ΤΣΣΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό...
Ο Ολυμπιακός δεν είχε κανένα πρόβλημα κόντρα στη Μάλαγα (89-68) την σεζόν 2009-2010 (10 Δεκεμβρίου 2009) στην επιστροφή του Γιώργου Πρίντεζη στο ΣΕΦ. Χειροκροτήματα για τον Πρι για ένα ματς που το θυμόμαστε περισσότερο από την κοκορομαχία του Πατ Μπέβερλι με τον Σαμόντ Ουίλιαμς που οδήγησε στην αποβολή και των δύο παιχτών. Βλέποντας δίπλα δίπλα έναν light Πρίντεζη δίπλα στον brutal και δυνατότερο Λίνας Κλέιζα η αίσθηση που μας δημιουργήθηκε ήταν κάτι σαν "πού πηγαίναμε τόσα χρόνια με τον Πρίντεζη βασικό" αλλά πόσο λάθος κάναμε άραγε;
Πέρσι (18 Ιανουαρίου 2012), πρώτη αγωνιστική του top16 ο Ολυμπιακός έχασε από την ΤΣΣΚΑ με 86-78 μέσα στο ΣΕΦ στην επιστροφή του Μίλος Τεόντοσιτς. Αρκετός κόσμος για τα δεδομένα της χρονιάς μέχρι εκείνη την στιγμή που καταχειροκρότησε τον Τεόντοσιτς στην πρεμιέρα των Λό και Ντόρσευ με την φανέλα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα. Ο Μίλος μας χαιρέτησε στην αρχή ανταποδιδώντας και μέσα στο ματς έδωσε κάποιες από τις πάσες που μας έκαναν να τον λατρέψουμε χωρίς να κάνει το μεγάλο ματς και αυτό ήταν όλο... Την συνέχεια την γνωρίζετε όλοι, στον τελικό οι πανηγυρισμοί του Σέρβου έγιναν αιτία παραπόνων από αρκετούς αλλά στο τέλος της ημέρας ο Μίλος έγινε απλά ένα ακόμα από τα διάσημα θύματα του Ολυμπιακού στην πορεία του προς την κατάκτηση του Ευρωπαικού πρωταθλήματος είτε κάποιος τον συμπαθεί είτε όχι.
Ο Πάσπαλι που ήταν κόκκινο πανί το 1995, χειροκροτήθηκε λίγα χρόνια μετά. Το ίδιο και ο Παπαλουκάς. Ο Σιγάλας μια αποδοκιμαζόταν και μια όχι ενώ ο λίγος, μπροστά στον Κλέιζα, Πρίντεζης του 2009 είναι πλέον η ζωντανή ιστορία του Ολυμπιακού ενώ ο Λίνας τι; Τον Γενάρη του 2012 η καρδιά μας φτερούγιζε σε κάθε ασίστ του Μίλος στον Κιριλένκο και τον Κρστιτς αλλά λίγους μήνες μετά ο Τεόντοσιτς ήταν απλά μια μακρινή ανάμνηση. Ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα και αν δεν τα γιατρεύει σαν θαυματουργό φάρμακο τότε τουλάχιστον καθαρίζει το μυαλό, επιτρέποντας του να έχει καλύτερη και διαυγέστερη κρίση αργότερα. Αυτό ας το έχουν στο μυαλό τους όσοι πάνε στο γήπεδο σήμερα...
Πέντε σημαντικές επιστροφές αναφέραμε και ο Ολυμπιακός είχε δύο νίκες και τρεις ήττες κερδίζοντας μόνο στα παιχνίδια που η νίκη ήταν περίπου αυτονόητη εξού και το επιστροφές καταστροφές του τίτλου. Ας το κρατήσουμε και αυτό. Μπορεί και εμείς να αναφερθήκαμε σε επιστροφές που φέρνουν αναμνήσεις από το παρελθόν του μπασκετικού Ολυμπιακού (...δεν χάνουμε ευκαιρία για ρετρό...άλλο που δεν θέλαμε) αλλά το θέμα σήμερα στο ματς δεν είναι ο Μπουρούσης. Το θέμα είναι ο Ολυμπιακός! Ο πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός, η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης ίσως, η ομάδα που χαιρόμαστε να βλέπουμε μπασκετικά και που ασφαλώς βρίσκεται πάνω από πρόσωπα ή καταστάσεις του παρελθόντος.
