Μύρισε τιρινίνι

Είναι ο ιστορικός τελικός Ευρωμπάσκετ του ΄87 στην Αθήνα και ο Καμπούρης ετοιμάζεται να εκτελέσει τις 2 τελευταίες βολές.
Ξαφνικά, και ενώ χτυπά την μπάλα, γυρίζει στον Μαρτσουλιόνις και του λέει: "Μήπως σου μυρίζει Τιρινίνι?"
"Νιετ νιετ"  "Τι ειναι αυτό το Τιρινίνι! Βάρα να τελειώνουμε!" απαντά ο Τιχονένκο.
"Καλαά" λέει ο Καμπούρης και σουτάρει την 1η βολή! Και 102 -101 μπροστά η Ελλάδα! Χαμός στο γήπεδο ο κόσμος ξεσηκώνεται, ο Καμπούρης ατάραχος χτυπάει την μπάλα..
Γυρίζει στον Τσατσένκο και του λέει: "Ρε συ ψηλέ δε σου μυρίζει Τιρινίνη?
"Τι σκατά ειναι αυτό το Τιρινίνη! Βάρα βάρα να πάρω ριμπάουντ να βάλουμε εμείς καλάθι να σας κερδίσουμε! Αντε!" απαντά ο Τσατσένκο.
¨Καλαά, ρε γαμώτο εμένα πάντως Τιρινίνι μου μυρίζει " λέει ο Καμπούρης και σουτάρει τη δεύτερη βολή!  Ευστοχεί και 103-101 η Ελλάδα κερδίζει τον αγώνα χαμός στο γήπεδο, ο κόσμος παραληρεί στις εξέδρες και....ΤΙΡΙΝΙΝΙ, ΤΙΡΙΝΙΝΙΝΙ ακούγεται από τα μεγάφωνα του γηπέδου (η έναρξη του τραγουδιού Final Countdown!!) 

Tις αναφορές στο περσινό έπος προσπαθώ να τις κόψω γιατί όντως είναι μια νέα σεζόν μαζί με μια διαφορετική ομάδα που θα χαράξει την πορεία της χωρίς να πρέπει να συγκρίνεται συνεχώς με την περσινή. Όμως είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπορείς να μην παρατηρήσεις κάποια γεγονότα που αγωνιστικά ή μη είναι προς την σωστή κατεύθυνση το πιο σημαντικό, πέρα από την ομοιότητα τους με περσινά πρόσωπα και καταστάσεις.

-ο χαρακτήρας: από το καλοκαίρι λέγαμε πώς εκτός από την επιτυχία των όποιων τακτικών προσαρμογών φέρει ο νέος προπονητής και το διαφορετικό ρόστερ, το σημαντικότερο πράγμα θα είναι να πάρεις τα σωστά ματς εκεί που πρέπει. Όταν χρειάστηκε για το τοπ16 ο Ολυμπιακός πήρε τα ματς που έπρεπε, όταν ξαναχρειάστηκε για την 8αδα έκανε το διπλό που είχε ανάγκη στο Τελ-Αβίβ, όταν παίχτηκε το πλεονέκτημα έδρας η ομάδα ήταν όπως πρέπει.

-το ότι την δύσκολη στιγμή η ομάδα δείχνει συσπειρωμένη: ο Περπέρογλου έσφιγγε την γροθιά του (...να το δω και σε άλλα ματς αυτό Στράτο...), ο Παπ στεκόταν δίπλα στον Μάντζαρη λες και ήταν ο μικρός του αδερφός, μέχρι και αυτός ο Πάουελ έδειξε για πρώτη φορά ότι κυλάει αίμα στις φλέβες του και δεν είναι αυτό το ράθυμο πράγμα που έχουμε δει ως τώρα.

-αγωνιστικά κάποιοι βγαίνουν μπροστά: θα σταθώ στον Λο και τον Σλούκα. Από την στιγμή που τραυματίστηκε ο Μάντζαρης δείχνουν τόσο πεισμωμένοι να παίξουν και για αυτόν που κάνουν πράγματα που δεν είχαν ξανακάνει φέτος. Ο Σλούκας μέσα σε μια εβδομάδα έδωσε 1000% στην άμυνα κόντρα σε Μακάλεμπ και Διαμαντίδη και ο Λο επιτέλους δείχνει το κανονικό του πρόσωπο για πρώτη φορά την φετινή χρονιά.

-νίκη με κακό Σπανούλη: βασική προυπόθεση για να προχωρήσει η ομάδα να μπορεί να πάρει παιχνίδια με τον Μπιλ σε κακή μέρα. Δεν το είχε δείξει μέχρι τώρα...

-επιθετικά ριμπάουντς: ο Ολυμπιακός ήταν 2ος σε Offensive Rebound Percentage πέρσι στην Ευρωλίγκα, φέτος είναι 12ος. Για πρώτη φορά φέτος ίσως η ομάδα πήρε τόσο μεγάλη βοήθεια από αυτό το κομμάτι.

-επιβολή ρυθμού: ακόμα και ο φετινός αλλαγμένος Ολυμπιακός κατάφερε να επιβάλει τον ρυθμό του κόντρα στο τσούκου-τσούκου μπολ του Παναθηναικού.
Οι περσινές ενδείξεις που επανεμφανίστηκαν και η μυρωδιά τιρινίνις δεν σημαίνει ότι είναι εύκολα τα πράγματα φέτος. Το χθεσινό ματς απέδειξε απλά ότι ο Ολυμπιακός μπορεί την κρίσιμη στιγμή να επαναφέρει στο τραπέζι του πόκερ στοιχεία που δεν τα είχαμε δει ως τώρα και σε τελική ανάλυση ανεξάρτητα με το αν θυμίζουν το πέρσι είναι προαπαιτούμενα για την επιτυχία έτσι και αλλιώς. Οι δυνατότητες υπάρχουν αρκεί η ομάδα να είναι ξεκάθαρη στο τι είναι και τι θέλει να κάνει στο ματς.

Ο τελικός κυπέλλου είναι ένα άλλο ματς αλλά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Το ότι σε ένα ντέρμπι μπορούν να γίνουν τα πάντα (πόσο μάλλον σε έναν τελικό) είναι ένα δημοσιογραφικό κλισέ που το αγαπάμε αλλά τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα.

Ανατρέχοντας στο παρελθόν μπορώ να θυμηθώ μόνο μια τρανταχτή φορά που η ανωτερότητα της εμφανώς καλύτερης ομάδας ανατρέπεται ξαφνικά από την αύρα ενός ντέρμπι και αυτή ήταν όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης, στην επιστροφή του στον Ολυμπιακό το 1999, έφευγε με σφιγμένες γροθιές από το ΟΑΚΑ έχοντας σπάσει το αήττητο της σεζόν του Παναθηναικού με 69.
Ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να παίξει ακόμα καλύτερα στον τελικό του κυπέλλου αν θέλει να επιβεβαιώσει την κυριαρχία του και να σηκώσει την πρώτη κούπα της χρονιάς αλλά απλά θα δανειστώ μια ατάκα του Δημήτρη Παπανικολάου πίσω από το 1997 πριν πάρει τον στραβό το δρόμο: Υπάρχει κανείς Έλληνας που να θεωρεί τον Παναθηναικό καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό;