Bryant Dunston σε ακτίνες Χ

Μετά την απόκτηση του Σέντρικ Σίμονς, ο Ολυμπιακός συνέχισε να προσθέτει αθλητικότητα στην εξίσωση της φετινής του frontline κλείνοντας και τον Μπράιαντ Ντάνστον. Ταυτόχρονα έλυσε νωρίς-νωρίς φέτος ένα θέμα που θα μπορούσε να τον προβληματίσει αρκετά, αν σκεφτεί κανείς την προσφορά του Κάιλ Χάινς, με την προσθήκη παιχτών με παρόμοια χαρακτηριστικά, δύναμη-ταχύητα-αλτικότητα. Σε  μεγάλο βαθμό ο κλήρος θα πέσει στον γενναίο Ντάνστον για την κάλυψη των απωλεσθέντων...

Ο Ντάνστον δεν είναι άγνωστος στο Ελληνικό κοινό καθώς η παρουσία του στον Άρη είναι σχετικά πρόσφατη, το θέμα είναι ότι ο τωρινός Ντάνστον μπορεί να αποτελεί αίνιγμα για πολλούς γιατί με εκείνον τον παίχτη... λίγο μοιάζει.
Μια ακόμα περίπτωση Μπόμπι Μπράουν που από τα αζήτητα των κιτρίνων βρέθηκε στα κορυφαία πατώματα της Ευρωλίγκα μέσω Σπαγγέτι Σιρκουί;

Τι ακολούθησε  για τον Ντάνστον μετά από εκείνη την σχετικά αδιάφορη παρουσία του στον Άρη  στο πρώτο μισό της σεζόν 2010-2011 (6.2 πόντοι, 3.8 ριμπάουντς στην Α1); 
Πρώτα η μετακόμιση στο Ισραήλ, μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς, στη Μπνέι Χασαρόν όπου σαν ρεζέρβα του Σον Τζέιμς είχε 7.7 πόντους και 5 ριμπάουντς ανά ματς και έπειτα η εκτόξευση...
Η Χάποελ Χολόν τον κράτησε στο  εγχώριο πρωτάθλημα δίνοντάς του ταυτόχρονα και ρόλο βασικού πράγμα που ο Ντάνστον αξιοποίησε στο έπακρο με το εντυπωσιακό 14-9-2 (πόντοι-ριμπάουντς-μπλοκς) εξαργυρώνοντας τα οφέλη και σε προσωπικό επίπεδο με την μετακόμιση του στο Ιταλικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Βαρέζε την περασμένη χρονιά. Η παρουσία του στη Βαρέζε (14-7.5-2) εκτός ότι δείχνει ότι μιλάμε για έναν παίχτη που συνεχώς βελτιώνεται, του έδωσε και την μεγαλύτερη ευκαιρία του μέχρι τώρα, το συμβόλαιο με τον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό και την δυνατότητα για τις πρώτες εικόνες στην Ευρωλίγκα στα 27 του χρόνια. 
Από την περσινή χρονιά στη Βαρέζε αντλήσαμε και το υλικό για την ακτινογραφία του Μπράιαντ Ντάνστον.


ΕΠΙΘΕΣΗ
Αθλητικά προσόντα, γρήγορη κίνηση, γερά πατήματα, δυναμικά τελειώματα συνθέτουν το προφίλ του Μπράιαντ Ντάνστον στα πικ εν ρολ στην επίθεση.
Ικανός για θεαματικές φάσεις που έχουμε να δούμε στο ΣΕΦ από τον καιρό που ο Τζόι Ντόρσει ήταν εδώ. Στη Βαρέζε με βασικό τροφοδότη τον "δαίμονα" Μάικ Γκριν ο οποίος με την ευκαιρία είναι πολύ κοντά στη Κίμκι (ένας ακόμα παίχτης της περσινής Βαρέζε που ανεβαίνει επίπεδο) έκανε παππάδες, ο Ολυμπιακός έχει γκαρντς που μπορούν και πρέπει να δουν τον Ντάνστον σε τέτοιες συνεργασίες, είναι το μισό του φαί στην επίθεση.

Στη Βαρέζε τον είδαμε αρκετά να παίρνει προσπάθειες στο ποστ.
Έχει ποικιλία, μπορεί να υποδεχθεί την μπάλα στο ποστ και να ξεκινήσει την προσπάθεια και από τις δύο πλευρές, τόσο από αριστερά όσο και από δεξιά. Ταυτόχρονα μπορεί να γυρίσει και από τους δύο ώμους ενώ ολοκληρώνει κάποιες φορές με το αριστερό ,το κακό χέρι.

Δεν είναι σπουδαίος ποστ παίχτης, δεν έχει μεγάλη τεχνική στο τελείωμα, ούτε χάρη στην κίνηση αλλά έχει τον τρόπο του, είναι πολύ δυνατός και μπορεί να παίξει τουλάχιστον τα μισματς με επιτυχία, αλλάζει εύκολα κατευθύνσεις όταν ποστάρει κρατώντας το σταθερό.

Το κακό είναι ότι όταν παίζει στο ποστ κοιτάει μόνο το καλάθι πράγμα που φέρνει καμιά φορά προβλήματα στο shot selection ενώ η έννοια δημιουργία από το ποστ δεν υπάρχει στο ρεπερτόριό του και αυτό είναι σίγουρα ένα σημαντικό μείον. Θέλει απλά και μόνο να σκοράρει...



Αρκετές ευκαιρίες για σκορ έρχονται επίσης, τόσο από τις περιπτώσεις που λειτουργεί σαν finisher όσο και από φάσεις που δημιουργεί από την δουλειά του στα επιθετικά ριμπάουντς.

Ο Ντάνστον όπως και στα πικ εν ρολς μπορεί να τελειώσει φάσεις πολύ επιθετικά, αν και άτσαλα όταν δεν έχει ευκαιρία να βρεί καθαρό χώρο μπροστά του για να πατήσει. Η Βαρέζε πέρσι με τρεις αρκετά επιθετικούς/γρήγορους/καλούς σουτέρ περιφερειακούς στην πεντάδα της, Γκριν-Μπανκς-Έρε, και τον σουτέρ Ντούσαν Σάκοτα στο 4 του έδωσε την ευκαιρία να βρεί αρκετούς ανοιχτούς χώρους για να τελειώσει φάσεις με καλές προυποθέσεις. Στον Ολυμπιακό οι προυποθέσεις μπορεί να είναι οι ίδιες ή και καλύτερες.

Τα 2.5 επιθετικά ριμπάουντς ανά αγώνα που έγραφε στην Lega A  έδιναν αρκετό σκορ στον νέο σέντερ του Ολυμπιακό. Έχει συνεχόμενα άλματα, είναι αποτελεσματικότερος σαν σκόρερ όμως όταν έχει ανοίγματα μπροστά του  για να σηκωθεί γερά παρά σε φάσεις που μπλέκει με traffic μέσα στη ρακέτα.
Είναι είδηση όταν σουτάρει πάνω από τα 2.5-3 μέτρα μέσα στο ματς, η φάση στο 0.17 αποκτά μουσειακές διαστάσεις. Στην ουσία μόνο σε ιδιαίτερες καταστάσεις (να τελειώνει ο χρόνος επίθεσης) μπορεί να δούμε κάτι τέτοιο.



ΑΜΥΝΑ

Μπορεί το πιο προβεβλημένο στοιχείο της αμυντικής του επίδοσης να είναι η άμυνα του ψηλά  αλλά αυτό που τον κάνει πραγματικά καλό αμυντικό είναι ότι αυτό το στοιχείο συνδυάζεται με μπόλικη ταχύτητα στα πόδια.
Όμως παρότι είναι αρκετά γρήγορος σαν ψηλός η Βαρέζε πέρσι κράταγε τον Ντάνστον μέσα στα πικ εν ρολ με τον περιφερειακό να περνάει πάνω από το σκριν οδηγώντας τον ballhandler προς τα μέσα. 
Ο Ντάνστον είναι ιδανικός σε αυτή την άμυνα, λειτουργεί πολύ καλά σαν paint protector και βάζει τα χέρια του πολύ σωστά πάνω στη πάσα, είτε χαμηλά είτε ψηλά. Έχει καλές τοποθετήσεις όταν μένει στη μέση μεταξύ των δύο επιθετικών που εμπλέκονται και καλά πόδια όταν ο περιφερειακός πάει κατά πάνω του. Η αίσθηση μου είναι ότι δεν βγάζεις ψηλά για hedge out αυτόν τον παίχτη όταν μπορεί να σου δώσει τόσα πράγματα προστατεύοντας την ρακέτα.

Σε κάποιες μεμονωμένες φάσεις η Βαρέζε έκανε αλλαγές στην άμυνα στο πικ εν ρολ, περισσότερο πάνω στη ροή του παιχνιδιού έμοιαζαν να προκύπτουν αυτές οι άμυνες παρά σαν τεχνική οδηγία.
Έχει γρήγορα πόδια για να ακολουθήσει τα αντίπαλα γκαρντς και κρύβει το καλάθι με τα χέρια του όταν μαρκάρει πάνω στα σουτ. Αυτό που δεν έχει είναι τεχνογνωσία σε αυτά τα μαρκαρίσματα, δεν μπορεί να προβλέψει την επόμενη κίνηση του γκαρντ, δεν προστατεύει καλά το κορμί του δίνοντας συχνά φάουλς στους διάφορους πονηρούς κοντούς που πάνε κατά πάνω του. Υπάρχει potential και πολλά περιθώρια βελτίωσης για πολύ καλύτερη άμυνα σε αυτές τις φάσεις, φυσικά είναι ήδη πιο αξιόπιστος από τους περισσότερους σέντερς της Ευρώπης σε defence switches απλά θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερος.

Επιβλητικός στην άμυνα ψηλά με τρομερά νούμερα στις τάπες σε όλη του την καριέρα. Στη Βαρέζε 2.1, στη Χολόν 1.8, στον Άρη και τη Χασαρόν 1.6 αλλά σε 16 και 18 λεπτά αντίστοιχα ανά αγώνα. Και αυτός, όπως και οι περισσότεροι εξπέρ του είδους στις μέρες μας στην Ευρώπη, μπλοκάρει καλύτερα όταν έρχεται να ντουμπλάρει ή όταν κλίνει προς τα μέσα από την αδύνατη πλευρά σε αντίθεση με τους μεγάλους μπλοκέρς προηγούμενων δεκαετιών που τάπωναν περισσότερο όταν μάρκαραν πάνω στη μπάλα (πχ.Φασούλας, Βράνκοβιτς). 
Πολύ μεγάλο άλμα και τεράστιο wingspan (2.20 εκατοστών) τα φυσικά του όπλα, το καλό timing καθαρίζει για τα υπόλοιπα.

Πολύ καλός στην άμυνα χαμηλά στο ποστ, αρκετά δυνατός μπορεί να ακολουθεί ψηλά πάνω στη τελική προσπάθεια τον αντίπαλο post player.

Τα όποια προβλήματα που προέρχονται από το γεγονός ότι παραμένει ένας undersized σέντερ όμως υπάρχουν, τα υπόλοιπα θεματάκια που μπορεί να έχει δημιουργούνται από την τάση του να προσπαθεί να αμυνθεί ψηλά σχεδόν εμμονικά (ξεχνώντας πόσο σημαντική μπορεί να είναι μια καλή τοποθέτηση) πράγμα που καμιά φορά προκαλεί ανισορροπίες στη θέση του και εύκολα φάουλς. Έχει τα αρνητικά του αλλά είναι πολύ καλός.

Ο Ολυμπιακός είχε να κάνει μεταξύ συγκεκριμένων επιλογών για την κάλυψη της θέσης του σέντερ μετά την φυγή του Κάιλ Χάινς και ο Ντάνστον ήταν σίγουρα μια από τις καλύτερες από αυτές. Αυτό δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε και άμεσα θα αποδειχθεί έτοιμος για το υψηλότερο επίπεδο, τώρα θα φανεί.
Κατά τη γνώμη μου η περίπτωση του, αναλογικά με αυτά που μπορεί να του ζητηθούν, ίσως και να έχει περισσότερο ρίσκο από εκείνη του Σέντρικ Σίμονς που μπορεί να είναι μικρότερων δυνατοτήτων αλλά έχει συγκεκριμένα πράγματα που θα χρειαστεί να κάνει. 
Ακόμα και αν μοιάζουν πολύ σαν παίχτες (που μοιάζουν) ο Σίμονς θα έχει βγάλει τα λεφτά του ακόμα και με δέκα λεπτά καλής άμυνας, από τον Ντάνστον θα ζητηθεί πολύ πιο πληθωρική παρουσία.

Το υπερβολικό hype και οι προσδοκίες πολλές φορές κάνουν κακό ειδικά όταν έχουμε κάποια άλλα δεδομένα στη μέση: το βάρος των ευθυνών, η σύγκριση με τον πρώην, το υψηλότατο επίπεδο.

Φυσικά ο Μπράιαντ Ντάνστον έχει πολλά εφόδια για να πετύχει την αποστολή του. 
Άξιος εκπρόσωπος της σχολής των undersized σέντερς που κάνουν θραύση στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, θεαματικός, γρήγορος, φυσικά προικισμένος. 
Έχει όμως και αδυναμίες που πρέπει να διορθώσει: να μην παρασύρεται από τον ρυθμό ή την ψυχολογία μέσα σε ένα ματς, να προστατεύει τον εαυτό του καλύτερα από τη φθορά των φάουλς, να προσέχει τις επιλογές του στην επίθεση.

Η πορεία του τα τελευταία δύο-τρία χρόνια έχει δείξει ότι μπορεί να βελτιώνεται και να ανταποκρίνεται στο αμέσως επόμενο επίπεδο σκαλί-σκαλί  (καλό σημάδι και η βελτίωση στις βολές) και αυτό πέρα από όλα τα άλλα θέλει αρκετή ψυχολογική ισορροπία και προσήλωση στον επόμενο στόχο, να είσαι πνευματικά δυνατός. 
Το καλύτερο νέο που άκουσα χθες δια στόματος Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν ότι ο Ολυμπιακός έψαξε αρκετά τον χαρακτήρα και το work ethic του Ντάνστον για να προχωρήσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας.