Παλιοί γνώριμοι
Ο τραυματισμός του νυν σέντερ του Ολυμπιακού Μπράιαντ Ντάνστον κατά την διάρκεια των περσινών Ιταλικών ημιτελικών μεταξύ της Βαρέζε και της Σιένα ήταν ένα γεγονός που αν δεν συνέβαινε, τότε ίσως η πρωταθλήτρια Ιταλίας να ήταν διαφορετική μετά από επτά ολόκληρα χρόνια.
Με τα αν όμως δεν γράφεται η ιστορία και η Σιένα με απόλυτο μειονέκτημα έδρας σε όλες τις φάσεις των Ιταλικών πλέι-οφς (αφού τερμάτισε πέμπτη στην κανονική περίοδο), κατάφερε να διατηρήσει την εγχώρια κυριαρχία της αποκλείοντας αρχικά με 4-3 τις Μιλάνο και Βαρέζε και σφραγίζοντας την κατάκτηση του τίτλου, σαφώς πιο εύκολα στους τελικούς με την Ρόμα των Ντατόμε και Λαβάλ με 4-1 νίκες, κατακτώντας παράλληλα και το Κύπελλο Ιταλίας μέσα στο Μιλάνο επί της Βαρέζε.
Με τα αν όμως δεν γράφεται η ιστορία και η Σιένα με απόλυτο μειονέκτημα έδρας σε όλες τις φάσεις των Ιταλικών πλέι-οφς (αφού τερμάτισε πέμπτη στην κανονική περίοδο), κατάφερε να διατηρήσει την εγχώρια κυριαρχία της αποκλείοντας αρχικά με 4-3 τις Μιλάνο και Βαρέζε και σφραγίζοντας την κατάκτηση του τίτλου, σαφώς πιο εύκολα στους τελικούς με την Ρόμα των Ντατόμε και Λαβάλ με 4-1 νίκες, κατακτώντας παράλληλα και το Κύπελλο Ιταλίας μέσα στο Μιλάνο επί της Βαρέζε.
Φέτος η πρωταθλήτρια Ιταλίας παρά το ριζικά ανανεωμένο πρόσωπο, εξαιτίας της φυγής οκτώ παικτών από την δωδεκάδα, έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό με τις προηγούμενες χρονιές...
Από την σεζόν 2010-2011 και μετά, η Σιένα (με εξαίρεση το 11-12) εμφανίζεται πάντα με πολλές αλλαγές στο ρόστερ που δίνουν την εντύπωση ότι θα είναι αποδυναμωμένη και λιγότερο ανταγωνιστική σε επίπεδο Ευρωλίγκας αλλά στο τέλος καταφέρνει να κατακτάει τα πάντα στην Ιταλία και ταυτόχρονα να παρουσιάζεται αξιόμαχη στην Ευρώπη φτάνοντας ακόμα και σε Final Four το 2010-2011.
Από την σεζόν 2010-2011 και μετά, η Σιένα (με εξαίρεση το 11-12) εμφανίζεται πάντα με πολλές αλλαγές στο ρόστερ που δίνουν την εντύπωση ότι θα είναι αποδυναμωμένη και λιγότερο ανταγωνιστική σε επίπεδο Ευρωλίγκας αλλά στο τέλος καταφέρνει να κατακτάει τα πάντα στην Ιταλία και ταυτόχρονα να παρουσιάζεται αξιόμαχη στην Ευρώπη φτάνοντας ακόμα και σε Final Four το 2010-2011.
Tο ξεκίνημα όμως στην Ευρωλίγκα του 2013-2014 δεν είναι καθόλου καλό...
Με τρεις ήττες στα πρώτα τρία ματς, χάνοντας ακόμα και από τον σάκο του μποξ του ομίλου φαινομενικά, την Ζιελόνα Γκόρα, είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο να διευρυνθεί το αρνητικό ευρωπαϊκό σερί της από την περσινή Ευρωλίγκα στο 0-8, αλλά και να αποτελεί το ματς με τον Ολυμπιακό στην ουδέτερη Φλωρεντία ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου για την Μοντεπάσκι όπου ήττα δεν χωράει.
Γιατί αν φύγει με το κίτρινο φύλλο αγώνα από την συγκεκριμένη αναμέτρηση θα απέχει από τις Μπάγερν, Μάλαγα και Γαλατασαράι δύο και τρία παιχνίδια αλλά και θα έχει ως επιπλέον βαρίδι στην πορεία της τις ήττες με σεβαστές διαφορές από Μπάγερν και Γαλατασαράι που μπορεί να μετρήσουν καθοριστικά σε ισοβαθμίες στο τέλος της πρώτης φάσης των ομίλων.
Με τρεις ήττες στα πρώτα τρία ματς, χάνοντας ακόμα και από τον σάκο του μποξ του ομίλου φαινομενικά, την Ζιελόνα Γκόρα, είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο να διευρυνθεί το αρνητικό ευρωπαϊκό σερί της από την περσινή Ευρωλίγκα στο 0-8, αλλά και να αποτελεί το ματς με τον Ολυμπιακό στην ουδέτερη Φλωρεντία ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου για την Μοντεπάσκι όπου ήττα δεν χωράει.
Γιατί αν φύγει με το κίτρινο φύλλο αγώνα από την συγκεκριμένη αναμέτρηση θα απέχει από τις Μπάγερν, Μάλαγα και Γαλατασαράι δύο και τρία παιχνίδια αλλά και θα έχει ως επιπλέον βαρίδι στην πορεία της τις ήττες με σεβαστές διαφορές από Μπάγερν και Γαλατασαράι που μπορεί να μετρήσουν καθοριστικά σε ισοβαθμίες στο τέλος της πρώτης φάσης των ομίλων.
Το μόνο παρήγορο από την μέχρι τώρα πορεία της Σιένα φέτος είναι αυτά που συμβαίνουν εντός Ιταλίας με την κατάκτηση του Ιταλικού Super Cup και το 3-1 ρεκόρ στο πρωτάθλημα να μοιάζουν ως θετικός απολογισμός μπροστά σε αυτά που κατορθώνουν μέχρι στιγμής στην Ευρωλίγκα οι Ιταλοί.
Ο προπονητής που έχει το δύσκολο έργο να κάνει τους πολλούς νεοαποκτηθέντες ένα σύνολο είναι ο Μάρκο Κρέσπι (όπως και ο Λούκας Μπάνκι πήρε προαγωγή από βοηθός προπονητή σε πρώτο) και μπορεί να έχει ανεβάσει δύο ομάδες στην πρώτη κατηγορία αλλά το σύνολο της καριέρας του δεν διακρίνεται από λαμπρά αγωνιστικά παράσημα.
Ο προπονητής που έχει το δύσκολο έργο να κάνει τους πολλούς νεοαποκτηθέντες ένα σύνολο είναι ο Μάρκο Κρέσπι (όπως και ο Λούκας Μπάνκι πήρε προαγωγή από βοηθός προπονητή σε πρώτο) και μπορεί να έχει ανεβάσει δύο ομάδες στην πρώτη κατηγορία αλλά το σύνολο της καριέρας του δεν διακρίνεται από λαμπρά αγωνιστικά παράσημα.
Παρά τις πολλές μεταγραφές η ομολογουμένως πιο σημαντική κίνηση που έγινε κατά την διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου για την ομάδα της Σιένα δεν ήταν κάποια νέα προσθήκη αλλά η παραμονή του Ντάνιελ Χάκετ στην ομάδα.
Γιατί ο Αμερικανο(Ιταλός) γκαρντ όχι μόνο είχε τρομερή συμβολή στις περσινές επιτυχίες αλλά αποτελεί έναν γκαρντ που επιχειρεί και τελειώνει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των διεισδύσεων, είναι πρώτος σκόρερ και ο πιο αξιόπιστος δημιουργός της ομάδας και με το ranking του στην Ευρωλίγκα να είναι διπλάσιο και πλέον από τον επόμενο παίκτη της Μοντεπάσκι, δείχνει ξεκάθαρα ποιος είναι το αφεντικό στο παρκέ για την Σιένα…
Γιατί ο Αμερικανο(Ιταλός) γκαρντ όχι μόνο είχε τρομερή συμβολή στις περσινές επιτυχίες αλλά αποτελεί έναν γκαρντ που επιχειρεί και τελειώνει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των διεισδύσεων, είναι πρώτος σκόρερ και ο πιο αξιόπιστος δημιουργός της ομάδας και με το ranking του στην Ευρωλίγκα να είναι διπλάσιο και πλέον από τον επόμενο παίκτη της Μοντεπάσκι, δείχνει ξεκάθαρα ποιος είναι το αφεντικό στο παρκέ για την Σιένα…
Δίπλα του ως παρτενέρ στην περιφέρεια οι Έρικ Γκριν και Τέιλορ Ρότσεστι μαζί με τον swingman Κιμ Ίνγκλις θα προσπαθήσουν να καλύψουν το ρόλο του γκαρντ-σκόρερ που έπαιζε ο Μπόμπι Μπράουν, τρείς παίκτες που διακρίνονται για την ικανότητα τους να απειλήσουν με τρίποντο ή middle range σουτ και έχουν επιθετικό ταλέντο. Άλλωστε ο Γκριν ήταν ο πρώτος σκόρερ του NCCA την περασμένη περίοδο...
Από την άλλη πλευρά το ότι ο Γκριν προέρχεται κατευθείαν από το κολέγιο και ο Ίνγκλις έχει ως παραπάνω εμπειρία μόνο έναν χρόνο μεταξύ ΝΒΑ και NBDL, πρακτικά σημαίνει ότι δεν έχουν ιδιαίτερη εικόνα από ευρωπαϊκό και επαγγελματικό μπάσκετ και θα χρειαστούν ένα διάστημα προσαρμογής που μπορεί και να είναι αρκετά μεγάλο όπως θυμόμαστε καλά και από τις δικές μας περιπτώσεις των Κέιλιν Λούκας και Ματ Χάουαρντ.
Έτσι, συγκριτικά ο Ρότσεστι υπερτερεί σαφώς σε παραστάσεις από τα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχοντας περάσει από Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Τουρκία από το 2009 που πρωτοήρθε στην Ευρώπη και εκπροσωπώντας την Εθνική Μαυροβουνίου στα περσινά προκριματικά του Ευρωμπάσκετ.
Έτσι, συγκριτικά ο Ρότσεστι υπερτερεί σαφώς σε παραστάσεις από τα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχοντας περάσει από Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Τουρκία από το 2009 που πρωτοήρθε στην Ευρώπη και εκπροσωπώντας την Εθνική Μαυροβουνίου στα περσινά προκριματικά του Ευρωμπάσκετ.
Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια...
Η άλλη μισή είναι ότι έχει αρκετά αποτυχημένα περάσματα σε Άλμπα Βερολίνου, Γαλατασάραι και Λαμποράλ Κούτσα και εκτός από την αμφιβολία αν μπορεί να πετύχει σε ομάδες μεγαλύτερες από αυτές που του δίνουν πλήρη ελευθερία κινήσεων, μοιράζεται ως κοινό με τους άλλους δύο το ότι κανένας τους δεν είναι κλασσικός πλέι-μεικερ και ότι όλοι τους με την μέχρι τώρα εικόνα τους δείχνουν ότι σε σετ παιχνίδι μπορούν να απειλήσουν με ατομικές ενέργειες σουτάροντας από μακριά αλλά δεν εκπέμπουν την ίδια απειλή και κοντά στο καλάθι με πιθανότερη συμπληρωματική εναλλακτική του σουτ να είναι η kick-out πάσα.
Η άλλη μισή είναι ότι έχει αρκετά αποτυχημένα περάσματα σε Άλμπα Βερολίνου, Γαλατασάραι και Λαμποράλ Κούτσα και εκτός από την αμφιβολία αν μπορεί να πετύχει σε ομάδες μεγαλύτερες από αυτές που του δίνουν πλήρη ελευθερία κινήσεων, μοιράζεται ως κοινό με τους άλλους δύο το ότι κανένας τους δεν είναι κλασσικός πλέι-μεικερ και ότι όλοι τους με την μέχρι τώρα εικόνα τους δείχνουν ότι σε σετ παιχνίδι μπορούν να απειλήσουν με ατομικές ενέργειες σουτάροντας από μακριά αλλά δεν εκπέμπουν την ίδια απειλή και κοντά στο καλάθι με πιθανότερη συμπληρωματική εναλλακτική του σουτ να είναι η kick-out πάσα.
Αν έπρεπε όμως να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα της περιφερειακής γραμμής των Ιταλών ίσως το σημαντικότερο ζήτημα να είναι η αμυντική συμπεριφορά των κοντών της Σιένα και ειδικότερα των Ροτσεστι και Γκριν.
Και αυτό γιατί όπως στην προγενέστερη καριέρα τους έτσι και φέτος, αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο σπάσιμο των σκρινς γεγονός που τους κάνει εύκολο θύμα για επιτυχημένες ατομικές ενέργειες των αντίπαλων περιφερειακών, ένας παράγοντας που μαζί με την διατήρηση της περσινής σχετικά αδύναμης ανασταλτικά front line δυσκολεύει τα αμυντικά πλάνα του Κρέσπι. Πόσο μάλλον όταν αντί για το αμυντικό εργαλείο Έζε ήρθε ο Χάντερ που δεν ανήκει ακριβώς στην κατηγορία των σέντερ- τερματοφυλάκων...
Το αποτέλεσμα το είδαμε στα τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια γιατί πέρα από την ζημιά που προκάλεσαν οι περιφερειακοί των Γαλατασαράι, Μπάγερν και Ζιελόνα Γκόρα, οι Τούρκοι χτυπούσαν και με pick n' roll ενώ οι Γερμανοί και Πολωνοί μεταξύ άλλων χρησιμοποίησαν ως μέσο το παιχνίδι με πλάτη.
Και αυτό γιατί όπως στην προγενέστερη καριέρα τους έτσι και φέτος, αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο σπάσιμο των σκρινς γεγονός που τους κάνει εύκολο θύμα για επιτυχημένες ατομικές ενέργειες των αντίπαλων περιφερειακών, ένας παράγοντας που μαζί με την διατήρηση της περσινής σχετικά αδύναμης ανασταλτικά front line δυσκολεύει τα αμυντικά πλάνα του Κρέσπι. Πόσο μάλλον όταν αντί για το αμυντικό εργαλείο Έζε ήρθε ο Χάντερ που δεν ανήκει ακριβώς στην κατηγορία των σέντερ- τερματοφυλάκων...
Το αποτέλεσμα το είδαμε στα τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια γιατί πέρα από την ζημιά που προκάλεσαν οι περιφερειακοί των Γαλατασαράι, Μπάγερν και Ζιελόνα Γκόρα, οι Τούρκοι χτυπούσαν και με pick n' roll ενώ οι Γερμανοί και Πολωνοί μεταξύ άλλων χρησιμοποίησαν ως μέσο το παιχνίδι με πλάτη.
Ήταν κατά συνέπεια αναπόφευκτο ότι ο Κρέσπι θα έκανε πολλούς πειραματισμούς για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά με χαρακτηριστικό το τελευταίο ματς στην Πολωνία που δοκίμασε ζώνη, hedge out και switches στην άμυνα με ψηλούς να μαρκάρουν περιφερειακούς,προσπαθώντας να βρει μια ικανοποιητική απάντηση σε αυτήν την μπασκετική εξίσωση.
Επιστρέφοντας όμως στον επιθετικό τομέα ο πιο κατάλληλος σχολιασμός για το αγωνιστικό στυλ της Μοντεπάσκι είναι ότι "άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς", καθώς η γνωστή συνταγή με το παιχνίδι που βασίζεται στα τρίποντα είναι σε πρώτο πλάνο. Τα όποια τρίποντα μπορούν, όπως στο τελευταίο εκτός έδρας ευρωπαϊκό ματς, να είναι περισσότερα από τα δίποντα ακόμα και αν δεν δοθεί αφορμή όπως η 2-3 ζώνη των Πολωνών την Παρασκευή που μας πέρασε.
Η Σιένα προσπάθησε με τις αφίξεις των Σπένσερ Νέλσον και Οθέλο Χάντερ να ενισχύσει και το inside game της γιατί ο Χάντερ είναι καλύτερος επιθετικός σέντερ από αυτούς που είχε πέρσι και διαθέτει φέτος η Ιταλική ομάδα και ο Νέλσον δίνει κάτι που δεν είχαν τα περσινά τεσσάρια, post-up παιχνίδι εκτός από παιχνίδι με πρόσωπο.
Με τα θετικά του Αμερικάνου φόργουορντ να μην σταματάνε εδώ αφού είναι παίκτης που γεμίζει τα νούμερα σε όλες τις κατηγορίες τις στατιστικής, έχει εμπειρία και ήταν από τους καλύτερους παίκτες του Ισπανικού πρωταθλήματος αγωνιζόμενος σε ομάδα που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της ACB πέρσι, την Γκραν Κανάρια.
Με τα θετικά του Αμερικάνου φόργουορντ να μην σταματάνε εδώ αφού είναι παίκτης που γεμίζει τα νούμερα σε όλες τις κατηγορίες τις στατιστικής, έχει εμπειρία και ήταν από τους καλύτερους παίκτες του Ισπανικού πρωταθλήματος αγωνιζόμενος σε ομάδα που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της ACB πέρσι, την Γκραν Κανάρια.
Αλλά στην πράξη τα πράγματα εξελίσσονται λίγο διαφορετικά με τον τραυματισμό του Νέλσον και το γεγονός ότι ο κανόνας του επιθετικού παιχνιδιού των ψηλών της Σιένα είναι να βγαίνουν έξω από το ζωγραφιστό για να εκτελέσουν τρίποντο μέσω pick n' pop καταστάσεων, κεφαλαιοποιώντας τις ασίστς από drives ή σουτάροντας από ενδιάμεση απόσταση όπως κάνουν οι Χάντερ και Ορντνερ.
Όλα αυτά μαζί κάνουν τις συνεργασίες που έχουν αποδέκτες τους Όρντνερ και Χάντερ, κάποια σουτ από επιθετικά ριμπάουντς του Χάντερ και τις διεισδύσεις του undersized powerf forward Βιτζιάνο να αποτελούν απλά την εξαίρεση στο επιθετικό παιχνίδι της Σιένα.
Όλα αυτά μαζί κάνουν τις συνεργασίες που έχουν αποδέκτες τους Όρντνερ και Χάντερ, κάποια σουτ από επιθετικά ριμπάουντς του Χάντερ και τις διεισδύσεις του undersized powerf forward Βιτζιάνο να αποτελούν απλά την εξαίρεση στο επιθετικό παιχνίδι της Σιένα.
Μεγαλύτερο όμως πρόβλημα από την pick n' roll (και όχι μόνο) αξιοποίηση των ψηλών αποδεικνύεται το παιχνίδι με πλάτη το όποιο είναι χωρίς υπερβολή ανύπαρκτο.
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που σε τρία ματς Ευρωλίγκας δεν έχει σχεδόν ολοκληρωθεί επιτυχημένα ούτε ένα παιχνίδι στο ποστ, είτε εκτελεστικά, είτε έστω δημιουργικά με την απουσία του Νέλσον που έπαιξε μόνο ένα Ευρωπαϊκό παιχνίδι να είναι ο λόγος που τους καθιστά σχεδόν ακίνδυνους στο low-post ακόμα και αν ο Χάκετ παίξει σε μερικές περιπτώσεις με πλάτη όπως στο παιχνίδι με την Πέζαρο.
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που σε τρία ματς Ευρωλίγκας δεν έχει σχεδόν ολοκληρωθεί επιτυχημένα ούτε ένα παιχνίδι στο ποστ, είτε εκτελεστικά, είτε έστω δημιουργικά με την απουσία του Νέλσον που έπαιξε μόνο ένα Ευρωπαϊκό παιχνίδι να είναι ο λόγος που τους καθιστά σχεδόν ακίνδυνους στο low-post ακόμα και αν ο Χάκετ παίξει σε μερικές περιπτώσεις με πλάτη όπως στο παιχνίδι με την Πέζαρο.
Για τον Ολυμπιακό τώρα, το μάθημα της απώλειας της διαφοράς σε χρόνο ρεκόρ από το προηγούμενο ματς με την Μπάγερν ήταν αρκετά χρήσιμο γιατί αποτελεί την καλύτερη προειδοποίηση ότι δεν πρέπει να παρασυρθεί από την κακή εικόνα της Σιένα και να πάρει το παιχνίδι αψήφιστα.
Όχι μόνο γιατί και πέρσι η Σιένα ξεκίνησε με 3 ήττες στην πρώτη φάση και μετά επανήλθε αλλά και διότι όπως έδειξε ο Ολυμπιακός κατά διαστήματα στα ματς με Παναθηναϊκό, Μάλαγα και Μπάγερν είναι ευάλωτος στο να δέχεται αιφνιδιασμούς παρά το ευέλικτο και γρήγορο θεωρητικά ρόστερ του που του επιτρέπει στην άλλη πλευρά του γηπέδου να χτυπάει ο ίδιος με γρήγορες επιθέσεις.
Με την Σιένα των small ball σχημάτων με Κάρτερ και Βιτζιάνο ως τεσσάρια και της ταχύτητας των περιφερειακών Γκριν, Χάκετ, Ινγκλις και Κουρνο, ο Ολυμπιακός θα δοκιμαστεί και πάλι στο αμυντικό transition.
Με την Σιένα των small ball σχημάτων με Κάρτερ και Βιτζιάνο ως τεσσάρια και της ταχύτητας των περιφερειακών Γκριν, Χάκετ, Ινγκλις και Κουρνο, ο Ολυμπιακός θα δοκιμαστεί και πάλι στο αμυντικό transition.
Οπότε είναι ένα σημείο που οφείλει να προσέξει μαζί με το γεγονός ότι η Σιένα είναι η 2η ομάδα σε προσπάθειες τριών πόντων φέτος στην Ευρωλίγκα και παράλληλα η μόλις 17η σε ποσοστό ευστοχίας, ένα ποσοστό που αν βελτιωθεί μπορεί να εισάγει μια διαφοροποιημένη μεταβλητή στο ματς σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια της Σιένα ανεβάζοντας τον δείκτη δυσκολίας.
Με σοβαρότητα και συγκέντρωση όμως απέναντι σε μια ομάδα που είναι προτελευταία στα κλεψίματα, 17η στα αμυντικά ριμπάουντς και 12η στα επιθετικά ριμπάουντς, παρέχεται η δυνατότητα για τους ερυθρόλευκους να αποφύγουν τις κακοτοπιές περιορίζοντας το όποιο fast break παιχνίδι των Ιταλών αλλά και να ελέγξουν τις δύο ρακέτες ώστε στην οικονομία του παιχνιδιού να επικεντρωθεί η ομάδα μόνο στα drives του Χάκετ και τα σουτς της Σιένα.
Σε κάθε περίπτωση η Σιένα δεν είναι ομάδα που βολεύει με το στυλ της τον Ολυμπιακό γιατί το υπερβολικά προς τα έξω παιχνίδι των ψηλών της Ιταλικής ομάδας δεν το είχε καμία αντίπαλος έως τώρα. Ταυτόχρονα στην άμυνα, η ζώνη των Ιταλών είναι πιθανό να εμφανιστεί και πάλι σε αγώνα Σιένα-Ολυμπιακού όπως και λογικά κάποιες δυναμικές εξόδους πάνω στα pick n'roll για τον Βασίλη Σπανούλη αν τελικά αυτός δώσει το παρών στο παιχνίδι.
Όταν αυτά τα θέματα είναι σημεία που μπασκετικά έχουν βραχυκυκλώσει τον Ολυμπιακό κατά το παρελθόν, άρα η προσπάθεια που χρειάζεται να γίνει από τους Πρωταθλητές Ευρώπης θα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη από τα δεδομένα που λένε τα χαρτιά πριν από το ματς.
Όταν αυτά τα θέματα είναι σημεία που μπασκετικά έχουν βραχυκυκλώσει τον Ολυμπιακό κατά το παρελθόν, άρα η προσπάθεια που χρειάζεται να γίνει από τους Πρωταθλητές Ευρώπης θα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη από τα δεδομένα που λένε τα χαρτιά πριν από το ματς.
...από τον Weekendman
