Red Zone: Γυαλιά καρφιά

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που στη σελίδα του RedZone στο Facebook βάλαμε βίντεο φετινού Κιντέλ Γουντς από τα ωραία του στην Πολωνική AZS Kozsalin. Στο βίντεο ο Q που βαζίζει στα 34 πλέον, έκανε κανονικότατα όλα του τα κόλπα, να οι reverse, να τα τρίποντα, να οι σταυρωτές, εντάξει..., δεν κάρφωνε με την ίδια μανία με πριν αλλά προφανώς ο Γουντς παραμένει μια μπασκετική πανδαισία από μόνος του ακόμα και σήμερα.

Τι έγραψε ένα παλικάρι από κάτω;
Ρε να τον είχαμε και σήμερα να ρίξει ένα μπουκέτο στον Τομάσεβιτς...

Η ιδέα για ένα ρέτρο ποστ καβγάδων στην ιστορία του Ολυμπιακού γεννήθηκε άρα σήμερα ξεχνάμε πικ εν ρολ και αδύνατες πλευρές και πιάνουμε τα μπάχαλα, τις μπουνιές και τις μανούρες.
Απαραίτητη διευκρίνηση ότι όλα αυτά είναι απλά μια αφορμή για να θυμηθούμε πράγματα και καταστάσεις από το παρελθόν και τίποτα παραπάνω.

TOP-5 ΝΤΑΗΔΩΝ

Ο Μίλαν Τόμιτς έχει αρχίσει τον ιστορικότερο καβγά του μπασκετικού Ολυμπιακού όταν χτύπησε τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα στον 2ο ημιτελικό Ολυμπιακού-Παναθηναικού του 2002. Αυτό αρκεί για το αδιαφιλονίκητο νούμερο 1 της λίστας.

Πιο πριν ήταν συχνά στη μανούρα χωρίς κάτι ξεχωριστό, υπάρχει μια κοκοραμαχία με τον εκ Ρωσίας ομογενή Βλαντιμίρ Μαιστρένκο σε ένα Ολυμπιακός-Γυμναστικός Λάρισας το 1992-93 στο ΣΕΦ που παίζει να μην την θυμάται ούτε ο ίδιος.
Ο καλτ διάλογος που γράφτηκε στα ρεπορτάζ της εποχής δείχνει ότι ο Μίλαν από μικρός πέταγε ατάκες πιο άνετα και από ότι σκόραρε απ'το τρίποντο:
-Στο δεύτερο γύρο έλα στη Λάρισα να σε γ.....!
-Γιατί, είσαι από τη Λάρισα;

Δεν τον είπαν τυχαία Ράμπο.
Ο Γιώργος Σιγάλας πάντα έτρεχε πρώτος να χωθεί όταν έβλεπε ότι κάτι πάει να ξεκινήσει. Με τον Ντομινίκ τα στήσανε στο ΣΕΦ σε μια πολυαναμενόμενη φασαρία το 1995-96, μια χρονιά νωρίτερα έπαιξε μπουνιές με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη μέσα στη Γλυφάδα στους επεισοδειακούς τελικούς του 1994-95.
Δυνατή στιγμή του και το 2001 με την Εθνική στην Αττάλεια όταν με dominant εμφάνιση πήρε δυο-τρεις Βόσνιους παραμάζωμα.

Κιντέλ Γουντς, η αφορμή για αυτό το αφιέρωμα.

Γενικά ήταν τόσο στον κόσμο του που νόμιζες ότι βαριόταν να τσακωθεί.

Μέχρι που πήγε ο Τομασέβιτς από πάνω του και του ζήτησε τα ρέστα για το take down στον Διαμαντίδη.

Για πότε σηκώθηκε ούτε που το κατάλαβα.

Ο Μπάμπης Παπαδάκης δεν είχε απλά παρουσιαστικό πορτιέρη σε μαγαζί της παραλιακής.
Οι κακές γλώσσες της εποχής έλεγαν ότι ο ρόλος του στον Ολυμπιακό ήταν να φυλάει τα νώτα του Γιάννη Ιωαννίδη όταν ο Ξανθός αποφάσιζε να κάνει το παιχνίδι π.....α, πράγμα που έκανε με επιτυχία στα χρόνια του στον Ολυμπιακό.

Φυσικά δεν υιοθετούμε αυτή τη λογική για τον μικρό Τσαρλς Μπάρκλει των 90ς.

Πρωταγωνίστησε στον πονεμένο καβγά του Τελ Αβίβ όταν μάζεψε μερικές από τον σουρωμένο Ρόι Τάρπλει παραμονές του τελικού με τη Μπανταλόνα.

Ο Ρόι Τάρπλει (RIP) δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε καβγατζής.
Αλλά για έναν άνθρωπο χωρίς φρένα ήταν φυσιολογικό να υπάρξουν στιγμές που θα χάσει τον έλεγχο και εντός παρκέ.

Πρωταγονιστής σε έναν από τους πιο κλασσικούς καβγάδες στην ιστορία του ΝΒΑ όταν αρπάχτηκε με τον Jim Peterson σε ένα Mavs-Rockers το 1987.

O Ταρπ επιτέθηκε πρώτος με αγκωνιά, ο Peterson έγινε έξαλλος και πήγε κατά πάνω του ορμητικά αλλά τόσο ανοιχτά όσο χρειαζόταν για να δεχτεί ένα ακόμα χτύπημα από τον Ρόι που έδειξε αξιοζήλευτες ικανότητες μποξέρ.

Στην Ελλάδα δεν ήταν πολύ ήσυχος επίσης, πέρα από το επεισόδιο με τον Μπάμπη Παπαδάκη στο Τελ Αβίβ, είχε προλάβει να πλακώσει και τον Λανς Μπέργουολντ του Περιστερίου στο ΣΕΦ.
Ντισκαλιφιέ και οι δύο, προηγήθηκε αγκωνιά του Ρόι εκτός φάσης που μάτωσε τον Μπέργουολντ πριν ο Ρόι δείξει για μια ακόμα φορά ότι το ταλέντο του δεν περιοριζόταν σε αυτά που έκανε με τη μπάλα του μπάσκετ.

REST OF THE BEST

Ο Κάρει Σκάρει ήταν μια ακόμα απρόβλεπτη προσωπικότητα που δεν μπορούσες να καταλάβεις πώς θα αντιδράσει.
Στην ιστορία έμεινε το επεισόδιο με τον ίδιο τον άνθρωπο που τον έφερε στην Ελλάδα, τον Στηβ Γιατζόγλου.

Η περιγραφή του ίδιου του Στηβ έχει όλες τις λεπτομέρειες στην πρώτη ενδοΟλυμπιακή σύρραξη που έγινε πολύ γνωστή. Ακολουθεί το Παπαδάκης-Τάρπλει αλλά και μια ακόμα λίγο αργότερα...

Ο Νέναντ Μάρκοβιτς δεν σήκωνε πολλά-πολλά.
Βαλκάνιος άρα μπαρουτοκαπνισμένος, όταν είσαι αρχηγός της Εθνικής Βοσνίας τότε σίγουρα δεν είσαι τυχαίος.
Χάιλαιτ όταν έκανε τον Ιμπραήμ Κουτλουάι να πάει για πισωπεταλιές στον Κορυδαλλό.

Ο Έισι Λο δεν ήταν καθόλου επιθετικός.
Είχε μια κοκορομαχία με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη στο πρώτο του ακόμα ματς στην Ελλάδα κόντρα στο Μαρούσι αλλά δεν πολυασχολήθηκε.

Όταν ο Ρομέιν Σάτο τον ανάγκασε να ασχοληθεί, έκανε μια χαψιά τον Κεντροαφρικανό που γυάλισε τα πατώματα του ΣΕΦ.

Ο θεότρελος Ντάλιμπορ Μπάγκαριτς που στο Ιβανώφειο κόντρα στον Άρη έκανε κόλαση το ματς και σήκωσε το γήπεδο στο πόδι.

Ο Πέρο Άντιτς ήταν περισσότερο ψαρωτικός, ο τύπος που θα φέρεις μαζί σου στον καβγά για να τον βλέπει ο αντίπαλος σου χωρίς να έχει απαραίτητα ανάμειξη, και όχι τόσο μπλεγμένος σε κάτι μεγάλο.
Ωραίος ο τσαμπουκάς-μάθημα στον Μίλος Τεόντοσιτς στον ημιτελικό του Λονδίνου και η μανούρα με τον Λάσμε στον τελικό Κυπέλλου του 2013.
Φυσικά συνεχίζει απτόητος στα παρκέ του ΝΒΑ.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΙΚ ΚΑΝΤΟΝΑ

Ο Μπλου Έντουαρντς όταν πήδηξε στην κερκίδα να αρπάξει κάποιους μεσήλικες που του έκαναν χειρονομίες μετά από την αψιμαχία του με τον Φρεντερίκ Φοτού στο Ορτέζ-Ολυμπιακός το 2000.

Είχε δείξει καλά δείγματα και νωρίτερα όταν δεν δίστασε να κολλήσει στον Ντέγιαν Μποντιρόγκα μέσα στο ΟΑΚΑ.

Ο Τζόι Ντόρσει που τα έβαλε με το κοινό της Σιένα στην πρώτη ακόμα ένδειξη ότι δεν είναι και το πιο σταθερό παιδί του κόσμου.

Ο (ΑΝΤΙ) ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ

Ο Μάρντι Κόλινς ανάγκασε τον Ρούντι Φερνάντεζ να τινάξει τη φράντζα αρκετές φορές στην περσινή σειρά με τη Ρεάλ στους προημιτελικούς της Ευρωλίγκα. Άλλες φορές έφταιγαν τα κάπως άγαρμπά του μαρκαρίσματα και άλλες η τάση του Ρούντι να υπερβάλει.

Νωρίτερα είχε δείξει την κλάση του ρίχνοντας μια αθλητική (μέσα στη φάση) μπάτσα στη μούρη του Δημήτρη Διαμαντίδη.

Φυσικά δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι σαν παίχτης των Νικς ήταν κεντρικός πρωταγωνιστής σε ένα από τα μεγαλύτερα fights της σύγχρονης ιστορίας όταν ξάπλωσε τον J.R Smith σε αγώνα Nuggets-Knicks το 2006.

Η ιστορία συνεχίστηκε με εμπλοκή ακόμα και του Carmelo Anthony για να τελειώσει με ένα τρελό take down του Nate Robinson και πάλι στον J.R.

Η ΕΚΠΛΗΞΗ

Αν δεν δεις το παρακάτω βίντεο σου είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι αυτό το έκανε ο Τζος Τσίλντρες.
Όλοι έχουν δικαίωμα σε μια κακιά στιγμή μάλλον...

ΜΠΑΧΑΛΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Όταν ο Σταύρος Ελληνιάδης με τον Τζον Κόρφα ύψωσαν τα αναστήματά τους σε κάποιο ματς Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ το 1991-92.

Όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης τσάκωσε από τον λαιμό τον Μηνά Γκέκο την ίδια χρονιά.

Όταν ο δαιμονισμένος Ποπς Μενσά Μπονσού πλακώθηκε με τον Μίρζα Μπέγκιτς στο περσινό Ολυμπιακό-Γαλατά στο ΣΕΦ. Η τιμωρία που ακολούθησε σήμαινε το ουσιαστικό τέλος του Μπέγκιτς από τον Ολυμπιακό, βγήκε και ένα καλό από την όλη φάση δηλαδή...

Το Ζίζιτς-Σκέιλς fight πίσω στο 2007.

Το σκηνικό ξεκίνησε με τη μανούρα του Αμερικάνου με τον Νίκο Μπάρλο αλλά όπως συχνά γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις την πλήρωσε αυτός που ήρθε να χωρίσει, ο Άντριγια Ζίζιτς δηλαδή.

Η συνέχεια μας έδωσε την απάντηση στον Σκέιλς δια χειρός Άρβιντας Ματσιγιάουσκας που απέδειξε ότι δεν είναι καλός μόνο στα τρίποντα αλλά και την κορυφαία στιγμή με τον Γιάννη Μπουρούση να επιτείθεται κουνώντας τη πετσέτα λες και έχει στα χέρια κανά σπασμένο μπουκάλι σε μπαρ του Τέξας. Μετά το ματς ο Ζίζιτς έψαχνε τον Σκέιλς στα αποδυτήρια για να συνεχίσουν.

Το επιθετικό στυλ του Πατ Μπέβερλι φθάνει τους αντιπάλους στα όρια τους. Ο Σαμόντ Γουίλιαμς έχασε τη ψυχραιμία του σε Ολυμπιακός-Μάλαγα από το 2010-11 σε μια κοκορομαχία που οδήγησε σε διπλό ντισκαλιφιέ. Έκτοτε ο Μπεβερλάκος τα στήνει με διασημότερους αντιπάλους όπως τον Ράσελ Γουέστμπρουκ για παράδειγμα.

Όταν ο Ντίνο Ράτζα βούτηξε τον Πάτρικ Φέμερλιγνκ σε Ολυμπιακός-ΑΕΚ στο............κλειστό του Αμαρουσίου το 2000-2001.
Η άλλη περίπτωση ενδοΟλυμπιακού τσαμπουκά, κακό timing για την ομάδα με τον Ζούρο να έχει χάσει τον έλεγχο, το επεισόδειο δεν είχε συνέχεια στο όνομα της ομαδικής γαλήνης.
Νωρίτερα ο Ντίνο είχε κάνει προπόνηση κόντρα στον Μιχάλη Πελεκάνο που σαν πιτσιρικάς είχε τόσο σπαστική μούρη που κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Ράτζα.