Ας παίξουμε μπάσκετ

Πριν τον τέταρτο τελικό είχα την αίσθηση ότι παρακολουθούμε μια από τις καλύτερες σειρές τελικών όλων των εποχών. Καλό σχετικά κλίμα, ωραία ματς, εξαιρετικές ομάδες. Όχι οι δυο καλύτερες της Ευρώπης όπως θέλουν να μας περάσουν αλλά εξαιρετικές.Το τέταρτο ματς χάλασε λίγο το κλίμα για διάφορους λόγους αλλά ας είναι...

Στο αγωνιστικό κομμάτι, ένας έξτρα λόγος που κάνει τα ματς να έχουν περισσότερο ενδιαφέρον είναι  ότι οι διαφορές των ομάδων είναι διακριτές.

Ο Παναθηναικός καθρεπτίζει την εμπειρία, την κλάση αλλά υπολείπεται σε νιάτα και ενέργεια.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει ενθουσιασμό και πάθος να του τρέχουν από τα μπατζάκια αλλά ακόμα δεν είναι το ίδιο ώριμος στην διαχείριση δύσκολων/ειδικών στιγμών.

Σε τεχνικό επίπεδο  οι μεν πράσινοι δείχνουν καλύτεροι στο σετ παιχνίδι, προσπαθούν περισσότερο να παίξουν τα ευνοικά μαρκαρίσματα που τους δίνει η αντιμετώπιση του Ολυμπιακού στην άμυνα με τις συνεχείς αλλαγές και να εκμεταλευτούν τα σουτ που βρίσκουν όταν οι αντίπαλοι κλείνουν προς τα μέσα.

Οι κόκκινοι από την άλλη με επιθέτικη άμυνα προσπαθούν να εξωθήσουν τον Παναθηναικό σε λάθη ώστε να βρουν σκορ στο ανοιχτό γήπεδο, κυνηγούν κάθε ευκαιρία για πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμό και στηρίζουν πολλά στα ριμπάουντς, αμυντικό σαν απαραίτητη προυπόθεση για να τρέξουν και επιθετικό που θα αυξήσει τον αριθμό κατοχών τους και θα καλύψει κάπως την δυσκολία τους στο μισό γήπεδο.

Διαφορετικά πράγματα στην τακτική που ταιριάζουν τέλεια όμως στον χαρακτήρα των ομάδων όπως τον περιγράψαμε πριν. Φιλοσοφικά δηλαδή, ο τρόπος που παίζουν είναι ο σωστός για να κάνει την μονομαχία των τελικών ακόμα μεγαλύτερη.

Προσπαθώντας να βάλω στο μυαλό το πέμπτο και καθοριστικό ματς νομίζω ότι είναι το παιχνίδι που υπάρχουν οι περισσότερες πιθανότητες τα τεχνικά να πάνε περίπατο. 40 λεπτά, μια και έξω σαφώς και μπορεί να γίνει το οτιδήποτε...

Δεν ξέρω ποιος θα κερδίσει, όμως κοιτάζοντας την σειρά στο σύνολο της νομίζω ότι ξέρω ποιος θα προσπαθήσει να κερδίσει και ποιος θα κοιτάξει να κλέψει το ματς...

-Ποιας ομάδας οι παίχτες συνηθίζουν να προκαλούν τους αντιπάλους τους, να κολάνε το πρόσωπο τους στη μούρη του αντίπαλου αναίτια;

-Ποια ομάδα προσπαθεί συστηματικά (..από τον τελικό Κυπέλλου ακόμα) να εκνευρίσει τον πιο επιρρεπή ψυχολογικά παίχτη του αντιπάλου και να αποκομίσει όφελος είτε με τραβήγματα στην φανέλα, είτε με κλειδώματα στο χέρι που καταλήγουν σε λαβές τζόυντο,;

-Ποιος προπονητής επενδύει σε mind games, αποχωρώντας το πρωί και παραμένωντας στο πόστο του το βράδυ και ξανά από την αρχή;

-Ποιος παράγοντας που πριν δήλωνε ότι δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει τους οπαδούς έγινε ο πρώτος που δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί;

Τέλος,

-Ποια διοίκηση προσπαθεί να τονώσει ψυχολογικά την ομάδα της εκδίδοντας ανακοίνωση με πομπώδεις εκφράσεις;

Την ξέρουμε την απάντηση σε όλα...

Ο Παναθηναικός συστηματικά χρησιμοποιεί μια σειρά από ψυχολογικά τρικς γιατί πίστευει ότι έτσι θα αυξήσει τις πιθανότητες του για τον τίτλο. Δικαίωμα του! Και αυτά μέσα στο παιχνίδι είναι...

Ο Ολυμπιακός από την άλλη κοιτάζει να παίζει μπάσκετ...Με τα καλά και τα στραβά του αλλά προσπαθεί να επικεντρωθεί στον τρόπο που θα γίνει καλύτερος μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Και αυτό θα πρέπει να κάνει και αύριο...

Ο παράγοντας κόσμος στο αυριανό παιχνίδι είναι ιδιαίτερος. Το τελευταίο πέμπτο ματς σε σειρά τελικών που έγινε στο ΣΕΦ ήταν το μακρινό 1999 και επιπλέον έχουν περάσει 15 χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα που κατέκτησε η ομάδα.

 Όμως η άγονη 15ετία θα σπάσει μόνο αν ο κόσμος συμπεριφερθεί προς την σωστή κατεύθυνση. Η φωνή και η υποστήριξη τους μπορεί να απογειώσει την ομάδα και καλύτερο παράδειγμα από το δύσκολο τέταρτο ματς στην σειρά με την Σιένα δεν υπάρχει. Οποιοδήποτε παραστράτημα θα είναι βαρίδι στην προσπάθεια της ομάδας να σκεφτεί τα εντός παρκέ και ταυτόχρονα ενίσχυση στα mind games, στην τεχνική του αποπροσανατολισμού που θέλουν να πετύχουν οι πράσινοι...

Ελπίζω κόσμος και ομάδα να έχουν την ωριμότητα αύριο να προσεγγίσουν το παιχνίδι από την αγωνιστική πλευρά και μόνο γιατί τότε όλα θα πάνε καλά για εμάς.

Ας παίξουμε μπάσκετ λοιπόν...