Σφράγισμα εισιτηρίου;

...by Weekendman

Καμιά φορά στον αθλητισμό  υπάρχουν έδρες που ιστορικά περνάς καλά, σε βολεύουν και άλλες που συμβαίνει το αντίθετο, στην δικιά μας περίπτωση είναι γεγονός ότι η πρόσφατη (στις πρώτες μας επισκέψεις εκεί, early 00s δεν ήταν έτσι ακριβώς τα πράγματα) προϊστορία του Ολυμπιακού στην Βιτόρια είναι ευνοϊκή, εδώ ακόμα και πέρσι που η ομάδα βρισκόταν σε φάση ψαξίματος και έντονης αμφισβήτησης έχασε στην…δύση του ματς ενώ έδειχνε να έχει το παιχνίδι στα χέρια της για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα από μια Κάχα Λαμποράλ που είχε εκείνη την εποχή τους Πριτζιόνι, Ρέτζι Γουίλιαμς, Τελέτοβιτς και Σεραφέν (τέσσερις τωρινούς ΝΒΑερς δηλαδή), τον Ντόρσευ αλλά και τους φετινούς ηγέτες, Σαν Εμετέριο και Μπιέλιτσα. Η ομάδα που έχει να αντιμετωπίσει φέτος ο Ολυμπιακός, εκτός από ότι τον δυσκόλεψε πολύ στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης, είναι η μπασκετική εκδοχή του Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ αφού  όσο άσχημα πάει στην Ευρωλίγκα άλλο τόσο καλά πάει στην Ισπανία και την ACB νικώντας την Μπαρτσελόνα εντός, την Βαλένθια εκτός και χάνοντας οριακότατα στην έδρα της Ρεάλ. Αυτό το στοιχείο δε, εκφράζεται και μέσα στο ίδιο παιχνίδι ανατρέποντας (Βαλένθια, Ρεάλ) ή και χάνοντας διαφορές.  Συμπέρασμα: ακόμα και ο φετινός Ολυμπιακός μοιάζει σταθερός μπροστά στην ομάδα του Ιβάνοβιτς!

Η σταθερά στην ομάδα της Κάχα, είτε εντός είτε εκτός Ισπανίας, είναι ότι δεν φαίνεται κανείς  από τους τρεις πλέι-μεικερ της,  Ρότσεστι, Ερτέλ και Καμπέθας,  να μπορούν να σηκώσουν μόνοι τους το μεγάλο βάρος της οργάνωσης και αναρωτιέται κανείς αν και οι τρείς πλέι-μεικερ μαζί  μπορούν ατομικά να φτάσουν την αξία του Σπανούλη. Επίσης  αν κάποιοι θεωρούν την Αρμάνι ως ομάδα που βασίζεται στις ατομικές πρωτοβουλίες περισσότερο από όσο πρέπει τότε ας προσέξει την Κάχα που είναι μεταξύ των ομάδων με τους  χειρότερους απολογισμούς στις ασσίστς συνολικά όντας 20η στην Ευρωλίγκα και 14η σε 18 ομάδες στην ΑCB.

Το βιβλίο των κοινοτυπιών λέει ότι η στατιστική είναι ο καλύτερος τρόπος για να ειπωθούν ψέματα και εδώ ίσως έχουμε μια ακόμα εφαρμογή ( μια άλλη εφαρμογή είναι ότι η Αρμάνι είναι τέταρτη στις ασσίστς μαζί με την Εφές) και αυτό γιατί πέρα από την προσπάθεια να βοηθήσουν στην δημιουργία οι πλάγιοι της ομάδας, Σαν Εμετέριο, Όλεσον και Κοζέρ, δεν αποτυπώνεται στατιστικά η δουλειά που γίνεται στα πικς από τους ψηλούς της Κάχα όπως είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει και ο ίδιος ο Ολυμπιακός με τα περίφημα pick n'pop στο πρώτο ματς.  Αυτά τα σκρινς των ψηλών είναι από τα πιο δυνατά σημεία της Βασκικής ομάδας γιατί εκτελούνται πολύ συχνά και οδηγούν σε διάφορες παραλλαγές με επιτυχία. Μπορούν λοιπόν  να οδηγήσουν σε (i) miss match μετά από pick n'roll όπως έκανε ο Λάμπε στο πρώτο ματς πληγώνοντας αρκετά τον Ολυμπιακό, (ii) σε pick n'pop στην εναλλακτική επιλογή ώστε να βγει η μπάλα για  τους Μπιέλιτσα και Νοτσιόνι, είτε για να σουτάρουν απ'έξω, είτε να πάρουν τον διάδρομο προς το καλάθι, (iii) μπορούν να διευκολύνουν καλούς σουτέρ όπως ο Ρότσεστι και ο Όλεσον να σουτάρουν με καλές προϋποθέσεις και (iv) να διευκολύνουν ακόμα περισσότερο κάποια drives παικτών που έχουν την διείσδυση, ιδιαίτερα οι Κοζέρ και Σαν Εμετέριο. Tο αν ο Ολυμπιακός αμυντικά κάνει αλλαγές στα σκρινς ή όχι (ή και η συχνότητα που θα το κάνει) είναι  ένας προβληματισμός και σε αυτό το ματς τολμώ να πω ότι αυτός ο  προβληματισμός γίνεται ακόμα μεγαλύτερος. Η Κάχα σε σύγκριση με την Αρμάνι μπορεί να αναγκάσει θεωρητικά τον Ολυμπιακό να βγάζει έξω τους ψηλούς, είτε με την πιο βαριά εκδοχή με Πλάις ή Λάμπε στην θέση 5, είτε με την πιο light με Νοτσιόνι και Νεμάνια Μπιέλιτσα, και το πρόβλημα είναι ότι ούτε ο Λάμπε για παράδειγμα είναι στατικός σουτέρ, ούτε και οι ψηλοί γενικότερα της Κάχα είναι μέτριοι σκρίνερς σαν τον Μπουρούση ή ανύπαρκτοι σουτέρς σαν τον Χέντριξ. Επιπλέον οι σέντερ Πλάις και Λάμπε έχουν να επιδείξουν και  καλό σουτ από μέση αποστάση, λίγο πιο μέσα από το τρίποντο. Το δε επιθετικό ρεπερτόριο της Κάχα ολοκληρώνεται από την μία με το απ'ευθείας ποστ παιχνίδι που εκφράζεται κυρίως από τους Νοτσιόνι και Λάμπε και από την άλλη από κάποιες προσπάθειες για να φύγει με ανοιχτό γήπεδο όπως κάθε Ισπανική ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, ιδιαίτερα όταν αγωνίζεται εντός έδρας.

Αν ο Ολυμπιακος είχε την επιλογή για το πώς θα ήθελε να εκδηλώσεις τις επιθέσεις της η αντίπαλος του θα διάλεγε να μην γίνονται αλλαγές στο σκρινς και να ρισκάρουν καλύτερα επιθετικές προσπάθειες από Ερτέλ, Ρότσεστι και Καμπέθας  αποφεύγοντας όσο είναι εφικτό τα σουτ από τους ψηλούς ή πόντους μέσα στην ρακέτα από miss match. Aν υπάρξουν αλλαγές ίσως το καλύτερο να είναι να οδηγηθούν αυτοί οι περιφερειακοί μέσα στο στόμα του ψηλού του Ολυμπιακού, δεν είναι όμως τυχαίο που η Κάχα προσπαθεί αρκετά με τους πιο επικίνδυνους Κοζέρ, Όλεσον και Σαν Εμετεριο σε τέτοιες περιπτώσεις παρά με τους άσους της κάνοντας πιο πολύπλοκο το έργο του αντιπάλου. Και πάλι όμως, όσο και να μην επιδιώκεις τις αλλαγές θα υπάρχουν περιπτώσεις που τα πόδια των ψηλών του Ολυμπιακού θα τεσταριστούν κόντρα σε πιο κοντούς αντιπάλους...

η επίθεση της Κάχα εναντίον του Ολυμπιακού στο ματς του πρώτου γύρου

Από την άλλη πλευρά η άμυνα της Κάχα δεν ξεχωρίζει ούτε ατομικά, ούτε ομαδικά. Δεν ξέρω αν θα φτάσει στα επίπεδα της Αρμάνι όπου η αμυντική συνεργασία των ψηλών της Αρμάνι με τον Κουκ γελοιοποιήθηκε  στα τρία τελευταία ματς από τους αντιπάλους ποιντ-γκαρντ (Μπράουν, Σπανούλης, Κλάρκ), αλλά η αμυντική αδυναμία των σέντερ της Κάχα  στην αντιμετώπιση του pnr συνεχίζεται!  Όταν λοιπόν οι ψηλοί ανεβαίνουν για να ανακόψουν τον περιφερειακό πιθανότατα ο τρίτος παίκτης που θα έρθει για βοήθεια θα είναι στην ρακέτα πράγμα που σημαίνει ότι θα αφήσει το τρίποντο στον ελεύθερο παίχτη, είτε στην γωνία είτε σε περίπτωση καλής κυκλοφορίας της μπάλας από τον Ολυμπιακό να δοθεί το ελεύθερο σουτ μετά από κυκλοφορία. Ένα έργο που είδαμε αρκετά στο πρώτο ματς...

Η Κάχα ελπίζει ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει λάθη στην εκτέλεση των επιθέσεων ή ακόμα και να είναι άστοχος από την γραμμή του τριπόντου και να μην πιάσει ποσοστό ΣΕΦ...

Ο Ολυμπιακος από την πλευρά του οφείλει εκτός από τον περιορισμό των λαθών, την καλή άμυνα, το fast break παιχνίδι και την επιδίωξη περισσότερων επιθέσεων μέσα στο καλάθι, να εκμεταλλευτεί τα επιθετικά ριμπάουντς στα όποια είναι δεύτερος σε όλη την Ευρωλίγκα ενώ την ίδια ώρα η Κάχα είναι τελευταία στα αμυντικά ριμπάουντς σε μια ενδιαφέρουσα στατιστική συγκυρία.

Το πρώτο παιχνίδι στο ΣΕΦ είχε πολύ ενδιαφέρον από τακτικής άποψης αλλά ήταν και το πρώτο ματς της χρονιάς γενικά. Σήμερα η βαθμολογική του σημασία μπορεί να αλλάξει κάπως τα δεδομένα, η Κάχα έχει την πίεση του αποκλεισμού πάνω από το κεφάλι της σε περίπτωση ήττας και ο Ολυμπιακός θέλει να καθαρίσει σχεδόν τον όμιλο πριν μπει σε άλλες περιπέτειες. Οι Βάσκοι αναμένονται αποφασισμένοι οπότε σε κάθε περίπτωση το πρώτο χρονικά αλλά και ελάχιστο τακτικά που θα πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός είναι να είναι συγκεντρωμένος ιδιαίτερα στα πρώτα λεπτά και να πάει το ματς εκεί που τον βολεύει ελέγχοντας το τέμπο και τρέχοντας εκεί που πρέπει. Μόνο έτσι θα είναι πιο κοντά στο σφράγισμα του εισιτηρίου του για το top16!