Red Zone: Ελάχιστα μυστικά, πολλές προκλήσεις

Το σύστημα των νοκ άουτ αγώνων είναι από τη φύση του πιο συναρπαστικό, αλλά και πιο άδικο από μια σειρά πλέι οφ.

Μπορεί ένα αρχαίο κλισέ να λέει ότι στο μπάσκετ κερδίζει πάντα ο καλύτερος, αλλά σε μια βραδιά όλα γίνονται. Με βάση όσα έγιναν την Παρασκευή στο Κάουνας, η Ρεάλ Μαδρίτης πιστεύει ότι είναι καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό και θέλει να αποδείξει ότι η περσινή βραδιά στο Λονδίνο ήταν η εξαίρεση.
Βέβαια κανείς δεν ξέρει αν οι πρωταθλητές Ισπανίας θα έμπαιναν σε αυτή τη διαδικασία αν ο Ολυμπιακός του Λονδίνου είχε μείνει αναλλοίωτος, αλλά η ουσία δεν αλλάζει: μετά την ΤΣΣΚΑ πέρσι, οι πρωταθλητές Ευρώπης καλούνται να αντιμετωπίσουν μια ακόμα ομάδα που ζητάει ρεβάνς.

Σε αγωνιστικό επίπεδο δεν έχουν αλλάξει πολλά σε σχέση με ό,τι γράφτηκε πέρσι, πριν τον τελικό του φάιναλ φορ.

Το περασμένο καλοκαίρι οι Μαδριλένοι έκαναν περιορισμένες αλλαγές στο ρόστερ τους: έδιωξαν τον Κάρλος Σουάρεθ, τον Ράφαελ Χετσχάιμερ, τον Μαρτίνας Πόσιους και τον Μίρζα Μπέγκιτς, τους τέσσερις παίκτες με τη χειρότερη επίδοση στο +/- ανά 100 κατοχές, και στη θέση τους έφεραν τον Τρεμέλ Ντάρντεν, ο οποίος είχε αποκτηθεί τον περασμένο Μάρτιο, τον Σαλάχ Μέζρι και τον Μπουρούση, ενώ ενεργοποίησαν τον Ντάνι Ντίεθ, ο οποίος επέστρεψε από τον δανεισμό του στην Λαγκουν Άρο.

Ο Μπουρούσης αποδείχτηκε η σημαντικότερη προσθήκη στο ρόστερ της Ρεάλ, καθώς έχει καθιερωθεί ως ο βασικός σέντερ, εκτοπίζοντας τον Μάρκους Σλότερ.

Αυτή η επιλογή του Λάσο ίσως ωφελήσει τον Ολυμπιακό σε δύο τομείς: πρώτον, όπως φάνηκε εναντίον της Μακάμπι στο Τελ Αβίβ, η ισπανική ομάδα αντιμετωπίζει αντίστοιχα προβλήματα με εκείνα που είχε η Εθνική Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ, όταν ο αντίπαλος σημαδεύει τον Μπουρούση στα πικ εν ρολ.
Εναντίον του Σπανούλη βέβαια, η Ρεάλ αναμένεται να παίξει πιο κλειστά, ειδικά όταν στο τέσσερα παίζει ο Ντάνστον ή ο Πρίντεζης, στους οποίους αναμένεται να δοθούν πολλά ελεύθερα περιφερειακά σουτ.

Επιπλέον, ο Σλότερ είναι εξαιρετικός στην αντιμετώπιση διεισδύσεων, ενώ ο Ντόντα Ντρέιπερ (που δεν αγωνίζεται πολύ) θα είναι έτοιμος να πιέσει τον αρχηγό του Ολυμπιακού σε όλο το γήπεδο.
Ωστόσο, το γεγονός ότι ο Μπουρούσης θα χρειαστεί να δίνει βοήθειες δημιουργεί κενά εντός κι εκτός ρακέτας. Ο Μπαρτζώκας έχει δείξει ότι μπορεί να τα αξιοποιεί όλα αυτά και θα πρέπει να το ξανακάνει σε αυτή τη σειρά.

Δεύτερον, οι επιστροφές του Μπουρούση στην άμυνα δεν είναι πάντα αυτές που πρέπει, γεγονός που αυξάνει τα προβλήματα της Ρεάλ όταν ο αντίπαλος τρέχει.

Τις δύο προηγούμενες χρονιές, οι Μαδριλένοι ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους στην Ευρωλίγκα με οδυνηρές ήττες εναντίον της Μπιλμπάο και του Ολυμπιακού, σε ματς τα οποία σημαδεύτηκαν από την άνεση με την οποία οι αντίπαλοι τους σκόραραν στο ανοιχτό γήπεδο.
Τα αργά πόδια του Έλληνα σέντερ είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους αυτή η παράδοση μπορεί να συνεχιστεί:

Ο Μίλαν Μάτσβαν δεν είναι ο ταχύτερος ψηλός στην Ευρώπη (και σίγουρα δεν τρέχει όπως ο Ντάνστον ή ακόμα και ο Σερμαντίνι), ωστόσο καταφέρνει να αφήσει αρκετά πίσω τον Μπουρούση.

Επιπλέον, η επικοινωνία των υπόλοιπων αμυντικών της Ρεάλ δεν είναι αυτή που πρέπει, καθώς ο Ρούντι αφήνει τον Σέρβο να φτάσει μέχρι το λέι απ παρότι είναι ο τελευταίος αμυντικός των Ισπανών. Αυτή η φάση δείχνει ότι ακόμα και όταν οι παίκτες του Λάσο επιστρέφουν σε πρώτο χρόνο, δυσκολεύονται να βρουν τις θέσεις τους. Επομένως, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βρει πόντους σε καταστάσεις που δεν εκμεταλλεύεται όσο πρέπει φέτος: τους δευτερεύοντες αιφινιδιασμούς.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης συνεχίζουν να είναι πολύ επικίνδυνοι σε καθαρές καταστάσεις αιφνδιασμού, αλλά φρενάρουν υπερβολικά όταν δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη επιλογή. Εναντίον της Ρεάλ πρέπει να διατηρήσουν την πίεση στην άμυνα όταν αυτή ψάχνεται, ώστε τα κενά επικοινωνίας να αξιοποιηθούν πλήρως. Όπως κάνει εδώ ο Κάρλος Αρόγιο:

Στη συγκεκριμένη φάση ο Ντάρντεν καταφέρνει να σταματήσει την μπάλα. Ο άσος της Γαλατά θα μπορούσε να οπισθοχωρήσει και να πάει σε μια οργανωμένη επίθεση. Αντί γι’αυτό, όμως, δίνει μια γρήγορη πάσα στον Μάτσβαν, αξιοποιώντας το λάθος του Γιουλ, ο οποίος κινείται προς την μπάλα χωρίς να υπάρχει λόγος.

Συνολικά η άμυνα της Ρεάλ ήταν μετριότατη στο τοπ-16, μετά από εξαιρετικές εμφανίσεις στην κανονική περίοδο. Ο Λάσο έχει δοκιμάσει αρκετές ζώνες (μεταξύ των οποίων και μία ματς απ, με τον Σλότερ να πιέζει τον αντίπαλο γκαρντ σε στιλ Γκιστ), αλλά αν ο Ολυμπιακός πατήσει γκάζι αυτή η επιλογή δε θα είναι διαθέσιμη. Για να τρέξει, όμως, θα πρέπει να παίξει άμυνα.

Το βασικό ερωτηματικό για τον Μπαρτζώκα στην άμυνα είναι πώς θα κρύψει τον Σπανούλη.
Οι περιφερειακοί της Ρεάλ έχουν το ελεύθερο να επιτίθενται με ντρίμπλα όποτε έχουν την ευκαιρία και είναι σίγουρο ότι θα δοκιμάσουν τον αρχηγό του Ολυμπιακού, ο οποίος γενικά ζορίζεται όταν πρέπει να παλέψει μέσα από σκριν, σαν αυτά που στήνονται για τον Γιουλ και τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ, ενώ δεν έχει τα αθλητικά προσόντα για να ματσάρει τον Ρούντι.

Αν ο Σπανούλης πάει πάνω στους βασικούς χειριστές, τότε ο Ντάνστον θα πρέπει να βελτιωθεί πάρα πολύ στην αντιμετώπιση των πικ εν ρολ, όπου ως τώρα βασίζεται υπέρμετρα στη δουλειά των περιφερειακών αμυντικών.

Επίσης ο Σερμαντίνι θα πρέπει να αμύνεται με συνέπεια στο χετζ άουτ, αποφεύγοντας τα αχρείαστα φάουλ. Αν ο Σπανούλης αντιμετωπίσει τον Ρούντι, τότε θα πρέπει να τον οδηγήσει πάνω στις βοήθειες και να μην του δώσει ελεύθερα σουτ. Ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι.

Ενδεχόμενη απουσία του τραυματία Κάρολ θα είναι καλό νέο για μια άμυνα που έχει ταλαιπωρηθεί επανειλημμένα από σκριν μακριά από την μπάλα (βλέπε Ναβάρο στο ΣΕΦ), αλλά στο μισό γήπεδο η Ρεάλ χτυπάει πολύ μέσα στο καλάθι, ποστάροντας τους Ρέγιες και Μίροτιτς.

Μπορούν ο Πρίντεζης με τον Πέτγουεϊ να ανταποκριθούν σε τέτοιες καταστάσεις; Ή θα χρειαστεί να μετακινηθεί στο 4 ο Ντάνστον, αυξάνοντας τις ευθύνες του Σίμονς και μειώνοντας τους χώρους για τον Σπανούλη στην επίθεση;