Khem Birch σε ακτίνες Χ
Δεν θα μάθουμε ποτέ αν η δημόσια εκφρασμένη θέληση του Γιάννη Σφαιρόπουλου για την εξεύρεση σέντερ με διαφορετικά χαρακτηριστικά ήταν πραγματική.
Άλλωστε δεν έχει και τόσο σημασία πέρα από φιλοσοφικά ερωτήματα για το αν τελικά ένας προπονητής συνηθίζει ή πρέπει να λέει ανοιχτά τα σχέδιά του.
Άλλωστε δεν έχει και τόσο σημασία πέρα από φιλοσοφικά ερωτήματα για το αν τελικά ένας προπονητής συνηθίζει ή πρέπει να λέει ανοιχτά τα σχέδιά του.
Μερίδα του κόσμου ζητούσε αυτά τα διαφορετικά χαρακτηριστικά επίσης. Να έρθει σέντερ που θα έχει παιχνίδι με πλάτη κυρίως.
Απεναντίας, ο Κεμ Μπερτς είναι ακριβώς το άλλο άκρο από αυτή τη διάθεση και έρχεται να γίνει ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας που ξεκίνησε με τον ερχομό του Κάιλ Χάινς πέντε χρόνια πριν. Από την άλλη πλευρά, αν δεις τα πράγματα ρεαλιστικά, μετά από μια σεζόν που είδαμε Μιλουτίνοφ, Γουόρικ και Σον Τζέιμς (έστω στην τωρινή φάση της καριέρας του), ο Καναδός βάζει τα πράγματα στη θέση τους στο 5.
Η επιστροφή στον τρόπο μας σε αυτή τη θέση, στη συνταγή που εμείς συμβάλλαμε καθοριστικά για να γίνει μόδα σε όλη την Ευρώπη.
Το έγκλημα ήταν μάλλον προμελετημένο τελικά.
Ο Ολυμπιακός "χτύπησε" τον Μπερτς μέσα στη χρονιά που μας πέρασε για να κρύψει κάποια από τα κενά που προέκυψαν από τον τραυματισμό του Πάτρικ Γιανγκ.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι επέμεινε και τελικά τον απέκτησε και τώρα, με τον Γιανγκ παρόντα και ας μην συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.
Ένας ακόμα αθλητικός σέντερ λοιπόν, με όλα τα καλά και τα κακά που έχουν αυτές οι επιλογές. Ως συνήθως, τα περισσότερα θετικά νέα βρίσκονται στην άμυνα.
Ταχύτητα, αθλητικά προσόντα, μεγάλο wingspan (7'1 σύμφωνα με το nbadraft.net) που τον κάνει να μοιάζει ψηλότερος από ότι είναι.
Όλα αυτά είναι στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ ενός ψηλού που μπορεί να υποστηρίξει πολλές διαφορετικές τακτικές στην άμυνα.
Είναι επαρκής στις αλλαγές γιατί έχει πόδια που μπορούν να τον κρατήσουν μπροστά από τους περισσότερους περιφερειακούς που θα βρει απέναντί του.
Αν πρέπει κάτι να προσέξει είναι να μην τσιμπάει σε προσποιήσεις.
Ταυτόχρονα έχει έκρηξη, ευελιξία και ταχύτητα οπότε δυναμικά hedge out ή έστω flash & recover, όπως συχνά έπαιζε πέρσι στην Usak, είναι μέσα στο ρεπερτόριο του.
Αυτό που πρέπει να αποφύγει όμως, είναι φάσεις σαν την παρακάτω.
Πριν ακόμα στηθεί το πικ από τον Λάσμε για τον Μίτσοβ, ο Μπερτς έχει βγει πολύ επιθετικά, έξω από τη γραμμή του τρίποντου αφήνοντας απροστάτευτη τη ρακέτα.
Ο Μίτσοβ πάει αντίθετα από το σκριν και η μη προσαρμογή της άμυνας στο αριστερό του drive δείχνει ότι το λάθος εδώ είναι καθαρά στην αντιμετώπιση του Καναδού.
Μια διπλωματική εξήγηση για το σφάλμα είναι ότι εμπιστεύτηκε τα πόδια του πολύ περισσότερο από ότι πρέπει. Του αρέσει να είναι επιθετικός, δεν φοβάται να τρέξει το γήπεδο και να καλύψει χώρους.
Αλλά πιο διδακτική είναι η παρατήρηση ότι τα αθλητικά προσόντα δεν είναι αρκετά όταν δεν υπάρχει έμφαση στη λεπτομέρεια.
Σε επίπεδο NBDL ή σε μια μικρή ομάδα του Τουρκικού πρωταθλήματος, τέτοιες απροσεξίες θα περάσουν σχετικά αθόρυβα, στο τοπ επίπεδο χρειάζεται πνευματική ετοιμότητα και ακρίβεια στο gameplan για να μην γίνονται λάθη σαν αυτό.
Ο Ολυμπιακός "χτύπησε" τον Μπερτς μέσα στη χρονιά που μας πέρασε για να κρύψει κάποια από τα κενά που προέκυψαν από τον τραυματισμό του Πάτρικ Γιανγκ.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι επέμεινε και τελικά τον απέκτησε και τώρα, με τον Γιανγκ παρόντα και ας μην συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.
Ένας ακόμα αθλητικός σέντερ λοιπόν, με όλα τα καλά και τα κακά που έχουν αυτές οι επιλογές. Ως συνήθως, τα περισσότερα θετικά νέα βρίσκονται στην άμυνα.
Ταχύτητα, αθλητικά προσόντα, μεγάλο wingspan (7'1 σύμφωνα με το nbadraft.net) που τον κάνει να μοιάζει ψηλότερος από ότι είναι.
Όλα αυτά είναι στοιχεία που συνθέτουν το προφίλ ενός ψηλού που μπορεί να υποστηρίξει πολλές διαφορετικές τακτικές στην άμυνα.
Είναι επαρκής στις αλλαγές γιατί έχει πόδια που μπορούν να τον κρατήσουν μπροστά από τους περισσότερους περιφερειακούς που θα βρει απέναντί του.
Αν πρέπει κάτι να προσέξει είναι να μην τσιμπάει σε προσποιήσεις.
Ταυτόχρονα έχει έκρηξη, ευελιξία και ταχύτητα οπότε δυναμικά hedge out ή έστω flash & recover, όπως συχνά έπαιζε πέρσι στην Usak, είναι μέσα στο ρεπερτόριο του.
Αυτό που πρέπει να αποφύγει όμως, είναι φάσεις σαν την παρακάτω.
Ο Μίτσοβ πάει αντίθετα από το σκριν και η μη προσαρμογή της άμυνας στο αριστερό του drive δείχνει ότι το λάθος εδώ είναι καθαρά στην αντιμετώπιση του Καναδού.
Μια διπλωματική εξήγηση για το σφάλμα είναι ότι εμπιστεύτηκε τα πόδια του πολύ περισσότερο από ότι πρέπει. Του αρέσει να είναι επιθετικός, δεν φοβάται να τρέξει το γήπεδο και να καλύψει χώρους.
Αλλά πιο διδακτική είναι η παρατήρηση ότι τα αθλητικά προσόντα δεν είναι αρκετά όταν δεν υπάρχει έμφαση στη λεπτομέρεια.
Σε επίπεδο NBDL ή σε μια μικρή ομάδα του Τουρκικού πρωταθλήματος, τέτοιες απροσεξίες θα περάσουν σχετικά αθόρυβα, στο τοπ επίπεδο χρειάζεται πνευματική ετοιμότητα και ακρίβεια στο gameplan για να μην γίνονται λάθη σαν αυτό.
Τέτοιες φάσεις δεν είναι οι μοναδικές που ο Μπερτς παίζει περισσότερο με το ένστικτο.
Τα ίδια προβλήματα υπάρχουν καμιά φορά στον αέρα όταν υπέρβαλλει λίγο στην συχνότητα που κυνηγά κοψίματα.
Όμως κακά τα ψέμματα, τα μπλοκς - η ικανότητά του ψηλά, είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία του αμυντικού του παιχνιδιού είτε παίζει πάνω στη μπάλα, είτε μακριά από αυτή.
Είναι καλός σε flat προσέγγιση γιατί ξέρει να προστατεύει το καλάθι κόβωντας ή αλλοιώνοντας σουτ γύρω από αυτό. Αλλά ακόμα και όταν στο NBDL συνυπήρξε στο παρκέ με τον Μπάιρον Μάλενς και για ένα διάστημα με τον Χασάν Γουαιτσάιντ σε ένα twin towers σχήμα ( με Μπερτς στο 4 δηλαδή), έδειξε τι μπορεί να κάνει σαν help defender ερχόμενος από τη weakside.
Τα ίδια προβλήματα υπάρχουν καμιά φορά στον αέρα όταν υπέρβαλλει λίγο στην συχνότητα που κυνηγά κοψίματα.
Όμως κακά τα ψέμματα, τα μπλοκς - η ικανότητά του ψηλά, είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία του αμυντικού του παιχνιδιού είτε παίζει πάνω στη μπάλα, είτε μακριά από αυτή.
Είναι καλός σε flat προσέγγιση γιατί ξέρει να προστατεύει το καλάθι κόβωντας ή αλλοιώνοντας σουτ γύρω από αυτό. Αλλά ακόμα και όταν στο NBDL συνυπήρξε στο παρκέ με τον Μπάιρον Μάλενς και για ένα διάστημα με τον Χασάν Γουαιτσάιντ σε ένα twin towers σχήμα ( με Μπερτς στο 4 δηλαδή), έδειξε τι μπορεί να κάνει σαν help defender ερχόμενος από τη weakside.
Πιο περίπλοκη είναι η κατάσταση στην ποστ άμυνα.
Το σχετικά αδύνατο πάνω μέρος του σώματός του καθώς και η ελλιπής προσπάθεια του στο positioning, του δημιουργούν προβλήματα κόντρα σε ψηλούς και δυνατούς αντιπάλους.
Παρόλα αυτά είναι συμπαθητική η προσπάθεια που κάνει τόσο στον τρόπο που βάζει το κορμί του αφού ξεκινήσει το post move του επιθετικού, όσο και στο πόσο πολύ βοηθάνε τα μακριά χέρια του για να κοντράρει την τελική προσπάθεια.
Περνώντας στην επίθεση είναι προφανές ότι μιλάμε για παίχτη με περιορισμένο ρεπερτόριο (και ταλέντο ίσως).
Τα ζητούμενα είναι δύο σε πρώτη φάση, να μην έχει την μπάλα πολύ στα χέρια του (θα εξηγήσουμε το γιατί) και όταν την έχει, να είναι αυστηρά στον χώρο και τον χρόνο που πρέπει.
Πικ εν ρολ ψηλός σαφώς σε πρώτη βάση.
Στον Ολυμπιακό ίσως χρειαστεί να περιορίσει κάπως τα slip screens που του αρέσουν αρκετά (γιατί εκμεταλλεύεται την ταχύτητα του καλύτερα), και να δώσει σκρινς με μεγαλύτερη επαφή.
Στον δικό μας playbook είναι σημαντικότερος ο χώρος που θα δημιουργήσει παρά το δικό του cut προς το καλάθι, το οποίο πάντως είναι από μόνο του αρκετά γρήγορο και εκρηκτικό.
Σωστό καθαρόαιμο αν τρέξει και σηκωθεί, του πετάς τη μπάλα κάπου που έλεγε και ο Σκάρι και θα φροντίσει να την βάλει στο καλάθι, να την καρφώσει τις περισσότερες φορές.
Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι τέτοιες φάσεις μπορεί να βγάλει και στο ανοιχτό γήπεδο, επιδιώκει να τρέχει και να τελειώνει φάσεις εκεί, πάντα εκμεταλλευόμενος τα φυσικά του προσόντα.
Δίπλα στις πικ εν ρολ φάσεις, κυριότερη επιθετική πηγή είναι οι πόντοι που θα έρθουν από επιθετικά ριμπάουντς.
Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς ριμπάουντερ της Ευρώπης, το 18.3 σε ORB% που έγραψε πέρσι στο Τουρκικό πρωτάθλημα είναι εξαιρετικό (πάντα ήταν σπουδαίος εκεί, από τα κολεγιακά του χρόνια ακόμα), θα κυνηγήσει όλες τις φάσεις και η ευελιξία του θα τον βοηθήσει να χωθεί εκεί που πρέπει.
Το πιο σημαντικό είναι ότι έχει την ικανότητα να κάνει πολύ δυνατά συνεχόμενα άλματα, μπορεί να κρατήσει τη μπάλα ζωντανή με το πρώτο άλμα και να την σιγουρέψει με το δεύτερο, ένα στοιχείο που το συναντάς σε μεγάλους ριμπάουντερ.
Και μετά το ριμπάουντ τι; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.
Αν έχει κάρφωμα - έχει καλώς, αν δεν έχει όμως τα τελειώματα του είναι σκληρά, άτεχνα και η επαφή του με το καλάθι μέτρια.
Του αρέσει να τελειώνει φάσεις με το αριστερό αλλά η αποτελεσματικότητά του δεν είναι αρκετή.
Το ίδιο ισχύει και όταν παίρνει τη μπάλα στο ποστ.
Η τεχνική, το footwork, το τελείωμα, θέλουν πολύ δουλειά.
Σαφώς ο Ολυμπιακός δεν περιμένει από εκείνον να γίνει ποστ απειλή, από την άλλη πρέπει να προσθέσει κάποιες κινήσεις στο ρεπερτόριο του για να τιμωρεί άμυνες με αλλαγές από το ποστ, τουλάχιστον να μπορεί να χτυπήσει αξιοπρεπώς τα μισματς.
Σε τέτοιες φάσεις είναι πάντα υποψήφιος για bloopers, είτε στην τρίπλα, είτε στο τελείωμα.
Αυτός είναι ένας λόγος που θα βγάλει τη μπάλα έξω κάποιες φορές κόντρα σε μισματς ή σε φάσεις που θα μπορούσε να τελειώσει.
Θα διστάσει γιατί φοβάται ότι θα κάνει λάθος.
Και κάνει συχνά όταν δοκιμάζει πράγματα πέρα από ταλέντο του. Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του πρέπει να εξασφαλίσει ότι θα του δίνει τη μπάλα όταν και όπως πρέπει.
Τέτοιες περιπτώσεις δεν αποτελούν σίγουρα και τα σουτάκια του από τα 5 μέτρα.
Το release του είναι λιγάκι περίεργο αν και το αποτέλεσμα δεν είναι και κακό.
Όμως σε κάθε περίπτωση είναι απίθανο να εξελίξει αυτό το στοιχείο στην ομάδα μας.
Συνολικά, ο Μπερτς είναι μια επιλογή προς τη σωστή κατεύθυνση.
Μετά από μια χρονιά φλύαρων πειραματισμών ή λύσεων ανάγκης στη θέση του σέντερ, η ομάδα επιστρέφει στον ίσο δρόμο.
Αθλητικά προσόντα, ταχύτητα, έκρηξη, εξαιρετική πρώτη ύλη.
Η ποιότητα ή το επιθετικό upgrade μπορεί να έρθει από άλλες θέσεις, από διαφορετικές προσθήκες.
Για τον ίδιο τον Καναδό ο Ολυμπιακός είναι η ιδανική ομάδα αφού έχει δείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να αναδείξει και να βελτιώσει παίχτες με τα δικά του στοιχεία.
Τίποτα δεν είναι εύκολο όμως ακόμα και σε μια σχέση meant to be όπως μοιάζει αυτή.
Το ρίσκο με δύο ακατέργαστα παιδιά στην ίδια θέση που πρέπει να ενταχθούν ταυτόχρονα και ομαλά μέσα στην ομάδα (αφού ο Γιανγκ έπαιξε πολύ λίγο πέρσι) είναι υπαρκτό.
Πιο μεγάλης σημασίας είναι η ανάγκη της ένταξης των στοιχείων που έχει ο Μπερτς μέσα σε μια σωστά δομημένη αμυντική φιλοσοφία.
Ο Μπερτς δεν είναι ακόμα ο τύπος του αμυντικού που μπορεί να οδηγήσει μια ομάδα σε καλύτερες αμυντικές επιδόσεις από μόνος του.
Τέτοιος ήταν ο Χάινς, ο Χάντερ, παίχτες ψημμένοι που ήξεραν τι πρέπει να κάνουν, πώς να βάλουν το κορμί τους σε κάθε φάση.
Ο Μπερτς δεν έχει ακόμα αυτό το άμεσο αμυντικό impact όπως εκείνοι.
Πρέπει να διδαχθεί από τον Ολυμπιακό τον τρόπο που θα τον βοηθήσει.
Οι γραμμές που θα κινηθεί πρέπει να χαραχθούν με σαφήνεια και λεπτομέρεια, μόνο έτσι ο Ολυμπιακός θα κεφαλαιοποιήσει την πρώτη ύλη που πήρε σε πραγματικά αποτελέσματα.
Αδράνειες που προκάλεσαν την περσινή αμυντική επίδοση δεν συγχωρούνται.
Και με όρους άλλου σπορ, ο τερματοφύλακας είναι καλός όμως τα σέντερ μπακ και η συνολική αμυντική λειτουργία θα κρίνουν το αποτέλεσμα.
