Ανάκτηση δεδομένων

Δεδομένο Νούμερο 1: 

Δύο μήνες και μία μέρα πριν, 23 Μαρτίου 2012 ο Ολυμπιακός χάνει για τελευταία φορά φέτος. Θύτης η Σιένα με τελικό σκορ 81-80 σε μια ήττα που δεν μας πλήγωσε και τόσο αφού η έδρα των Πρωταθλητών Ιταλίας είχε ήδη αλωθεί δυο μέρες πριν.

Μέσα σε αυτούς τους 2 μήνες έγιναν πολλά!

12 συνεχόμενες νίκες για τον Ολυμπιακό, μια κούπα Πρωταθλητή Ευρώπης, ξέφρενη πορεία χωρίς στάση. 

Νίκες επί των καλύτερων ομάδων της Ευρώπης, Σιένα δύο φορές, Παναθηναικός, Μπαρτσελόνα. ΤΣΣΚΑ Μόσχας από μία.

Δεδομένο Νούμερο 2:

Ο Ολυμπιακός δεν έχει κερδίσει ποτέ στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναικό σε σειρά τελικών. 

Μετράει 21 ήττες από το 1996 που πρωτοέγιναν τελικοί Παναθηναικού-Ολυμπιακού σε αυτό το γήπεδο.

Η πρώτη και τελευταία του νίκη σε αγώνα πλέιοφ στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναικό ήταν το 2002, μόνο που τότε ήταν για τους ημιτελικούς της Α1.

Το 1993 που έσπασε το πλεονέκτημα έδρας του Παναθηναικού στο δρόμο για το πρώτο πρωτάθλημα από τα 5 της περιόδου 1993-1997, ο Παναθηναικός χρησιμοποιούσε το γήπεδο της Γλυφάδας για έδρα.

Στο σημερινό παιχνίδι αναμετρώνται δύο αντικρουόμενα δεδομένα. 

Το πρώτο είναι το momentum, η φόρα του τελευταίου διμήνου που έχει ο Ολυμπιακός και το άλλο η παράδοση ή καλύτερα το know how, η εμπειρία του Παναθηναικού που ξέρει να κρατά την έδρα του αλώβητη με αντίπαλο τον Ολυμπιακό όλα αυτά τα χρόνια.

Ένα ακόμα στοιχείο που δεν το βλέπουμε συχνά είναι όμως ότι πρόκειται για την πρώτη φορά από το 1999 που ο Ολυμπιακός θα πάει στην έδρα του Παναθηναικού για παιχνίδι τελικών χωρίς να είναι με την πλάτη στον τοίχο, χωρίς να είναι αυτός που καίγεται για το break. 

Με αυτή την έννοια το παιχνίδι θυμίζει αρκετά το δεύτερο παιχνίδι της Σιένα. Ο Ολυμπιακός ήξερε ότι ακόμα και αν χάσει έχει δυο παιχνίδια στο ΣΕΦ για να πάει στο Φάιναλ 4, σχεδόν η ίδια κατάσταση με τώρα.

Οι Ιταλοί ξεκίνησαν πειστικά σε εκείνο το ματς και ήταν σαφές ότι ήθελαν να δείξουν ότι παραμένουν το αφεντικό της σειράς. Όταν ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο παιχνίδι αγχώθηκαν τόσο πολύ που η νίκη κρίθηκε στην τελευταία επίθεση με την ολιγωρία του Πρίντεζη στην προσπάθεια του για coast to coast μετά το δικό του αμυντικό ριμπάουντ. 

Η Σιένα ισοφάρισε σε 1-1 την σειρά αλλά έγινε και κατανοητό ότι το αφεντικό στους προημιτελικούς ήταν ο Ολυμπιακός!

Αν σήμερα γίνει το 2-0 θα είναι ξεκάθαρο το προβάδισμα του Ολυμπιακού στους τελικούς, καμιά συζήτηση.

Αν έρθει η ήττα όμως τότε θα έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που θα έρθει, ο Ολυμπιακός θα έχει και πάλι την δυνατότητα να είναι στο κεφάλι των τελικών ψυχολογικά αν βγάλει το λάδι στον γηπεδούχο.

Aγωνιστικά τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Οι ομάδες γνωρίζονται καλά και το περιθώριο για εκπλήξεις είναι στενό. 

Ο Παναθηναικός με το αυτοματοποιημένο, χειρουργικό σχεδόν σε τρόπο και αποστάσεις, παιχνίδι του στο σετ και ο Ολυμπιακός με την δεδομένη διάθεση του να κερδίσει σκορ από την άμυνα του και να βγάλει έμπρακτα στο γήπεδο το πλεονέκτημα της έξτρα ενέργειας που διαθέτει.

Το πρώτο παιχνίδι έβγαλε αρκετά μισματς για να παίξουν και οι δυο επιθέσεις, πιο πολλά από κάθε παιχνίδι μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναικού φέτος, αποτέλεσμα αρχικά της διάθεσης του Ομπράντοβιτς να πιέσει πολύ με τον Σάτο τα γκαρντς του Ολυμπιακού και να αποκομίσει οφέλη από την απουσία του Λο από την μία και της τακτικής των αλλαγών σε όλα τα σκρινς που εφαρμόζει κατά κόρον ο Ολυμπιακός σε όλη την σεζόν από την άλλη.

Θα δούμε σήμερα ποιος θα εκμεταλευτεί καλύτερα τέτοιες καταστάσεις...Επίσης τα ποσοστά με τα οποία σουτάρει ο Παναθηναικός μέσα στο ΟΑΚΑ συνήθως είναι καθοριστικά εκεί μέσα.

Για το τέλος πάντα μου αρέσει στην κατάληξη αυτή της τρελούτσικης πορείας του Ολυμπιακού για φέτος να υπενθυμίζω από που ξεκινήσαμε...

20 Νοεμβρίου 2011 λοιπόν, στο ματς της κανονικής περιόδου ο Παναθηναικός κέρδισε πιο εύκολα από το τελικό 74-70 το ματς. Πολύ διαφορετικός ο Ολυμπιακός όμως από ότι σήμερα, εντελώς διαφορετικό ματς ψυχολογικά σε σχέση με έξι ολόκληρους μήνες μετά...