Μαζί την Κυριακή

Νωρίς- νωρίς, από τα αναγνωριστικά ακόμα λεπτά του τελικού φάνηκε ότι αυτό δεν θα ήταν ένα συνηθισμένο ματς. Σε μία από τις πρώτες επιθέσεις ο Κώστας Παπανικολάου πήρε τη baseline και πήγε για το κλασσικό πλέον κάρφωμα με τα δύο χέρια που δίνει ψυχολογία στον ίδιο και την ομάδα. Ο Στέφαν Λάσμε ήρθε από το πουθενά για ένα εμφατικό μπλοκ. 

Λίγο νωρίτερα το ίδιο είχε συμβεί όταν ο Γιώργος Πρίντεζης έδειχνε να νικά εύκολα τον Γκιστ στο ποστ σε μια φάση που πάντως μπορεί η μπάλα να κατέβαινε.

Η δουλειά είχε γίνει, ο Παναθηναικός έδειχνε ότι δεν αστειευόταν καθόλου και ο Ολυμπιακός είχε καταλάβει ότι έπρεπε να δώσει το 200% για να πάρει αυτό το ματς. Και αντέδρασε σπασμωδικά...

Το τι έγινε λάθος στο τεχνικό κομμάτι δεν έχει νόημα να το αναφέρω, αρκεί να δει κανείς ότι έγιναν ακριβώς οι αντίθετες επιλογές από αυτά που έγραφα χθες το πρωί πριν το ματς.

Ξέρουν και οι πέτρες αυτά τα δύο χρόνια στον Ολυμπιακό ότι χρειάζεται να βγάλει επίθεση από την άμυνά του. Η άμυνα χθες δεν ήταν κακή σε αριθμούς, ο Παναθηναικός είχε χαμηλά ποσοστά και σκόραρε 64 πόντους. Μια συνηθισμένη επιθετική επίδοση για τους πράσινους που πολλές φορές μου δίνουν την αίσθηση ότι με όποια από τις top20 ομάδες της Ευρώπης και να παίξουν το αποτέλεσμα θα είναι ένα ντέρμπι στους 60 πόντους. Από την 1η μέχρι την 20η αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.

Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε και πάλι, ακόμα και μέσα στο ΣΕΦ, να ανοίξει τον ρυθμό και αυτό είναι πρόβλημα. Όμως καμιά φορά για να ανοίξει ένα παιχνίδι χρειάζονται δύο ομάδες να είναι  πρόθυμες, ή να μην φοβούνται να το κάνουν. Ο Ολυμπιακός χθες ανάγκασε τον Παναθηναικό σε 18 λάθη, έναν μεγάλο όσο και συνηθισμένο για τον Παναθηναικό αριθμό, όμως δεν  κέρδισε σε επίθεση γιατί μόνο τα 5 από αυτά ήταν κλεψίματα. Τα υπόλοιπα ήταν τα βήματα του Σοφοκλή, οι μπάλες στην κερκίδα που έστελνε από νωρίς ο Δημήτρης Διαμαντίδης ή η λήξη στο 24άρι. 

Ο Αργύρης Πεδουλάκης στάθηκε μετά το ματς στον έλεγχο των ριμπάουντς και χρησιμοποίησε την κατάλληλη λέξη. Γιατί διαβάζω δεξιά και αριστερά ότι ο Παναθηναικός "πήρε" τα ριμπάουντς...
Ο Παναθηναικός δεν πήρε τα ριμπάουντς χθες, το 35-41 ξεγελά. Ο Ολυμπιακός πήρε τα 24 από τα 31 που διεκδικήθηκαν στην ρακέτα του και ο Παναθηναικός τα 34 από τα 45 στη δικιά του. Σε ποσοστά μεταφράζεται σε 77% για τον Ολυμπιακό στο αμυντικό ριμπάουντ και 75% στον Παναθηναικό στο δικό του. Τα αντίστοιχα νούμερα στον τελικό του Κυπέλλου ήταν 63% για τον Ολυμπιακό στο δικό του αμυντικό και 82% για τον Παναθηναικό.

Άρα ο Ολυμπιακός δεν έχασε τα ριμπάουντς, είχε αμυντικό ριμπάουντ για να βγάλει προσπάθειες στο ανοιχτό γήπεδο, αυτό που δεν είχε ήταν επιθετικό μιας και το 25% στα επιθετικά είναι ένα ποσοστό χαμηλότερο από τον μ.ο του φέτος στην Ευρωλίγκα σε ένα ματς που με τόσα άστοχα τρίποντα θα περίμενε κανείς να έχει καλύτερα νούμερα έστω προς το 30%. Εξού και ο "έλεγχος" του Πεδουλάκη. Στην ροή του ματς πάντως ο Ολυμπιακός είχε περισσότερα σουτ.

Κλείνω αυτή την παρένθεση λέγοντας ότι μπορεί ο Ολυμπιακός να μην κατάφερε και πάλι να ανοίξει τον ρυθμό συνολικά αλλά και πάλι είχε το συνηθισμένο του αβαντάζ από fast breaks, είχε 4/7 προσπάθειες με τον Παναθηναικό να είναι στο 1/1. Αν η ομάδα είχε καθαρό μυαλό και είχε τελειώσει κάποιες ακόμα εύκολες φάσεις, θυμάμαι πρόχειρα το χαμένο λέιαπ του Περπέρογλου στη δεύτερη περίοδο και ένα ακόμα του Πρίντεζη στην αρχή του τρίτου, ο Ολυμπιακός θα είχε +10 από τα fast breaks, ένα προβάδισμα που δεν θα τελείωνε το ματς όπως θα γινόταν αν άνοιγε συνολικά ο ρυθμός αλλά αν μη τι άλλο θα ήταν ένα καλό μαξιλαράκι.

Ο Ολυμπιακός δεν είχε καθαρό μυαλό χθες. Η τακτική για hedge out αποτυπώθηκε στατιστικά με τους αναμενόμενους αριθμούς. Το δίδυμο Διαμαντίδης-Λάσμε είχε 28 πόντους στο ματς της κανονικής περιόδου στο ΣΕΦ, 35 στον τελικό κυπέλλου και χθες έμεινε στους 12. Τα "με κακό Διαμαντίδη" τα ακούω βερεσέ, ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα κάνει το ίδιο ματς επιθετικά όταν ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει αλλιώς την περίπτωση του στην άμυνα. Ο Διαμαντίδης όμως είναι αρκετά έμπειρος για να μην εκβιάζει σουτ και καταστάσεις και ο Λάσμε έβγαλε 4 ασίστς σαν σκαλοπάτι.
Και μπορεί η αμυντική τακτική του Ολυμπιακού να έβγαλε τη μπάλα από τα χέρια του αρχηγού Παναθηναικού με κόστος την ανάμειξη των υπόλοιπων αλλά τα κακά τα ψέμματα η εφαρμογή δεν ήταν καλή.

Θα αναφέρω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα φάσεων που επαναλήφθηκαν πάνω από μία φορά σαν ένδειξη έλλειψης συγκέντρωσης από τον Ολυμπιακό.

Ένα, ότι αρκετές φορές η έξοδος του ψηλού του Ολυμπιακού στο pick n roll ήταν τόσο ανοιχτή που επέτρεπε στον γκαρντ που είχε τη μπάλα να περνά από μέσα και να βγάζει αριθμητικό πλεονέκτημα.

Και δεύτερο, ότι ειδικά στο πρώτο ημίχρονο είδαμε τον ψηλό του Ολυμπιακού να βγαίνει δυναμικά από την αντίθετη πλευρά του σκριν αφήνοντας ένα τεράστιο ρήγμα που δεν μπορούσε να καλυφθεί με τίποτα όταν ο γκαρντ του Παναθηναικού φυσιολογικά έπαιρνε τον αντίθετο και ορθάνοιχτο διάδρομο. 

Φυσικά η τρικυμία φάνηκε πιο εμφατικά στην επίθεση. Πέρα από τους πεταμένους πόντους στον αιφνιδιασμό ο Ολυμπιακός εκνευρίστηκε πολύ εύκολα και έχασε κάθε προσανατολισμό. Το 4/29 τρίποντα είναι μια ωραία δικαιολογία για να τη λέμε, η ουσία είναι ότι η ομάδα δεν έβγαλε σουτ από καλή κυκλοφορία αλλά λειτουργούσε βιαστικά. Ναι, θα μπορούσαν να είχαν μπει 2-3 τρίποντα παραπάνω που μπορεί να βοηθούσαν στην οικονομία του ματς, το πρόβλημα της άσχημης αντίδρασης θα παρέμενε. Οι πρώτες φάσεις που έδειξαν ότι η ρακέτα του Παναθηναικού ήταν ναρκοπέδιο και το πρόωρο προβάδισμα των πρασίνων έσπασαν αδικαιολόγητα τη συγκέντρωση του Ολυμπιακού και από εκεί και πέρα οι σωστές επιθέσεις μπορούσαν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού για όλο το υπόλοιπο ματς.

Και τώρα τι;
Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το αυτονόητο. Η σειρά έχει άλλο φαβορί και η πίεση αλλάζει στρατόπεδο. Ο πληγωμένος Ολυμπιακός είναι και ο καλύτερος. Τα ποιοτικά δεδομένα, ποια ομάδα έχει μεγαλύτερες δυνατότητες και ποια έχει μόνο ένα τρόπο να κερδίζει όπως παραδέχθηκε και ο προπονητής της, δεν έχουν αλλάξει. Αυτά είναι πράγματα που αφήνουν παραθυράκια αισιοδοξίας. 
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός είναι δύσκολο να πάρει κάτι περισσότερο από αυτό το 7-1 στις απόπειρες αιφνιδιασμού που είχε χθες. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βγάλει ωριμότητα στο μισό γήπεδο και να δείξει την βελτίωση που έχει διαγράψει φέτος σε αυτό το κομμάτι. Φυσικά αυτό δεν θα γίνει όσο εκπλήσσεται και πανικοβάλεται από τις αθλητικές ικανότητες των Λάσμε, Γκιστ, το switch του Πεδουλάκη και το κλείσιμο των drives και των passing lanes στον Σπανούλη. 
Κατά τα άλλα είναι προφανές ότι χρειάζεται ηρεμία, ένα restart του μυαλού και μαζί θα έρθουν όλα τα στοιχεία που ορίζουν τον Ολυμπιακό αυτή τη διετία. Οι παίχτες είναι ενωμένοι όπως έγινε σε κάθε άλλη φορά στα δύσκολα και μαζί τους έχουν και την στήριξη από τον κόσμο που έμεινε και χειροκρότησε στο τέλος. Την Κυριακή (και ότι και να συμβεί αυτό δεν θα αλλάξει) θα είμαστε μαζί έτσι και αλλιώς!



υγ1: Υπάρχουν πόσα ματς... ήττες σε τελικούς, διασυρμοί όπως αυτός με την Εφές στην αρχή της σεζόν, που έχει γίνει βίντεο. Σήμερα δεν θα γίνει γιατί απλά δεν υπάρχει παίχτης που να διακρίθηκε.

υγ2: Επειδή βλέπω ότι ακόμα και Ολυμπιακοί τα βάζουν με τον Παπανικολάου. Σε όλα τα γήπεδα του κόσμου όταν ο ένας σκούζει προς την κερκίδα μετά από κάρφωμα, όταν σηκώνει το γόνατο επιδεικτικά τότε είναι λογικό να υπάρχει αντίδραση και νέυρα. Τίποτα το σπουδαίο, mind games που συμβαίνουν μέσα στα παιχνίδια. Φυσιολογική αντίδραση και καλά έκανε, το άσχημο ήταν που αυτοί οι ψευτοτσακωμοί τον επηρέασαν αγωνιστικά.

υγ3: Το γράφω από τώρα. Η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Ο Ολυμπιακός έχει καλύτερη βάση Ελλήνων παιχτών και θα είναι ένα βήμα μπροστά τα υπόλοιπα χρόνια. Τόσο στην επιτυχία όσο και στην αποτυχία χρειάζεται ωριμότητα και καλή διαχείριση από τον κόσμο και την ομάδα.

υγ4: Το να φεύγει απογοητεύμενος κόσμος στο 35' με την διαφορά κοντά στους 20 είναι Ελληνικό φαινόμενο και δεν θα αλλάξει ποτέ. Τους Μπουλς του Τζόρνταν να είχαμε για ομάδα θα συνέβαινε το ίδιο. Δεν επικροτώ αλλά το έχω χωνέψει πλέον. Καμιά φορά δίνουμε υπερβολική σημασία σε πράγματα που ξέρουμε από πριν ότι θα συμβούν και το λέει ένας τύπος που πριν λίγες μέρες έγραψε τα κέρατά του για την σεζόν 1998-99 του μπασκετικού Ολυμπιακού.